2 เติมต้องการ ด้านอารมณ์ 2

ณ เติมต้องการ คอฟฟี่คลับแอนด์สปา

ไม่น่าเชื่อว่าสถานที่บริการแห่งนี้จะเต็มไปด้วยผู้หญิง ภาพร้านกาแฟบรรยากาศสงบจนสามารถดึงแท็บเล็ตออกมากางทำงานได้สักสองสามชั่วโมงในจินตนาการ กลายร่างเป็นตลาดสดอยู่ตรงหน้า

มีนชญาและจิดาภามองหน้ากันสองคน ร้านกาแฟที่โด่งดังเรื่องบาริสต้าหล่อแซบไม่มีที่นั่งสักที่ พนักงานบริการกันเป็นระวิง สองสาวจึงพร้อมใจกันเปลี่ยนเป้าหมายไปฝั่งสปา แต่กระนั้นฝั่งนี้ก็ติดคิวลูกค้าอยู่สามคนก่อนพวกหล่อน

“ต้องนัดก่อนหรือเปล่านี่ยายจี๊ด คนคับคั่งขนาดนี้”

“ฉันก็ว่าอย่างนั้นล่ะยายมิ้น นี่อยู่ในชั่วโมงทำงานของวันทำการนะ นึกว่าจะโล่งว่างแต่นี่ตรึม สาวๆ ที่มานี่เขาไม่ทำงานทำการกันหรือไงเนี่ย”

“รีวิวคนอ่านเป็นหมื่น มานี่สักร้อย คนก็เต็มแล้ว เราตัดสินใจช้าไป น่าจะมาแต่ตอนยังไม่ฮิตคนจะได้น้อยๆ ” มีนชญาเปรยๆ ความตั้งมั่นที่จะหาเรื่องตื่นเต้นทำแทบจางหายหมด... ตอนแรกหนักใจและเขินอายเล็กน้อยที่ต้องเข้ามาในสถานที่ที่ใครๆ ต่างก็คิดว่าคงมีแต่สาวเปลี่ยวไม่มีใครเหลียวแลมาซื้อบริการผู้ชาย แต่พอเอาเข้าจริงที่นี่มีลูกค้าหนาตา แต่ละคนก็มีหน้าตาห่างจากคำว่าสาวเปลี่ยวไม่มีใครเอาเป็นอย่างมาก

ตั้งแต่ทำงานฟรีแลนซ์มา หล่อนกับจิดาภาเป็นโรคจิตชนิดหนึ่งคือไม่สามารถรอคิวนานได้ ไม่สามารถไปที่ซึ่งมีคนคับคั่งเหมือนจะเหยียบกันตายได้ รวมทั้งทนทานต่อรถติดไม่ได้นักเพราะงานอิสระทำให้ว่างรวมทั้งเดินทางไปไหนมาไหนในช่วงที่ชาวบ้านเขาทำงาน ชีวิตจึงห่างไกลกับคำว่ารีบเร่ง การรอคอยจึงเป็นเรื่องทรมานไปโดยปริยาย

โชคดีที่เจ้าหน้าที่ต้อนรับในส่วนของผับเคลียร์ลูกค้าชุดก่อนเข้าร้านได้ไว ความอดทนของสองสาวจึงยังไม่หมดลง ดวงหน้าของทั้งคู่ยิ้มเขินๆ เมื่อพนักงานสาวยกมือไหว้

“สวัสดีค่ะ เติมต้องการสปายินดีต้อนรับค่ะ ไม่ทราบว่าจองบริการอะไรไว้หรือเปล่าคะ”

“ไม่ค่ะ เพิ่งเข้ามา ตอนแรกว่าจะมาเติมต้องการคาเฟ่ แต่ว่าไม่มีที่นั่งเลย เลยมาฝั่งสปาแทน” มีนชญาตอบเสียงเบา เพราะด้านหลังมีกลุ่มสาวๆ ที่เพิ่งปิดประตูรถแท็กซี่มารออยู่ไม่ห่างกัน

“ช่วงนี้คิวเต็มบางบริการถูกจองยาวเหยียดไปเลยค่ะ เห็นว่ามีคนไปรีวิวร้านที่พันทิปลูกค้าเลยมาตามรอย ตอนนี้ทางเราต้องขอโทษมากๆ ที่ต้องให้ลูกค้าจองล่วงหน้าไว้ก่อนทุกบริการยกเว้นร้านกาแฟนะคะ เพราะตอนนี้บริการทุกอย่างถูกใช้เกือบเต็ม คุณผู้หญิงอาจจะเลือกบริการไม่ได้อย่างที่ต้องการ เราต้องขออภัยอย่างสูงเลยค่ะ” พนักงานสาวที่ได้รับการอบรมมาอย่างดีรีบขอโทษขอโพย

“คือตอนนี้ทางเราเหลือบริการที่หลุดจองสองอย่าง แต่ต้องเรียนแจ้งว่าคนละกิจกรรมกัน ลูกค้ามาสองคนอาจจะไม่ได้อยู่ด้วยกัน เพราะอาจจะต้องแยกกันไปคนละส่วนนะคะ”

สองสาวมองหน้ากันนิดเดียวแล้วก็เข้าใจกัน งานนี้ฉายเดี่ยวได้ เพราะว่ามีรีวิวหลายเสียงบอกว่าที่นี่ปลอดภัย

“แล้วบริการที่ว่านี่มีอะไรบ้างคะ”

“ต้องขอแจ้งก่อนว่าเป็นบริการหลุดจองของลูกค้านะคะ เลยเป็นบริการที่ต่างกันคุณลูกค้าอาจจะต้องตัดสินใจหรือว่าปรึกษากัน... ตอนนี้เหลือโฮสต์จองนั่งคุยคลายเหงาสองชั่วโมง แล้วก็บริการนวดน้ำมันอโรม่าช่วงแผ่นหลัง ไหล่ คอ ครึ่งชั่วโมงค่ะ”

เพราะศึกษามาแล้วว่าบริการที่นี่ซื่อตรง ไม่มีโค้ดลับและไม่มีอะไรแอบแฝงนวดคือนวด คุยคือคุย สองสาวจึงไม่กังวลพอรู้ว่าต้องตัดสินใจแบ่งกัน มือของทั้งคู่ก็ถูกยกมาเป่ายิ้งฉุบกันเพื่อตัดสิน

มีนชญาได้ซื้อบริการคุยกับโฮสต์ส่วนจิดาภาต้องซื้อบริการนวดน้ำมัน หลังจากจ่ายเงินซึ่งเป็นราคาค่อนข้างสูงอย่างน่าตกใจ เพราะลูกค้าที่จองไว้นั้นได้จองโฮสต์เกรดพรีเมียม หากเทียบกับเด็กลงอ่างก็คงเป็นเด็กเบอร์ตอง สองสาวไม่หวั่นกับค่าใช้จ่ายเพราะเป็นนักเขียนก็มีรายได้เป็นกอบเป็นกำ แต่ไม่ค่อยได้ใช้เพราะมัวแต่ปั่นงาน สิ่งสิ้นเปลืองที่สุดก็คือค่ากาแฟ ดังนั้นพวกหล่อนจึงมีเงินเหลือไว้จ่ายค่าโฮสต์ได้อย่างสบายๆ หลังจากจ่ายเงินพนักงานก็นำพวกหล่อนแยกกันเพราะที่บริการอยู่คนละส่วน พวกหล่อนตื่นเต้นเล็กน้อยเพราะไม่รู้ว่าวันนี้จะได้รับประสบการณ์เช่นไรกลับไปเขียนหนังสือบ้าง