3 ปลดหนี้ nc

ดรัณลูกชายของเสี่ยสมยศ ยื่นข้อเสนอให้เธอมาเป็นนางบำเรอของเขาแค่ห้าเดือนเพื่อแลกกับเงินที่แม่เลี้ยงเธอรับจากเขาไป แล้วเขาก็สัญญาจะคืนหนี้ของครอบครัวเธอให้ทั้งหมดหากเธอไม่ขัดขืนและยอมเป็นของเขาแต่โดยดี

ปรินดาจึงจำใจไม่อยากทำก็ต้องทำ ตอนแรกแม่เลี้ยงของเธอเสนอปรินดาให้กับเสี่ยสมยศ แต่ว่าตอนนี้เสี่ยนอนเป็นผักไปเสียแล้ว แม่เลี้ยงเจ้าเล่ห์คิดได้จึงหาวิธีขายเธอให้กับลูกชายของเสี่ยอีกครั้ง

ตอนแรกปรินดาตั้งใจจะไปขายตัวแทนการไปเป็นเมียน้อยของเสี่ยสมยศ เธอได้คุยกับวิภาดาเพื่อนของเธอที่ทำอาชีพนี้อยู่ แต่ว่าเธอยังไม่ได้ไปเริ่มงาน และดรัณลูกชายของเสี่ยก็โทรตามเพื่อให้มาเซ็นสัญญาเงินกู้ฉบับใหม่นี้เสียก่อน ซึ่งเธอไม่รู้มาก่อนว่าเป็นแผนการของแม่เลี้ยงที่จะให้ดรัณเคลมเธอ

ดรัณเอนตัวลงบนเตียงนอนขนาดใหญ่ของตัวเองมองปริญดาที่ยืนนิ่งไม่ขยับอยู่ที่ปลายเตียง

“เธอ...มีชื่อเล่นมั้ย”

“มีค่ะ”

“ชื่อว่าอะไร”

“แก้มค่ะ”

“อืมห์...ชื่อน่ารักซะด้วย มานั่งใกล้ ๆ ฉันสิ..แก้ม” ปริญดากลืนน้ำลายลงคอ

“ ยังไม่เคยรึไง” หญิงสาวบีบมือตัวเองเบา ๆ รวบรวมกำลังใจ สาวเท้าเดินมานั่งตรงขอบเตียง ดรัณจึงดึงร่างบาง ๆ ของเธอเข้ามาใกล้ ใช้นิ้วสางผมดำสวยของเธออย่างเบามือ

“วันนี้ฉันยังไม่พร้อม ขอผัดไปก่อนได้มั้ยคะ”

“เธอจะพร้อมวันไหนล่ะ ไม่ว่าวันนี้ หรือวันพรุ่งนี้ เธอก็ต้องเป็นผู้หญิงของฉันอยู่ดี อย่าคิดมากเลย”

“ฉันขอเถอะค่ะ ไว้พร้อมแล้วฉันจะบอกนะคะ”

“ถอดออก” เขาสั่งด้วยน้ำเสียงราบเรียบ ปรินดาสะดุ้งทันทีที่ได้ยิน ด้วยน้ำเสียงที่มีพลังทำให้หญิงสาวไม่กล้าต่อรองอะไรอีก เธอรีบตั้งสติสูดลมหายใจเข้าปอดลึก ๆ ก่อนจะตัดสินใจเป็นครั้งสุดท้ายว่าจะต้องทำงานนี้เป็นครั้งแรกและครั้งสุดท้าย แข้งขาของเธอสั่นจนแทบจะก้าวขาเดินไม่ไหว

ปริญดาหน้าเป็นสีจัดแต่ก็จัดแจงถอดเสื้อคลุมออกตามที่เขาสั่งเอากองไว้กับพื้นแล้วเริ่มปลดกระดุมเสื้อออกทีละเม็ด เผยให้เห็นเนินอกอวบอิ่มซ่อนรูปใต้บราเซียลายลูกไม้สีคราม ดรัณกระตุกมุมปาก จับมือนิ่มของเธอไว้แล้วแกะที่เหลือช้า ๆ ด้วยตัวเอง เขาฉุดดึงชุดนอนลงไปยังพื้น เผยให้เห็นไหล่เนียน และสะโพกกลมกลึง ผิวเนียนเรียบ หน้าท้องแบนราบ เขาโน้มตัวหญิงสาวเข้ามาใกล้

ร่างสูงของชายหนุ่มตอนนี้ได้ถอดเสื้อนอกออกแล้ว เหลือแต่เสื้อเชิ้ตที่ปลดกระดุมลงหลายเม็ด โชว์แผงอกกว้างล่ำสันและไรขนอ่อนแสนเซ็กซี่ หันมามองร่างบางที่มีบราเซียร์และแพนตี้สีม่วงลายลูกไม้ที่รัดติ้วไปทั้งเนินเนื้อ ยิ่งได้ยลโฉมเธอใกล้ ๆ แบบนี้ เขายิ่งปรารถนาเธอมากขึ้น

‘แก้ม..เธอสวยมาก ฉันคิดไม่ผิดจริง ๆ’

ใบหน้าหวานรูปไข่ ดวงตากลมโตที่ฉายแววหวาดกลัวออกมาให้เห็นได้ชัดนั้นมองมาที่ชายหนุ่มเขม็ง เรือนร่างของเธอดุจนาฬิกาทรายช่างงดงามและชวนให้อยากลิ้มลอง

ชายหนุ่มเดินเข้าไปหาหญิงสาวช้า ๆ ก่อนจะเชยคางมนขึ้น ดวงตาสีน้ำตาลเป็นประกายวาวอย่างถูกใจในความงามที่แสนเปราะบางราวแก้วเจียระไนสวยสดงดงามและหาค่าเปรียบมิได้ ริมฝีปากจิ้มลิ้มนั้นเผยอออกทันทีที่สาวน้อยเงยหน้าขึ้นสบตาสีของเขาอย่างหวาดหวั่น ดรัณรู้สึกได้ถึงร่างบางที่กำลังสั่นอยู่

“อย่ากลัวไปเลย ฉันจะทำให้เธอมีความสุข” ดรัณรีบประกบริมฝีปากเขาลงไปที่ริมฝีปากเธอทันที แต่ระหว่างนั้นหญิงสาวไม่ยอมเปิดปากเลย ดรัณจึงต้องเอ่ยขึ้นเพื่อให้เธอเป็นคนเริ่มเอง

“ไหนเธอลองจูบฉันบ้างสิ..ทำเป็นมั้ย?” ปริญดาเลื่อนริมฝีปากบางเข้าไปใกล้ริมฝีปากของเขาแล้วบรรจงจูบอย่างแผ่วเบา ไม่กล้ารุกล้ำ ดรัณจึงเป็นฝ่ายรุกเสียเอง เขาพลิกตัวปริญดาให้อยู่ใต้ร่างก่อนจะบดขยี้ริมฝีปากลงไปอย่างรุนแรงแต่อ่อนนุ่ม ปริญดาเผยอปากรับลิ้นของเขา

“จูบฉันให้ทั่วทั้งตัวสิ..” วงหน้างามผุดผาดก้มซุกปาดไล้ริมฝีปาก สัมผัสแผงอกแกร่งกํายําท่าทีเงอะงะ มือนุ่มบีบคลึงเปะปะประสา คนไม่เคยแม้แต่ ‘จูบ’

“แก้ม...เธอไม่เคยจูบเหรอ??” ท่าทางของเธอทำให้เขาต้องเอ่ยถาม

“ถ้าฉันบอกคุณว่า ใช่ คุณจะเชื่อหรือเปล่า”

“ตอนนี้ยังไม่เชื่อ ต้องพิสูจน์” จบประโยคปลายจมูกโด่ง และกลีบปากหนาหนวดเครารุงรังก็ก้มซุกไซ้ซอกคอ เนินอก ก่อนจะวกวนเวียนจูบไล้แก้มเนียนนุ่มหอมกรุ่น

แปลก... เขากลับรู้สึกอยากสั่งสอนหญิงสาวตรงหน้า ด้วยวิธีป่าเถื่อนในแบบของเขา แต่ก็ทำไม่ลง ‘เพราะอะไรกัน’

ดรัณลูบหลังเนียนของเธอเบา ๆ ลูบจนไปถึงสะโพกแล้วเลื่อนกลับขึ้นมาปลดตะขอบราเซียและกระตุกออกอย่างง่ายดายด้วยความชำนาญ เขาปลดแพนตี้ของปริญดาและเสื้อกางเกงของตัวเองออกจนหมด จากนั้นจึงเริ่มบรรเลงเพลงรักที่เร่าร้อนรุนแรง

ชายหนุ่มลูบต้นขาของหญิงสาวเบา ๆ ก่อนดึงให้แยกออกจากกัน กดแทรกรสรักลงไปด้วยอารมณ์ที่พลุ่งพล่าน เขาถอนริมฝีปากออกจากกายสาวแล้วเลื่อนไปตามซอกคอปลุกอารมณ์ให้ประสานไปกับสะโพกเริ่มที่จะขยับเป็นจังหวะเบา ๆ ทำอยู่อย่างนั้นและเริ่มรุนแรงขึ้น ๆ ปรินดาก็ร้องออกมาด้วยความเจ็บปวด จนดรัณต้องหยุดกิจกรรมดังกล่าว