บท
ตั้งค่า

04

สายฟ้าเอ่ยชื่อหญิงสาว ก่อนไอติมจะเงียบไปทันที ก่อนจะเดินนำร่างชายหนุ่มไปไปอีกทาง

สายฟ้าจ้องมองคนร่่างเล็กอย่างมีเล่ห์นัย ก่อนจะรู้สึกว่าไอติมมีอะไรที่น่าสนใจมากกว่าพรหมจรรย์ของเธอ

"ไม่เห็นจะมีดาวเลย พี่สายฟ้าโกหกติมเหรอคะ"

"ไม่อยากดูดาวแล้ว เพราะสิ่งที่อยู่ตรงหน้ามันน่าสนใจมากกว่าดาว"

ไอติมชะงักไปทันที ก่อนจะจ้องมองเขาด้วยความรู้สึกแปลก ๆ เธอไม่รู้ว่าสายฟ้าต้องการจะสื่ออะไร เธอไม่อยากคิดเข้าข้างตัวเองว่าเขานั้น กำลังจะจีบเธอ แต่คำพูดของเขาหลายครั้งทำเธอชวนคิดไปในทิศทางนั้น

"พี่สายฟ้าชอบติมเหรอคะ"

คำถามของเด็กสาวทำเอาสายฟ้ายกยิ้มมุมปากด้วยท่าทีเจ้าเล่ห์ ก่อนจะยื่นใบหน้าเข้าไปใกล้ ๆ เธอ

"พี่ทำให้เราคิดแบบนั้นเหรอ"

"ก็พี่จูบติม"

ไอติมยังคงเอ่ยถามสิ่งที่ค้างคาใจของตัวเอง เธอเริ่มสับสนกับกับสิ่งที่สายฟ้ากำลังทำอยู่

"ครับ พี่ถูกใจแล้วก็สนใจติม"

"สนใจ?"

ไอติมมึนงงเล็กน้อย เมื่อสายฟ้าไม่ได้บอกว่าชอบเธอ แต่กลับใช้คำว่าถูกใจและสนใจ ซึ่งสำหรับเธอก็คงหมายความว่าเขาแค่ต้องการเข้ามาเล่นกับความรู้สึกเธอก็เท่านั้น

" แต่ติม... ไม่ได้สนใจพี่ค่ะ ขอโทษนะคะ"

ไอติมเลือกที่จะปฏิเสธออกไปในทันที ก่อนจะเดินกลับไปที่ลิฟต์ และกลับเข้าตัวเองทันที ทิ้งให้สายฟ้ามองตามร่างเธอด้วยสายตาที่ยากจะคาดเดา เพียงเท่านี้เขาก็มั่นใจว่าทำให้เธอสับสนและว้าวุ่นใจอย่างแน่นอน

และเขาก็คิดถูก ไอติมกลับมาในห้องตัวเองด้วยความสับสนและว้าวุ่นภายในใจ ตลอดการหลับนอนทำเธอแทบข่มตาลงไม่ได้ รสจูบเร่าร้อนยังคงตราตรึงในหัวของเธอ มันเป็นสัมผัสแรกเริ่ม โดยที่เธอไม่เคยรู้มาก่อนว่าจะต้องเสียจูบแรกให้กับผู้ชายที่เพิ่งเจอ

สายฟ้า....อันตราย เงียบนิ่ง และเข้าถึงยาก เขาเหมือนมีอะไรบางอย่างให้ค้นหาอยู่ตลอดเวลา จนเธอคิดว่า ไม่ควรพาตัวเองเข้าไปอยู่ใกล้เขา เพราะมันอาจจะเป็นภัยต่อหัวใจของเธอ

" ไม่ได้นะติม !! อย่าใจเต้นแรงกับผู้ชายที่เพิ่งเจอสิ นี่ไม่ใช่เธอเลยนะ"

ไอติมเอ่ยขึ้นกับตัวเอง ก่อนจะสวมกอดตุ๊กตาหมีตัวโปรด และปัดความคิดเรื่องชายหนุ่มออกจากหัว

เช้าต่อมา...

@มหา'ลัยxxx

ไอติม วิ่งเข้ามาในคณะของเธอด้วยท่าทีเร่งรีบ แม้ว่าเธอจะเจ็บขาจสกบาดแผลเมื่อคืน แต่ด้วยระยะเวลาทำให้เธอไม่สามารถล่าช้าไปได้มากกว่านี้อีกแล้ว

ขาเรียวสวยใน รองเท้าผ้าใบconverseสีขาวข้อสั้นรีบจั้มอ่าวไปที่คณะตัวเอง ก่อนจะเห็นเพื่อน ๆ นั่งรออยู่ก่อนแล้ว

"ขะ...ขอโทษค่ะ"

ไอติมเอ่ยขอโทษเพื่อน ๆ ทุกคน ก่อนจะตามด้วยน้ำเสียงหวานที่ดังขึ้นจากทางด้านหลังของเธอ

" ขอโทษที่มาช้าค่ะ"

สายตานับร้อยหันมาพร้อมเพรียงกัน พร้อมกับจ้องมองมาที่พวกเธอ รวมถึงไอติมที่หันไปมองหญิงสาวที่เข้ามาใหม่ เธอสวยราวกับต้องมนต์สะกดใบหน้าที่แต่งเติมด้วยเครื่องสำอาง กระเป๋่าแบรนด์เนมราคาแพง รวมถึงบุคลิกท่าทางบ่งบอกถึงฐานะทางบ้านเธอได้เป็นอย่างดี

" น้องสองคนที่มาช้า แยกตัวออกไปสองคนด้านหลังเลยครับ เรามีเรื่องต้องคุยกัน"

เสียงรุ่นพี่ว๊ากเอ่ยขึ้น ก่อนสายตาเรียบนิ่งของใครบางคนจะจ้องมองมาที่พวกเธอ ไอติมไม่รู้ว่าสายฟ้ากำลังจ้องมองเธอ หรือ หญิงสาวข้าง ๆ กันแน่ แต่ถ้าให้เดา ก็คงไม่ใช่เธอแน่ ๆ ไอติมถอนหายใจออกมาอย่างโล่งอก ก่อนจะกระชับแว่นตาของตัวเอง พร้อมกับหันหน้าไปอีกทาง

" มาสายเหมือนกันเหรอ"

" อื้ม"

ไอติมเอ่ยตอบสาวสวยข้างกาย ก่อนจะยิ้มให้เธอจาง ๆ

"ชื่ออะไรอะ ทำไมน่ารักจัง"

"ชื่อไอติม"

" ชื่อน่ารักดีนะ ฉันโซเฟียนะ เรียกสั้น ๆ ว่าเฟียก็ได้"

" อื้ม เฟีย..."

" ฉันยังไม่มีเพื่อนเลยอะ เรามาเป็นเพื่อนกันนะ"

" อื้มโอเค"

ไอติมเอ่ยตอบด้วยท่าทีปกติ ต่างจากหญิงสาวที่ดูจะดีใจมาก ที่จะได้เป็นเพื่อนกับเธอ

"ติมพักที่ไหนเหรอ?"

" หอข้าง ๆ มหา'ลัยน่ะ"

" ว่าง ๆ ไปเล่นห้องติมได้ไหม ฉันไม่อยากกลับบ้านอ่ะ"

"ได้สิ แต่ห้องเราเล็กมาก ๆ เลยนะ เฟียอยู่ได้หรอ"

"ได้สิ"

"จะคุยกันอีกนานไหม?"

น้ำเสียงหนาเอ่ยขึ้นด้วยท่าทีดุดัน ก่อนจะปรากฎร่างสายฟ้าตรงหน้าทั้งสองคน

"หล่อจัง"

โซเฟียเอ่ยขึ้นด้วยท่าทีตาลุกวาวเมื่อเห็นว่า ชายหนุ่มตรงหน้านั้นตรงสเปกเธอและควรค่าที่จะมาเป็นพ่อของลูกเธอ

"จะมาคุยด้วยกันไหมคะ เฟียอยากคุยกับพี่อยู่พอดีเลย พี่สายฟ้า"

โซเฟียเอ่ยขึ้นด้วยท่าทียั่วยวน ต่างจากอีกคนที่นั่งก้มหน้าก้มตาด้วยความหวาดกลัว

" ขอโทษค่ะ ขอโทษแทนเพื่อนด้วย"

ไอติมเอ่ยขึ้นก่อนจะดึงแขนโซเฟีย เมื่อเห็นว่ามือเรียวกำลังดรีดกรายลงแผงอกรุ่นพี่หนุ่ม

" ตามฉันมาทั้งคู่"

โซเฟียลุกขึ้นยืนด้วยท่าทีมั่นใจ ก่อนจะเดินตามร่างชายหนุ่ม พร้อมกับจูงมือไอติม ทว่าเธอกลับเห็นในท่าทีแปลก ๆ ของเพื่อนสาว

" เป็นอะไร ทำไมเดินแบบนั้น"

" เจ็บขา มีอุบัติเหตุนิดหน่อย"

"เหรอ งั้นเดินช้า ๆ ก็แล้วกัน"

โซเฟียเอ่ยขึ้น ก่อนจะจูงมือเพื่อนใหม่อย่างไอติมไปที่ขอบสนาม โดยมีสายฟ้ายืนรออยู่

" มองใกล้ ๆ ว่าหล่อแล้ว มองจากระยะสามเมตรยิ่งหล่อเข้าไปใหญ่ นี่สินะที่เขาเรียกว่าหล่อระยะสามเมตร"

โซเฟียเอ่ยพึมพำขณะจ้องมองสายฟ้า ก่อนจะหยุดอยู่ตรงหน้าเขา

"จะลงโทษยังไง ก็ตามบัญชาเลยค่ะ จะบนโต๊ะ เก้าอี้ หรือกลางสนามเฟียก็ไม่ติดนะคะ เฟียพร้อมจะโดนสายฟ้าฟาด"

"ฉันเพื่อนเล่นเธอเหรอ"

"อุ้ย!! แรงมาก! แต่ไม่เป็นไรเฟียชอบแรง ๆค่ะ ไม่ได้อยากเป็นเพื่อน แต่อยากได้เป็นผัวค่ะ"

" เฟีย !!"

ไอติมเอ่ยห้ามเพื่อนตัวเองทันที เมื่อเห็นว่าเธอกำลังลามปามรุ่นพี่ ต่างจากสายฟ้าที่แม้จะอยากเล่นหูเล่นตากับเธอมากแค่ไหน แต่ติดที่ว่าเหยื่อของเขานั้นยังยื่นตาใสอยู่ตรงนี้ ถ้าไม่อย่างนั้นเขาคงจับโซเฟียฟาดข้างสนามหญ้าไปแล้ว แต่ไม่เป็นไรไหน ๆ เธอพร้อมก็โดนลงโทษ เขาก็จะสนองให้เธอคลานขึ้นเตียงเอง

"เอ่อ...ขอโทษแทนเพื่อนติมด้วยนะคะ"

" โทษฐานที่มาสาย ลุกนั่งคนละ30ครั้ง"

" ไม่ได้!"

โซเฟียโพล่งขึ้นเสียงดังลั่น ก่อนจะก้มมองแผลที่หัวเข่าของไอติม

" ไม่ได้ค่ะ ลุกนั่งไม่ได้ เพื่อนเฟียเจ็บขาอยู่"

"เธอก็ทำแทนเพื่อนสิ"

สายฟ้าเอ่ยขึ้นด้วยท่าทีเจ้าเล่ห์ก่อนจะจ้องมองโซเฟียอย่างเหนือกว่า

"หื้มมมม !!! ใจร้ายนักนะพี่สายฟ้า !! ได้ค่ะเฟียจะรับโทษของไอติมด้วย"

"ไม่ได้นะคะ โทษใครโทษมัน ติมขอไปวิ่งรอบสนามแทนได้ไหมคะ"

" ไม่ได้สิไอติม เธอเจ็บเข่าอยู่จะไปวิ่งได้ยังไง"

"หรือเรามีข้อเสนออะไรที่ดีกว่านี้ล่ะ น้องไอติม...."

ไอติมเริ่มมีท่าทีเลิ่กลั่ก เมื่อเห็นสายฟ้าเอ่ยเรียกชื่อเธอด้วยท่าทีสนิทสนม

" ติมขอคุยด้วยหน่อยได้ไหมคะ"

"ไม่มีปัญหาอยู่แล้วครับ"

โซเฟียเริ่มมีท่าทีมึนงง แต่ก็ไม่ได้ถามอะไรออกไป เพราะตอนนี้เธอร้อนมาก ๆ

"จะคุยอะไรก็รีบคุย ฉันร้อนจะตายแล้ว"

โซเฟียเอ่ยขึ้นด้วยท่าทีหงุดหงิด ก่อนจะเดินเข้าไปหยิบน้ำขึ้นมาดื่ม

" พี่สายฟ้าอย่าแกล้งเพื่อนติมเลยนะคะ ติมขอร้อง"

" ขอร้อง ? มันง่ายไปไหมครับ เพื่อนเราลามปามพี่อยู่นะ มองพี่เป็นคนยังไง คิดว่าพี่จะขึ้นเตียงกับผู้หญิงที่เข้าหาทุกคนเลยรึไง"

"ไม่ใช่นะคะ เฟียอาจจะชอบพี่จริง ๆ อย่าแกล้งเพื่อนติมเลยนะคะ"

"มันก็ต้องมีอะไรมาแลกเปลี่ยนกันหน่อยนะครับ"

กรี๊ดดดสายฟ้า แกจะให้ลูกฉันเอาอะไรมาแลกกกก !!!

แหม !!! ทำมาเป็น คิดว่่าพี่จะขึ้นเตียงกับผู้หญิงทุกคนที่เข้าหา แกน่ะมันเลวตัวพ่อเลยค่าาาา ยั่มมมา !!!

อ่านจบรบกวนกดหัวใจ คอมเมนท์ให้วารินทร์หน่อยนะคะ

เจอคำผิดบอกกันด้วยนะคะ

ดาวน์โหลดแอปทันทีเพื่อรับรางวัล
สแกนคิวอาร์โค้ดเพื่อดาวน์โหลดแอปHinovel