บท
ตั้งค่า

03

หลายชั่วโมงต่อมา...

อลิซเริ่มรู้สึกเบื่อ ๆ กับสิ่งที่เป็นอยู่ ก่อนจะเอ่ยขอตัวกลับห้องของตัวเอง

"พี่ติ่ว... ติมรู้สึกง่วง ๆ แล้วขอกลับห้องก่อนได้ไหมคะ พรุ่งนี้ต้องไปมหา'ลัยเช้า"

" อื้มได้สิ ลืมถามเรียนคณะอะไร?"

"วิศวะไฟฟ้าค่ะ"

" ห๊ะ?!! จริงป่ะเนี่ย อย่างเธอนี่นะ เรียววิศวะ?"

" ทำไมเหรอคะ มันแปลกเหรอ"

"มากอ่ะ อย่างเธอน่าจะเรียนแพทย์ เรียนบริหารอะไรทำนองนั้นอะ"

ไอติมไม่ได้เอ่ยตอบอะไรกลับไป เธอทำได้เพียงยิ้มกริ่มแทนคำตอบ ก่อนจะเอ่ยขอตัวกับเพื่อน ๆ ที่อยู่ในห้อง รวมถึง สายฟ้า ที่นั่งอยู่

ไอติมค่อย ๆ เดินออกไปนอกประตู ก่อนจะรู้สึกถึงใครบางคนที่ตามออกมา เธอหันไปมองเขาเป็นระยะ ทว่าชายหนุ่มกลับยังคงเดินตามหลังเธออยู่อย่างนั้น ไอติมหยุดเดินทันที ก่อนจะเอ่ยขึ้นกับชายหนุ่ม

"พี่สายฟ้าไปก่อนเลยค่ะ"

" อยากไปดูดบุหรี่บนดาดฟ้า ไปเป็นเพื่อนได้ปะ?"

ไอติมจ้องหน้าชายหนุ่มด้วยความมึนงง แต่ก็พยักหน้าตกลงตามมารยาท ก่อนทั้งสองจะเดินเข้าไปในลิฟต์พร้อมกัน สายฟ้าจ้องมองหญิงสาวข้างกาย ราวกับเจอเหยื่อที่ถูกใจ ดวงตากลมโตภายใต้กรอบแว่นสีใส มันทำให้เขาอดที่จะจ้องมองไม่ได้ ยิ่งริมฝีปากอวบอิ่มที่เคลือบด้วยลิปสติกสีชมพูมันวาวอย่างหน้าดึงดูด ทำเอาหนุ่มเพลย์บอยมาดเข้มแทบเสียอาการ

สายฟ้าจ้องมองใบหน้าหญิงสาวเป็นระยะ ก่อนจะขยับร่างไปใกล้เธอเรื่ิอย ๆ

ก่อนที่เสียงแจ้งเตือนลิฟต์จะดัง ประตูหนาค่อย ๆ เปิดออกช้า ๆ ไอติมก้าวขาออกไปทันที โดยไม่สนใจคนด้านหลังที่มองตามร่างบางของเธอแม้แต่น้อย

" วู้ อากาศเย็นมากเลยค่ะ"

ไอติมเอ่ยขึ้นด้วยท่าทีสดใส ก่อนจะหันหลังกลับมามองชายหนุ่มอีกคน สายฟ้าค่อย ๆ ก้าวไปข้าง ๆ หญิงสาว ก่อนจะมองหน้าเธอ ท่ามกลางแสงจันทร์สลัว แม้จะสถานที่จะค่อนข้างมืด แต่สีผิวของเธอที่มันขาวราวกับหลอดไฟ ทำให้ชายหนุ่มสบตาเธอได้อย่างชัดเจน

" ติมไปรอตรงนั้นนะคะ ติมไม่ชอบกลิ่นบุหรี่"

"แล้วขึ้นมากับฉันทำไม"

" ไม่ใช่เพราะว่าพี่สายฟ้ากลัวผีเหรอคะ ถึงได้ชวนติมขึ้นมา"

"คงงั้นมั้ง"

สายฟ้าชะงักไปทันทีเมื่อได้ฟังคำตอบของไร้เดียงสาของเธอ... ก่อนจะเอ่ยตอบเธอด้วยน้ำเสียงเรียบนิ่ง เขาไม่แปลกใจทำไมไอติมถึงตกอยู่ในสถานการณ์ที่ไม่ปลอดภัยแบบนั้น เพราะเธอค่อนข้างเห็นใจคนอื่น และมีความคิดแบบบิดเบี้ยวราวกับสมองสามขวบ แต่มันก็ดีสำหรับเขา เพราะคงใช้เวลาไม่มากในการล่อลวงเธอ

" มานั่งนี่สิ ฉันลืมไฟแช็ก คงไม่ได้ดูดหรอก"

" อ้าวแล้วแบบนี้จะดูดบุหรี่ยังไงคะ"

"ดูดอย่างอื่นแทนมั้ง"

สายฟ้าเอ่ยขึ้นด้วยน้ำเสียงเจ้าเล่ห์ ก่อนจะจ้องมองเธออีกครั้ง

"ตามสบายเลยค่ะ

ไอติมเอ่ยขึ้นอย่างไม่คิดอะไรมาก ทำเอาสายฟ้าอดที่จะหลุดขำออกมาไม่ได้ หากเป็นผู้หญิงคนอื่นคงดึงเขา เข้าไปจูบแล้ว

" ไม่มีแฟนเหรอ"

"ไม่มีค่ะ แม่ทิพย์ไม่ให้มี"

"เหมือนกัน"

สายฟ้าเอ่ยตอบหญิงสาว ก่อนไอติมจะนิ่งไปครู่หนึ่ง เมื่อเผลอไปสบตากับเขา

(หล่อเกินไปแล้ว...อย่ายิ้มแบบนั้นได้ไหม)

ไอติมตบตีกับตัวเองในความคิดเมื่อได้สบตากับสายฟ้าอีกครั้ง

" เคยจูบใครไหม?"

"ถะ....ถามทำไมคะ"

" อยากลองจูบไหม...? "

"ถ้าจะปฏิเสธก็หลบได้เลย"

ไอติมเงียบไปทันทีก่อนเม้มริมฝีปากเข้าหาอย่างลังเล

O...O!!

อื้อออออออ!!!

ไอติมเบิกตากว้างด้วยความตกใจเมื่อมือแกร่งชายหนุ่มล็อกใบหน้าเธอไว้แน่น พร้อมกับประกบริมฝีปากเข้าหาเธอทันที เรียวลิ้นสากค่อย ๆสอดเข้าไปโพรงปากหวาน สลับกับขบเม้มริมฝีปากเธอ ไอติมหลับตาพริ้มราวกับต้องมนต์สะกด เธอไม่รู้ว่าตัวเองกำลังเป็นอะไร สมองขาวโพลน เรียวแขนอ่อนแรงยากที่จะผลักไส กลิ่นแอลกอฮอล์ที่ชายหนุ่มดื่มเข้าไปยังคงตลบอบอวลอยู่ภายในโพรงปากเธอ สายฟ้าไม่ได้จูบเธออย่างรุนแรง ทว่ากลับสัมผัสเธออย่างลึกซึ้งผ่านรสจูบที่มอบให้เด็กสาวตรงหน้า เพียงแค่เห็นอาการของเธอในตอนนี้ ก็ทำให้ชายหนุ่มรับรู้ได้ทันทีว่า เขาเป็นจูบแรกของเธอ....

เฮือกกก!!!

นานนับงสิบนาทีกว่าชายหนุ่มจะยอมถอนจูบออก ไอติมรีบสูดลมหายใจเข้าเต็มปอด เมื่อริมฝีปากเป็นอิสระ

" พะ....พี่สายฟ้าเมามากแล้ว เรากลับลงไปกันเถอะนะคะ"

"จูบฉันแย่ขนาดนั้นเลยเหรอ"

"เอ่อ...มะไม่ใช่นะคะ"

ไอติมเริ่มมีท่าทีลนลาน ใบหน้าเผยสีแดงก่ำราวกับมันจะระเบิดออกมา

"ชอบไหม?"

"ชะ...ชอบอะไรคะ"

ไอติมเอ่ยถามชายหนุ่มขึ้น ก่อนจะก้มหน้าลงด้วยความเขินอาย ความเป็นธรรมชาติของไอติมไม่ทำให้สายฟ้ามองว่ามันน่ารำคาญ เหมือนผู้หญิงคนอื่น ๆ ที่ผ่านมา แต่กลับรู้สึกเอ็นดูในท่าทีนั้น

"จูบของฉันไง?"

" ไม่ชอบค่ะ เอ่อ...ไม่ใช่มันไม่ดีนะคะ แต่... แต่เราไม่ควรทำแบบนี้ค่ะ เราไม่ได้เป็นอะไรกัน"

"เดี๋ยวก็เป็น"

แม้จะเป็นคำตอบธรรมดา แต่ทำเอาหัวใจเจ้ากรรมของไอติมเต้นอย่างหนัก จนแทบพูดจาไม่ได้ศัพท์

"ติมอยากกลับแล้ว"

"กลัวฉันรึไง ขอโทษถ้าทำให้ตกใจ"

"อย่าทำแบบนี้อีกได้ไหมคะ"

"แบบไหน? แบบที่จูบเธอเมื่อกี้น่ะเหรอ"

สายฟ้ายังคงถามซ้ำเพื่อให้เธอเสียอาการ เขาผ่านผู้หญิงมานับร้อย เขารู้ดีว่าสิ่งที่จะทำให้ผู้หญิงหวั่นไหวคือคำพูดแบบไหน และชายหนุ่มก็คิดถูก ไอติมเริ่มเสียอาการอีกครั้ง ก่อนจะลุกขึ้นเต็มความสูง ทว่าสายฟ้ากลับคว้าแขนเธอเอาไว้

"ไปดูดาวเป็นเพื่อนก่อน แล้วจะยอมให้ลงไป"

"พี่สายฟ้า...เป็นคนชอบบังคับคนอื่นเหรอคะ"

"พี่กำลังขอร้องหนูอยู่ครับ"

ปึง!! เจอดอกนี้เข้าไปหัวใจไอติมแทบแหลกสลายเป็นเสี่ยง ๆ สายฟ้าอันตรายราวกับชื่อของเขา ผู้ชายตรงหน้าทำเธอใจสั่นทุกครั้งที่เอื้อนเอ่ยทุกคำพูดออกมา ไม่ไหวแล้ว เกินไปแล้ว เธอจะต้านดาเมจนี้ได้ยังไงกัน

"ค่ะ ปล่อยแขนติมก่อนได้ไหมคะ"

"จับมือได้ไหม"

" พี่กำลังทำติมกลัวนะคะ"

ไอติมเอ่ยขึ้นก่อนจะจ้องมองข้อมือของตัวเอง ที่ชายหนุ่มกุมอยู่

" พี่ถูกใจหนูนะ ถูกใจตั้งแต่ครั้งแรกที่เจอ"

" แต่เราเพิ่งเจอกันนะคะ"

" แล้วยังไง หรือหนูไม่ได้สนใจพี่เหมือนที่พี่สนใจหนู"

" เรียกติมเฉย ๆ ก็ได้ค่ะ"

" ครับน้องติม...."

️ว้อยย!!! สายฟ้าดาเมจแรงมาก... แต่แกหลอกน้องอะ แมไม่ปลื้ม แง่งง

อ่านจบรบกวน กดหัวใจ คอมเมนท์ให้วารินหน่อยนะคะ️

เจอคำผิดบอกกันได้เสมอ

ดาวน์โหลดแอปทันทีเพื่อรับรางวัล
สแกนคิวอาร์โค้ดเพื่อดาวน์โหลดแอปHinovel