ตอนที่ 13 จูบที่ไม่ได้แปลว่าจูบ

“ หึ แน่ใจเหรอว่าไม่กลัว ผมรู้สึกว่าวันนี้คุณดูกล้าพูดมากกว่าเมื่อวานอีกนะ หรือว่ามันมีอะไรที่ทำให้คุณรู้สึกดีหรือผมตกข่าวอะไรไป “

คำตอบของร่างบางที่เอ่ยมันทำให้หมอหนุ่มรู้สึกตะหงิดใจเมื่อวานเธอยังดูหวาดระแวงในตัวเขาอยู่เลย แต่พอมาวันนี้กลับกลายเป็นว่าเธอดูกล้าพูดมั่นอกมั่นใจกล้าต่อปากต่อคำกับเขาทั้งๆที่ก่อนหน้าไม่ใช่แบบนี้เลย เขาคิดว่าตัวเองต้องตกข่าวอะไรไปแน่ๆหรือบางทีอาจจะมีเรื่องอะไรที่เขาไม่รู้

ก่อนที่ใบหน้าจะขับเคลื่อนเข้าไปใกล้ๆจนทำให้ปลายจมูกชนเข้าหากัน และเมื่อร่างบางเห็นอย่างนั้นเธอก็หลับตาในใจคิดว่าเธอต้องโดนคุณหมอสุดหล่อจูบแน่ๆเลย ถามว่าเธอรู้สึกตกใจไหมตอบได้เลยว่าไม่เพราะเธอก็อยากโดนเขาสัมผัสมากเหมือนกัน

แต่เมื่อคนตัวโตเห็นแบบนั้นก็แสยะยิ้มมุมปากด้วยความพึงพอใจ เขาไม่ได้ตั้งใจที่จะทำอะไรเธอในตอนนี้ถึงแม้ว่ามันจะอยากสัมผัสมากแค่ไหนก็ตาม เขาต้องการที่จะแกล้งคนตรงหน้าให้ตกใจเล่นๆ ไว้ถึงเวลาเมื่อไหร่เขาเขมือบเธอทั้งตัวแน่

โป้ก

โอ้ยยย

ร่างบางร้องเสียงหลงหลังจากที่เธอหลับตาและรอว่าชายตรงหน้าจะเข้ามาจูบเมื่อไหร่ แต่รอแล้วรอเล่าเขาก็ไม่จุ๊บเธอสักทีก่อนที่จะมีเสียงเขกบังเหงกดังโป๊ก มันจึงทำให้เธอรู้สึกตกใจก่อนที่เปลือกตาคู่สวยจะค่อยๆเปิดออก ก็ไม่รู้ว่าชายตรงหน้าทำอะไรแต่ที่แน่ๆเธอรู้สึกเจ็บบริเวณหน้าผากเหลือเกิน

“ คุณหมอดีดหน้าผากรติทำไหมคะ “

ใช่เมื่อกี้เขาต้องดีดหน้าผากของฉันแน่ๆเลย ถามว่าทำไมฉันถึงรู้ก็มันสัมผัสได้ถึงนิ้วมือที่แตะลงมาบริเวณผิวหนัง ไหนตอนแรกที่เขาเอาหน้าเข้ามาใกล้ๆฉันก็คิดว่าเขาจะจูบ อุตส่าห์หลับตาเตรียมใจเพราะคิดว่าเขาต้องจุ๊บแน่ๆ แต่ไหงกลับกลายมาเป็นแบบนี้นอกจากจะไม่จูบแล้วยังมีการทำร้ายกันอีก ไม่รู้ป่านนี้หน้าผากของฉันจะมีรอยแดงหรือเปล่าคนอะไรก็ไม่รู้เจ้าเล่ห์ไม่เบาแถมขี้แกล้งอีกด้วย

“ ก็เมื่อกี้ฉันถามแต่เธอไม่ยอมตอบ “

“ โอ้ย รติก็นึกว่าคุณหมอจะ… “ (จูบ)

เมื่อคุณหมอตอบมาแบบนี้ร่างบางก็หมดอารมณ์ทันที เห็นๆกันอยู่ว่าเขาตั้งใจจะเข้ามาจูบ แต่ทำไปทำมาเขาดันมาเขกกระโหลกเธอซะอย่างนั้น มันจึงทำให้ร่างบางรู้สึกหงุดหงิดอุตส่าห์ตั้งท่าเอาไว้อย่างดีสุดท้ายก็คว้าน้ำเหลว แต่เมื่อร่างสูงเห็นอย่างนั้นเขาก็กระยิ่มยิ้มย่องอยู่ในใจก่อนที่จะเอ่ยถามออกไปด้วยความอยากรู้

อันที่จริงเขารู้ทุกอย่างเกี่ยวกับการกระทำของเด็กน้อยตรงหน้า ไม่ใช่ว่าเขาไม่เคยผ่านผู้หญิงเขาเป็นเสือผู้หญิงเลยต่างหาก แต่ที่ต้องทำเป็นเหมือนกับว่าไม่รู้เรื่องรู้ราวอะไรเป็นเพราะเขาแค่อยากแกล้งคนตัวเล็กก็เท่านั้น เขาอยากจะดูซิว่าแม่สาวจีสตริงสีแดงของเขาจะทำยังไงต่อไป

“ จะอะไร หืม “

“ อะ เอ่อ ไม่มีอะไรหรอกค่ะ ออกไปห่างๆรติได้แล้ว รติร้อน “

“ หึ “

ในที่สุดหมอหนุ่มสุดหล่อก็สามารถแกล้งพยาบาลสาวแสนซนของเขาได้จนสำเร็จ เขาทำให้ร่างบางหงุดหงิดและดูเหมือนว่าเธอจะไม่สบอารมณ์เป็นอย่างมาก ก่อนที่จะทำการผละออกจากคนตัวเล็กและสาวเท้าไปนั่งยังเก้าอี้ทำงานของตัวเองเหมือนเดิม

“ ทำไมถึงย้ายโต๊ะของรติมาอยู่หน้าห้องนี้คะ “

“......”

ไหนๆก็รู้สึกหงุดหงิดบวกกับเข้ามาในห้องของเขาแล้วก็ใส่ให้สุดไปเลย เธออยากรู้ว่าเจ้านายคนใหม่ย้ายโต๊ะทำงานของเธอมาไว้หน้าห้องเขาทำไม แต่ดูเหมือนว่าคำพูดที่ถูกเป่งออกไปเหมือนเป็นลมลอยเคว้งอยู่กลางอากาศ

เพราะผู้ที่ได้ชื่อว่าเป็นเจ้านายนอกจากเขาจะไม่ตอบคำถามของเธอแล้ว เขายังทำเหมือนคนหูทวนลมไม่ได้ยินประโยคที่คนตัวเล็กกำลังพูด นั่นยิ่งทำให้รติรู้สึกหงุดหงิดมากขึ้นกว่าเดิม เธอรู้สึกว่านอกจากเขาจะทำให้เธอหมันไส้แล้วยังกวนส้น…อีกด้วย

“ คุณหมอณัฐ รติถามไม่ได้ยินเหรอคะ “

“ เฮ้ออ เธอลืมไปแล้วเหรอว่าพี่ชายของเธอเป็นคนฝากเธอให้ฉันคอยดูแลอบรมสั่งสอน เธอควรจะดีใจด้วยซ้ำที่ได้เข้ามาอยู่ในรัศมีแวดวงของหมอสุดหล่ออย่างฉัน พยาบาลรุ่นพี่ของเธอทุกคนอยากจะได้อภิสิทธิ์นี้กันทั้งนั้น เธอถือว่าโชคดีมากเลยนะรู้ตัวบ้างไหม “

ประโยคที่ถูกเปล่งออกมาจากปากหมอหนุ่ม มันทำให้ร่างบางถึงกับต้องกลืนน้ำลายลงคอไม่กล้าพูดอะไรอีกเลย เธอรู้ว่าเขาหล่อ เธอรู้ว่าเขาเพอร์เฟค แต่ก็ไม่คิดว่าคนเรียบร้อยอย่างเขาจะหลงตัวเองได้มากขนาดนี้ จริงอยู่ที่พี่ชายของเธอฝากฝังให้เขาคอยดูแลอบรบสั่งสอน

แต่ก็ไม่เห็นจำเป็นที่จะต้องไกล้ชิดถึงขนาดกระดิกไปไหนไม่ได้ เธอรู้สึกว่ามันค่อนข้างที่จะมากเกินไป เพราะไม่เช่นนั้นอีป้าแก่หนังเหี่ยวข้างนอกคงจะไม่กระฟัดกระเฟียดวางเชิงใส่เธอแบบเมื่อครู่นี้หรอก

“ รู้ค่ะ แต่ก็ไม่เห็นจำเป็นที่จะต้องไกล้กันขนาดนี้เลย อยู่ข้างนอกที่เดิมรวมกับคนอื่นๆก็ดูแลอบรมสั่งสอนได้ “

“ พอดีฉันขี้เกียจเดินไปไกล เวลาจะใช้อะไรจะได้เรียกทัน “

ห๊ะ นี่สรุปเห็นฉันเป็นขี้ข้างี้อ่อ แล้วคือไรอะขี้เกียจเดินเข้าเดินออกไม่เข้าใจว่ามันเกี่ยวกันตรงไหน แล้วดูสิในขณะที่พูดกับฉันแต่สายตากลับไม่ได้มองมาที่ฉันเลย เพราะเขาเอาแต่นั่งจดรายงานบ้อบออะไรก็ไม่รู้ เห็นแบบนี้แล้วรู้สึกโครตหมั่นไส้เลยอะ ถ้าไม่ติดว่าหล่อแล้วอีรติอยากได้เป็นผัวแทนไอ้พวกเสี่ยนั่นบอกเลยเจอด่ากลับไม่สนหน้าอินหน้าพรหมแน่ คนอะไรไม่รู้กวนส้น…ได้ใจเลย

“ เหอะ ค่ะ แล้วแต่คุณหมอเลยค่ะ “

และแล้วร่างบางก็ทำอะไรไม่ได้นอกจากยอมจำนนไปตามระเบียบ เพราะเธอขี้เกียจจะเถียงกับคนอย่างเขายังไงซะเธอก็ไม่มีวันชนะ ก็พี่ชายของเธอดันฝากฝังตัวเธอให้เขาไปแล้วจะกลับคำตอนนี้ก็คงไม่ได้ เธอก็อยากจะรู้เหมือนกันว่าเขาจะมาไม้ไหนกันแน่ หล่อมันก็หล่อแหละแต่รู้สึกว่าเขาจะเจ้าเล่ห์ไม่เบาเหมือนกัน ส่วนพวกคนข้างนอกที่คอยแต่จะอิจฉาเธอนั้น ก็ค่อยไปไขว้อีกทีถ้าพวกนางยังไม่พอ