บทที่2

"พิณแค่กลัว..."

หญิงสาวพูดเบาๆพร้อมกับน้ำตาเม็ดร้อนที่รื้นขึ้นมายามนึกถึงมารดาที่มักจะร้องไห้ทุกครั้งที่พูดถึงบิดาของหล่อน

คนตัวโตเลือกที่จะเบือนหน้าหนี เขาไม่อยากเห็นน้ำตาของเจ้าหล่อนเพราะมันทำให้เขาใจอ่อนทุกครั้งไป

"พิณแค่กลัวว่าถ้าพิณท้อง พิณก็จะไม่สวยคุณก็จะทิ้งพิณ"

"โธ่พิณ ผมรักคุณที่เป็นคุณ ตอนนี้คุณไม่สวยผมยังรักคุณเลย ไม่สวยเพิ่มขึ้นอีกหน่อยจะเป็นไรไป"

"วัฒน์! คุณว่าพิณไม่สวยเหรอคะ"

หญิงสาวแหวใส่สามีทันทีที่รู้ว่าตัวเองกำลังถูกหลอกด่าทางอ้อม

"ใครจะกล้าด่าภรรยาคนสวยคนนี้ของผมล่ะครับ หืม"

"ไม่ต้องมากอดพิณ ออกไปเลย"

พิณนาราทำหน้างอพลางผลักสามีออกจากตัว

"พิณห้ามคิดแบบนี้อีกนะ ผมจะโกรธพิณจริงๆด้วย"

เขาหันไปพูดกับภรรยาน้ำเสียงจริงจัง

"ค่ะ..."

หล่อนตอบ ก่อนจะก้มหน้าลงอย่างรู้สึกผิด

"คืนนี้ผมคงต้องต้องลงโทษพิณ"

เขาบอกอย่างเจ้าเล่ห์

"ลงโทษอะไรคะ"

คนฟังได้แต่ถามตาปริบๆและได้แต่ภาวนาในใจว่าคงไม่ใช่ลงโทษกันบนเตียงนี้หรอกกระมัง

"ก็...ลงโทษแบบนี้ไง"

ไม่ทันที่ภรรยาสาวของเขาจะห้ามปรามริมฝีปากร้อนก็ประกบริมฝีปากอิ่มทันทีลิ้นร้อนเกี่ยวกระหวัดดูดซับความหวานจากคนตัวเล็กอย่างไม่รู้สึกเบื่อจนพิณนาราตองทุบอกประท้วง ท่าทีหอบหายใจของสาวเจ้าทำให้ศิวัฒน์เผลอคลี่ยิ้มออกมา

"ยิ้มอะไรคะ"

"รู้ไหมว่าผมอยากจะกินพิณทั้งวันทั้งคืนเลย"

ศิวัฒน์บอกด้วยน้ำเสียงแหบพร่า เล่นเอาคนใต้ร่างหน้าร้อนผ่าวขึ้นมาทันที

"ทะลึ่ง! "

เจ้าหล่อนว่าพร้อมกับเบนหน้าหนีอย่างขวยเขิน

ศิวัฒน์ก้มลงพรมจูบลงบนเนื้อนวลของภรรยาอย่างหลงใหล กลิ่นกายหอมๆที่เป็นเอกลักษณ์ของสาวเจ้ายังตรึงใจเขาเหมือนวันวานที่ได้ลิ้มลอง เพียงไม่นานชุดนอนตัวบางก็ถูกถอดออกอย่างชำนาญมือ ศิวัฒน์ก้มลงมาทาบทับกายสาวไว้ เนื้อนุ่มนิ่มที่กระทบกับแผงอกนั้นปลุกความเป็นชายในตัวเขาได้ไม่น้อย

"คืนนี้ผมปล่อยในนะ"

เขาบอกเสียงพร่าก่อนจะดันท่อนเอ็นอุ่นเข้าไปในช่องรักของภรรยา ความคับแน่นของกายสาวที่บีบรัดมานั้นทำให้เขาเผลอส่งเสียงแห่งความสุขสมออกมา บทรักในค่ำคืนนี้จึงเริ่มบรรเลงขึ้น เสียงร้องแห่งความสุขสมของทั้งคู่ดังขึ้นมาเป็นระยะๆในตอนที่เขาปลดปล่อยใส่กายสาว และแล้วบทรักในค่ำคืนนี้ก็จบลง ทั้งคู่ต่างนอนหอบหายใจ ศิวัฒน์ดึงภรรยาเข้ามากอดแน่น เขาพรมจูบลงบนหน้าผากมนเบาๆ

"ผมรักพิณนะ"

ไร้เสียงตอบรับจากภรรยา มีเพียงแค่แขนเรียวเล็กที่เอื้อมมากอดเขาเท่านั้นศิวัฒน์กระชับกอดสาวเจ้าให้แน่นขึ้นก่อนจะปิดเปลือกตาลงให้เข้าสู่ห้วงนิทราไป