บท
ตั้งค่า

บทที่สาม: แกงกะทิสายบัวปลาทูนึ่ง

บทที่สาม

แกงกะทิสายบัวปลาทูนึ่ง

ตฤณมองภาพหญิงสาวกับชายหนุ่มหัวเราะต่อซิกในห้องตรวจก่อนจะคิดไปถึงหญิงสาวที่นอนป่วยอยู่ที่บ้าน

แพรวาไม่สมควรต้องมาเจอเหตุการณ์แบบนี้เลย เขาทั้งทะนุถนอมเธอ ดูแลเหมือนเป็นน้องสาวแท้ ๆ คนหนึ่ง แต่คนเป็นน้องชายกลับทำมันพัง

ไม่ต้องเอ่ยถึงงานวิวาห์ในอนาคตเลย รับรองว่าสามคนนั้นไม่มีทางอยู่เป็นสุข และคนที่น่าสงสารที่สุดในเรื่องนี้ก็คือพราวลดา

เขาเฝ้ามองหญิงสาวตั้งแต่ยังเล็ก รู้แก่ใจดีว่าหญิงสาวเป็นคนอย่างไร อ่อนหวาน เรียบร้อย น่ารัก เป็นสเป็กของผู้ชายหลายคน ไม่คิดเลยว่าวันหนึ่งจะต้องมากินน้ำใต้ศอก ถูกว่าที่สามีตลบหลัง

กาแฟร้อนในมือหมอตฤณถูกจิบ ไออุ่นของมันลอยออกมาจากแก้ว ตฤณอยากจะผ่อนคลายเล็กน้อย และปล่อยให้สมองของตนล่องลอยไปตามจินตนาการ

เขาเคยมีเรื่องอย่างว่ากับพราวลดา ไม่ใช่แค่ครั้งสองครั้ง แต่หลายครั้งหลายครา

หญิงสาวเป็นนักศึกษาในคลาสของตน เธอเรียนเก่งแต่ก็ไม่ได้มากจนถึงขั้นสะดุดตา มีบางเรื่องที่หญิงสาวไม่รู้ และเขาก็มีความจำเป็นจะต้องอยู่ช่วยในฐานะอาจารย์ที่ปรึกษา

เป็นธรรมดาที่ผู้ชาย-ผู้หญิงหน้าตาดี เมื่ออยู่ในที่ลับตาคนย่อมเกิดความผูกพัน และความผูกพันนั้นได้นำไปสู่สัมพันธ์ทางกายอันเร่าร้อน

ตฤณยังจำทุกอณูสัมผัสที่ตนได้ลูบไล้หญิงสาวใต้ร่มผ้า เขารู้ดีว่าหล่อนสวยสง่า น่ารัก น่าเอ็นดูเพียงใด

แต่นั่นก็เป็นเรื่องก่อนที่ธีระจะคบกับพราวลดา เธอคงลืมเรื่องเหล่านั้นไปแล้ว อีกทั้งความสัมพันธ์ระหว่างนักศึกษากับอาจารย์หมอไม่ได้น่าจดจำเท่าใดนัก

ชายหนุ่มทอดสายตามองหญิงสาวในชุดกระโปรง เธอเดินออกมาจากห้องตรวจ ยิ้มอย่างมีความสุขก่อนจะหุบปากฉับเมื่อสายตาประสานกับดวงตาคม พราวลดานิ่งไป ตฤณยิ้มบางแต่เป็นยิ้มที่ทำให้อีกคนหน้าซีด

“อาจารย์หมอ” บรรยากาศคุกรุ่นขึ้นมาทันที

“พี่มีเรื่องจะคุยกับพราวเกี่ยวกับธีระ”

“มีอะไรก็พูดตรงนี้เลยก็ได้ค่ะ”

“คู่หมั้นของพราวกำลังนอกใจพราวอยู่” คำพูดราบเรียบออกมาจากปาก พราวลดาขมวดคิ้วก่อนตอบกลับ “ไม่มีทาง”

“เป็นแบบนั้นจริง”

“ถ้าบอกว่าอาจารย์นอกใจพี่แพรยังจะดูน่าเชื่อถือกว่า” หญิงสาวย้อน ตฤณขึ้นชื่อเรื่องนอนกับผู้หญิงไม่ซ้ำหน้า เธอพอจะมองออกว่าอีกฝ่ายเป็นคนอย่างไร ยิ่งเรื่องที่คบกับแพรวาแต่ยังขึ้นเตียงกับใครหลายคน นั่นทำให้เธอนึกชังหน้าเขานัก

“พี่ไม่ได้คบกับแพร” เขาบอกเสียงทุ้ม

“แต่พี่แพรชอบคุณ”

ตฤณอยากจะหัวเราะ เขาไม่เห็นทีท่าว่าคนที่พราวลดาเอ่ยถึงจะมาชอบตนที่ตรงไหน ต้องบอกว่านอกจากเห็นอีกฝ่ายเป็นน้องสาวแล้ว แพรวาดูจะมองเขาเป็นพี่ชายเท่านั้น

เมื่อเห็นแววตาขบขันของอาจารย์หมอตรงหน้า พราวลดาก็ฉุนจนไม่อยากจะพูดคุยด้วยอีก

“มีธุระจะพูดเท่านี้ใช่ไหมคะ ถ้าหาหลักฐานเจอว่าพี่ธีร์นอกใจพราวก็ช่วยเอามาให้ดูด้วย เพราะพราวมั่นใจว่าไม่มี ส่วนเรื่องพี่แพร พราวอยากให้คุณจริงใจกับพี่แพรสักหน่อย ไม่ใช่คิดจะนอนกับใครก็นอน”

“เธอพูดเพราะเป็นห่วงพี่สาวหรือพูดเพราะหวงพี่”

หญิงสาวนิ่ง ประกายความสับสนฉายชัดในแววตา หญิงสาวน่ะหรือหวงเขา

แม้ไม่อยากยอมรับแต่ใจเธอมันเรียกร้องอยู่ภายใน

“พราวไม่ได้หวงพี่” พูดออกมาเสียงเบา และเดินออกไปจากตึกด้วยสีหน้าเหมือนคนอมทุกข์

ตฤณไม่ได้ว่าอะไร เขากระชับเสื้อกาวน์ให้เข้าที่ก่อนจะไปทำหน้าที่ของตนตามเดิม

หลังจากวันนั้น

แพรวาก็หมั่นกินยาคุมและคอยสังเกตอาการของตนอยู่เสมอ เนื่องจากมีนัดตรวจครรภ์ที่โรงพยาบาลในอาทิตย์หน้า เธอจึงทำความสะอาดร่างกายบ่อยกว่าที่คิด

จุ๊บแจงผิดสังเกตเรื่องที่หญิงสาวเก็บตัวเงียบ เธอจึงเม้าท์กับสาวใช้ในครัว

“ทำไมคุณแพรวาไม่ค่อยลงมาพบพวกเราเลย”

“ไม่รู้สิ ฉันน่ะเคยขึ้นไปหาครั้งหนึ่ง ที่คอน่ะมีรอยแดง ที่แขนก็มี เป็นจ้ำ ๆ เลย ไม่รู้ว่าป่วยอะไร” จุ๊บแจงบอก อีกคนรีบพูด

“นี่ ๆ ฉันน่ะเพิ่งเอาถังขยะไปทิ้งมา เห็นว่ามีซองยาคุมกินแล้วทิ้งอยู่ในถังขยะด้วย”

“ต๊าย” จุ๊บแจงตาโต ละมือออกจากมะละกอที่กำลังสับเอามาทำส้มตำ “แกอย่าเอาเรื่องนี้ไปพูดเชียว เดี๋ยวคุณท่านมาได้ยิน”

“อินไม่บอกหรอกจ้ะ แต่ว่าไม่ยักรู้ว่าคุณแพรวาจะมีเรื่องแบบนี้ด้วย” สาวใช้วัยรุ่นมีท่าทีขวยเขิน

“คุณแพรวาท่าทางก็ไม่ใช่ผู้หญิงเที่ยวเลยนะ หรือว่าจะถูกขืนใจ” อีกคนหนึ่งคาดคะเน

“เออ น่าคิดนะ ไม่อย่างนั้นจะกินยาคุมทำไม” ป้าคนแก่ว่าบ้าง จุ๊บแจงจึงรีบเบรก

“ก่อนจะสงสัยว่าเขากินยาคุมทำไม ป้าเอาเวลาไปกินยาลมก่อนเถอะ ดูสับมะละกอสิ สับไม่มีแรงเลย วันนี้คงไม่ได้กินอะไรหรอก พรุ่งนี้คงได้กินตำไทยล่ะ” จุ๊บแจงค่อนขอด ป้ามะลิรีบวางสาก

“บ๊ะ นังเด็กนี่ ฉันแค่เป็นห่วงคุณแพรวาโว้ย เห็นสวย ๆ น่ารัก ๆ เอ็นดูเหมือนลูกเหมือนหลาน ไม่อยากให้เธอมีเรื่องทุกข์ใจ”

“เขาไม่มีเรื่องทุกข์หรอก ป้าสิจะทุกข์เพราะตำถั่วยังไม่เสร็จ” จุ๊บแจงหัวเราะเฮฮา บทสนทนาทั้งหมดคงจะอยู่แค่ในครัว ไม่แพร่งพรายออกไปข้างนอก

ถ้าไม่ติดว่าคุณนายของบ้านแอบมาได้ยินเข้าก่อน เธอมีสีหน้าอมทุกข์ทันทีเมื่อได้ยินคนรับใช้ในบ้านพูด

ลูกสาวคนโตของเธอกินยาคุม?

นี่มันหมายความว่าอย่างไร

สัปดาห์หน้ามาถึงไวกว่าที่คิด

หญิงสาวตัดสินใจไปที่โรงพยาบาลตามนัดของธีระ

ช่วงบ่ายแก่ ๆ ไม่ค่อยมีคนอยู่บนวอร์ดสูตินรีเวชเท่าไหร่ นั่นทำให้หญิงสาวเบาใจ เป็นไปได้ว่าคนมาฝากครรภ์ตอนเช้าแล้ว ตอนนี้จึงไม่มีคนอยู่ เพราะไม่มีคนมาคลอดลูกด้วย การมาตรวจครรภ์จึงถือว่าเป็นทางสะดวกสำหรับเธอ

หญิงสาวไร้กังวลเรื่องมีคนซุบซิบนินทา เธอถอนหายใจออกมาอย่างโล่งอก

ดาวน์โหลดแอปทันทีเพื่อรับรางวัล
สแกนคิวอาร์โค้ดเพื่อดาวน์โหลดแอปHinovel