Chapter 5. ฝรั่งจตุจักร หล่อคักแท้หนอ/3

หนุ่มฝรั่งสุดหล่อหยุดแวะชมของที่ร้านขายเสื้อยืดไม่เดินสวนมา หรรษามองดูน้องสาวที่เดินแยกไปอีกทางแล้วลอบยิ้ม งานนี้คำแพงไม่เห็นแน่ มัวแต่เดินตามฝรั่งอีกคนไปไม่สนใจพี่เลย หญิงสาวหันกลับมามองหนุ่มฝรั่งหล่อแล้วเป็นฝ่ายขยับเข้าไปหาเขาเสียเอง เช่นเคยพอเข้าใกล้ได้ก็ต้องแอบสูดดมกลิ่นตัวของเขาก่อน

‘ซื๊ดดด หอมชื่นจายยย’

กลิ่นกายของเขาไม่เหม็นเพราะมีน้ำหอมกลบจนหอมฉุนไปหมด มองหน้าหล่อๆ ไป สูดกลิ่นไป มันให้ความฟิน ทะลุระดับสิบ ฟิน กระจายค่ะพี่น้อง หุหุหุ

‘อยากอยู่ใกล้ๆ อยากดมตั้งแต่เส้นผมไปถึงเล็บขบ แล้วดมย้อนขึ้นมาซบตรงซอกรักแร้ จิ้มจมูกสูดกลิ่นเน้นๆ เข้าปอดให้สะอกสะใจ ฟินๆ”

หรรษาหลับตาพริ้มสูดกลิ่นฟีโรโมนของหนุ่มฝรั่งสุดหล่อเข้าไปเต็มปอด รู้สึกฟินแบบนอลสต็อป ดมไปสมองก็คิดไป กลิ่นกายก็ลอบสูดดมไปแล้ว ดมจนฉ่ำปอดแต่ยังฟินไม่สุดเมื่อได้แค่มองแต่ยังไม่ได้จับต้อง เหมือนแมวมองปลาย่าง งานนี้อย่าให้เสียเที่ยวจัดสักหน่อย

หญิงสาวแสร้งขยับเข้าไปใกล้อีกนิด ทำทีเป็นเลือกดูเสื้อยืดราวเดียวกับหนุ่มฝรั่ง เดินเบียดเขาแบบเฉียดๆ พอได้จังหวะก็กระแซะเข้าใกล้ทีละนิดจนแขนชนแขน แสร้งขอโทษแล้วทำทีเลือกดูเสื้อต่อ เขาเผลอก็ขยับเข้าใกล้อีก ชนแขนบ้าง ชนหลังบ้าง จนหนำใจแล้วก็หยิบมือถือออกมาแอบถ่ายรูปเขาแบบเนียนๆ เก็บเข้าฮาเร็มส่วนตัวไว้

‘แค่ดู แค่ดมคงไม่พอ ต้องเก็บรูปไปมโนต่อ งานนี้เสร็จอีษาแน่ คริ คริ’

สำเร็จเสร็จสรรพ ก็พาตัวเองเดินห่างออกมาแบบไร้พิรุธ แล้วตามหาน้องสาวตัวดีซึ่งตอนนี้ไปนั่งเกาะโต๊ะกินชาไข่มุกไป ส่องฝรั่งโต๊ะข้างๆ ไป ไม่ชวนพี่สักคำ

“แพงมาอยู่นี่เอง พี่ตามหาแทบแย่” หรรษาตีไหล่น้องสาวให้หันมามอง

“อุ๊ย ! พี่ษา”

คำแพงสะดุ้ง รีบหันมามองแล้วยิ้มแห้งๆ

“แพงหิวน้ำเลยมาซื้อชาไข่มุก เจ้านี้ชงอร่อยเอาสักแก้วไหม”

“ชาอร่อยหรือฝรั่งอร่อย”หรรษาแกล้งเหน็บ

“ทั้งสองนั่นละ ชาอร่อยเป็นพิเศษถ้ากินแกล้มฝรั่งหล่อๆ ลองสักครั้งแล้วจะติดใจ”

คำแพงไม่สะท้านกับคำพูดของพี่สาวสักนิด แถมยังสวนกลับมาทำเอาคนเป็นพี่ส่ายหน้าด้วยความระอาใจ

“น้องกู เป็นโรคฝรั่งลิสซึ่มไปแล้ว สมใจน้ายศละทีนี้ เห้อ”

กว่าสองสาวจะกลับถึงบ้านก็เย็นมากแล้ว กลับมาถึงก็แยกย้ายกันเข้าห้อง ปล่อยให้ลูกน้องเอาข้าวของที่ซื้อมาไปเก็บ คำแพงอาบน้ำเสร็จลงมาก่อนส่วนหรรษานั้นเสร็จช้ากว่าเพราะมัวแต่เซฟรูปฝรั่งเก็บไว้ในโน้ตบุ๊คส่วนตัว

นอกจากหรรษาจะเป็นสายส่องฝรั่งแล้ว ยังเป็นพวกมโนตัวยงสายหื่นขนานแท้ แม้ของจริงไม่เคยสัมผัส แต่ในมโนแลนด์นั้นเธอไปจนสุดความฟินแล้ว

“จตุจักรมันดีแบบนี้เอง มิน่าคำแพงถึงชอบไปทุกอาทิตย์ แบบนี้ต้องไปบ่อยๆ แล้ว หึหึ”

หรรษาเซฟรูปเสร็จก็เปิดรูปฝรั่งหล่อ ที่เธอแอบถ่ายไว้มาดู ถ้าไปจตุจักรหลายๆ ครั้ง สงสัยจะไม่มีพื้นที่เก็บรูปในโน้ตบุ๊คพอ แค่รอบเดียวนี่ได้มาหลายสิบรูป มโนจนวารีไหลหลากกลายเป็นแม่น้ำได้หลายสาย หญิงสาวอมยิ้มกับความคิดหื่นๆ ของตัวเอง หญิงไทยแบบเธอมีความเป็นกุลสตรีเต็มร้อยแต่ก็มีความหื่นเต็มร้อยเช่นกัน

‘หญิงไทยหื่นไม่แพ้ หญิงชาติใดในโลก หรรษาขอคอนเฟิร์ม!’

กริ๊ง กริ๊ง กริ๊ง !!!

เสียงโทรศัพท์ดังเรียกสติที่กำลังเตลิดให้กลับคืนหรรษากดปิดโน้ตบุ๊คแล้วรีบรับสายเมื่อเห็นว่าเป็นเบอร์ของแม่เลี้ยงสุนทรีผู้เป็นป้า

“สวัสดีเจ้าป้าสุน”

หรรษาทักทายป้าเป็นภาษาเหนือ

“น้องษา อาทิตย์หน้าน้องแสงจะแต่งงาน ป้าอยากให้น้องษามาช่วยแต่งหน้าทำผม น้องษาว่างไหมลูก”

คนเป็นป้าไหว้วานหลานสาวคนสวยให้ช่วย ด้วยรู้ดีว่าหรรษาเปิดร้านเสริมสวยเหมาะแก่การรับแต่งหน้าทำผมให้ลูกสาวของตน อีกอย่างก็อยากจะพบหน้าหลานสาวที่อยู่ไกลคนละภาค ตั้งแต่เสี่ยบันเทิงแต่งงานกับคำม้วนไปก็ย้ายไปอยู่กับภรรยาที่ภาคอีสาน ปล่อยพี่สาวอย่างแม่เลี้ยงสุนทรีดูแลกิจการที่เชียงใหม่กับสามี นานๆ ทีถึงจะพาครอบครัวมาเที่ยวหา

หลานสาวก็เติบโตในถิ่นอีสานซึมซับภาษาและวัฒนธรรมของท้องถิ่นอีสานไปเต็มตัว พอๆ กับเสี่ยบันเทิงที่แทบลืมว่าตัวเองเป็นคนเหนือหัดพูดอีสานตามเมียจนลืมภาษาเดิม โทรคุยกันทีปวดหัวทุกครั้งก็เล่นพูดภาษาอีสานกับพี่สาวที่เป็นคนเหนือ กว่าจะสนทนากันรู้เรื่อง ต้องแปลแล้วแปลอีก ยังดีที่หรรษาเป็นคนหัวไวชอบเรียนภาษาเลยพูดภาษาเหนือตามป้าได้บ้าง ไม่เช่นนั้นแม่เลี้ยงสุนทรีคงหงุดหงิดไม่เลิก

“ได้ค่ะ น้องษาจะไปแต่งหน้าให้นะคะ รับรองว่าน้องแสงจะเป็นเจ้าสาวที่สวยที่สุดเลยค่ะ”

หรรษารับปากแบบไม่คิดมาก

“ป้าอยากให้น้องษามาพรุ่งนี้เลยได้ไหม จะได้ช่วยน้องแสงเลือกชุดแต่งงาน กับช่วยเรื่องอื่นๆ”

“ได้ค่ะ ช่วงนี้น้องษาไม่ได้รับงานนอก เดี๋ยวจะให้เด็กในร้านดูแลไปก่อน”

“ขอบใจมากลูก ป้าจะบอกน้องแสงก่อนนะ” แม่เลี้ยงสุนทรีวางสายไป

หรรษาเดินลงมาชั้นล่าง พบน้องสาวกำลังคุยกับลูกน้องในร้าน คำแพงชวนบาดี้กับมินกินข้าวเย็นด้วยกันพลางปรึกษาหารือเรื่องหาผัวฝรั่งไปตามประสา ดูเหมือนคำแพงจะจริงจังกับเรื่องนี้มากจนต้องหาคนปรึกษาอย่างบาดี้ลูกน้องกะเทยในร้านเสริมสวยของเธอ ที่มีประสบกามโชกโชนได้กินหนุ่มมาหลายไม้แล้ว งานนี้สงสัยเสี่ยสมยศ คงได้ลูกเขยฝรั่งสมใจแน่

ตัวเธอนี่สิต้องเดินทางไปเชียงใหม่ ทิ้งน้องสาวไว้คนเดียวกับลูกน้องสองคน ไม่รู้จะชวนกันไปหาผัวฝรั่งที่ไหน ห่วงก็ห่วงแต่รับปากผู้เป็นป้าไว้แล้ว จำต้องทิ้งน้องสาวไป

‘แค่อาทิตย์เดียว คำแพงคงไม่ทันหาผัวฝรั่งได้หรอกนะ’