ตอนที่ 12 ขาวอมชมพูน่ากิน

“ ปากแซ่บใช้ได้นี่ “ 

เมื่อผลักประตูห้องเข้ามาเสียงปริศนาก็ดังแทรกทันที มันจึงทำให้ร่างบางตกใจ ทั้งๆที่ตอนนี้มันยังเช้าอยู่เลยเธอก็ไม่เข้าใจว่าใครเข้าห้องนี้มาก่อนเธอ อันที่จริงเธอก็แค่จะเดินเข้ามาตั้งหลักหลังจากเปิดศึกกับป้าแก่หนังเหี่ยว แต่ก็ไม่คิดว่าจะมีใครเข้ามาอยู่ในนี้ก่อนเธอ แต่พอหันกลับไปดูยังต้นเสียงเป็นอันว่าต้องชะงักและขมวดคิ้วเป็นปม 

เพราะต้นเสียงนั้นก็คือคุณหมอเจ้าระเบียบที่เป็นเจ้าของห้องนั่นเอง ร่างบางไม่รู้ว่าเขาเข้ามาตั้งแต่เมื่อไหร่ เข้ามาตอนไหนแต่ประโยคเมื่อครู่มันทำให้เธอรู้ว่าเขาได้ยินทุกการสนทนาระหว่างเธอกับพยาบาลรุ่นพี่คนนั้น 

“ คะ คุณหมอ “ 

“ หึ ตกใจอะไร เมื้อกี้ยังทำท่าทางวางเชิงกับคนด้านนอกอยู่เลย ‘’ 

ถามมาได้ตกใจอะไรก็ตกใจคุณนะสิไอ้หมอกวนประสาท ใครบ้างจะไม่ตกใจก็นี่มันยังเช้าอยู่เลย ใครจะไปรู้ว่าเขาจะอยู่ที่นี่หนำซ้ำตอนนี้เขายังไม่ได้อยู่ในชุดคุณหมออีก ก็เขาเล่นใส่แค่กางเกงขายาวตัวเดียวส่วนเสื้อไม่ได้ใส่เลยสักตัว ผิวขาวๆแผงอกล่ำสันกล้ามหน้าท้องเป็นมัดๆบวกกับลูกกระเดือกที่กลิ้งไปมาเวลาเขากลืนน้ำลายลงคอมันช่างดูเซ็กซี่สุดๆ มันทำให้ฉันนึกไปถึงบทรักสวาทในคืนวันนั้นถึงแม้จะจำได้ไม่หมดก็ตาม มันคงจะเร้าใจเร้าอารมณ์หน้าดูรู้สึกเหมือนว่าอยากจะให้มันเกิดขึ้นอีกจังเลย ‘อยากมีผัวอยากเสียตัวอีกครั้ง ’

ไม่ได้นะไอ้บ้ารติแกนี่ก็กะไรเห็นคนหล่อเป็นไม่ได้ท่องเอาไว้กุลสตรีที่ดีงามอย่าให้ใครรู้ว่า ‘ เวลาไม่เมาก็บ้าผู้ชาย ’ เฮ้อ ทำไงได้อะก็เขาหล่อบาดใจขนาดนี้ ที่สำคัญถ้าตัวฉันยังไม่หาผัวมีหวังต้องโดนคุณแม่จับให้แต่งงานกับไอ้เสียบ้าพวกนั้นแน่เลย ยิ่งคิดก็ยิ่งหนักใจ 

ร่างบางไม่ตอบคำถามของหมอหนุ่มสุดหล่อเธอเอาแต่จ้องมองเขาตาไม่กระพริบ ก็ตอนนี้เขาดันอยู่ในชุดลำลองที่น้อยคนนักมักจะได้เห็น เขาพึ่งจะตื่นจากการนอนเพราะเมื่อวานคนไข้ที่อยู่ในความดูแลของเขาอยู่ๆก็เกิดปวดท้องหนักปวดจนทนไม่ไหว มันจึงทำให้เขาที่กับคอนโดไปพักผ่อนแล้วต้องรีบบึ่งรถมาที่โรงพยาบาลทันทีก่อนจะทำการช่วยเหลือเอาไว้ได้ทัน และนั่นจึงเป็นที่มาว่าทำไมเขาถึงได้นอนอยู่ที่โรงพยาบาลแทนการกลับไปนอนที่คอนโด 

“ อ๊ะ คะ คุณหมอจะทำอะไรคะ อย่าเข้ามานะ “

รติเอ่ยห้ามคนตรงหน้าเพราะอยู่ๆคุณหมอหนุ่มสุดหล่อก็เดินเข้ามาใกล้ๆจนแทบจะประชิดตัวเธออยู่แล้ว อาจเป็นเพราะประโยคที่เขาถามเธอก่อนหน้าแล้วเธอไม่ตอบ ก็นะใครจะไปตอบตอนนั้นเธอกำลังตกตะลึงตาค้างกับหุ่นล่ำๆของเขาอยู่ ยิ่งตอนนี้เขาเดินเข้ามาใกล้ๆมันยิ่งทำให้เธอรู้สึกหัวใจเต้นแรงเลือดลมสูบฉีด ผิวขาวๆแผงอกร่ำสั่นหัวนมสีชมพูเข้มบวกกับกลิ่นน้ำหอมที่ลอยคละคลุ้งเข้ามาแตะจมูก มองยังไงเขาก็ดูเซ็กซี่ขยี้ใจเธอสุดๆ 

“ ทำไมกลัวเหรอ “ 

ถามมาได้ว่าฉันกลัวไหมตอบได้เลยว่าไม่ ( ฮ่าาาาา ) ก็ทำไมล่ะทำไมฉันต้องกลัวด้วย ไอ้เรื่องก่อนๆก็ปล่อยให้มันผ่านไปปัจจุบันมาเริ่มต้นใหม่ดีกว่าฉันไม่จำเป็นต้องกลัวเขา เพราะตอนนี้เขาก็ไม่คิดว่าผู้หญิงในคืนนั้นจะเป็นฉัน เท่ากับว่าตัวฉันเองก็ไม่มีอะไรต้องเป็นกังวลและต้องกลัวอีกต่อไป 

แต่ถามว่าทำไมฉันถึงไม่อยากให้เขาเข้าใกล้ ก็ตัวฉันเองนี่แหละจะหักห้ามใจไว้ไม่อยู่ กลิ่นน้ำหอมของเขาที่ลอยคละคลุ้งอยู่ตรงหน้ามันช่างเซ็กซี่ขยี้ใจสุดๆ ผู้ชายอะไรก็ไม่รู้นอกจากจะหล่อแล้วตัวยังหอมมากๆอีกด้วย แล้วดูสิล่อนจ้อนช่วงบนซะไม่คิดบ้างหรือไงว่าน้ำลายอีรติจะหก คนบ้าอะไรจะขาวหัวนมสีชมพูหน้ากินได้ขนาดนี้ เห็นแล้วรู้สึกหมันเขี้ยวอยากจะดูดให้ช้ำกันไปข้างนึงเลย แหมแค่คิดก็ฟินสุดๆแล้วอะ 

“ ไม่ค่ะ ไม่กลัวทำไมต้องกลัวด้วยคะ คุณหมอไม่เห็นจะมีอะไรให้หน้ากลัวเลย “ 

เมื่อคนตัวโตถามมาแบบนั้นร่างบางก็ตอบออกไปแบบไม่ลังเล จริงอยู่ที่ก่อนหน้านี้เธอรู้สึกกระวนกระวายแต่เป็นเพราะตอนนี้เธอรู้สึกดีขึ้นมากแล้ว ก็หลังจากที่เขาบอกว่าจำผิดคนถึงแม้คำพูดเมื่อวานจะทำให้เธอหงุดหงิด ที่อยู่ๆก็มาหาว่าสาวสวยอย่างเธอขี้ริ้วขี้เหร่

แต่ยอมรับเลยว่ามันรู้สึกโล่งความเครียดที่มีพังทะลายหายไปในเมื่อเขาจับพิรุธไม่ได้เท่ากับว่าเขาไม่มีทางรู้ว่าเธอเป็นหญิงสาวคนนั้น เธอคิดว่าใช้โอกาสนี้ขุดหลุมฝังอีบ้าที่อยากได้ผัวจนตัวสั่นคนนั้นให้มันลงเหวไปซะ ปัจจุบันจะมีแต่คนที่ฉลาดหลักแหนมใช้วิธีอ่อยชายตรงหน้าแบบเบาๆ ให้เขาตกหลุมพรางด้วยเสน่ห์ปลายจวักและมารยาร้อยเล่มเกวียน

“ หึ แน่ใจเหรอว่าไม่กลัว ผมรู้สึกว่าวันนี้คุณดูกล้าพูดมากกว่าเมื่อวานอีกนะ หรือว่ามันมีอะไรที่ทำให้คุณรู้สึกดีหรือผมตกข่าวอะไรไป “