บท
ตั้งค่า

3 ส่งฟืนตอนดึกนี่นะ [1]

วันแรกของชีวิตฝูฮวนทำให้มานีรัตน์ถึงกับเหนื่อยสายตัวแทบขาดการทำงานให้บริษัทกับทีมอาทิตย์ว่าสุด ๆ แล้ว มาเจอสถานะบ่าวที่ต้องตักน้ำทั้งวันสุดยิ่งกว่า ตอนนี้หญิงสาวคิดถึงจอยเกมส์ คิดถึงทีม คิดถึงการทำงานในยุคที่จากมาจนสุดหัวใจ

“ชีวิตนังหวานจะรอดไปถึงพรุ่งนี้ไหมเนี่ย”

ฝูฮวนเปรยออกมากับตนเอง วันนี้หลังจากที่ทำงานเสร็จแล้วนางก็ยังคงต้องมานอนอยู่ที่ห้องเก็บฟืนอีกแล้ว ทำงานหนักอย่างกับกระบือแต่กลับได้กินข้าวต้มเละ ๆ แค่มื้อเดียว บวกกับเพิ่งฟื้นตัวจากการที่หัวกระแทกทำให้ฝูฮวนตอนนี้กำลังนอนกุมท้องที่ไม่รักดี ส่งเสียงก่อกบฏกับร่างกายจนนอนไม่หลับ ทั้งที่เหนื่อยจากการตักน้ำมาตลอดทั้งวัน

โครก คราก

“รู้แล้ว รู้แล้ว อย่าได้ก่อกบฏตอนนี้เชียว ข้าไม่มีปัญญาหาอาหารมาเติมให้พวกเจ้าได้สวาปามนะ”

ฝูฮวนเอ่ยกับท้องตนเองพลางใช้มือลูบท้องไปมาป้อย ๆ แต่จนแล้วจนรอดท้องก็ร้องไม่หยุด รวมทั้งตนเองก็หิวมากด้วย ความหิวมันทำให้คนโกรธและเป็นบ้าได้

ซึ่งไม่ต่างกันกับความคิดของฝูฮวนในตอนนี้แม้แต่น้อย เพราะในค่ำคืนเดือนสว่างเช่นนี้ ถึงกับมีหญิงสาวนางหนึ่งกำลังปีนออกจากห้องเก็บฟืนผ่านทางช่องระบายลม

ต้องขอบคุณความห้าวของตนเอง ในไม่ช้าฝูฮวนก็สามารถปีนขึ้นมานั่งอยู่บนขื่อของห้องเก็บฟืนได้ ห้องนี้ไม่ได้สูงอะไรมากมาย การป้องกันก็ไม่ได้แข็งแรงขนาดนั้น ทำให้ฝูฮวนปีนลงมาจากผนังโดยเอาหน้าหันเข้ากับผนังห้องแล้วใช้มือเกาะขอบตามผนังห้องไว้

“โอะ โอ้ย กะ...”

เสียงแรกเป็นเสียงร้องตกใจของฝูฮวน นางกำลังจะกรีดร้องออกมาก็สำนึกได้ว่าตนเองกำลังปีนหนีออกมาจากห้องเก็บฟืนอยู่ เสียงกรี๊ดจึงถูกเก็บเอาไว้กลางฝ่ามือ

ฝูฮวนตกลงมาถึงพื้น นางรับรู้ได้ว่าตนเองทับร่างของใครบางคนอยู่ เมื่อใช้มือปิดปากตนเองไว้ ทำให้ไม่มีมือส่วนไหนที่พยุงร่างตนเอง ผลปรากฎว่าใบหน้าของนางอยู่ห่างจากคนร่างหนาเพียงแค่ลมหายใจกั้นเท่านั้น

เมื่อฝูฮวนตั้งสติได้ก็จำได้ว่าชายคนที่เป็นเบาะรองให้นางอยู่เป็นชายส่งฟืนคนเมื่อเช้า นางจึงค่อยเบาใจ แต่พอเห็นว่าคนตัวโตกำลังจะอ้าปากพูดอะไรบางอย่างออกมา นางจึงรีบเอ่ยออกไป

“จะ...เจ้า อ๊ะ ๆ เจ้าอย่าเพิ่งโกรธสิ ใครจะคิดว่าดึกดื่นป่านนี้แล้วจะมีคนอยู่ข้างล่าง เจ้าก็ไม่รู้ว่าข้าจะหล่นลงมา ส่วนข้าก็ไม่รู้ว่าเจ้าอยู่ตรงนี้ ต่างคนต่างไม่รู้ ดังนั้นไม่มีใครถูกใครผิด เข้าใจ๋?”

ฝูฮวนยกมือห้ามชายตรงหน้า พลางร่ายยาวออกมาตามความคิดของตนเองก่อนจะยกมือทำเป็นรูปตัวโอ เหมือนกับคำว่า OK

ทางด้านของอามู่ชายส่งฟืนกำลังพิจารณาฝูฮวนพลางคิดในใจว่านี่เขากำลังคุยกับหญิงบ้าสติไม่ดีหรอกหรือ หน้าตาอัปลักษณ์แล้วยังสติไม่ดีอีก นางช่างน่าสงสารยิ่งนัก แต่ก็ยังคงทำหน้านิ่งเอ่ยเสียงเข้มออกมา

“ออกไป”

ฝูฮวนได้ยินดังนั้นจึงเพิ่งตระหนักได้ว่าตนเองนอนทับชายส่งฟืนอยู่ จึงรีบตะเกียกตะกายปีนลงจากร่างของเขาแต่โดยดี แล้วไปยืนอยู่ข้าง ๆ อย่างสงบเสงี่ยม ถึงแม้ว่าจะมาจากยุค 5G แต่นางก็ไม่เคยได้สัมผัสร่างกายผู้ชายอย่างใกล้ชิดแบบนี้มาก่อน

อามู่ หลังจากที่หญิงสาวลุกออกจากตัวเขาไปแล้ว เขาจึงลุกขึ้นบ้าง พลางปัดฝุ่นที่อยู่ตามตัวออก

ชิ! ทำท่าทางรังเกียจฝุ่นเสียเต็มประดา แต่ไม่ได้ดูหนังหน้าตนเองเลย ฝูฮวนบ่นเบา ๆ ในใจเมื่อเห็นการกระทำของชายส่งฟืนที่ขัดกับภาพลักษณ์ตรงหน้ามาก

ดาวน์โหลดแอปทันทีเพื่อรับรางวัล
สแกนคิวอาร์โค้ดเพื่อดาวน์โหลดแอปHinovel