ตอนที่สอง สอบสวน 2 (NC)

ตอนที่สอง สอบสวน

กุนซือฮุ่ยจื่อซี่รีบปลีกตัวออกจากห้องปล่อยให้การสอบสวนดำเนินไปตามครรลอง

ร่างแกร่งออกจากวังมาทำศึกอยู่ร่วมเดือน เรื่องเช่นนี้จึงนับว่าขาดแคลน เมื่อมีร่างงดงามสมส่วนมานอนรออยู่ตรงหน้ามีหรือจะรอช้าไม่เร่งแรงสอดใส่จนเสร็จสม

มือหนาลูบไล้ควานลงไปล้วงยังร่องช่องทางเพื่อสำรวจความฉ่ำแฉะเมื่อเห็นว่ายังมีไม่มากจึงก้มลงบดคลึงริมฝีปากเพื่อโลมเล้าให้กายบางเคลิ้มไหว

หลินปินอินสอดลิ้นเข้าตอบโต้การโจมตีของลิ้นร้อนอย่างไม่ยอมแพ้

เชอะ แค่จูบ ฉันก็ทำเป็น

ลิ้นทั้งสองต่างแลกความเปียกชื้นเกี่ยวกวัดรุกไล่ไปมาเร่งความเร่าร้อน ขณะมือหนาสอดควานเข้าไปในร่องกุหลาบงาม

นิ้วร้อนแหวกสองกลีบซ้ายขวาโจมตีเม็ดติ่งกลางแล้วบดคลึงอย่างหนักหน่วง

“อื้อ...”

หลินปินอินถูกความวาบหวามพาสะเทิ้นไหวลืมสิ้นว่ากำลังถูกสวบสวน

เสียวจัง ช่วยตัวเองยังไม่ดีเท่านี้

อ้า...เร็วอีกหน่อย กำลังฟินเลย

ร่างงามบิดกายส่งเนินเนื้อเข้าสู่มือหนาเพื่อให้เขาสร้างความรัญจวนมากขึ้น

องค์ชายหนุ่มไม่เล้าโลมนาน นิ้วอุ่นเลื่อนเข้าสำรวจโพรงถ้ำฉ่ำเพื่อเบิกหนทาง

อืม...เหตุใดช่องทางของนางจึงคับแคบเช่นนี้ แต่ท่าทางของนางกลับช่ำชองจนเกินไป ไม่มีเขินอายกระบิดกระบวนแม้แต่น้อย

ถึงป่านนี้ไม่มีเวลาครุ่นคิดให้มากอีก เพียงสัมผัสได้ว่าน้ำหวานไหลฉ่ำนองเพียงพอแล้ว ท่อนกายแข็งก็จดจ่อยังปากทางแคบเพื่อสอดส่งความใหญ่โตเข้าไป

หลินปินอินถูกกลืนกินอย่างไม่ทันตั้งตัว กำลังคิดว่าจะขัดขืนหรือคล้อยตาม ท่อนลำแข็งก็เสือกทิ่มเข้ามาทีละน้อยจนเจ็บแสบ

“โอ๊ย!.” หลินปินอินร้องดังพลางพยายามดิ้นหนีเมื่อรู้สึกเจ็บร้าวไปทั้งร่องราวจะฉีกขาด

ไอ้บ้าเอ๊ย...เห็นหน้าตาละอ่อนหล่อเหลา ที่ไหนได้ รุนแรงไม่ถนอมกันบ้างเลย

แล้วช่องทางของร่างนี้ก็คับแคบเกินไป

โอ๊ย...เจ็บ เจ็บแทบตายแล้ว

หญิงสาวโวยวายในใจด้วยไม่เคยรู้สึกเจ็บในช่องทางสงวนมากถึงเพียงนี้

แม้จะอยู่ท่ามกลางชายหนุ่มกำยำทุกวัน แต่ปิ่นกลับยังไม่เคยลองของจริง ด้วยรูปร่างหน้าตาและตำแหน่งหน้าที่การงาน ผ่านมาหลายปีจึงไม่มีใครกล้าทาบทับ

เพียงโผล่หน้ามาที่นี่วันแรกก็ต้องเปลืองตัวเสียแล้ว มิน่าเจ้าระบบถึงบอกว่านางจะต้องชื่นชอบตัวช่วยที่มีมาให้

เฮ้อ!... จะถอยตอนนี้ก็คงไม่ทันแล้ว เอาก็เอา องค์ชายองค์นี้หล่อเหลาไม่น้อย ร่างกายกำยำล่ำสัน แม้จะขาวไปสักหน่อย แต่ยังพอมีมัดกล้ามให้เห็น รอให้เขาสมใจแล้วค่อยหาทางเจรจาก็แล้วกัน

“อย่าขยับ มิเช่นนั้นจะเจ็บยิ่งขึ้น” เสียงห้ามคล้ายจะปลอบแต่กลับทิ่มพรวดความแข็งแกร่งจนเข้าไปทีเดียวแทบมิด

“โอ๊ย!...” เสียงร้องดังกว่าเดิมพร้อมน้ำตาไหลปริ่มขอบตา

ไอ้บ้าเอ๊ย...ทิ่มเข้ามาได้ เบาหน่อยไม่ได้หรือไง เจ็บแทบขาดใจ

องค์ชายหนุ่มเห็นน้ำตาของหญิงสาวจึงค่อยผ่อนแรงแล้วโยกขยับเชื่องช้าพลางพรมจุมพิตหวังปลอบโยน

“ว่าอย่างไร ผู้ใดส่งเจ้ามากันแน่” คำถามซักไซ้ยังคงดังออกมาพร้อมจังหวะมุดเข้ามุดออกของท่อนเนื้อ

หลินปินอินเกร็งร่างรับความเจ็บแสบที่เกิดขึ้นโดยยังไม่ตอบคำถามใด จนการโยกขยับค่อยๆแปรเปลี่ยนเป็นความหวามไหวพร้อมสะโพกบางที่ยกขึ้นสอดรับแรงโยกคลึง

“อื้อ...” เสียงครางกระเส่าดังออกมาอย่างเผลอไผลเรียกสีหน้าชอบใจขององค์ชายหนุ่มพลางเร่งความเร็วขึ้นอย่างฮึกเหิม

ปัก ปัก ปัก

อืม...ช่องทางรักของนางสร้างความเสียวอย่างไม่เคยรู้สึกมาก่อน อ้า...เหตุใดเสียวมากเช่นนี้

มือหนาบดขยี้ก้อนเนื้อสองเต้าเต่งด้วยความคึกคักพร้อมแรงสะโพกที่โยกขึ้นโยกลง เข้าๆออกๆอย่างซ่านเสียว

“อึม...ช่องทางของเจ้าทั้งตอดรัดทั้งคับแน่น เจ้าถึงกลับยอมสละพรหมจรรย์เพื่อหลอกล่อข้าเชียวหรือ” แท่งกายโดนบีบจนแทบแหลกถึงเพียงนั้นองค์ชายสี่ย่อมมั่นใจว่าหญิงสาวตรงหน้าไม่เคยต้องมือชายเป็นแน่