บทที่ 5. หัวใจของใครอีกคน

“เทียน..” เสียงทุ้มที่ร้องเรียกทำให้เท้าบางของหยดเทียนชะงักและหันมามองผู้เรียกเมื่อเห็นว่าเป็นใคร รอยยิ้มสดใสก็ฉาบชัดบนใบหน้าน่ารักทันที

“พี่ทิม มาไงคะนี่” หยดเทียนวิ่งเข้ามาเกาะแขนแข็งแรงของทินวัฒน์อย่างยินดี

“พี่มากับ ตะวันน่ะ..” ชายหนุ่มตอบยิ้มๆ อย่างเอ็นดูแม้จะรู้เต็มอกว่าหยดเทียนมีใจให้ตนก่อนหน้านี้และแม้ว่าหยดเทียนจะรู้ว่าแท้จริงแล้วเขาไม่ได้มีจิตพิสมัยในหญิงสาวก็ตาม แต่เขาก็ไม่ได้รังเกียจหรือขุ่นเคืองที่หยดเทียนจะมาถูกเนื้อต้องตัวตน หยดเทียนเป็นคนมีเหตุผลและเข้าใจเรื่องราวต่างๆ ได้ดี นอกจากนวลหงส์เพื่อนรักที่เห็นกันมาแต่เล็กแต่น้อยก็มีหยดเทียนนี่ล่ะที่เขาสนิทสนมด้วย

แต่สำหรับหยดเทียนเมื่อได้ยินชื่อที่เอื้อนเอ่ยออกมาก็หน้ามุ่ยลงทันทีที่ แสงตะวัน แสงตะวัน พี่ชายของสรินนา ซึ่งหยดเทียนไม่ชอบเขานักด้วยเพราะไม่ชอบสรินนานั่นเองแล้วยังนิสัยไม่ดีปากเสียเหมือนกันด้วย

“มาทำไมก็ไม่รู้คนปากเสีย นิสัยไม่ดี” หยอดเทียนบ่นพึมพำกับตัวเอง ปล่อยมือจากแขนของทินวัฒน์แล้วเดินลิ่วๆ นำหน้าไปเมื่อเห็นคนที่ตนแอบต่อว่าในใจเดินใกล้เข้ามา

“หึ... ยายน้ำตาเทียนนั่นต้องแอบว่าอะไรฉันแน่ๆ เลย ใช่ไหมทิม” แสงตะวันชายหนุ่มรูปร่างสูงโปร่งพอๆ กับทินวัฒน์ ชายหนุ่มผู้เพียบพร้อมทั้งฐานะและรูปร่างหน้าตาที่เข้าขั้นหล่อเหลาราวพระเอกละครหลังข่าว

ใบหน้าขาวสะอาดเรียวได้รูป คิ้วเข้มดกหนายาวจรดหางตา ดวงตาเรียวยาวคมกริบ จมูกโด่งได้รูปรับกับริมฝีปากบางเฉียบราวสตี และมีสีสันออกชมพูระเรื่อสุขภาพดี กับส่วนสูง 186 เซนติเมตรโดยรวมแล้ว แสงตะวันคือพระเอกซีรี่ส์เกาหลีดีๆ นี่เอง และสาวๆ ทั้งจังหวัดต่างก็หมายปองอยากเป็นคู่ครองกับชายหนุ่มทายาทผู้ทรงอิทธิพล และร่ำรวยติดอันดับของประเทศอย่าง ตระกูลเกียรติ์ก้องเกรียงไกร และแม้จะเป็นเพียงคู่ควงชั่วครู่ชั่วคราวก็ยังมีหญิงสาวหลายๆ คนยอมที่จะเป็นเพียงทางผ่านของเขา แต่จนป่านนี้ก็ไม่มีทีท่าว่าชายหนุ่มรูปงามคนดังคนนี้จะตกล่องปล่องชิ้นกับหญิงสาวคนใดเลยสักคน

“แกก็จ้องแต่จะหาเรื่องน้องเทียนตลอดล่ะตะวัน ฉันรู้หรอกว่าแกคิดอะไรอยู่อย่ามาปิดกันซะให้ยาก หากท่ามากนักเดี๋ยวฉันก็จะปากสว่างสักวัน” ทินวัฒน์ปรายตามองเพื่อนรักอีกคนอย่างหมั่นไส้สุดๆ นี่หากว่าแสงตะวันกับเขาไม่เป็นเพื่อนเล่นกันมาตั้งแต่เล็กๆ และค่อนข้างจะสนิทกันจนมากกว่าจะคิดเป็นอื่น เขาอาจจะฉุดอีตาแสงตะวันนี่ทำสามีเสียให้รู้แล้วรู้รอดไปเลย ทินวัฒน์แอบยิ้มกับความคิดของตน

“นี่ๆ อย่าคิดมิดีมิร้ายกับฉันนะทิมมี่ ส่วนเรื่องน้องเทียนน่ะฉันจัดการได้น่า แล้วก็ไม่ต้องมามองฉันแบบนั้นด้วยเห็นแล้วเสียวหลังวาบเลย ไปหาหงส์กันเถอะ..” แสงตะวันพูดพลางหน้าแดงไปด้วยที่เพื่อนรักรู้ความในใจของตนแต่ก็อดเสียววาบไม่ได้เมื่อทินวัฒน์มองตนด้วยสายตาวาววาม แม้จะรู้ว่าทินวัฒน์แกล้งมองแบบนั้นก็เถอะ

“ย่ะพ่อคนรูปหล่อ พ่อรวย เชอะแม่ไม่กินให้เสาะท้องหรอกย่ะ ฉันเห็นไส้เห็นพุงหล่อนหมดทุกขดแล้วล่ะ”

“คร้าบ คุณทิมมี่ รักษาภาพพจน์หน่อยสิคร้าบ คนมองกันใหญ่แล้ว..” ทินวัฒน์อดไม่ได้ที่จะต่อว่าเพื่อนรักจนเผลอลืมตัว เมื่อแสงตะวันเอ่ยเตือนสติเขาจึงกระแอมเรียกความมั่นใจและสวมวิญญาณชายชาตรีผู้ขึงขังทันที แสงตะวันส่ายหน้ายิ้มๆ แล้วทั้งสองก็พากันเดินไปยังห้องที่นวลหงส์พักฟื้นอยู่…

“อ้าวมากันแล้ว ทิมมี่ฉันอยากกลับบ้านแล้วอ่ะแก ไม่ไหวๆ อยู่ที่นี่ฉันนอนไม่ค่อยหลับเลย ฝันแปลกๆ ตลอดเลยแก อยากกลับบ้านใจจะขาด” เมื่อเห็นเพื่อนทั้งสองคนเดินเข้ามานวลหงส์ก็โอดครวญทันที

“โอ๊ย...นังหงส์ แกก็ฝันตลอดๆ แหละ กินมากนอนมากก็ฝันมากแบบนี้ล่ะ” ทินวัฒน์แย้งอย่างรู้ทัน

“เฮ้ยแก แต่นี่มันไม่ใช่นะ มันเหมือนจริงมากๆ ฉันฝันเห็นผู้หญิงคนหนึ่งตลอดสามวันที่นอนอยู่ที่นี่เลย เนี่ยฉันก็ไม่ได้เป็นอะไรแล้วทำไมยังออกจากโรงพยาบาลไม่ได้ก็ไม่รู้”

“ก็พี่ช้างเขาบอกว่าให้เธออยู่จนครบสามวันเพื่อให้แน่ใจว่าจะไม่มีอาการช็อกอีกไม่ใช่เหรอ” แสงตะวันเอ่ยขึ้นบ้าง

“มันก็ใช่ นี่มันก็วันที่สามแล้วนะตะวัน ฉันอยากกลับพร้อมพวกแกเลยได้ไหมอะ นะๆๆ ทิมมี่นะ ฉันกลับด้วยน้า นะๆๆ” นวลหงส์เขย่าแขนเพื่อนรักและทำตาละห้อยท่าทางน่าสงสารสุดๆ จนทินวัฒน์ต้องส่ายหน้า

“ต้องโทรหาพี่ช้างน่ะแกแล้วตอนนี้ฉันก็ไม่แน่ใจว่าพี่ช้างจะว่างพอรับโทรศัพท์จากเราไหม”

“โอ๊ย อีตาช้างตกมันนั่นเขาธุระเยอะ จะโทรหานักธุรกิจใหญ่ทำไมให้ยุ่งยาก ออกไปเฉยๆ นี่แหละ นะๆ”

“ไม่ได้เขาเป็นเจ้าของไข้แก แล้วตอนนี้เขาก็กำลังจัดงานศพคู่หมั้นเขาฉันไม่อยากรบกวน เนี่ยเดี๋ยวบ่ายๆ นี้ฉันก็จะไปร่วมพิธีเผาศพของคู่หมั้นพี่ช้างด้วย”

“หา ตานั่นมีคู่หมั้นเหรอ แล้วคู่หมั้นเขาเป็นอะไรตาย”

“ได้ข่าวว่าช็อกและหัวใจล้มเหลวเฉียบพลันน่ะแก”

“คู่หมั้นเขาชื่ออะไร..” หญิงสาวถามออกไปด้วยความอยากรู้ทั้งยังรู้สึกแปลกๆ ที่แม้แต่ตัวเธอเองก็ยังไม่เข้าใจความรู้สึกนั้น

“เห็นว่าชื่อ อิงดาว”

“ชื่ออิงดาวเหรอ รู้สึกคุ้นๆ ชื่อนี้บอกไม่ถูกว่ะ แล้วเขาสวยมั้ย” นวลหงส์พยายามนึกว่าเคยได้ยินชื่อนี้จากที่ไหนสักแห่งในฝันหรือจากที่ไหนหนอ…

“ไม่รู้สิ ไม่เคยเจอหน้าซะที ก็คงจะสวยมั้ง เคยได้ยินคนในบ้านสวนพี่ช้างที่เอารถมาซ่อมบอกเธอว่าสวยน่ารักพอตัวแต่ดูท่าทางค่อนข้างขี้โรค..” ทินวัฒน์เล่าเท่าที่รู้มาก่อนจะช่วยพยุงนวลหงส์ที่อยากจะเข้าห้องน้ำอย่างไม่รังเกียจ