ตอนที่หนึ่ง แรงอีกเจ้าค่ะ2
ตอนที่หนึ่ง
แรงอีกเจ้าค่ะ
วิญญาณในร่างของไป๋ชิวหลานคิดอย่างดีใจด้วยนางเพิ่งได้ใช้ชีวิตเพียงไม่กี่ปีก็ต้องตายเสียแล้ว
ร่างบางตั้งสติทำความเข้าใจเรื่องที่เคยเกิดขึ้นเพื่อใช้ชีวิตในร่างนี้ได้อย่างสมบูรณ์
‘ไป๋ชิวหลาน’ หญิงสาวผู้งดงามซึ่งต้องทนอยู่กับสามีผู้มักมากในกามซึ่งมีนามว่า ‘ซ่งหยวน’ คหบดีใหญ่แห่งเมืองต้าเฉียน
แม้เขาจะเลี้ยงดูและให้เกียรตินางอย่างดีในฐานะภรรยาเอก รวมทั้งมอบสิทธิ์ขาดในการดูแลปกครองจวนสกุลซ่ง
แต่นางกลับรู้สึกเป็นเพียงแค่สิ่งของที่เอาไว้อวดอ้างเท่านั้น นั่นก็ด้วยบิดาของนางเป็นถึงรองเจ้าเมืองในขณะที่นางนั้นได้ชื่อว่าเป็นหญิงงามอันดับหนึ่งแห่งเมืองต้าเฉียน
อืม...ร่างนี้เป็นถึงคุณหนูบุตรสาวของรองเจ้าเมืองแล้วยังเป็นภรรยาคหบดีใหญ่ มิน่าเครื่องแต่งกายล้วนเป็นของดีอย่างที่นางไม่เคยได้สวมใส่
โอ้...ผิวพรรณเนียนละเอียดขาวกระจ่าง ใบหน้าอ่อนหวานชวนมอง ทรวดทรงได้รูปสมส่วน ที่ควรใหญ่ก็อิ่มล้น ที่ควรเล็กก็คอดกิ่ว สมฉายาหญิงงามอันดับหนึ่ง
แล้วเหตุใดจึงทุกข์ใจจนวิญญาณแตกสลายได้เล่า
วิญญาณในร่างสาวงามอดสงสัยไม่ได้ก่อนจะทำสมาธิเพื่อรับรู้เรื่องราวต่อ
ครั้นไป๋ชิวหลานเติบโตเป็นสาวแรกรุ่นเนื้อตัวหอมกรุ่น กลิ่นดอกไม้แรกแย้มย่อมเชิญชวนให้ชายหนุ่มมากหน้าหลายตามาติดพันทั้งส่งแม่สื่อมาเจรจา
หญิงสาวและบิดาสู้อุตส่าห์ใช้เวลาเฟ้นหาอยู่นานกว่าจะตัดสินใจเลือกซ่งเหวินผู้นี้เป็นสามี
แม้เขาจะไร้ซึ่งยศตำแหน่งและไม่ได้เป็นขุนนาง แต่ด้วยเห็นว่าสกุลซ่งไร้แม่สามีคอยกดขี่ทั้งยังไม่ต้องคอยอยู่อย่างอกสั่นขวัญแขวนว่าสามีจะโดนสังหารวันใดอย่างเช่นบรรดาแม่ทัพนายกองที่มาเกาะแกะ
ฝ่ายซ่งหยวนหว่านเงินทองไปมากโขกว่าจะชนะใจทั้งสาวงามและบิดาของนาง เขาทุ่มเททรัพย์สินของมีค่าและเฝ้าเพียรพยายามติดตามเอาอกเอาใจไป๋ชิวหลานทุกอย่าง
หลังตามตื๊อด้วยความอดทนอยู่หลายเดือน ในที่สุดคหบดีหนุ่มก็คว้าตัวสาวงามอันดับหนึ่งมาเข้าพิธีแต่งงานด้วยจนได้
แรกแต่งงานย่อมเป็นช่วงแห่งวันชื่นคืนสุขของสองหนุ่มสาว คืนเข้าหอซ่งหยวนย่อมหักห้ามความดิบเถื่อนด้วยการทะนุถนอมสาวงามอย่างดี
“ไม่ต้องกลัว ข้าจะเบาแรงที่สุด รับรองว่าไม่นานเจ้าก็ได้พบความสุขสมแล้ว”
ส่วนปลายของดุ้นลำใหญ่ซึ่งซ่งหยวนภาคภูมิใจกรีดไปตามรอยแยกของเนื้อสาวนำความรู้สึกชาร้าวราวส่วนกลางกายโดนฉีกทึ้งอย่างรุนแรงจนแทบฉีกขาด
“โอ๊ย!...เจ็บ เจ็บมาก”
ไป๋ชิวหลานกรีดร้องทั้งน้ำตาปริ่ม
