03

03

"ถ้าสมมุติกูไปแล้วอัญญาเกิดโกรธกูขึ้นมาล่ะ กูไม่ยอมเอาตัวไปเสี่ยงแน่ แค่ห่างกันกูก็ใจแทบขาดและนี่จะยังโดยโกรธไม่ได้ยินแม้แต่เสียงกูคงตาย"

"แม่มึงนี่ก็เอาเรื่องนะ ถึงขนาดไล่อัญญาที่ยอมทนมากว่าห้าปีจนสุดท้ายก็ต้องเลิกรากับมึงไปได้" ปวีร์อดชื่นชมในตัวของเมีนเก่าเพื่อนไม่น้อย ที่ยังคงกัดฟันสู้มาได้ถึงตลอดห้าปี เป็นเค้าแค่โดนสามเดือนก็คงย้ายหนีออกมาแล้วถ้าแม่ผัวมันจะดุเป็นหมาบ้าขนาดนั้น

"อืม" เทพปลงใจตัวเองออกมา ความสัมพันธ์ภายในครอบครัวของเค้านั้นก็ไม่ได้ดีมาก แต่ก็ไม่ได้แย่ คุยเล่นกันพ่อแม่ลูกเสมอแต่คนที่พ่อแม่จะใส่ใจมากกว่าก็คงเป็นพี่ชายของเค้า

แต่ถึงอย่างงั้นตอนที่เขาประสบความสำเร็จ ตัวของแม่ก็เริ่มที่จะหันมาสนใจเค้าบ้าง แต่หันมาสนใจในเงินของเค้า และคิดเอาแต่ว่าอัญญาผู้หญิงที่เค้ารักนั้นมาหลอกล่อเอาเงินไป

แม่ของเขาก็จัดการด้วยวิธีการกลั่นแกล้งมากมาย ทำไมตลอดเวลาเค้าจะไม่รู้ว่าแม่ทำอะไรอัญญาบ้าง แต่ถ้าเค้ายิ่งช่วยแม่ก็จะยิ่งกำเริบหนักข้อขึ้น บางครั้งเขากับถึงต้องก้มกราบให้หยุดก็มีด้วยซ้ำ แต่แม่ก็ฟังไม่เท่าไหร่ก็กลับมากลั่นแกล้งอัญญาอีก

"แม่มึงดูไม่ได้ร้ายเลยนะไอ้เทพ กูว่าบางทีมึงควรที่จะจัดการปัญหานี้ให้จบสิ้นสักที" ปวีร์เตือนเพื่อนตัวเองเอาไว้ ด้วยความสัมพันธ์ของทั้งคฑาเทพและอัญญาก็อยู่ในแนวโน้มที่ดี และถ้าได้ทีโอกาสกลับมารักและอยู่ด้วยกันอีกครั้ง แต่ตัวคฑาเทพเองยังไม่จัดการปัญหาเดิมในวันข้างหน้าปัญหานี้ก็จะย้อนกลับมาซ้ำรอยเดิมอีกครั้ง ซึ่งเค้าเชื่อว่าถ้ามันเกิดขึ้นจริงๆ ความสัมพันธ์ของทั้งคู่คงจะต้องแย่ลง

"กูออกมาจากบ้านเป็นเดือน สองเดือนแล้ว"

"และแม่มึงไม่ตามเลยหรอว่ะ มีหรอแม่มึงจะปล่อยมึงออกมาง่ายๆ น่ะ"

"ก็คงจ้างใครให้มาตามดูกู กูไม่คิดเลยว่าแม่กูจะเป็นหนักได้ขนาดนี้" คฑาเทพพูดแล้วแววตาก็หม่นหมองลงทันที อัญญาคือชีวิตที่มาเติมเต็มความสุขให้กับเขา แต่ตอนนี้กลับขาดเธอไป

ต่อให้หาใครมาแทนสักร้อยคน พันคนก็ยังไม่มีใครนั้นมาแทนที่อัญญาได้เลย อัญญาคือแม่ของลูกของเค้า และจะเป็นภรรยาของเขาคนเดียว คนที่คฑาเทพคนนี้จะสร้างครอบครัวด้วยคืออัญญา อัญญาคนรักของเค้าผู้เดียวเท่านั้น!

"บางทีท่านก็อาจจะถูกใครยุแยงมาด้วย มึงก็คุยกับท่านดีๆ อย่าใช้อารมณ์ เดี๋ยวเรื่องทุกอย่างจะยิ่งแย่ลง"

"อืม อย่างไงกูก็จะทำทุกวิถีทางให้อัญญานั้นกลับมาอยู่ในสถานะเมียของกู ไม่ใช่เมียเก่า" คฑาเทพเอ่ยพูดออกไปด้วยน้ำเสียบที่หนักแน่น

เค้าขอสาบานเลยว่าชาตินี้ทั้งชาติถ้าไม่ได้มีภรรยา แม่ของลูกเป็นอัญญาเค้าจะไม่แต่งงาน ไม่รัก ชอบคอกับใครเป็นอันเด็ดขาด

"ไม่ใช่แค่เมียเก่าธรรมดานะมึงน่ะ อย่างมึงต้องพูดว่าเมียเก่าที่โปรดปราน ทุกนาทีเอาแต่กดโทรศัพท์โทรหาเมียเก่า" ปวีร์ส่ายหัวไปมา

"มึงก็อย่าพูดมาก เด็กเลี้ยงมีกี่สิบคนเจ้าชู้กระล่อนจนจะแก่ลงโรงหาครอบครัวได้แล้ว ยังทำตัวเป็นเด็กมหาลัยอยู่ได้"

"ถ้าการมีเมียและมันมีเรื่องวุ่ยวายเยอะแยะขออยู่อย่างโสดๆ ดีกว่าว่ะ" ปวีร์ยกแก้วน้ำสีอำพันเข้มขึ้นมาแกว่งเล่น ก่อนที่จะกระดกลงคออึกใหญ่เมื่อนึกถึงอะไรสนุกๆ ที่บ้าน

"กูจะรอดู" คฑาเทพขบขันยิ้มน้อยๆ

"แล้วนี่มึงจะกลับไปโทรหาเมียเก่ามึงแล้วใช่ไหม กูจะได้เช็คบิลเลย"

"อืม นี่ก็จะสี่ทุ่มแล้วไม่เกินห้าทุ่มอัญญาก็จะนอน กูคงจะคุยบนรถก่อนค่อยขี่กลับ"

"เออ งั้นก็ไปเถอะเดินทางปลอดภัยแล้วกัน เดี๋ยวจะมาโทษกูซะอีกว่าเป็นต้นเหตุให้ไม่ได้คุยกับเมีย" ปวีร์ไล่เพื่อนสนิทของตัวเองออกไป

"เออ กูไปล่ะมึงก็อย่าเมาล่ะกูสงสารพี่มึงต้องคอยมาหิ้วกลับบ้าน ทั้งที่มีผัวแต่ก็ต้องดูแลน้องชายอย่างมึงด้วย" เวลาปวีร์เมาทีไรพี่สาวนั้นก็มักจะมาหิ้วกลับบ้านทุกครั้ง ทั้งที่ตัวเองก็ทีสามีต้องดูแล แต่น้องชายนั้นก็สำคัญด้วยเช่นกัน

"เออ กูก็จะกลับบ้านแล้ว บาย" ปวีร์ลุกขึ้นเมื่อจัดการเช็คบิลเสร็จ ล้วงกระเป่าหลังหยิบกุญแจรถออกมาและเดินออกไปจากผับ จนพ้นสายตาของคฑาเทพมองอยู่

ก็ต้องรู้สึกแปลกใจทันที มีหรอที่ปวีร์นั้นจะกลับตั้งแต่ยังไม่ถึงเที่ยงคืน หึ ดูท่าที่บ้านของมันคงจะมีของดีอะไรสักอย่างถึงได้รีบกลับขนาดนั้น

"คนดีของคฑาเทพจะทำอะไรอยู่นะ" คฑาเทพเดินเข้ามาภายในรถคันหรูของตัวเอง และกดโทรออกสิดีโอคอลไปหาอัญญาก่อนที่สานนั้นจะโทรไปเกือบสองนาทีแล้ว

แต่อัญญาก็ยังคงไม่รับสาย หรือจะหลับไปแล้ว? งั้นก็อย่าโทรกวนแล้วกันเธอหลับพักผ่อนเผื่อที่จะหายจากการไม่สบายเร็วๆ งั้นพิมพ์ขอความไปแล้วกัน

'ฝันดีนะคะอัญญา ฝันถึงคฑาเทพด้วยนะ คฑาเทพรักอัญญานะ จุ๊ปๆ ค่ะ' เมื่อคฑาเทพพิมพ์เสร็จก็กดส่งไปทันที ก่อนที่จะปิดโทรศัพท์ลงและวางไว้ข้างกายเปิดเพลงที่เธอนั้นชอบฟัง และสตาร์ทเหยียบคันเร่งออกไปสู่พื้นถนน มุ่งหน้าไปที่บ้านของตัวเองที่อยู่คนเดียว แต่ถ้าเป็นเมื่อก่อนก็จะมีอัญญานั้นอยู่ด้วย

นี่ก็ผ่านมาห้าเดือนแล้วนะที่เขากับเธอแยกจากกัน เค้าแทบจะรอกาลเวลาที่จะหวนคืนสู่เค้าและเธอแทบไม่ไหวแล้ว แต่สิ่งที่ทำได้ตอนนี้คือต้องอดทนและจัดการปัญหาใหญ่ที่ขวางทางรักของเค้าอยู่ออกไปให้พ้น

ต่อให้จะต้องทำอย่างไงเค้าก็จะต้องทำให้แม่ยอมรับอัญญา ถึงจะไม่ชอบก็อย่ามายุ่งหรือรังแกอัญญา รักแกคนที่อัญญารักนั่นก็คือแม่และพ่อของเธอ

เขามั่นใจเลยว่าถ้าเค้าจัดการเสร็จ อัญญาจะต้องกลับมาหาเค้าและเราจะต้องสร้างครอบครัวที่สมบูรณ์แบบได้อย่างแน่นอน...

เขาแทบจะรอวันนั้นให้มาถึงไม่ไหวแล้ว ตอนนี้คงทำได้เพียงแค่รอ แต่สิ่งที่อยากฝากไปบอกให้เธอรับรู้เลยว่า คฑาเทพคนนี้รักอัญญามากนะ และจะรักมากขึ้นในทุกๆ วัน

********