2

เธออยากจะร้องไห้ อยากจะกรีดร้องข่วนหน้าเขา แต่มือบางถูกมือหนาหนักของคนเมาพันธนาการเอาไว้อย่างแน่นหนา

มันต้องไม่ใช่แบบนี้ อ่า...

ทำไมเธอต้องรู้สึกเสียวซ่านอยากให้เขาขยับมากกว่านี้ มันอึดอัดจนเธอต้องขยับเอง เลยกลายเป็นกระตุ้นให้เขาเริ่มซอย

ปองขวัญหยุดกึก ความเสียวซ่านที่เธอได้รับทำเอาตั้งตัวไม่ทัน เขาบดจูบ ขยำนมเน้นหนัก เสียดสีหัวนมจนแข็งเป็นไต ท่อนล่างโรมรันรุนแรง เสียดสีเข้าหาซอกเสน่หาซ้ำๆ จนเธอหยุดดิ้น หลังจากพบความเสียวซ่านที่มิอาจต้านทานได้อีก

“อ่า... คุณคิน อื้อ...”

ปองขวัญร้องครวญครางเสียงหลงยามท่อนลำใหญ่โตเสียดสีเข้ามาในร่องสวาท

เขากระแทกกระทั้นจนเธอแทบจมหายเข้าไปในเตียงนอนกว้าง ก่อนที่ร่างสูงจะกระตุกสั่นพร่าปลดปล่อยในกายของเธอจนหมดสิ้น

เขาฟุบหลับลงทันทีที่เสร็จสมอารมณ์หมาย ในขณะที่เธออารมณ์ค้างอย่างรุนแรง เพิ่งเคยมีอะไรกับใคร แต่รู้สึกไม่เสร็จสม

ปองขวัญหน้างอ ผลักร่างหนาหนักที่ทาบทับเธออยู่ออกไป ก่อนจะลุกขึ้นนั่ง กอดอกหน้าบูดบึ้ง มองคนข้างกายไม่วางตา

แต่พอก้าวลงจากเตียงเท่านั้นล่ะ เธอต้องนิ่วหน้าด้วยความเจ็บ สุดท้ายต้องล้มตัวลงนอนเอามือก่ายหน้าผาก

ปล่อยให้คนเมานอนหลับไปแบบนั้นแหละ หญิงสาวคิดว่าจะนอนแค่แป๊บเดียวให้พอขยับตัวแล้วไม่เจ็บมากนัก เพราะรู้สึกเจ็บๆ ตึงๆ ที่ร่องรัก แต่ดูเหมือนจะเผลอหลับไปตอนไหนก็ไม่รู้ รู้ตัวอีกที เธอก็สัมผัสได้ถึงมือที่ยุ่งย่ามอยู่กับเนื้อตัว

“คุณ!”

แทบจะกรีดร้องเมื่อเขาคว้าหมับเข้าที่เต้านมอวบๆ ของเธอแล้วขยำ

“เมื่อคืนฉันหิ้วผู้หญิงกลับมาจากงานเลี้ยงด้วยเหรอ”

เขาแกล้งถามขณะมองหน้าเธอเหมือนพินิจพิจารณา

“ฉันไม่ใช่ผู้หญิงที่คุณหิ้วมาจากที่ไหนทั้งนั้น ฉันเป็นแม่บ้านที่คุณจ้างมาดูแลบ้าน”

“หือ...”

เขาครางยาว ขมวดคิ้วเข้าหากัน แกล้งทำเป็นรำลึกในสิ่งที่เธอกำลังพูด

หลายวันก่อนญาติผู้น้องบอกว่าหาคนมาช่วยทำความสะอาดห้องให้เขาได้แล้ว ห้องเขากว้างขวาง มีสองห้องนอน สามารถรับลูกจ้างมานอนพักค้างอ้างแรมได้ แต่เอาเจริงๆ แล้วเขาไม่ได้ไว้วางใจใครง่ายๆ แต่คนที่ญาติผู้น้องฝากเพื่อนสาวคนนี้มาให้เขาช่วยดูแล เขาเลยรับมาดูแลด้วยความเต็มใจ

ภาคินต้องกะพริบตาติดๆ กันหลายครั้งยามเมื่อคิดว่าเมื่อคืนเขากับเธอได้ทำอะไรต่อมิอะไรกันไปมากมายขนาดไหนแล้ว

“เจอกันวันแรกก็ออกลายเลยนะ นี่คิดจะจับฉันงั้นสิ”

คำกล่าวหาของเขาทำให้เธอตาโต เหลือเชื่อ เขาคิดไปได้ยังไงนี่ เธอนี่เสียหายหลายแสน เขายังจะคิดว่าเธออยากจับเขาเนี้ยะนะ!

“คุณคิน คุณจะทำอะไรคะ” เธอตกใจเมื่อเขาคร่อมทับ

“คนอย่างฉันไม่มีวันให้ผู้หญิงฟันแล้วทิ้ง”

“แล้ว... แล้วมันเกี่ยวอะไรกันคะ กับการที่คุณทำแบบนี้”

เธอดันอกกว้างของเขาออกห่าง แต่มันไม่ขยับนี่สิ ผู้ชายอะไรแรงเยอะชะมัดยาด สีหน้าแตกตื่นของเธอทำให้เขานึกสนุกที่จะได้แกล้ง

“เมื่อคืนเธอปล้ำฉันแล้ว ยังไงเธอก็ต้องรับผิดชอบ”

“รับผิดชอบ!”

เธออุทานอย่างตกใจ บ้าบออะไรกันล่ะ เขาต่างหากต้องรับผิดชอบเธอไม่ใช่หรือไง

“ใช่ เธอถือโอกาสล่วงเกินฉัน ตอนที่ฉันเมา ถึงฉันจะไม่อยากมีเมียเป็นแม่บ้านแต่ก็เอาเถอะ ไหนๆ ก็ตกกระไดพลอยโจนกับเธอแล้ว ฉันจะยินยอมตกเป็นของเธอโดยชอบธรรมก็แล้วกัน”

“บ้าสิคะคุณคิน พูดอะไรของคุณ ปล่อยเลย ฉันเสียหายเต็มๆ คุณต้องรับผิดชอบฉันถึงจะถูก แต่คุณมาเรียกร้องให้ฉันรับผิดชอบเนี้ยะนะ!”

“นั่นไง ฉันคิดเอาไว้แล้วเชียว ว่าหลังจากเมื่อคืนที่เธอเห็นฉันเมากลับมา เธอต้องวางแผนอย่างแยบยลโดยการที่จะตื่นขึ้นมาโวยวายให้ฉันรับผิดชอบ แต่ก็เอาเถอะ ฉันรับผิดชอบเธอก็ได้ แต่ถ้าอยากให้ฉันรับผิดชอบต้องให้ฉันกินตับทุกวัน จนกว่าจะแน่ใจว่าเธอไม่ได้คิดร้าย หรือมีแผนการอะไรที่เข้ามาอยู่ในบ้านของฉัน กินตับเคยไหม ตับๆๆๆๆ น่ะ” เขาทำหน้ายียวน