ตอนที่2

“ทำไมถึงอยากรู้ล่ะ ชอบพี่เขาเหรอ”

“พี่เขาก็หล่อดี แต่ฉันแค่อยากรู้ว่าถ้าเขามีแฟน แฟนเขาต้องสวยมากแน่ๆ” พลอยฟ้าอยากเห็นผู้หญิงที่เหมาะสมกับเขาว่าจะสวยเพอร์เฟกต์ขนาดไหน

“ไม่รู้หรอก แต่ได้ยินมาว่าพี่เหนือเจ้าชู้มาก ไม่เคยคบใครเกินสองเดือนเลยมั้ง...ก็นะพี่เขาทั้งหล่อ ทั้งรวยใครไม่ชอบบ้าง”

“นั่นสิ คนหล่อๆ นี่มีข้อเสียเรื่องนี้กันทั้งนั้นเลยเนอะ” พลอยฟ้ายังคงมองไปทางรุ่นพี่สุดหล่อ น้ำเสียงของเขายังตราตรึงในหูของ อีกทั้งใบหน้าหล่อๆ ของเขาทำให้เธอไม่อาจละสายตาได้เลย

“ถ้าชอบก็ลุยเลย เธอก็ไม่ได้ขี้เหร่ ถ้ารุกก่อนฉันว่าไม่พลาด” มิราคะยันคะยอให้เพื่อนเข้าไปทำความรู้จักกับเขา เพราะดูออกว่าพลอยฟ้ารู้สึกอย่างไร แค่มองแววตาเป็นประกายของเพื่อนก็พอรู้แล้ว

“ไม่เอา ฉันไม่ได้ชอบถึงขนาดอยากได้เป็นแฟนสักหน่อย แค่พี่เขาหล่อดี” พลอยฟ้ารีบอธิบายให้เพื่อนฟังก่อนที่เพื่อนจะคิดไปต่างๆ นาๆ

งานรับน้องของคณะบริหารได้จบลงเป็นที่เรียบร้อย พลอยฟ้าเตรียมที่จะกลับหอพักใกล้มหาวิทยาลัย แต่ขาเรียวกลับตัดสินใจเปลี่ยนทิศทางการเดินเสียก่อน

หญิงสาวตัวเล็กหุ่นกะทัดรัด ใบหน้าสะสวย ผิวพรรณขาวผ่อนหยุดยืนหน้าตึกคณะนิเทศศาสตร์ที่มีพี่สาวคนสวยของเธอเรียนอยู่

“มาทำอะไรที่ตึกนิเทศน์?” เสียงทักทายของคนที่ต้องการเจอหน้าเอ่ยถามพลางทำคิ้วขมวด

“ทำไมช่วงนี้พี่แพรไม่ค่อยกลับบ้านเลยล่ะคะ คุณพ่อกับคุณแม่ท่านเป็นห่วงนะคะ”

“ช่วงนี้ฉันยุ่งๆ น่ะ เลยไม่ค่อยกลับบ้าน บอกพ่อแม่ฉันด้วยว่าไม่ต้องเป็นห่วง” แพรไหม ดูไม่ค่อยยินดียินร้ายมากนักที่ได้เจอพลอยฟ้าวันนี้

“พี่ควรกลับไปหาพวกท่านบ้างนะคะ”

“ไม่ต้องมาสอนฉัน ฉันเป็นลูก ฉันรู้ว่าต้องทำอะไร กาฝากอย่างเธอนั่นแหละ เมื่อไหร่จะเลิกเกาะพ่อแม่ฉันสักที”

“พี่แพร...” พลอยฟ้าถึงกับอึ้งตาค้าง ไม่คิดว่าจะได้ยินคำพูดออกจากปากคนที่เธอเคารพ แต่ที่พี่สาวพูดก็ถูกต้องแล้ว

เธอเป็นเด็กกำพร้าที่พ่อแม่เกิดอุบัติเหตุทางรถยนต์ มีเพียงเธอคนเดียวที่รอดมาได้ พลอยฟ้ารู้มาตลอดว่าเป็นเด็กที่ถูกเก็บมาเลี้ยง แม้พ่อแม่บุญธรรมจะให้ความรัก ความอบอุ่นเธอมากแค่ไหน แต่เธอก็เจือมตัวอยู่เสมอ

“...ถ้างั้นพลอยขอตัวกลับหอก่อนนะคะ” เมื่อคนตรงหน้าดูเหมือนจะไม่อยากเห็นหน้าเธอ พลอยฟ้าจึงรีบก้าวเดินออกมาพร้อมกับสีหน้าซึมสลด

ครอบครัวที่รับเลี้ยงเธออยู่ในฐานะปานกลางไม่ได้ร่ำรวยมหาศาล พลอยฟ้าเลือกที่จะอยู่หอพักธรรมดาเพื่อช่วยลดค่าใช้จ่ายของพวกท่าน ส่วนแพรไหมด้วยหน้าตาสะสวยทำให้เธอมีงานถ่ายแบบ รับรีวิวสินค้าอยู่ตลอด และเป็นเหตุผลที่เธอไม่ค่อยกลับบ้าน

สองพี่น้องที่แทบจะไม่มีอะไรเหมือนกันสักอย่างแม้กระทั่งหน้าตา เพราะทั้งคู่ไม่ได้เป็นสายเลือดเดียวกัน ถ้าจะพูดให้ถูกพลอยฟ้าไม่ได้มีส่วนเกี่ยวข้องกับครอบครัวของเขาเลย เธอเป็นแค่กาฝากที่พ่อแม่ของแพรไหมรับเลี้ยงเพราะความสงสาร