Hinovel
App Store
Google Play
คลังหนังสือ
บท
ตั้งค่า
2
“คุณนิกถอยออกไปก่อนค่ะ”
มัญชุดาสะดุ้งตกใจ ไม่คิดว่าเขาจะทำแบบนี้ เธอดันใบหน้าของเขาออกห่าง เมื่อสัมผัสได้ถึงลมหายใจของเขาที่เป่ารดพวงแก้มนวลของเธออยู่
“รู้ไหมว่าไปอยู่ห้องเดียวกับฉันจะเกิดอะไรขึ้น”
“ฉันคิดว่าคุณเป็นสุภาพบุรุษพอค่ะ”
“ฮ่าๆๆๆ”
เขาหัวเราะอย่างขบขัน
“คุณหัวเราะอะไรคะ”
“ทำเป็นไร้เดียงสา อ้างถึงความเป็นสุภาพบุรุษ ปัญญานิ่มหรือเปล่าเธอ ผู้หญิงกับผู้ชายอยู่ด้วยกัน ฉันไม่ใช่เกย์นะจะบอกให้”
เขาจิ้มหน้าผากเธอ คนฟังหน้าแดง
“ในระหว่างนี้เหมี่ยวออกไปอยู่ข้างนอกก็ได้ค่ะ”
เธอพยายามหาทางออกให้ตัวเอง ในเมื่อเขาไม่ต้อนรับ เธอคงไม่หน้าด้านหน้าทนไปนอนเกะกะอยู่ในห้องของเขาหรอก
“แล้วคุณแม่ล่ะ”
“ถ้าคุณไม่บอก ฉันไม่บอก ท่านไม่รู้หรอกค่ะ”
“คิดว่าเธอออกไปอยู่ข้างนอกแล้วคุณแม่จะไม่รู้หรือไง คิดว่าท่านจะไม่ตามสืบว่างั้น”
“แล้วจะให้ฉันทำยังไง”
เธอพูดอย่างอัดอั้นตันใจ คิดว่าหากเขาไม่รังเกียจ เธออาจจะยอมแต่งงาน เพื่อมารดาที่จากไปแล้ว เพื่อหนี้สินและปัญหาอะไรอีกมากมาย แต่เขารังเกียจเธอขนาดนี้ เธอคงต้องหาทางอื่นใช้หนี้แม่ของเขา
“ถ้าสมองของเธอมีไว้รับคำสั่งก็ทำไปสิ มาถามฉันทำไมกันล่ะ” นิกรโยนปัญหาทุกอย่างให้เธอ เขาก้มเข้าไปหา เธอหลับตาปี๋
“ถึงแล้ว หลับตาแบบนี้คิดว่าฉันจะจูบเธอเหรอไง”
ถึงจะน่าจูบก็เถอะ เขาต่อในใจ แต่ไม่ได้พูดออกมา
เขาเดินออกไปจากลิฟต์แล้ว ปล่อยให้เธอยืนค้างอยู่ในลิฟต์ มัญชุดาค้อนคนปากเสีย ก่อนจะรีบเดินตามเขาเข้าไปในห้อง
“ที่นี่มีแค่ห้องเดียว เธออยากนอนที่ไหนก็เลือกเอานะ ห้องน้ำ โซฟา ระเบียง”
“ฉันขอนอนโซฟาก็แล้วกันค่ะ”
เธอคิดว่าห้องน้ำกับระเบียงคงไม่ไหว รู้หรอกว่าเขาจะแกล้ง แต่ถ้าไม่รีบตอบ เดี๋ยวเขาจะหาว่าเธอเป็นใบ้ แกล้งเธอหนักกว่าเดิมอีก
“นอนบนโซฟาอย่างนั้นเหรอ”
เขาเดินเข้าหา ท่าทางและสายตาของเขาทำให้มัญชุดาถอยหลังหนีอัตโนมัติ เขาคงไม่ทำอะไรเธอตอนนี้ใช่ไหม
“คุณจะทำอะไรน่ะ ถอยออกไปนะ”
เธอดันอกเขาเอาไว้ แต่ถูกเขารวบร่างไปกอด และดันไปชิดกับผนังห้อง
“ทำอะไรดีล่ะ บรรยากาศแบบนี้”
เขาก้มลงไปกระซิบถามข้างหู คนหวาดกลัวรีบหลบ ลมหายใจของเขาทำให้เธอรู้สึกร้อนๆ หนาวๆ ปั่นป่วนในหัวใจ
“คุณนิกถอยไปก่อนค่ะ”
“พูดเป็นแต่คำนี้หรือไง”
“คุณนิกลามก!”
เธอตาโตเมื่อเขาตะปบสะโพกและขยำแรงๆ
“ก้นใหญ่ดี ฉันชอบนะ”
เขาหัวเราะในขณะที่เธอหน้าแดง คนบ้าอะไรลามกชีกอที่สุด เธออยากหาอะไรตัดมือเขานัก
“นมก็ใหญ่อีกเหมือนกัน เหมาะกับการเป็นแม่พันธุ์ชั้นยอด”
เขายังแกล้งต่อ ดูสิว่าเธอจะทนได้สักกี่น้ำ
นิกรตะปบอุ้งมือใหญ่ลงกับทรวงอกของเธอ มัญชุดาตาโต ก่อนจะปัดมือเขาออกห่าง
นิกรแกล้งร้องเสียงดังเหมือนเจ็บเสียหนักหนา ยอมปล่อยแต่โดยดี
“ไปไกลๆ เลยนะคะ ห้ามมาแตะต้องตัวฉันอีก”
เธอว่าเขาเสียงสั่น ทั้งๆ ที่พยายามทำเก่งใส่เขาเหลือเกิน ใครจะคิดว่ามาดนิ่งๆ ขรึมๆ ของเขาที่เจอกันต่อหน้า พออยู่ด้วยกันเขาจะลามก ไม่ให้เกียรติเธอแบบนี้
“ทำยังกับไม่เคย โดนนิดโดนหน่อยทำเป็นดีดดิ้น ฉันรู้ทันผู้หญิงอย่างเธอหรอก มาอยู่กับผู้ชายง่ายๆ แบบนี้ เนื้อแท้จริงๆ เป็นยังไง ใครๆ ก็ดูออก”
นิกรคิดว่าเธอคงไม่ได้บริสุทธิ์ผุดผ่องอะไรหรอก ไม่งั้นคงไม่ตกลงปลงใจมาอยู่กับผู้ชายง่ายๆ แบบนี้ เป็นผู้หญิงดีๆ ต้องรักนวลสงวนตัวสิ
“แล้วแต่คุณจะคิดเถอะค่ะ”
“จะนอนโซฟาจริงเหรอ”
“ทำไมคะ”
“เปลี่ยนใจเข้าไปนอนด้วยกันในห้องก็ได้นะ”
“ไม่ค่ะ”
“ปฏิเสธเสียงแข็งซะด้วย”
เขายื่นมือจับปลายคางของเธอ มัญชุดาปัดมือเขาออก นิกรทำเสียงจิ๊จ๊ะในลำคอ
“หวงตัวซะด้วย คิดว่ามาอยู่กับฉันจะรอดหรือไง”
“ถ้าคุณทำอะไรฉัน ฉันจะสู้ยิบตา”
“น่ากลัวเสียจริง”
เขายักไหล่ไม่ยีหระกับคำขู่ของเธอ
“เธอทำอะไรเป็นบ้าง”
เขาถามอย่างเป็นงานเป็นการ
“ฉันทำงานบ้านได้ทุกอย่างค่ะ”
“ทุกอย่างมีอะไรบ้าง”
“ทำกับข้าว หุงข้าว ซักผ้า รีดผ้า ทำความสะอาดบ้าน ฉันทำได้หมด”
“แล้วทำให้ฉัน... เสร็จได้ไหม”
ดาวน์โหลดแอปทันทีเพื่อรับรางวัล
