ตอนที่หนึ่ง องค์หญิงบรรณาการ (ดุดัน)2
ตอนที่หนึ่ง
องค์หญิงบรรณาการ
ตอนที่ดู เธอยังเอาแต่โวยวายว่าสรุปแล้วเป็นนางเอกแน่หรือ?
แต่ละครกลับขึ้นข้อความมาสปอยว่าตอนต่อไปนางเอกจะย้อนเวลากลับมาแก้แค้น
แต่...แก้แค้นอย่างไรล่ะ? ยังไม่ทันได้ดูต่อ ก็โผล่มาเล่นเองเสียแล้ว!
ไม่นะ...ฉันไม่อยากเป็นองค์หญิงที่น่าสงสารขนาดนี้
ว่าแต่...วิญญาณของร่างนี้ลอยหายไปไหนแล้ว?
หนีเอาตัวรอดไปเฉย ปล่อยให้เธอต้องเผชิญชะตากรรมเอาเองแบบนี้ได้ยังไง?
กอดก้อนหินทบทวนอยู่พักใหญ่กว่าหลันหลันจะพอเข้าใจเรื่องราวว่าร่างนี้เคยเป็นองค์หญิงสูงศักดิ์จากเผ่าต้าหวังซึ่งเคยยิ่งใหญ่รุกรานเผ่าอื่นมามากมาย
แต่บิดาของนางเพิ่งโดนลอบสังหารเหลือเพียงน้องชายซึ่งยังเด็กและโดนมารดาเลี้ยงควบคุมเอาไว้
มารดาเลี้ยงจึงเจรจาส่งนางมายังเผ่าถูเจียโดยไม่ถามความสมัครใจสักนิด
นางอ้างเพียงว่าจำเป็นต้องแสดงความจริงใจในการขอสวามิภักดิ์กับเผ่าถูเจีย
“ต้าหวังของเราสูญเสียผู้นำทั้งขาดกำลังขุนศึก จำเป็นต้องหาเผ่าที่แข็งแกร่งมาช่วยเหลือและคุ้มครอง
‘โยวหลัวหลัน’ เจ้าเป็นองค์หญิงย่อมต้องเสียสละตนเองเพื่อประชาชน หากเผ่าถูเจียคิดรุกรานเราอีกครั้ง เผ่าของเราคงเหลือแต่ชื่อ แล้วน้องชายของเจ้าก็คงไม่เหลือกระทั่งชีวิต”
มารดาเลี้ยงขององค์หญิง เข้าใจนำน้องชายของนางมาข่มขู่ นั่นจึงทำให้องค์หญิงโยวหลัวหลันซึ่งโดนความจำเป็นบีบคั้นจำยอมเดินทางมาเป็นตัวประกันยังเผ่าถูเจียซึ่งในยามนี้นับว่าเป็นเผ่าที่เข้มแข็งกว่า
แม้จะเคยเป็นองค์หญิงที่ได้รับการยกย่องมีเกียรติมีฐานะในเผ่าของตนเอง แต่ยศตำแหน่งนั้นไม่อาจได้รับการยอมรับในเผ่าอื่น โดยเฉพาะเผ่าที่เคยต่อสู้กันจนมีคนล้มตายจำนวนมาก
หลันหลันไม่รู้ว่าองค์หญิงคนเดิมคิดจะแก้ปัญหาหรือย้อนเวลามาทำเรื่องใดบ้าง แต่นางมิใช่คนเก่าทั้งยังเพิ่งทะลุมิติมาจึงต้องรอประเมินสถานการณ์ให้ดีก่อน
เฮ้อ!...จากองค์หญิงกลายเป็นตัวประกันไร้ค่า หากยังดื้อด้านกระโดดน้ำหวังฆ่าตัวตายก็คงต้องตายซ้ำตายซากอย่างเช่นร่างนี้แน่
ในเมื่อต้องรักษาชีวิตไว้ให้ดำรงอยู่จึงไม่อาจทระนงในศักดิ์ศรีซึ่งกินไม่ได้ แต่จะให้ก้มหน้ายอมรับชะตากรรม เป็นนางบำเรอให้แก่คนทั้งเผ่าก็คงไม่ใช่เช่นกัน
อืม...ในเมื่อต้องเป็นหญิงบำเรอกาม ก็ควรให้คุ้มค่าที่สุด หัวหน้าหรือผู้ปกครองเผ่าจึงเป็นเป้าหมายสำคัญ มิใช่แม่ทัพนายกองกักขฬะพวกนี้
อย่างน้อยครั้งแรกก็ต้องไม่เสียโดยเปล่าประโยชน์
แต่...จะเข้าหาคนที่ใหญ่ที่สุดได้อย่างไรกัน?
สวรรค์? ทำไมถึงส่งมาตอนหน้าสิ่วหน้าขวานขนาดนี้
เธอเป็นแค่นางแบบไม่ใช่นักต่อสู้หรือนักฆ่า จะให้เอาตัวรอดยังไง?
หลันหลันเอาแต่คิดโวยวายใช้มือตีน้ำจนกระจายในสมองคิดแค่ว่าต้องใช้ร่างกายให้เป็นประโยชน์
แต่ยังไม่ทันได้คิดว่าจะทำอย่างไรต่อ แรงมหาศาลของชายแข็งแกร่งก็จิกผมให้ปล่อยมือจากก้อนหินที่ยึดเกาะแล้วลากตัวให้ลอยตามน้ำจนมาถึงริมฝั่ง
ตาคนที่ไล่ปล้ำจนร่างนี้กระโดดลงน้ำหนีตามมาทันแล้วหรือ? คงหวังย่ำยีร่างนี้จนยับเยินแน่
ต้องรีบคิดแล้วว่าจะทำอย่างไร?
