2

“เฮ้อ...พลาดอีกตามเคย” เรือนร่างเล็ก ทรุดลงนั่งบนพื้นพรมเล็กๆ ในห้องนอนขนาดไม่กี่ตารางวา ที่แม้จะของเยอะและดูแคบแค่ไหน แต่ก็ยังได้รับการจัดให้เป็นระเบียบและน่าอยู่ อยู่เสมอ

อภิศรา หงส์สุทา นักตกแต่งภายในสาว ตกงานมาราวๆ สามเดือนกว่า และไร้วี่แววว่าจะหางานภายในเร็วๆ นี้ได้

เธอเดินหน้าหางานใหม่อยู่ทุกวี่วัน สลับกับการไปทำบุญเพื่อเสริมชะตา ทำตามที่หมอดูสำนักต่างๆ แนะนำ แต่ก็ดูเหมือนว่า จะไม่เป็นผล

แชะ!

แล้วเธอก็กดถ่ายรูปตัวเอง ในสภาพหน้าเนือยๆ ตัดกับแสงไฟสีส้มในห้อง พร้อมชูสองนิ้วแบบงอเล็กน้อย ทำปากยื่นๆ บันทึกช่วงเวลาเหนื่อยของการหางาน วันที่ 90 ตามที่นับและถ่ายลง IP แอปพลิเคชั่นรวมคนหน้าตาดี ที่พร้อมจะโพสต์รูปอยู่ทุกเมื่อ

เธอมีคุณสมบัติครบถ้วน ในเรื่องของการพร้อมโพสต์ รูปอยู่ทุกเมื่อ หากแต่...

มิใช่หน้าตาดีแน่!

‘90 วันอันตรายได้ผ่านพ้น พรุ่งนี้เดี๋ยวก็โดนเรียกสัมภาษณ์’ เขียนแคปชั่นไปแบบนั้น ตามประสาคนพยายามคิดบวก ที่ไม่ได้มีพลังบวกล้นเหลือ

มีเพียงแต่ พลังงานซื่อๆ ที่ใครบอกให้ทำอะไรก็ทำแบบนั้นเป๊ะๆ แบบไม่มีบิดพลิ้ว

และแน่นอนว่า ใคร ที่ว่านั่น ก็คือ หมอดูสองถึงสามสำนัก ที่เธอมักจะใช้บริการอยู่

หลังจากที่โพสต์รูปภาพพร้อมแคปชั่นเสร็จสิ้น ก็กดดูแจ้งเตือนการกดหัวใจและแสดงความคิดเห็น ที่ไม่ได้ตรวจเช็กมาทั้งวัน และก็ได้พบว่า

Laely, Hansa และอีก 3 ถูกใจโพสต์ของคุณ ช่องทางการแจ้งเตือนบอกการกดถูกใจเพียงน้อยนิด และไร้การแสดงความคิดเห็นมาร่วมอาทิตย์กว่า

ไม่หรอก อันที่จริง...มันน้อยมากๆ ที่จะมีคนมาแสดงความคิดเห็นอะไรลงบนรูปภาพของเธอ เพราะนอกจากเธอจะไม่มีเพื่อนสนิทจริงๆ จังๆ แล้ว ก็ไม่ค่อยจะได้รู้จักคนเยอะเท่าไหร่ด้วย

“ก็แน่ล่ะ ชีวิตที่ไม่ได้โดดเด่นอะไรเลยของเรา มันไม่น่าสนใจนี่...” ทำเป็นค่อนขอดไปอย่างนั้นแบบติดตลก ก่อนเลื่อนดูอะไรใน new feed ไปสักพัก

ดูชีวิตคนอื่นในโลก IP ที่แสนจะหรูหรา เต็มไปด้วยความสุข และเธอก็เลือกที่จะกดถูกใจให้ทุกคน แต่ไม่ได้แสดงความคิดเห็นอะไร นอกจากยิ้มน้อยๆ เบ้ปากหน่อยๆ ในบางคนที่ชีวิตในโลก IP แตกต่างกับชีวิตจริงลิบลับ

อาทิเช่น รูปที่แต่งเยอะจนจำหน้าจริงไม่ได้ เธอเข้าใจนะว่าใครก็อยากสวย การแต่งรูปไม่ใช่เรื่องผิด แต่ถ้าแต่งเอาพองามมันก็น่าดู แต่แต่งจนเกินไป...มันก็ไม่ไหวเท่าไหร่

“ไปอาบน้ำดีกว่า จะได้มานั่งหางานต่อ...” แล้วเธอก็วางโทรศัพท์ไว้ในที่ของมัน ก่อนบิดขี้เกียจหลายๆ ที เพื่อไปทำสิ่งสำคัญ คือการอาบน้ำ

เพราะถ้าไม่ได้อาบ เธอก็จะไม่สดชื่น ประสิทธิภาพในการอยากจะทำนั่นนี่ก็จะลดลงตามไปด้วย

เมื่อภาพยนตร์ที่รอคอยมาเดือนกว่าได้จบลง สงครามก็ตบขาตัวเองดังฉาดใหญ่ เชิงไม่ชอบใจ เพราะมันจบได้ค้างคาและน่าติดตามต่อ

ซึ่งอีกเดือนกว่านู่นแหละ ตอนใหม่ถึงจะมา!

มันเป็นฉากที่มีการเล่นเกมส์สุ่มของตัวละคร เพื่อทำการกลั่นแกล้งคนแบบมีนัยสำคัญ เป็นเกมส์ทดสองสมอง หากแต่ก็ทดสอบคุณธรรมเล็กๆ ในใจตัวละครและผู้ดูด้วย

แน่ล่ะ ผิวเผินทั่วไป ภาพยนตร์ประเภทนี้ไม่น่าจะมีมุมแบบนี้สอดแทรก และคนอย่างเขา ก็ดูเหมือนว่า ไม่น่าจะชอบ...ในมุมสอดแทรกพวกนี้ด้วย

“สุ่มเหรอ” เขาว่าเชิงคิดอะไรน่าสนุกออก

“แต่จะสุ่มกับอะไรล่ะ” ความเบื่อหน่ายในการทำงานที่มีอยู่ทุกเมื่อเชื่อวัน เกิดจากความราบรื่นจนเกินไป ไม่มีอะไรให้ต้องลุ้นหรือต้องพยายาม และภาพยนตร์ที่พอจะบรรเทาความเบื่อได้ ก็ดันต้องรออีกหนึ่งเดือน

“สุ่มอะไรดีวะ...” แล้วก็เอนศีรษะทุยได้รูป ลงไปกับหมอนพิงบนโซฟาสีเข้ากัน เส้นผมสีดำสนิท ลู่แนบไปกับหมอนแบบไม่ต้องห่วงทรง ขับให้ผิวขาวสว่างของใบหน้าคมคาย โดดเด่นมากขึ้น

จมูกโด่งเป็นสันปลายพุ่ง ฟุดฟิดเล็กน้อย เมื่อความเย็นจากเครื่องปรับอากาศ ปรับอุณหภูมิเองอัตโนมัติ ตามที่ได้ตั้งค่าเอาไว้

ความเย็นที่ต่ำลง มักจะทำให้เขาเกิดภูมิแพ้ได้ง่าย หากแต่ก็ยังหลงใหลในความเย็นฉ่ำตลอดเวลาอยู่ดี

“รีโมตอยู่ไหนวะ...” ว่าพร้อมควานหา เพราะคิดว่าต้องปรับระดับอุณหภูมิให้สูงขึ้นอีกหน่อย การทำความเย็นให้เองอัตโนมัตินี้ เขาชอบ เพราะมันสะดวก ไม่อยากจะเสียเวลาปรับเอง

เพราะการปรับให้อัตโนมัติตามสภาพอากาศ ก็เหมือนได้รับการดูแลเอาใจใส่จากเทคโนโลยี เพราะเวลาที่เขาตกอยู่ในห้วงของเกมส์หรือภาพยนตร์ที่ชอบ สงครามมักจะลืมโลกรอบกายไปหมด

“สุ่มตัวเลขเหมือนในหนัง มันก็ดูเหมือนจะมีอัตราการสุ่มที่กว้างไป” เมื่อปรับระดับอุณหภูมิเครื่องปรับอากาศ ให้อยู่ในระดับที่ร่างกายรับได้ ก็หันกลับมาสนใจความรู้สึกค้างคาของตัวเองต่อ

Chain: พี่ซุง มาช่วยหน่อย

ภาพข้อความแจ้งเตือนเข้ามาแต่ไร้เสียง เพราะเขามักจะปิดเสียงเป็นปกติชีวิต ทำเอาคิ้วเข้มขมวดเข้าเล็กน้อย

หากเป็นข้อความอื่นที่ไม่ใช่ชื่อนี้ เขาคงไม่เสียเวลาชะงักอ่านมันเป็นแน่

“ว่าไง มีไร” และแน่นอนว่า เขาไม่ลังเลที่จะกดโทรออก หาลูกพี่ลูกน้องทันที เพราะถ้าไม่มีเรื่องด่วนจริง สาวกเกมส์ท่านหนึ่งอย่าง คเชนทร์ เดชสุเหร่า คงไม่ยอมละจากหน้าจอเกมส์ มาขอความช่วยเหลือจากเขาเป็นแน่