บทที่ ๖

เมรีก็พาซินแสเดินไปยังห้องต่างๆ ของออฟฟิศ โดยมีศุภณัฐ และสองสาวเดินตามอยู่ไม่ห่าง ซินแสใช้เวลาในการเดินดูทั้งภายใน และภายนอกร่วมครึ่งวัน เพราะความกว้างของตัวออฟฟิศและพื้นที่รอบๆ ด้านนอก ทำให้กินเวลาค่อนข้างมาก

“อย่างที่ผมบอกตั้งแต่แรกว่าที่ดินตรงนี้ฮวงจุ้ยดีมาก ฉะนั้นไม่จำเป็นต้องปรับเปลี่ยนอะไรมาก แค่ปรับโต๊ะคุณโก้ให้หันไปทางทิศที่ผมบอก และหาของมาเพิ่มตามที่ผมจดไว้ให้ตั้งตามจุดที่ผมบอก แค่นี้ก็โอเคแล้ว”

“ได้ค่ะ เดี๋ยวเมรีจะรีบปรับตามคำแนะนำ... แล้วนี่ซินแสจะกลับเลยหรือว่าจะทานกลางวันด้วยกันก่อนคะ”

เมรีถามขึ้นเมื่อเดินมาถึงห้องรับแขกอีกครั้ง

“ผมคงต้องขอตัวกลับก่อน เพราะช่วงบ่ายผมมีนัดอีกเจ้าไว้”

“งั้นเดี๋ยวเมรีไปส่งค่ะ”

เมรีบอกพลางเก็บสมุดที่บันทึกกับเอกสารที่เพิ่งได้รับจากซินแสมาวางไว้บนโต๊ะกระจกขนาดใหญ่ตรงหน้า

“ถ้างั้นผมลาเลยแล้วกันครับ”

คำว่า ‘ลา’ ทำเอาสองสาวเบิกตากว้าง พลางนึกในใจราวกับส่งกระแสจิตถึงผู้เป็นซินแสเช่นนั้น ‘นี่ซินแสจะกลับแล้วจริงๆ เหรอ จะไม่ทักอะไรเราสักหน่อยเหรอ’ และดูเหมือนว่าสองสาวจะทำการส่งกระแสจิตได้สำเร็จ

“อ่อ สำหรับคุณสองคนเท่าที่ผมดูจากวันเดือนปีเกิด และโหงวเฮ้งใบหน้าแล้ว คุณสองคนเป็นคนเพอร์เฟคมากเลยนะ ไม่ต้องทำอะไรก็มีกินไปตลอด เรียกว่าคาบช้อนเงินช้อนทองออกมาตั้งแต่เกิดเลย แต่...”

“แต่อะไรคะ”

สองสาวประสานเสียงขึ้นมาอย่างไม่ได้นัดหมายอีกครั้ง

“อาภัพรัก... โดยเฉพาะหนู”

ซินแสชี้ไปที่น้ำพราวโดยตรง

“หนูเหรอคะ”

น้ำพราวชี้นิ้วเข้าหาตัวเอง

“ใช่... จะว่าไม่มีเนื้อคู่ก็ไม่เชิง จะว่ามีก็ไม่ใช่ แต่ถึงมีก็จะเข้ามาในช่วงเวลาที่กำหนดไว้ แต่ถ้าไม่มาในช่วงเวลาที่ลิขิตไว้ก็คง...”

ซินแสบอกทิ้งท้ายก่อนนิ่ง ลอบมองปฏิกิริยาเจ้าหล่อน

“ก็คงอะไรคะซินแส”

น้ำพราวสวนขึ้นทันควัน

“เอาคำที่เข้าใจง่ายนะคือ... ขึ้นคาน”

“ขึ้นคาน! ต๊าย อกอีเมรีจะแตก นี่หมายความว่าหนูต้องอยู่กับนางชะนีตัวนี้ไปจนแก่เหรอคะซินแส โอ้ววว! มายก๊อด”

เมรีเบิกตากว้าง อุทานขึ้นเสียงสูง พร้อมกับเอามือขึ้นทาบอก

“แต่มันมีวิธีแก้เคล็ดอยู่นะ”

“ต้องทำยังไงคะ”

เมรีดูเหมือนจะสนใจมากกว่าเจ้าของดวงเสียอีก

“ผมไม่มั่นใจว่าจะยากไปสำหรับนางหนูหรือเปล่า”

ระหว่างเดินสำรวจพื้นที่ทั้งหมดซินแสก็ลอบมองพฤติกรรมของสองสาวเพื่อนสนิทอยู่เป็นระยะ สิ่งที่ได้เห็นคือความสนิทสนมของทั้งคู่ ทำให้ซินแสเริ่มไม่มั่นใจว่าวิธีแก้เคล็ดที่จะแนะนำไปนี่เจ้าหล่อนจะทำได้หรือเปล่า

“บอกมาเลยค่ะ ไม่มีอะไรยากเกินนางชะนี... เอ้ย นางเจ้าขาได้หรอกค่ะ”

เมรีเป็นฝ่ายพูดขึ้นอีกครั้ง

“ถ้าอยากมีคู่ มีครอบครัว อย่างที่คิดที่ฝันเอาไว้ ภายในเดือนแห่งความรัก... เอ่อ เดือนกุมภาพันธ์นี้ ต้องมีผู้ชายเอาดอกไม้ที่หนูชอบที่สุด พร้อมด้วยแหวนเกลี้ยงอีกหนึ่งวง อ่อ... อย่างที่ผมบอกมันเป็นการแก้เคล็ด ผู้ชายคนนั้นไม่จำเป็นต้องเป็นแฟน หรือคนที่ชอบ หรือรักคุณจริงๆ ก็ได้”

คำบอกกล่าวของซินแสชื่อดังทำเอาทั้งสามคนมองหน้ากันอย่างงงๆ

“แสดงว่าผู้ชายคนไหนก็ได้อย่างนั้นเหรอคะ”

เจ้าของดวงถามขึ้นจริงจังด้วยความอยากรู้

“ใช่ เพราะอย่างที่ผมบอกมันเป็นการแก้เคล็ดเท่านั้น แต่อย่าลืมว่า เขาจะเต็มใจไม่ใช่การบังคับ”

ซินแสชื่อดังย้ำ

สิ้นเสียงซินแสน้ำพราวก็หันมองหน้าเพื่อนรักอย่างต้องการคำปรึกษา

“อ่อ... ผมลืมบอกไปว่าอีกไม่นาน หนูสองคนจะกลายเป็นที่รู้จักต่อคนทั่วไปจนกลายเป็นบุคคลสาธารณะไปโดยไม่รู้ตัว โดยเฉพาะหนู...” ซินแสชี้ไปที่น้ำพราวอีกครั้ง

คนโดนชี้ครั้งที่สองขมวดคิ้วอย่างงงๆ

“ผมแนะนำว่าเมื่อถึงวันนั้นไม่ว่าจะเกิดอะไรขึ้น... คุณทั้งสองควรปล่อยให้มันเป็นไปตามกระแสเพราะนั่นจะเสริมดวงคุณทั้งคู่เอง”

ซินแสทิ้งท้ายเอาไว้จากนั้นก็คว้ากระเป๋าเอกสารเดินนำหน้าเมรีลงไปด้านล่างทันที โดยไม่สนใจสองสาวที่กำลังมีคำถามที่จะถามต่ออีกเลย

“เจ๊เมรี... จะไปไหนคะ”

เสียงใสของดาว พัสวีพิชญ์ ดังขึ้น เมื่อเห็นเมรีเดินมากับใครคนหนึ่งที่ไม่คุ้นหน้า

พัสวีพิชญ์ หรือ ดาว เธอเข้าวงการบันเทิงตั้งแต่อายุได้ประมาณสิบห้าปี โดยเริ่มจากการถ่ายโฆษณา และถ่ายแบบนิตยสาร ด้วยความน่ารัก สดใส วางตัวดี ขี้เล่น เธอจึงเป็นที่รักของคนในวงการ และบรรดาแฟนคลับ เธอจึงยืนหยัดอยู่บนเส้นทางสายบันเทิงได้อย่างสวยงาม

ปัจจุบันนี้ เธอคือหนึ่งในซูเปอร์สตาร์ นางเอกระดับแถวหน้าของเมืองไทย และด้วยชื่อเสียงของเธอ ทำให้เธอมีฉายาประจำแก๊งคือ ‘ชะนีซุปตาร์’ ไปโดยปริยาย

“ไหนบอกว่าจะเข้ามาช่วงเย็นๆ ไง... อ่อนี่ ซินแสที่พี่โก้เชิญมาดู ฮวงจุ้ยบริษัทฯ เราน่ะ”

พัสวีพิชญ์ยกมือขึ้นทำความเคารพผู้สูงวัยกว่าทันที

“นี่น้องดาวค่ะ อีกหนึ่งหุ้นส่วนของเราค่ะ”

เมรีแนะนำหญิงสาวให้อีกฝ่ายได้รู้จักเช่นกัน

“หุ้นส่วนบริษัทฯ นี้ โหงวเฮ้งดีทุกคนเลยนะครับ คุณดาวก็เหมือนกัน ผมคุ้นๆ หน้าแต่ผมจำไม่ได้ว่าเคยเจอที่ไหน แต่ผมจะบอกคุณว่า... อีกไม่นานคุณจะมีงานเข้ามาจนแทบไม่มีเวลาเป็นส่วนตัว ที่สำคัญจะลากยาวจนถึงปลายปีหน้าโน่นเลย และที่สำคัญคุณจะได้ร่วมงานกับชาวต่างชาติเร็วๆ นี้”

คนโดนทักทำหน้างงๆ ก่อนส่งยิ้มหวานให้ซินแสชื่อดัง สลับกับมองหน้าเมรีไปด้วย

“ผมต้องขอตัวก่อนล่ะครับ เดี๋ยวจะเลทกับลูกค้าอีกเจ้า”

พัสวีพิชญ์ยกมือขึ้นทำความเคารพผู้สูงวัยกว่าอีกครั้ง ซินแสรับไหว้แล้วก็เดินนำไปยังรถของเมรีที่ไปรับเขามาเมื่อเช้า