2 ชมพู

สยบรักหัวใจมาเฟีย

ตอนที่2

ชมพู

มหาวิทยาลัย

ร่างบางของชมพูหรือโยษิตาเดินเข้ามาในศูนย์อาหารของตึกคณะดุริยางคศาสตร์ ตากลมโตเหมือนตุ๊กตากวาดมองไปรอบๆศูนย์อาหารเพื่อมองหาเพื่อนสนิทที่มานั่งรอกันอยู่ก่อนหน้านี้นานแล้ว

"ชมพู ชมพูทางนี้"ยี่หวาหรือหรรษพเมื่อเห็นว่าชมพูเพื่อนรักของเธอกำลังมองหาก็รีบโบกไม้โบกมือเรียกชมพูทันที ชมพูเมื่อเห็นว่าเพื่อนสนิทนั่งอยู่ตรงไหนแล้วก็รีบเดินตรงไปหาเพื่อนที่โต๊ะทันที

"ทั้งสองคนมากันนานหรือยัง?"เมื่อชมพูเดินมานั่งลงปากเล็กก็เอ่ยถามกับเพื่อนสนิทอย่างยี่หวากับนทีทันที

หลังจากที่ช่วงเช้าที่ชมพูไปออดิชั่นที่โรงแรมเสร็จแล้วชมพูก็รีบตรงมหาวิทยาลัยทันทีเพราะว่าเธอมีเรียนในช่วงบ่ายต่อ

"สักพักหนึ่งแล้วล่ะชมพู"นทีเอ่ยตอบออกไป นทีเป็นเพื่อนผู้ชายคนเดียวของกลุ่มสนิทกับชมพูกับยี่หวามาตั้งแต่ปีหนึ่ง

"เป็นไงบ้างชมพูเมื่อเช้าที่บอกว่าจะไปออดิชั่นเป็นนักเปียโนประจำโรงแรมอ่ะสรุปได้ไหม?"ยี่หวาถามขึ้นทันทีด้วยความอยากรู้

"ยังไม่รู้เลยผู้จัดการยังไม่ได้แจ้งเลยเขาบอกวันมะรืนจะแจ้งผลอีกที"ชมพูส่ายศีรษะไปมาพร้อมกับทำหน้าเซ็งๆ เมื่อช่วงเช้าที่เธอไปออดิชั่นที่โรงแรมเพื่อจะไปเป็นนักเปียโนประจำโรงแรมพอหลังออดิชั่นเสร็จผู้จัดการก็ยังไม่ได้บอกอะไรเขาแค่บอกว่าจะแจ้งกลับมาทีหลังซึ่งเธอก็ไม่รู้เหมือนกันว่าจะได้หรือเปล่า

"อ้าวทำไมล่ะชมพู ทำไมเขาถึงไม่แจ้งมาเลยล่ะ?"นทีถามอีกคน

"ก็คนไปออดิชั่นกันเยอะอยู่เหมือนกันนะทางโรงแรมเขาน่าจะคัดเลือกกันอีกทีน่ะ อีกอย่างก็มีแต่คนเก่งๆด้วยเขาน่าจะใช้เวลาตัดสินใจนานหน่อย"ชมพูตอบ

"เดี๋ยวนะนี่แค่ไปสมัครเพื่อจะเป็นนักเปียโนประจำโรงแรมนะทำเหมือนอย่างกับไปออดิชั่นชิงชนะเลิศในรายการอย่างนั้นแหละ"ยี่หวาบอก

"เอาจริงๆนะฉันว่ามันก็ไม่น่าแปลกเท่าไหร่นะโรงแรมที่ชมพูอยากจะไปเป็นนักเปียโนประจำอ่ะโรงแรมเขาก็ระดับเจ็ดดาวเลยนะมันก็ต้องคัดเลือกกันแบบนี้แหละ"นทีบอก

"แล้วเขาให้ทำอะไรบ้างอ่ะชมพูนอกจากไปเล่นเปียโนโชว์เขาแค่นี้อ่อ?"ยี่หวาถามพร้อมกับฉีกถุงขนมกินไปด้วย

"ก็ไม่มีอะไรมากนะก็แค่เล่นเปียโนตามเพลงที่เขากำหนดสองสามเพลงแค่นี้เอง"ชมพูตอบแล้วหยิบขนมมาใส่ปากแล้วเคี้ยวตุ้ยๆ

"ถ้าอย่างงั้นก็หวานหมูเธอเลยสิชมพู เจ้าแม่นักเปียโนเล่นได้ทุกบทเพลงแบบเธอสบายอยู่แล้ว ใช่ไหมนที"ยี่หวาเอ่ยชมเพื่อนสนิทอย่างภาคภูมิใจเพราะว่าชมพูเพื่อนรักของเธอเล่นดนตรีเก่งที่สุดเลยก่อนจะหันไปพยักหน้าให้กับนที นทีเองก็พยักหน้าอย่างเห็นด้วยแบบที่ยี่หวาว่ามา

"โอเวอร์ไปแล้วไม่ถึงขนาดนั้นหรอก"ชมพูบอกพร้อมกับส่ายศีรษะไปมาและหัวเราะออกมาเล็กน้อย

"ชมพูฉันถามหน่อยสิถ้าเกิดว่าเธอไม่ได้งานที่โรงแรมนี้แล้วจะทำอย่างไงต่อ?"ยี่หวาถาม

"ก็หางานทำไปเรื่อยๆนั่นแหละทำร้านกาแฟร้านเดียวไม่พอหรอก"ชมพูตอบออกไปเพราะว่างานที่ชมพูทำเป็นประจำที่ร้านกาแฟแห่งหนึ่งเขาปลดพนักงานออก

จริงๆชมพูทำงานอยู่ที่ร้านกาแฟอยู่สองที่แต่อีกที่หนึ่งเขาดันปลดพนักงานออก ชมพูเลยเหลือทำอยู่อีกแค่ร้านเดียวค่าใช้จ่ายมันเลยไม่พอ

ชมพูจึงจำเป็นต้องหางานทำอีกพอรู้ว่าโรงแรมเอสอาร์ โฮเต็ล กรุปเขาเปิดรับสมัครนักเปียโนที่จะไปเล่นประจำที่โรงแรมแถมให้เงินเดือนสูงถึงสองหมื่นห้าชมพูก็ไม่รอช้าที่จะไปสมัครเลย

"ชมพูจริงๆเธอไม่ต้องทำงานให้เหนื่อยก็ได้นะ เธอเองก็มีพ่อมีแม่ที่พวกเขาพร้อมยื่นมือเข้ามาช่วยเธอนะ"ยี่หวาบอกออกไปเพราะว่าจริงๆแล้วชมพูเพื่อนเธอก็ไม่ใช่คนจนอะไรแถมฐานะทางบ้านพ่อของชมพูยังรวยกว่าเธอกับนทีอีก

"ยี่หวา!"นทีเอ่ยเรียกชื่อยี่หวาพร้อมกับถลึงตาใส่ยี่หวาเป็นเชิงว่าไม่ควรจะพูด

"..."ชมพูไม่ได้พูดอะไรเธอเพียงแค่ส่งยิ้มบางๆให้เพื่อนทั้งสองคนก่อนจะหยิบขนมเข้าปากแล้วเคี้ยวมันอย่างอร่อย

"ชมพูที่ฉันพูดเพราะเป็นห่วงไม่อยากให้เธอลำบาก ฉันอยากเห็นเธอใช้ชีวิตนักศึกษาได้แบบเต็มที่นะไม่ต้องไปทำงานให้เหนื่อย"ยี่หวาเอื้อมมือไปจับมือของชมพูที่เธอพูดไปเพราะเป็นห่วงชมพูจริงๆ

"ฉันรู้ว่าเธอเป็นห่วงฉันแต่ฉันโอเคไม่ต้องห่วงนะยี่หวา สบายมากแค่นี้เองจิ๊บๆ"ชมพูรู้ว่ายี่หวาเป็นห่วงเธอมาก เธอเข้าใจเพื่อนดีก่อนที่ชมพูจะยิ้มให้ยี่หวาและหันไปยิ้มให้นทีเป็นเชิงว่าเธอโอเคไม่ได้เป็นอะไรสบายมาก

นทีกับยี่หวาต่างมองหน้ากันพร้อมกับพยักหน้าให้กันอย่างพร้อมเพรียงและเข้าใจว่าชมพูเพื่อนของพวกเธอคนนี้หัวดื้อมากๆจริงๆ