บทที่1.ต่อ.

ตอนนี้ลูกค้าเริ่มหนาตาขึ้นมากเพราะบรรยากาศยามค่ำในวันนี้อากาศไม่ร้อนลมก็พัดเย็นสบายเพราะร้านของแอรินนั้นปลูกสร้างติดริมน้ำ ดังนั้นจึงมีลมเย็นๆ พัดเอาไอระเหยจากน้ำและละอองน้ำพุที่ทางร้านทำขึ้นกลางบึงบัวหลวงที่สรรค์สร้างด้วยความคิดของพี่แอรินคนสวย ทั้งบรรยากาศที่ดี ร้านสวยสะอาดน่าเข้าอีกทั้งรสชาติน้ำจิ้มรสเด็ด ใครที่พาลูกหลานมาด้วยก็พลอยให้เด็กๆ ได้ดูบึงบัว และมีสนามเด็กเล่นเล็กๆ ที่ปลอดภัยอีกด้วย นับว่าพี่แอรินเข้าใจหาของมาหลอกเด็กเพื่อให้พ่อแม่ได้รับประทานอย่างมีความสุข เด็กๆ ได้สนุกและอิ่มท้องอีกด้วย

“ยายตะกละเห็นแก่กิน สงสัยพยาธิเยอะกินเหมือนยัดนุ่นก็ยังผอมแห้งเป็นไม้เสียบตูดไก่” เสียงห้าวๆ ดังตามหลังหญิงสาวที่กำลังเดินไปทำให้เท้าบางชะงักกึกหันมามองชายหนุ่มตาเขียวปัด

“อุ้ยคุณช้างขาไปนั่งสงบสติอารมณ์ที่โต๊ะดีกว่านะคะ” พี่แอรินกลัวว่าทั้งสองจะทะเลาะกันจนร้านของตนกลายเป็นสนามรบจึงทั้งดึงทั้งรั้งร่างสูงใหญ่ของหนุ่มหล่อขวัญใจของตนไปยังโต๊ะที่ชายหนุ่มนั่ง และที่โต๊ะนั้นก็มีสาวน้อยน่ารักหน้าตาจิ้มลิ้มนั่งส่งยิ้มแป้นมาให้เธอจนตาหยี

“ว้าว พี่แอริน วันนี้มาบริการลูกค้าถึงที่โต๊ะเลยเหรอคะ” อิงดาว สาวน้อยวัยยี่สิบสองปีส่งยิ้มทักทายและถามสาวสวยอย่างคนอารมณ์ดี สาวน้อยใบหน้าเรียวสวยดวงตากลมโตสุกใส รับกับจมูกโด่งเล็กงดงามโดยไม่ต้องพึ่งมีดหมอ ริมฝีปากบางสวยที่ค่อนข้างซีดเซียวไปบ้าง และอิงดาวก็เป็นคู่หมั้นของชยพลด้วยแต่การหมั้นหมายของทั้งสองจะมีเพียงคนในครอบครัวเท่านั้นที่รู้

“ค่า แหม คนดังอย่างคุณช้างมาเยี่ยมร้านอันต่ำต้อยของพี่แอรินคนสวย (เป็นคำที่เธอมักพ่วงท้ายชื่อของตัวเองเสมอเพื่อความมั่นใจ) ทั้งทีก็ต้องบริการเป็นพิเศษหน่อยสิคะคุณหนูดาว” แอรินตอบแล้วยิ้มให้สาวน้อยน่ารักพร้อมกับนั่งลงข้างชายหนุ่มพลางเรียกพนักงานในร้านมาและสั่งให้พนักงานตักอาหารมาให้ทั้งสองด้วยความเต็มใจเป็นที่สุด..

“พี่แอรินก็พูดเกินไปครับ ผมก็แค่อดีตนายทหารกระจอกๆ เท่านั้นแหละครับ” ชยพลอดีตผู้กองหนุ่มแห่งกองทัพไทยเอ่ยยิ้มๆ รับคำนั้น

ชยพลเคยรับราชการทหารอยู่ชั่วระยะเวลาหนึ่ง แต่ด้วยทางครอบครัวของเขามีกิจการที่ต้องการผู้ดูแลและสืบทอดกิจการ อีกทั้งน้องชายของเขาก็ออกเรือนไปพร้อมกับช่วยงานของภรรยาทำให้บิดามารของเขาไม่มีใครช่วยงานจึงทั้งขอร้องทั้งอ้อนวอนเขาให้ออกจากราชการมาช่วยงานที่โรงงานแปรรูปผลไม้ส่งออกกับสวนผลไม้นับพันไร่ หลังจากที่บิดาเสียชีวิตด้วยโรคหัวใจอย่างกะทันหันเมื่อเจ็ดปีก่อนทำให้เขายินดีที่ออกจากราชการมาควบคุมดูแลงานทั้งหมดของครอบครัว

นอกจากดูแลโรงงานแปรรูปผลไม้ส่งออกที่ใหญ่ที่สุดในจังหวัดแล้ว ชยพลยังคงต้องดูแลสวนผลไม้เกือบพันไร่ของตนเองกับพนักงานอีกเกือบพันคน และยังต้องดูแล รีสอร์ตบ้านอิงดาว รีสอร์ตแสนสวยซึ่งเป็นรีสอร์ตที่สร้างขึ้นตามความใฝ่ฝันของ คุณญดา มารดาของเขาที่อยากมีรีสอร์ตสวยๆ เพื่อให้คนมาพักผ่อนได้แบบไม่ต้องกังวลเรื่องราคาที่พักเพราะค่าเข้าพักนั้นนับว่าถูกมากเมื่อเทียบกับความงดงามเพียบพร้อมของสถานที่ ซึ่งรีสอร์ตบ้านอิงดาวเป็นรีสอร์ตชื่อดังที่สุดในอำเภอแห่งนี้ และเป็นรีสอร์ตชื่อดังระดับประเทศด้วย และมีนักท่องเที่ยวมาพักกันไม่ขาดสาย และที่นี่ยังได้รับการติดต่อขอใช้สถานที่ของรีสอร์ตในการถ่ายทำภาพยนตร์และละครโทรทัศน์แล้วหลายเรื่องอีกด้วย

นับได้ว่าชยพลเป็นชายหนุ่มที่มีความเพียบพร้อมทั้งฐานะและรูปร่างหน้าตาเลยทีเดียว ชายหนุ่มรูปร่างสูงใหญ่ถึง 188 เซนติเมตร ผิวสีแทนเข้มคร้ามแดดใบหน้าหล่อเหลาคมคายคมสันได้รูป ดวงตาคมเรียววับวาวดุจเหยี่ยวเวหา จมูกโด่งเป็นสันสวยงดงามแม้จะมีร่องรอยว่ามันบิดเบี้ยวไปเล็กน้อยจากการที่โดนด้ามปืนกระแทกจากการปะทะกับกลุ่มคนร้ายที่ลักลอบขนยาเสพติดผ่านตะเข็บชายแดนไทยด้านภาคตะวันออกในครั้งที่ยังรับราชการทหารอยู่ แต่มันไม่ได้ทำให้ใบหน้าหล่อเหลานั้นน่าเกลียดเลยสักนิดกลับดูน่าหลงใหลมากขึ้น ริมฝีปากหยักสีสวยอย่างผู้มีสุขภาพดีเพราะชายหนุ่มไม่ดื่มเหล้าและไม่สูบบุหรี่

คุณช้าง แห่งบ้านสวนชัยชนะและรีสอร์ตบ้านอิงดาว จึงเพียบพร้อมสมบูรณ์แบบ สาวๆ ทั่วทั้งอำเภอก็อยากจะเป็นผู้โชคดีได้เคียงข้างชายหนุ่ม แม้จะมีข่าวลือแว่วๆ มาบ้างว่าเขามีคู่หมายหรือคนรักแล้วก็ตาม แต่เพราะอิงดาวผู้ซึ่งเป็นคู่หมั้นของเขานั้นสุขภาพไม่อำนวยทำให้ชยพลไม่อยากจะให้เธอแสดงตัวกับใครต่อใครได้รับรู้ว่าเธอเป็นใครด้วยความเป็นห่วงสภาพจิตใจของอิงดาวนั่นเอง ข่าวที่ว่าคุณช้างมีคู่หมั้นแล้วจึงซาไป ทำให้สาวๆ แถบนี้จึงยังมีความหวังว่าจะพิชิตใจของชายหนุ่มอยู่

“กินได้เต็มที่เลยนะคะหนูดาว มื้อนี้พี่แอรินคนสวยให้กินฟรีค่า หุหุ” พี่แอรินเอาใจลูกค้าที่ตนอชอบพอสุดฤทธิ์โดยไม่กลัวขาดทุน

“แหม.. จะดีเหรอคะพี่แอริน เดี๋ยวขาดทุนนะคะ”

“โอ๊ย แค่คุณหนูดาวกับคนช้างสุดหล่อแค่สองคนพี่แอรินคนสวยเลี้ยงได้ค้า คงไม่กินเยอะเท่าไหร่มั้งคะ โดยเฉพาะคุณช้างขาหากอยากให้พี่แอรินเลี้ยงดูตลอดชีวิตพี่แอรินยิ่งเต็มใจเลี้ยงค่า” พี่แอรินหันมาหยอดคำหวานกับชยพลแล้วยังทำท่ากระมิดกระเมี้ยนจนชยพลยิ้มกว้างกับท่าทางของเจ้าหล่อนและไม่ถือสาคำพูดนั้น

“ไม่เป็นไรดีกว่าครับ ผมดูแลตัวเองได้พี่แอรินสวยแบบนี้คงมีคนมาต่อแถวให้รับเลี้ยงเพียบแน่นอนครับ”

“แหม.. คุณช้างน่ะพูดแบบนี้พี่แอรินก็เขินแย่สิคะ ไม่เอาแล้วไม่คุยด้วยละ ถ้ายังไงพี่แอรินขอตัวไปดูแลลูกค้าคนอื่นๆ ก่อนนะ” พี่แอรินยิ้มกว้างทำท่าค้อนอย่างมีจริตแล้วขอตัวไปดูลูกค้ารายอื่นๆ

“พี่แอรินคนสวยนี่น่ารักดีนะคะ เป็นคนเก่งด้วย” อิงดาวมองตามพี่แอรินยิ้มๆ

“ใช่ นิสัยน่าคบหา แต่พี่ก็อดระแวงไม่ได้เหมือนกันนะเนี่ย” ชยพลยิ้มๆ อิงดาวจึงหัวเราะเบาๆ

“หนูดาวกินเถอะ หรือว่าอิ่มแล้ว”

“ค่ะ หนูดาวอิ่มแล้วค่ะพี่ช้าง” สาวน้อยตอบชายหนุ่มที่เธอรักเสมือนพี่ชาย แต่ดวงตากลมใสเขม้นมองโต๊ะที่มีหญิงสาวกับชายหนุ่มหน้าตาดีนั่งอยู่ด้วยความสนใจ ไม่รู้เป็นเพราะอะไรเหมือนหัวใจเธอกระตุกแปลกๆ เพียงแค่เห็นแผ่นหลังบางของหญิงสาวผมบ๊อบสั้นที่กำลังก้มหน้าก้มตากินโดยไม่สนใจใครที่พี่ช้างของเธอเดินชนเมื่อครู่

“มองอะไร อ๋อ ยายหงส์ปีหักนั่นน่ะเหรอ คนอะไรพ่อแม่ตั้งชื่อให้เหมือนจะพยายามปกปิดปมด้อยตัวเอง” ชายหนุ่มหันไปมองตามสายตาของคู่หมั้นสาวน้อยพลางเอ่ยออกมาอย่างไม่สบอารมณ์เมื่อเห็นว่าอิงดาวกำลังมองใครอยู่พลางคีบปลาหมึกเข้าปากเคี้ยวอย่างสบายอารมณ์

“แหมพี่ช้างปากร้ายจังค่ะไม่น่าเชื่อว่าสุภาพบุรุษอย่างพี่ช้างจะปากร้ายใช่ย่อย” เธอเอียงคอมองชายหนุ่มยิ้มๆ

“ก็มันจริง พี่ช้างไม่ชอบพูดโกหกหนูดาวก็รู้นี่”

“แต่หนูดาวว่าเธอน่ารักออกค่ะ หนูดาวรู้สึกได้”

“ยังไม่เห็นหน้าเขาเลยรู้ได้อย่างไรว่ายายหงส์ปีหักนั่นน่ารัก น่าลักไปโยนทะเลล่ะไม่ว่า ยายนั่นน่ะร้ายกาจที่หนึ่งเลยบอกให้” ชายหนุ่มค้านคำพูดสาวน้อยหน้าใสทันทีด้วยท่าทางจริงจังจนเธอต้องยิ้มขัน

“ดูพี่ช้างอคติกับเธอเกินไปนะคะ ก็บอกแล้วไงคะว่าหนูดาวรู้สึกได้ พี่ช้างก็รู้ว่าหนูดาวน่ะมีสัมผัสพิเศษน้า เอ.. ว่าแต่ว่าผู้หญิงคนนั้นไปทำอะไรให้พี่ช้างของหนูดาเจ็บฝังใจน้าพี่ช้างที่สุดแสนจะโรแมนติกและเป็นสุภาพบุรุษทุกกระเบียดนิ้วอย่างพี่ช้างถึงหัวฟัดหัวเหวี่ยงได้” สาวน้อยล้อชายหนุ่มด้วยแววตาเจ้าเล่ห์แสนกลจนชยพลต้องส่ายหน้าให้กับความทะเล้นของเธอ

จะมีใครไหมนะที่จะเห็นอิงดาวในมุมนี้อาจจะมีแค่เขาคนเดียวเท่านั้นกระมังที่รู้ว่าสาวน้อยขี้โรคคนนี้มีพรสวรรค์มากมายแล้วยังแสบซนพอตัว แต่อิงดาวก็ช่างเป็นสาวน้อยที่แสนอาภัพนัก ชายหนุ่มยิ้มให้อิงดาวด้วยความเอ็นดู

“อย่ามามองพี่ช้างด้วยสายตาอย่างนั้นพี่ช้างไม่ใช่พระเอกในนิยายของหนูดาวหรอกจะบอกให้”

“แต่พี่ช้างก็เป็นพระเอกของหนูดาวมาแล้วหลายเรื่องน้า เรื่องที่พี่ช้างเป็นพระเอกก็ขายดีด้วย นี่เรื่องใหม่หนูดาวก็เขียนไปแล้วด้วย ลงเว็บให้แฟนคลับอ่านไปแล้วสองตอนแฟนคลับหนูดาวคลั่งพี่ช้างกันทุกคน นี่เรียกร้องให้นางเอกเผยโฉมไวๆ แล้วตอนนี้หนูดาวก็เจอนางเอกแล้วด้วย” สาวน้อยคุยจ้อด้วยความภูมิใจในผลงานของตนแล้วมองไปที่โต๊ะที่ตนให้ความสนใจ

และเหมือนมีอะไรดลใจให้คนอีกคนที่ถูกมองอยู่รู้สึกตัวเหมือนกำลังถูกมองค่อยๆ หันกลับมา แต่ในขณะเดียวกันอิงดาวบังเอิญทำช้อนที่วางอยู่ข้างตัวตกลงกับพื้นจึงก้มลงไปเก็บ นวลหงส์ซึ่งมองมายังโต๊ะของชยพลก็เห็นเพียงชายหนุ่มที่ลุกยืนชะโงกตัวมองใครบางคนที่ก้มๆ เงยๆ อยู่ใต้โต๊ะ

“เป็นไรหงส์” ทินวัฒน์ถามขึ้นขณะพยายามเบี่ยงหน้าหนีสาวน้อยที่นั่งข้างๆ ที่พยายามจะป้อนอาหารส่งให้ถึงปากอย่างรู้สึกรำคาญ