ตอนที่สอง อดทน2

ตอนที่สอง อดทน

ขณะที่หญิงสาวหลับหูหลับตานอนนิ่งเกร็งรับอย่างฝืนทนเพื่อให้พ้นผ่านในแต่ละค่ำคืน

ข้อดีเพียงอย่างเดียวที่ไป๋ชิวหลานได้พบจากการแต่งงานก็คือการจับจ่ายเงินทองในคลังของสกุลซ่งอย่างคล่องมือ

นางรับหน้าที่จัดการเรื่องภายในจวนและดูแลสามีอย่างมีความสุขโดยไม่ต้องขออนุญาตหรือเบิกจ่ายเงินจากผู้ใด

ทั้งจวนนี้ยังไม่มีนายหญิงผู้เฒ่าหรือผู้ใหญ่คนอื่นให้ต้องเกรงใจ หญิงสาวจึงซื้อหาสิ่งของที่ชื่นชอบได้ตามแต่ใจโดยไม่ต้องอดออมมัธยัสถ์หรือแบ่งปันให้คนอื่นเช่นแต่ก่อน

“ได้ออกมาจับจ่ายใช้สอยย่อมเบิกบานใจ เสี่ยวหลานพวกเราซื้อของพวกนี้ไปมากหน่อย”

“เจ้าค่ะ นายหญิง”

สองนายบ่าวใช้จ่ายเงินอย่างเพลิดเพลินด้วยสกุลซ่งมีรากฐานเดิมจากบรรพบุรุษที่สั่งสมจนร่ำรวย

ทั้งซ่งหยวนยังขยายการค้าในมือออกไปอีกมากมาย ชายหนุ่มรู้จักใช้เส้นสายเพื่อให้ได้มาซึ่งทรัพย์สิน

กิจการของเขามีตั้งแต่ร้านขายแพรพรรณ เครื่องประดับ อาหาร ใบชา รวมทั้งของเบ็ดเตล็ดหลากชนิดจึงต้องคบค้ากับผู้คนมากมาย

เมื่อได้แต่งงานกับบุตรสาวรองเจ้าเมือง เส้นสายที่มีจึงเพิ่มขึ้นและลื่นไหลกว่าเดิมจนกลายเป็นคหบดีผู้มั่งคั่งคนหนึ่งของเมืองต้าเฉียนแห่งนี้

ไป๋ชิวหลานคิดเข้าข้างตนเองว่าการเป็นคนงามย่อมผูกใจของสามีเอาไว้ไม่ให้เหลือบแลหญิงอื่น แต่นางคิดผิดแล้ว

หลังจากแต่งงานเข้าสกุลซ่งมาเพียงปีเดียว ความชื่นชอบและการเอาใจใส่ที่เคยมีกลับจางหายไป

ซ่งหยวนรับอนุเข้าจวนมาทีละคนโดยอ้างว่าเพื่อแบ่งเบาไม่ให้นางต้องเหน็ดเหนื่อยอีกทั้งยังหวังจะให้นางได้พักผ่อนบำรุงร่างกายเพื่อเตรียมพร้อมสำหรับการตั้งครรภ์ทายาทของสกุลซ่ง

“เจ้าเป็นภรรยาเอกย่อมต้องพักผ่อนมากๆ หน้าที่บนเตียงก็ปล่อยให้เหล่าอนุเหนื่อยยากกันไป มิดีหรือ”

เชอะ...ข้ออ้างเช่นนี้ก็คิดออกมาได้

ในเมื่อสามีรับอนุเข้ามาแล้ว ภรรยาเอกเช่นนางจะทำสิ่งใดได้

แม้ไม่ชื่นชอบการร่วมรักมากนักและไม่พอใจที่สามีมีหญิงอื่นแต่ไป๋ชิวหลานไม่อาจงอแงด้วยบุรุษทั้งหลายมักมีหลายภรรยาเป็นเรื่องสามัญ

บิดาของนางเองก็มีอนุถึงสองคนเพื่อดูแลเรื่องภายในจวนหลังจากมารดาที่แท้จริงของนางสิ้นไป

ไป๋ชิวหลานอดทนอดกลั้นทุ่มเทบำรุงร่างกายอย่างไม่ประหยัดหวังมีทายาทเพื่อเกาะขาทองคำของบุตรชายอย่างเช่นภรรยาเอกทั้งหลาย

เพียงแต่นางจะตั้งครรภ์ได้อย่างไร ในเมื่อสามีเอาแต่ปล่อยน้ำเชื้อเข้าร่องรูของหญิงอื่น นานทีจึงจะแวะเวียนมาหานางบ้าง แต่ด้วยกำลังที่อ่อนล้าโรยแรงเต็มที

แล้วน้ำเชื้อเหล่านั้นจะแข็งแรงพอที่จะแหวกว่ายฝ่าช่องทางเข้าไปก่อเกิดได้อย่างไร

นั่นจึงทำให้ไป๋ชิวหลานต้องลุกขึ้นมาทักท้วงสามีแม้จำต้องกล้ำกลืน

“ท่านพี่ ข้าไม่เคยต่อว่าเรื่องที่รับอนุ แม้แต่สาวใช้ของข้าที่ท่านพี่รับไปอุ่นเตียง ข้าก็พร้อมยกให้ เพียงแต่

ขอท่านพี่จัดสรรเวลาให้เหมาะสม อย่างน้อยก็ควรแวะเวียนทุกเรือนอย่างเสมอภาค มิใช่กำลังหลงใหลนางใดก็สมสู่อยู่แต่กับนางนั้น”