ตอนที่ 2 เขย่าพุ่มโบตั๋น (2)

“พี่ฮุ่ย” อาซิ่วหันมองเข้าไปในลานเรือน เห็นว่าไม่มีใครเลยเดินไปหาจงฮุ่ย ชายหนุ่มร่างสูงโปร่งผิวขาวจัด จงฮุ่ยเป็นคนสนิทข้างกายของซ่งเสียเจิ้น เรียกได้ว่าจงฮุ่ยกับคุณชายรองเติบโตมาด้วยกัน เป็นทั้งสหาย ทั้งนายและบ่าว

จงฮุ่ยเห็นเสื้อผ้าอาซิ่วไม่เรียบร้อยกับผมยุ่งเหยิงก็เข้าใจทันทีว่าอีกฝ่ายเพิ่งไปทำอะไรมา เขากระชากอาซิ่วเข้าหาตัว ปล้ำกอดจูบ ใบหน้าซุกไซ้ไปตามซอกคอขาวผ่อง ดูดเลียอย่างตะกละตะกลาม สองมือช่วยกันปลดเปลื้องเสื้อผ้าของอาซิ่วจนเผยให้เห็นอกอวบใหญ่และปลายยอดสีคล้ำ

“พี่ฮุ่ย รอก่อน” อาซิ่วลากจงฮุ่ยไปข้างทาง แอบอยู่หลังพุ่มต้นโบตั๋นที่ปลูกเรียงรายไว้หลายต้น ใบหนาดกช่วยอำพรางสองร่างได้

จงฮุ่ยไม่รอให้ถอดเสื้อผ้าจนหมดก็ผลักอาซิ่วให้นอนลง ลมหายใจเขาหอบหนักมีอารมณ์เต็มที่แล้ว

อาซิ่วเองก็ยังไม่หนำใจจากซ่งเว่ยเหลียง นางจึงต้องการแท่งหยกของใครสักคนมาช่วยเติมเต็ม ดีที่จงฮุ่ยมาดักรออยู่ที่นี่ ไม่อย่างนั้นคืนนี้นางคงนอนไม่หลับ

อาซิ่วถลกชายกระโปรงขึ้น ชันเข่าและอ้าขากว้างรอท่า จงฮุ่ยเห็นเช่นนั้นเขาเร่งถลกชายชุดดึงกางเกงตัวในลงและสาวรูดแท่งหยกยาวสองสามครั้งและขยับไปนั่งคุกเข่าอยู่ระหว่างขาขาวผ่อง

“พี่ฮุ่ยเร็วๆ ใส่เข้ามา ข้าอยากจะตายแล้ว”

“หึ อย่าคิดว่าข้าไม่รู้ว่าก่อนหน้านี้เจ้าไปทำอะไรมา”

อาซิ่วได้ยินดังนั้นก็ยิ้มยั่วเขา “ข้าไปหาคุณชายใหญ่มา แต่ยังไม่หนำใจ พี่ฮุ่ยช่วยข้าทีเถอะ ข้าไม่ไหวแล้ว ของข้าคันไปหมดอยากได้แท่งหยกของพี่มาเกาให้หายคันหน่อย”

ที่ตรงนั้นทั้งมืดและเงียบ ใครก็ไม่รู้หรอกว่ามีอีกสองชีวิตใต้ต้นอู๋ถงที่หลบมาคลอเคลียกันก่อนหน้านี้ ส่วนอาซิ่วกับจงฮุ่ยก็หลบอยู่ไม่ไกลกันนัก ทุกถ้อยคำของคนคู่นั้นซ่งเว่ยเหลียงกับอิ๋นจื่อได้ยินทั้งหมด

ซ่งเว่ยเหลียงยิ้มมุมปาก เขาก้มหน้าลงไปอีกแต่ถูกอิ๋นจื่อผลักออก เขาจูบนางหนักๆ ครั้งหนึ่งก่อนจะนั่งลงใต้ต้นอู่ถงและดึงนางให้นั่งลงบ้าง

ทางด้านอาซิ่วกับจงฮุ่ยเริ่มเขย่าพุ่มโบตั๋นกันเรียบร้อยแล้ว เหมือนอาซิ่วพยายามกลั้นเสียงไว้จึงได้ยินเพียงเสียงหอบหายใจหนักหน่วงและเสียงเนื้อกระทบเนื้อผสานไปกับเสียงแจ๊ะๆ ฟังแล้วชวนสยิวยิ่ง

“อ่าส์ พี่ฮุ่ย ดีมาก ดี แรงๆ ให้ข้าเสร็จสักน้ำก่อนพี่ฮุ่ย ข้าไม่ไหวแล้ว อ่าส์ๆ อ๊าส์ๆ” อาซิ่วเกร็งกระตุกเสร็จสมไปด้วยความรวดเร็ว

จงฮุ่ยอัดกระแทกไม่หยุดแม้อาซิ่วจะสุขสมไปแล้วแต่เขายังไม่ถึงฝั่งฝัน ในร่องหลืบตอดรัดรัวเร็วทั้งหลั่งรินน้ำคาวออกมาไม่หยุดและมากจนขนดกหนาของทั้งสองเปียกชุ่ม

“เจ้าเปียกขนาดนี้” จงฮุ่ยใช้สองนิ้วบี้ตุ่มไตแข็งตั้งบนเนินเนื้ออวบอูม ขยับนิ้วรัวเร็วขณะที่สะโพกขยับโยกรุนแรงอัดเข้าใส่เสียงดังตับๆ

แม้พยายามทำกันเสียงเบาแค่ไหน แต่แรงอารมณ์ไม่อาจยับยั้ง หญิงใจง่ายกับชายหื่นกระหายมีหรือจะพอแค่ครั้งเดียว

อาซิ่วเคล้นคลึงสองเต้า ร้องเรียกให้จงฮุ่ยก้มลงมาดูดเลีย อีกฝ่ายก็ไม่ทำให้นางต้องคอย ก้มลงไปละเลงลิ้นรัวบนยอดสีคล้ำแข็งตั้งชันสู้ลิ้น

เสียงกระแทกตับๆ ดังไปพร้อมกับเสียงครวญครางที่ไม่อาจยับยั้งได้แล้ว คนทั้งสองกำลังหลงในรสสวาท มัวเมาเกินกว่าจะสนใจรอบข้าง จงฮุ่ยจับอาซิ่วลุกขึ้นให้หันหลังแอ่นสะโพกอวบขึ้น จับแท่งลำสาวรูดสองสามครั้ง จ่อหัวบานใหญ่กับกลีบบุปผา ถูไถบดเบียดติ่งกระสันสองสามครั้งจนมันเปียกลื่นเพราะน้ำคาวสีใส

“พี่ฮุ่ยใส่เข้ามาเถอะ อ่าส์ ข้าอยากได้อีก อูยส์” อาซิ่วเร่งเร้าเสียงสั่น ร่อนสะโพกตามการถูไถของจงฮุ่ย

อาซิ่วถอดชุดที่เหลือติดร่างจนหมดและโยนไปด้านข้าง นางยังไม่อยากให้ชุดสกปรก นางรู้ว่าตัวเองต้องปล่อยน้ำจนเปียกชุ่มเหมือนในห้องหนังสือของคุณชายใหญ่ ถ้านางไม่ได้ปลดปล่อยน้ำออกมา นางจะไม่สุขสมถึงใจ

“อ่าส์ อา ของพี่ฮุ่ยดีจริง หัวบาน แทงท้องข้าแทบทะลุแล้ว พี่ฮุ่ย พี่ฮุ่ย แรงๆ อ่าส์ อาๆ ดีเหลือเกิน อ่าส์”

“เจ้ามันร่านนัก แต่ข้าชอบ โอว อ่าส์ รัดข้าให้แรงอีกสิ” เขาสั่งขณะที่ขยับสะโพกกระแทกแท่งลำลึกจนไปชนสุดด้านในดังกึกๆ พร้อมกับเสียงสวบๆ

จงฮุ่ยถอดเสื้อผ้าไปด้วยบดสะโพกบี้วนหนักๆ เมื่อถอดชุดจนเสร็จก็เริ่มอัดกระแทกอีกครั้ง ที่บริเวณนั้นมืดก็จริง แต่อาซิ่วผิวกายขาวผ่องจึงทำให้เห็นนางได้ชัดเหมือนกับตัวนางเปล่งแสงได้อย่างไรอย่างนั้น

“พี่ฮุ่ย ข้าจะแตกแล้ว น้ำจะแตกแล้วพี่ฮุ่ย” ขณะที่นางร้องครางอยู่นั้นน้ำอุ่นร้อนก็เริ่มไหลออกมาแล้ว

“ยืนขึ้น” จงฮุ่ยสั่งและดึงนางลุกขึ้นหันหน้ามาหาเขา บุปผาอวบอูมอยู่ตรงหน้า กลิ่นคาวสวาทหอมหวน เขาแนบหน้าลงไปละเลงลิ้นรัวเร็วใช้สองมือช่วยเปิดทางกลุ่มขนและกลีบเนื้อสีคล้ำ แหย่แยงลิ้นลึกเข้าไปหาต้นน้ำที่ยังหลั่งไหลไม่หยุด

“อ่าส์ อา อ่าส์ ซี๊ด พี่ฮุ่ย อูย อย่างนั้น เลียเร็วๆ รัวลิ้นอีกเร็วเข้า” น้ำกามคาวไหลเปื้อนใบหน้าจงฮุ่ย แต่เขาไม่สน ยังคงตวัดลิ้นใส่ร่องหลืบ ดูดกลืนน้ำราวกับหิวกระหายมาแรมปี

อาซิ่วเด้งสะโพกรับใบหน้าและลิ้นร้อน สองมือจิกทึ้งศีรษะจงฮุ่ยกดให้ใบหน้าแนบกับเนื้ออวบอูมของตน สองขาสั่นย่อเข่าและแบะอ้าให้กว้างขึ้น ใบหน้าเคลิ้มลอย

“อ่าส์ เสียว อ่าส์ มาแล้ว เลียเร็วๆ กินน้ำของข้า กินให้หมด อ่าส์ๆ อ๊าส์ๆ” อาซิ่วตัวเกร็งกระตุกสุขสมอีกครั้ง ปลดปล่อยฉี่อุ่นร้อนออกมาอาบหน้าจงฮุ่ย สองขาอ่อนแรงจนสุดจะห้าม เลยหงายหลังลงไปนอนอ้าขาให้สายน้ำฉีดพุ่งเป็นเส้นโค้ง จงฮุ่ยก็ตามอ้าปากกลืนกินทุกหยาดหยด

“ดับกระหายข้าได้ดีจริงๆ” จงฮุ่ยกลืนน้ำอึกแล้วอึกเล่าลำตัวเปียกเปื้อนไปด้วยแต่เขาก็พอใจยิ่ง