บทที่4

หญิงสาวอายุอานามประมาณสี่สิบต้นๆเดินตามชายหนุ่มผู้เป็นเจ้านายออกมาจากห้องประชุมอย่างเร่งรีบ เนื่องจากผู้ช่วยเลขาลาออกกะทันหันเพราะสามีย้ายไปทำงานต่างประเทศงานทุกอย่างหล่อนจึงต้องรับแทน ซึ่งเป็นแบบนี้มาได้อาทิตย์กว่าแล้ว

"อ้าว คุณพิณมาหาบอสเหรอคะ"

นุชนารถซึ่งเป็นเลขาเอ่ยถามภรรยาสาวของเจ้านาย

"พิณมาช่วยงานค่ะ เห็นคุณแม่บอกว่าคุณแนนลาออกกะทันหันคุณนุชเลยรับงานคนเดียวเต็มๆเลย พิณเลยจะมาช่วยค่ะ เพราะทางร้านก็มีพี่แหม่มช่วยดูอยู่แล้ว"

พิณนาราเคยทำงานเป็นเลขาให้กับเจ้านายของเธอมาก่อน จึงไม่มีปัญหาอะไรหากเธอจะสอนงานหญิงสาวอีกนิดหน่อยคงไม่ใช่เรื่องยากแต่จะติดตรงที่เจ้านายของเธอนี่สิ รักเมียอย่างกับอะไรดี ถ้าเจ้านายให้ภรรยาสาวของเขามาช่วยงานเธอนี่สิแปลก เธอกล้าท้าว่าจะไม่แต่งหน้ามาทำงานสักหนึ่งเดือนเลย

"ไม่ได้หรอกพิณ งานที่ร้านพิณก็เหนื่อยอยู่แล้ว"

นั่นไง นุชนารถคนนี้ไม่เคยเดาอะไรผิดคาด

"แต่พิณ..."

ไม่ทันที่สาวเจ้าจะได้เอ่ยค้านสามี เสียงเรียกเข้าจากสมาร์ทโฟนของนุชนารถก็ดังขัดขึ้นมาเสียก่อน

"ขอตัวสักครู่นะคะ"

หญิงสาวยิ้มแหยๆให้กับเจ้านายและพิณนาราก่อนจะเดินเลี่ยงออกไปรับโทรศัพท์

"ผมไม่อยากให้พิณทำงานหนักนะ"

เขาบอกพร้อมกันยีหัวคนตัวเล็ก

"ผมอยากให้พิณพักผ่อน ไหนจะโดนผมรังเเกทั้งคืน ไหนจะงานที่ร้านอีก ผมอยากให้พิณเตรียมตัวมีเจ้าตัวเล็ก"

"ค่ะ"

หล่อนตอบรับเสียงเบา ทั้งๆที่รู้ว่าหล่อนไม่สามารถมีเจ้าตัวเล็กให้เขาได้ หล่อนไม่อาจเอาชนะความกลัวในใจตัวเองได้

"ขออนุญาตนะคะ"

นุชนารถเอ่ยขึ้นขัดจังหวะพอดี ถือว่าช่วยดึงพิณนาราออกจากสถานการณ์นี้ได้ดีทีเดียว

"บอสคะ เกวลินหลานของนุชพร้อมเริ่มงานพรุ่งนี้ได้เลยค่ะ"

"เหรอครับ พอดีเลย แล้วเขาไม่ติดธุระแล้วหรือครับ"

"เห็นว่าไม่ต้องไปทำธุระต่างประเทศแล้วค่ะ"

"อ่อครับ"

"ค่ะ งั้นนุชขอตัวนะคะบอส ขอตัวนะคะคุณพิณ"

แล้วประตูห้องทำงานถูกปิดลง

"งั้นพิณช่วยงานคุณแค่วันนี้แล้วกันนะคะ"

"ครับ"

ดินเนอร์ใต้แสงเทียนของคู่รักที่น่าอิจฉาสำหรับใครหลายๆคนกำลังดำเนินไปอย่างหวานหยดย้อยแต่กลับต้องสะดุดลงเพราะเสียงเรียกเข้าจากสมาร์ทโฟนเครื่องหรูของพิณนาราดังขึ้น

"สวัสดีคะพี่แหม่ม"

หญิงสาวเอ่ยสวัสดีคนปลายสาย แหม่มหรือมัทนาผู้ช่วยของหล่อน

"คุณพิณคะ ชุดลูกค้าเคสวันก่อนตะเข็บปริหมดเลยค่ะไม่รู้ว่าใส่อีท่าไหน อีกอย่างงานจัดพรุ่งนี้แล้วค่ะ"

มัทนารู้สึกผิดที่ต้องโทรมารบกวนเวลาหญิงสาว ซึ่งวันนี้เป็นวันครบรอบแต่งงานของเจ้านายสาวกับสามีคงไม่ต้องบอกก็รู้ว่าหล่อนโทรมาขัดจังหวะหวานหยดย้อยของเจ้านายสาว ซึ่งมันเป็นงานเย็บเล็กๆน้อยๆเท่า แต่หล่อนดันมาแขนเข้าเฝือกแบบนี้ โทรหาช่างคนอื่นไม่มีใครรับเลย คนสุดท้ายที่หล่อนต้องรบกวนคือพิณนาราทั้งๆที่พิณนาราเป็นเจ้านายแท้ๆ

"อ๋อ…ได้ค่ะพิณอยู่แถวๆร้านพอดีเดี๋ยวแวะไปนะคะ ชุดลูกค้าเอามาให้ที่ร้านแล้วใช่ไหมคะ"

"ค่ะ รออยู่ในร้านแล้วค่ะทั้งชุดทั้งลูกค้า"

"ค่ะ เดี๋ยวพิณจะรีบไปนะคะ"

หลังจากวางสายจากมัทนาพิณนาราก็หันไปมองคนตรงหน้ายิ้มให้เชิงขอโทษกรายๆที่หล่อนจะผิดจะนัดในคืนนี้ คงไม่ต้องบอกหรอกกระมังคิดว่าเขาคงได้ยินหมดแล้ว