Chapter 2 จงอางหวงไข่ (2)

สิริมนต์ดีใจสุด ๆ ที่ตัดสินใจได้รวดเร็ว ก่อนจะถูกพี่ชายจับได้ว่าเมื่อคืนเธอแอบไปแซ่บกับผู้ชายมา! แถมยังเป็นผู้ชายคณะเดียวกับสรรพศิลป์ด้วย ถ้าพี่ชายที่หวงน้องราวกับจงอางหวงไข่รู้เข้า โอย... สิริมนต์ไม่อยากคิดเลยว่าสรรพศิลป์จะอาละวาดหนักแค่ไหน

หญิงสาวรีบซ่อนเสื้อเวิร์กช้อปตัวนั้นลงไปลึก ๆ ในตะกร้า ก่อนจะรีบถอดเสื้อผ้าสุม ๆ ลงไปแล้ววิ่งเข้าห้องอาบน้ำ ไม่นานเธอก็ทาครีมประแป้งสวมชุดไพรเวท แล้วหิ้วตะกร้าผ้าออกจากห้องนอนมา เห็นสรรพศิลป์ไปนั่งอยู่หน้าคอมพิวเตอร์เหมือนเดิมแล้ว

สิริมนต์ยกมือแตะอก ถอนหายใจยาว

เธอวางตะกร้าผ้าแล้วหันไปยกมือไหว้รูปภาพพ่อกับแม่บนหิ้งบูชา ทำตาซึ้ง ขอให้วิญญาณพ่อแม่ช่วยเธอปกปิดเรื่องเมื่อคืนจากพี่ชายทีเถอะ!!

‘เขาไม่รู้หรอก’

‘ใช่ ใช่ เขาดูโง่ออก คิก ๆ’

เสียงแผ่วเบาแว่วเข้าหูหญิงสาวพร้อมแรงลมที่ทำให้ผมหน้าม้าพลิ้วไหว สิริมนต์งุนงง หันมองไปรอบ ๆ และคิดว่าคงหูฝาดไป เด็กที่ไหนจะมาคุยกันตรงนี้

“พี่ศิลป์ น้องจะไปซักผ้านะ”

สรรพศิลป์ละสายตาจากงานออกแบบบรรจุภัณฑ์ให้ลูกค้าที่เขารับทำเพื่อเลี้ยงสองปากท้องที่ไม่มีพ่อแม่ดูแล ถึงพวกท่านจะทิ้งบ้านหลังนี้และเงินประกันไว้จำนวนหนึ่ง แต่ชายหนุ่มก็ไม่อยากประมาทและใช้เงินไปวัน ๆ ตอนที่ยังเรียนไม่จบแบบนี้

น้องสาวเขาก็กำลังโต กำลังต้องใช้เงินด้วย

“ช่างยังไม่มาซ่อมเครื่องซักผ้าอีกเหรอ?”

“อือ เขาบอกจะมาพรุ่งนี้ แต่ผ้าน้องเต็มตะกร้าแล้วอะ”

“พรุ่งนี้...” ชายหนุ่มทำท่าคิด “พี่จะไปทำโปรเจคจบกับไอ้เต้ที่มหา’ลัย น้องก็ชวนแจงมาอยู่เป็นเพื่อนแล้วกัน อย่าดูช่างคนเดียว เข้าใจมั้ย น้องเป็นผู้หญิง มันอันตราย”

สิริมนต์หัวเราะแหะ ๆ อดคิดไม่ได้ว่าถ้าพี่ชายรู้เรื่องเร่าร้อนเมื่อคืนที่ยังทำให้เธอเจ็บตรงกลางหว่างขาอยู่ตอนนี้เข้าละก็ โอย... ไม่ใครก็ใคร คงได้ตายกันไปข้างหนึ่ง

“ครับผ้ม”

หญิงสาวทำท่าตะเบ๊ะ และทำให้คนยิ้มยากอย่างสรรพศิลป์คลี่รอยยิ้มออกมาด้วยความเอ็นดู ก่อนยื่นมือมาขยี้ผมน้องสาวจนยุ่งเหยิงไม่เป็นทรง

“จะไปซักผ้าก็รีบไป ระหว่างรอผ้าก็หาอะไรกินด้วยล่ะ แล้วกลางวันจะกินอะไร เดี๋ยวพี่สั่งมาให้”

“จะไปกินกับแจง”

สรรพศิลป์ขมวดคิ้ว

“เพิ่งกลับมาจากบ้านแจงไม่ใช่เหรอ?” ถามจบ เสียงโทรศัพท์ก็ดังขึ้น ชายหนุ่มเห็นว่าเป็นลูกค้าก็รีบรับสายและยกมือตรงหน้าเป็นสัญญาณว่ายังคุยด้วยไม่ได้ “ครับ ครับ เดี๋ยวผมเปิดไลน์ดูเดี๋ยวนี้เลยครับ”

พอวางสายโทรศัพท์แล้วเงยหน้ามอง ชายหนุ่มก็พบว่าเขานั่งอยู่คนเดียวแล้ว ก่อนจะได้ยินเสียงแว๊นมอเตอร์ไซค์ออกจากรั้วบ้านไป

สรรพศิลป์มองตามเสียงด้วยความงุนงง

เด็กอะไรเร็วอย่างกับวาร์ปได้ ตอนแม่ท้องน้องสาวเขาคนนี้ แม่เขากินนินจาเข้าไปหรือไงวะ?