ตอนที่5 เผชิญหน้าอีกครั้ง

ตอนที่5 เผชิญหน้าอีกครั้ง

หลายสัปดาห์ผ่านไป

เสียงถอนหายใจของพายุดังขึ้นมาอีกครั้ง นี้ไม่ใช่ครั้งแรกที่เขามีท่าทีแบบนี้ ตั้งแต่ที่เกิดเรื่องเหล่านั้นขึ้นความรู้สึกผิดก็ยังคงอยู่ ถึงแม้จะไม่ได้อะไรกับคนตัวเล็กแล้วแต่เขาก็ให้คนคอยจับตาดูเธออยู่ไม่ห่าง อยากรู้ว่าเธอเป็นยังไงบ้างวันๆ ทำอะไร แต่สิ่งที่ได้รู้คือชะเอมเป็นผู้หญิงที่เก็บตัวมากๆ ยิ่งช่วงไม่มีเรียนคนตัวเล็กแทบไม่ออกจากคอนโด หรือถ้าออกก็คือไปวัดทำบุญ เขามารู้เรื่องเธอจากปากน้องสาวนิดหน่อยเรื่องที่เธอเพิ่งเสียมารดาไป พอได้รู้ก็ยิ่งรู้สึกผิด

“เป็นอะไรไปว่ะ”เมื่อก่อนเขาเป็นคนที่ไม่เคยสนใจผู้หญิงคนไหนเป็นพิเศษ แต่พอเป็นคนนี้เรื่องราวของเธอกลับอยู่ในหัวของเขาตลอดเวลาจนไม่เป็นอันทำอะไร

“เป็นบ้าอะไรวะไอ้พายุ ถอนหายใจอะไรนัก”

“นั้นดิ หรือยังคิดเรื่องน้องไอ้เตโชอยู่”เวหาและตะวันพูดขึ้น พวกเขารู้เรื่องทุกอย่างตั้งแต่ต้นจนจบ ตกใจเหมือนกันที่ได้รู้ว่าเตโชมีน้องสาว

“เปล่า”

“หึ งั้นก็อย่าถอนหายใจครับ คืนนี้กูมีของเด็ดมาให้”เวหาพูดขึ้นด้วยรอยยิ้มเจ้าเล่ห์ก่อนที่ห้องวีไอพีที่พวกเขานั่งดื่มกันอยู่ประตูจะถูกเปิดออก สาวๆ สวยๆ นมใหญ่เดินเข้ามาสามคนเป็นเรื่องปกติของพวกเขาที่มักจะมีผู้หญิงมาคอยให้บริการ

“ถูกใจคนไหนเลือกเลยนะเว้ย”

“ไม่อะ กูขอผ่าน”

“หืม ทำไมวะ”

“ไม่ทำไมแค่ไม่มีอารมณ์ กูกลับก่อนนะ”พูดจบร่างสูงก็เดินออกไปทันที เขาเองก็ไม่รู้เหมือนกันว่าทำไมอารมณ์ตัวเองถึงได้เป็นขนาดนี้ รู้แค่ว่ามันหงุดหงิดมันเบื่อไปหมดเลย

พายุกลับมาที่คอนโดส่วนใหญ่เขาจะนอนที่นี่ไม่ค่อยได้กลับไปนอนบ้านเพราะที่คอนโดมันใกล้กับมหาวิทยาลัยแยะก็สนามของเขา พายุมีสนามรถแข่งซึ่งส่วนใหญ่แข่งเถื่อนแบบไม่มีกติกาอะไรมากมาย จะบอกว่าเป็นแหล่งมั่วสุมก็ไม่ผิด ทุกศุกร์เสาร์อาทิตย์มักจะเป็นวันที่สนามของเขาเต็มทุกครั้งที่มีการแข่งเกิดขึ้น

สายตาของชายหนุ่มมองไปยังเตียงกว้างที่เคยมีผู้หญิงอีกคนนอนอยู่ เขาไม่เคยพาผู้หญิงคนนั้นไหนมาค้างคืนที่นี่ส่วนใหญ่ถ้ายากเอาก็เปิดห้องใหม่ไม่ก็เอาที่สนาม แน่นอนเวลาเขาลงแข่งของเดิมพันอีกอย่างที่เขาได้คือผู้หญิง ก็มีทั้งเขาระบายความใคร่ของตัวเองบ้างบางครั้งก็ไม่เอา เขายอมรับว่าเป็นผู้ชายเลวๆ คนนึงนี่แหละแต่เรื่องพวกนี้มันก็เป็นเรื่องปกติของคนโสดไร้พันธะแบบเขาไม่ใช่รึไง

“เฮ้อ จะคิดถึงทำไมวะ”จู่ๆ ภาพใบหน้าของคนตัวเล็กก็ผุดขึ้นมาในหัว เขายังจำทุกอย่างเกี่ยวกับเธอได้เป็นอย่างดี จับร่างกายที่เขาเคยสัมผัสได้ทุกอย่าง

“แม่ง แข็งขึ้นมาได้”พายุปวดหนึบที่แก่นกายของตนเองเมื่อจู่ๆ ก็มีความต้องการเกิดขึ้นมา กว่ามันจะสงบก็ใช้เวลาจัดการอยู่พักใหญ่ เขาไม่เคยเป็นแบบนี้มาก่อนเลยจนกระทั่งเจอผู้หญิงคนนี้

เทศกาลเปิดภาคเรียนใหม่มาถึง ชะเอมในชุดนักศึกษาเดินลงมาจากคอนโด เธอกลับมาใช้ชีวิตปกติเหมือนเดิมทำเหมือนว่าสิ่งที่เคยเกิดขึ้นมันไม่เคยเกิดขึ้นกับเธอ อยู่มหาวิทยาลัยเธอแทบไม่เจอเตโชเลย อย่างที่บอกว่าสถานะของเธอมันเป็นความลับเธอเข้าใจทุกอย่างเป็นอย่างดีและก็ใช้ชีวิตแบบนี้มาโดยตลอด

“เอม มานานแล้วเหรอ”พลอยใสเพื่อนร่วมชั้นที่นับว่าเป็นเพื่อนสนิทของเธอก็ว่าได้

“เพิ่งมาถึง เป็นไงบ้างไปเที่ยวญี่ปุ่นมาสนุกไหม”

“ก็ดีเลย ได้ของฝากมาให้เอมด้วยนะ”พลอยใสหยิบเครื่องรางของญี่ปุ่นออกมาซึ่งดูเป็นเครื่องรางที่น่ารักมากๆ

“น่ารักจังขอบคุณนะพลอย”

“ดีใจที่เธอชอบ แล้วเธอล่ะเป็นไงบ้างปิดเทอมที่ผ่านมา”

“ก็ไม่เป็นไง เรื่อยๆ เหมือนเดิม”

“เฮ้อ เธอนี่แปลกคน หัดไปเปิดหูเปิดตาบ้างรู้ไหม”

“เราชอบอ่านหนังสืออยู่ห้องมากกว่า”

“ไม่ได้ เออวันศุกร์แฟนเราไปแข่งรถไปดูด้วยกันนะ เราไม่มีเพื่อนไปนะๆ ชะเอม”

“แข่งรถเหรอ”

“อืม แข่งสนุกๆ วางเงินเดิมพันงี้ นะไปดูด้วยกันนะ”

“เอ่อ คือว่า...”พลอยใสรู้ได้ในทันทีว่าเพื่อนจะปฏิเสธแน่นอนเธอจึงเผยสีหน้าเศร้าออกมา ชะเอมเมื่อเห็นอย่างนั้นก็ไม่กล้าปฏิเสธออกไป

“ไม่ดึกใช่ไหม”

“ไม่ๆ แข่งตอนเย็น สักประมาณทุ่มก็จบแล้วไม่ดึกๆ”

“งั้นไปด้วยก็ได้”เธอตอบตกลงไปในที่สุด พลอยใสยิ้มดีใจออกมาที่เพื่อนยอมไปกับเธอด้วย

@วันศุกร์

ไม่กี่วันผ่านไปวันที่ชะเอมนัดกับเพื่อนไปดูการแข่งขันก็มาถึง การที่หญิงสาวมาที่นี่ค่อนค้างแปลกตาอยู่ไม่น้อย ไม่คิดว่าสนามที่นี่จะใหญ่ขนาดนี้ เธอมองผู้คนมากมายด้วยความรู้สึกตื่นคน วันนี้คงเป็นครั้งแรกก็ว่าได้ที่เธอได้มาเจอผู้คนมากมายแบบนี้ ชะเอมเริ่มทำตัวไม่ถูกเพราะคนที่นี่ส่วนใหญ่คือผู้ชายทั้งนั้น

“พลอย คนเยอะจัง”

“จริง เยอะมากแต่ไม่ต้องห่วงเราไปอยู่ในห้องเตรียมคนแข่งได้นะ”พลอยใสเองก็ไม่ชอบคนเยอะเท่าไหร่แต่ที่เธอมาก็เพราะแฟนหนุ่มอยากให้เธอมาให้กำลังใจ

“มาแล้วเหรอ”กวินหันหน้ามาหาแฟนสาวที่เพิ่งคบกันได้ไม่นาน

“อืม คนเยอะจังเลยค่ะพี่กวิน”

“ธรรมดา แล้วนี่”

“เพื่อนสนิทพลอยไงที่เคยเล่าให้ฟัง”

“อ๋อ น้องชะเอมใช่ไหมครับ”

“ค่ะ”กวินยิ้มให้เพื่อนแฟนอดคิดไม่ได้ว่าผู้หญิงคนนี้ก็สวยเหมือนกัน แต่เขาก็ไม่ได้มองนานอะไรกลัวว่าแฟนสาวจะหึงหวงได้

“พี่กวินสู้ๆ นะคะ พลอยเป็นกำลังใจให้”

“ครับ แค่นี้ก็ชื่นใจแล้ว”เขาโน้มใบหน้าลงไปหอมแก้มแฟนสาวการกระทำของกวินทำให้พลอยใสรู้สึกเขินขึ้นมา ชะเอมหันหน้าไปอีกทางเพราะตกใจกับภาพที่เห็น

“หึ พี่ไปเตรียมตัวก่อนนะ”

“ค่ะ”พลอยใสพยักหน้าก่อนจะหันหน้าไปหาเพื่อน

“เอมมานั่งสิ”ชะเอมพยักหน้าให้กับเพื่อนก่อนจะนั่งดูบรรยากาศในสนามแข่ง

อีกด้าน

“มันเดิมพันอะไร?”ตะวันถามขึ้นอย่างนึกอยากรู้ว่าคู่แข่งในวันนี้เดิมพันอะไร

“เงินสองแสนกับผู้หญิง”

“ต่ำไปป่ะ”หมายถึงยอดเงินที่ไม่ได้สูงอะไรทำให้ตะวันอดที่จะพูดไม่ได้

“ขำๆ พวกห้าวอยากโชว์หญิงถ้าแพ้ขึ้นมาน่ะ กูจะหัวเราะให้”

“ใครแข่ง?”

“ไอ้ศิลากับไอ้กวิน”เวหากับตะวันพูดคุยกัน พายุที่มองกวาดสายตาไปรอบๆ หัวคิ้วของเขาก็ถึงกับชะงักเมื่อเห็นผู้หญิงหน้าคุ้นๆ นั่งอยู่ทางฝั่งของกวิน

“มองอะไรว่ะไอ้พายุ”เวหาถามพร้อมมองตามสายตาของเพื่อน

“นั่นน้องไอ้เตโชไม่ใช่เหรอ มาที่นี่ได้ไง”

“ไม่รู้!”นึกหงุดหงิดที่เจอผู้หญิงคนนี้ที่นี่ ดีหน่อยที่การแต่งตัวของคนตัวเล็กค่อนข้างจะมิดชิดไม่งั้นเขาก็คงหัวร้อนกว่านี้แน่นอน

“ไอ้ศิลา มึงรู้ไหมว่าผู้หญิงที่มันเดินพันคือใคร”

“เห็นว่าเป็นแฟนมันครับเฮีย แต่ผมไม่ได้สนใจผู้หญิงหรอก”เขาลงแข่งขำๆ ไม่ได้คิดมักมากนอนกับผู้หญิงไปทั่วเหมือนคนอื่นๆ

“อืม อย่าแพ้นะมึง”

“โธ่เฮีย ระดับผมแล้ว”

“เออๆ เดี๋ยวให้รางวัลถ้าชนะ”

“ครับๆ”พายุหันไปหาชายชุดดำที่คอยดูแลความเรียบร้อยของที่นี่ซึ่งมีหลายคนเพียงพอกับการที่จะคุมเหตุการณ์ต่างๆ ได้

“จับตาดูผู้หญิงใส่ชุดสีฟ้าให้ดีๆ อย่าให้ใครมาวุ่นวาย”

“ครับคุณพายุ”

การแข่งขันเริ่มต้นขึ้นอย่างดุเดือด ดูเหมือนว่ากวินจะพอมีฝีมืออยู่บ้างแต่ศิลาเองก็ไม่ได้กระจอกอะไร ทั้งสองแข่งกันอย่างดุเดือดจนกระทั่งถึงรอบสุดท้าย กวินพยายามจะชนเบียดรถของศิลาแต่ท้ายที่สุดการกระทำต่ำช้าก็ไม่สำเร็จถึงแม้ไม่มีกติกาบางครั้งเล่นแรงจนเจ็บปวดสาหัสก็มี แต่ท้ายที่สุดคนที่เป็นผู้ชนะก็คือศิลา สร้างความหัวเสียให้แก่กวินไม่น้อยเลย

“โธ่เว้ย!”

“หึ แพ้แล้วอย่าพาลนะเว้ย”

“กูรู้แล้ว เดี๋ยวจัดการของเดิมพันให้”กวินกำมือแน่น เงินก็เสียแถมแฟนที่กำลังคบหากันก็จะต้องเสียให้ผู้ชายคนนี้อีก เรื่องนี้ไม่รู้ว่าพลอยใสจะว่ายังไงตอนแรกที่เขาลงเดิมพันเพราะมั่นใจฝีมือตัวเองว่าจะเอาชนะได้แต่ท้ายที่สุดมันก็ไม่เป็นอย่างที่เขาคาดหวังเอาไว้

“เป็นอะไรรึเปล่าคะพี่กวิน ไม่เจ็บตรงไหนใช่ไหมคะ”พลอยใสเห็นการแข่งขันที่ดุเดือดก็รู้สึกเป็นห่วงแฟนหนุ่มของตัวเองไม่น้อยเลย กวินมองหน้าคนรักด้วยสีหน้าลำบากใจก่อนที่เขาจะจับมือพลอยใสมาอีกมุมหนึ่ง

“มีอะไรรึเปล่าคะ”

“พี่แพ้ นอกจากจะเสียเงินแล้วยังต้อง...”

“คะ ยังต้องอะไร”

“พลอยพี่ขอโทษพี่คิดว่าพี่จะชนะ”พลอยใสไม่เข้าใจกับคำพูดของแฟนหนุ่ม

“พี่กวินหมายความว่าไงคะ”

“พี่เดิมพันเงินและก็พลอย”

“พี่กวิน!”พลอยใสตกใจมากๆ ในอีกความรู้สึกใจเธอก็เกิดความกลัวเกิดขึ้น

“หมายความว่าไง พลอยเป็นแฟนพี่นะ พี่เห็นพลอยเป็นอะไรทำไมถึงได้ทำแบบนี้ พลอยนึกว่าพี่รักพลอย”

“พี่รักพลอย พี่ขอโทษพี่ทำผิดพลาดไปแล้ว”มือไม้ของพลอยใสสั่นเทาไปหมด ไม่คิดว่าแฟนหนุ่มที่เธอรักจะทำแบบนี้กับเธอ

“พลอยไม่ยอมนะ พลอยกลัว พลอยไม่เคยนอนกับใครพี่จะให้พลอยไปนอนกับคนอื่นงั้นเหรอ”กวินมีสีหน้าลำบากใจก่อนที่เขาจะเหลือบไปมองผู้หญิงอีกคน

“ถ้างั้นก็คงต้องส่งผู้หญิงคนอื่นไป”

“หมายความว่ายังไงคะ”

“พี่รู้ว่าพี่ทำผิดแต่พี่รักพลอยเหมือนกัน ถ้าพลอยไม่ต้องการแบบนั้นก็ส่งเพื่อนพลอยไปเป็นไง”

“พี่กวิน!”พลอยใสหน้าตึงทันทีที่คนรักพูดถึงชะเอมเพื่อนของเธอ

“พี่ไม่มีทางเลือกถ้าพี่ไม่ทำตามข้อตกลงพวกมันกระทืบพี่แน่ พลอยอยากให้พี่ตายคาตีนพวกมันเหรอ นะครับพลอยเชื่อพี่นะ”

“แต่ว่า....”

“ไม่เป็นไรหรอก พี่จัดการเอง พี่สัญญาว่าพี่จะไม่ทำแบบนี้อีก ครั้งนี้พี่ทำผิดพลาดไปแล้วจริงๆ”พลอยใสมองหน้าคนรักที่มีความรู้สึกผิดมากมาย เธอเองก็ไม่ต้องการไปนอนกับผู้ชายแปลกหน้าความคิดเลวๆ ของเธอก็เกิดขึ้นทันที ในใจของหญิงสาวเอาแต่ขอโทษเพื่อนในใจที่เธอต้องทำแบบนี้