ตอนที่ 1 คุณชายใหญ่กับสาวใช้ (2)

“อ่า ดูดแรงๆ ตวัดลิ้นด้วย อูย อา แตก ข้าจะแตกแล้ว”

สวบๆ เขาอัดแท่งลำหยกเข้าปากสาวใช้จนตาเหลือกก่อนจะฉีดพ่นน้ำอุ่นร้อนพรวดๆ เข้าไปจนน้ำคาวสวาทสีขาวขุ่นล้นปากทะลักออกทางจมูก

ซ่งเว่ยเหลียงอัดกระแทกเน้นๆ อีกสองสามครั้งและชักท่อนอวบใหญ่ออก

“แคร่กๆ คุณชาย?” อาซิ่วสำลัก ส่งสายตาอ้อนวอนซ่งเว่ยเหลียง แต่อีกฝ่ายหันหลังให้นางเสียแล้ว นางยังอยากจะได้แท่งหยกของคุณชายอีก

อาซิ่วเลยเร่งสามนิ้วที่สอดอยู่ในร่องรัวเร็ว หมายจะเสร็จสมด้วยมือตัวเองอีกครั้ง นางนอนลงแบะอ้าสองขากว้าง มือหนึ่งขยำหน้าอกตัวเอง ทั้งยังโกยมันขึ้นมารัวลิ้นลงบนยอดสีคล้ำ เสียงครางเล็ดลอดออกมา

“อ่าส์ เสียว อือ คุณชาย เสียวจังเลย อ่าส์” อาซิ่วเร่งกระแทกนิ้วรัวๆ ดังสวบๆ ทั้งมือ ทั้งต้นขาและพื้นเหนียวเยิ้มแฉะเลอะเทอะ สองขาอ้ากว้าง สายตายังมองแผ่นหลังซ่งเว่ยเหลียง มองต้นขา มองสะโพก มองเอวสอบ แค่นี้นางก็เกิดอารมณ์แล้ว

“คุณชายๆ อาซิ่วจะแตกอีกแล้ว อ่าส์ อา อูยส์ คุณชาย อ๊ะ” อาซิ่วกระตุกเกร็งสุขสมลำตัวแอ่นโค้ง ฉีดพ่นฉี่อุ่นจัดออกมาอีกครั้งพร้อมเสียงครางดังลั่น

ซ่งเว่ยเหลียงหันกลับไปมองท่าทางร่านสวาทของสาวใช้ ภาพเช่นนี้เขาเห็นมาหลายครั้งแล้ว สาวใช้คนนี้ไม่เคยอิ่มเอม ว่างเมื่อไรเป็นต้องวิ่งไปหาที่ปลดปล่อย ครั้งนี้ก็เช่นกัน ยังดีที่วันนี้เขาอารมณ์ไม่เลวทีเดียวเลยยืนมองนางเสร็จสมเพราะตัวเองอย่างแช่มชื่นใจอยู่ได้

อาซิ่วนอนหมดแรงอ้าขากว้าง ขนดกหนากลางหว่างขาเปียกเปรอะยุ่งเหยิง นางค่อยๆ ชักสามนิ้วออกมาดูดเลีย สายตายังมองซ่งเว่ยเหลียงท่าทางยั่วยวนให้เขาเข้ามาอีก อีกมือยังนวดคลึงอกอวบใหญ่

“คุณชายจะเอาอีกหรือไม่เจ้าคะ” อาซิ่วยังไม่หมดอารมณ์ นางอุตส่าห์แอบหนีเจ้านายสาวเพื่อมาเล่นสวาทกับคุณชายใหญ่ คิดจะระเริงสวาทกันให้หนำใจ

ซ่งเว่ยเหลียงเห็นห้องของเขาเลอะเทอะทั้งยังมีกลิ่นฉี่ของนางเขาก็เริ่มจะไม่พอใจบ้างแล้ว เขามองไปที่เงารางๆ หน้าประตูห้อง

“เข้ามา!”

สิ้นเสียงเขาเงาร่างบอบบางนั้นผลักประตูเข้ามา ในอ้อมแขนมีอ่างทองแดงใส่น้ำพร้อมกับผ้าสะอาดหนึ่งผืน

หญิงสาวร่างเล็กผอมบางในชุดกระโปรงยาวรัดเอว สวมทับด้วยเสื้อคลุมเนื้อบางสีชมพู การแต่งตัวเช่นนี้ไม่ใช่การแต่งตัวของสาวใช้ แต่นางกลับทำงานดั่งสาวใช้

ซ่งเว่ยเหลียงกวาดตามองทั่วทั้งร่างหญิงสาวและยืนนิ่งอยู่ข้างตั่งนอนริมหน้าต่างที่แง้มออกเล็กน้อย หญิงสาวเดินมาข้างกายเขา วางอ่างทองแดงลง เอาผ้าชุบน้ำบิดหมาดและเริ่มลงมือเช็ดตัวให้เขาอย่างละเอียดทุกซอกมุม ไม่เว้นพื้นที่ส่วนตัวกลางกายที่นอนแน่นิ่งสงบไปแล้ว

นางทำงานรวดเร็ว ทั้งละเอียดอ่อนและนุ่มนวล กลิ่นหอมดอกไม้อ่อนๆ โชยมาจากร่าง ตั้งแต่เดินเข้ามาจนถึงตอนนี้นางยังไม่พูดสักคำ ทั้งยังไม่มองไปทางอื่นพร่ำเพรื่อด้วย

เช็ดตัวให้เขาเสร็จก็ใส่เสื้อผ้าชุดใหม่ให้ เป็นชุดยาวปล่อยสบายตัวหลวมสำหรับอยู่บ้าน เขานั่งลงให้นางหวีผมให้ นิ้วเรียวเล็กถือหวีไม้ค่อยๆ บรรจงสางผมไปทีละนิดจนเสร็จ

ซ่งเว่ยเหลียงลุกขึ้น ชายตามองอาซิ่วที่ยังนอนระทวยกับน้ำนองเลอะเทอะแล้วก็เหยียดปาก

“เก็บกวาดห้องของข้า อย่าให้มีกลิ่น ไม่งั้นข้าขายเจ้าออกไปแน่ ถึงตอนนั้นจะมาร่ำร้องให้ข้าเห็นใจไม่ได้” พูดจบเขาเดินจากไปทันที

หญิงสาวร่างบอบบางเหลือบตามองอาซิ่วครั้งหนึ่งและก้มหน้าเดินตามหลังซ่งเว่ยเหลียงออกไปเงียบๆ

อาซิ่วได้สติ นางรีบลุกขึ้นมาสวมเสื้อผ้าและเร่งลงมือทำความสะอาดห้องหนังสือของคุณชายใหญ่ นางยังไม่อยากถูกขายออกไป ทั้งยังอยากอยู่ปรนเปรอคุณชายใหญ่ตลอดไปด้วย เพราะฉะนั้นยามที่คุณชายใหญ่อารมณ์ดีนางค่อยยั่วยวน ยามที่เขาอารมณ์ไม่ดีค่อยเร่งก้มศีรษะปฏิบัติตัวดั่งสาวใช้เช่นเดิม