บทที่ 7 ค้างคืน
“เดี๋ยวสิครีม ครีม!” สาวน้อยไม่ได้ฟังที่เขาเรียกเลยกับรีบเดินห่างออกไปทันที
“เราไปต่อที่ไหนดีคะ”
“แล้วแต่คุณอ้อมเลยครับ”
“อ้อมว่านอกเวลางานเรียกแค่อ้อมก็พอค่ะไม่ต้องเรียกคุณดีไหมคะ”
“จะดีหรอครับก็เราเป็นเจ้านายกับลูกน้องกัน”
“ดีสิคะแล้วถ้าอ้อมไม่อยากเป็นแค่เจ้านายกับลูกน้องอ้อมต้องทำยังไงดีละคะ” หญิงสาวเอียงคอถามอย่างสงสัยส่งสายตาแพรวพราวไปให้ชายหนุ่ม
“อะ เอ่อ...” ชายหนุ่มไปไม่เป็นไม่คิดว่าเธอจะหยอดมุกกลายๆว่าจะจีบเขาอย่างนี้
“ดีสิคะแล้วถ้าอ้อมไม่อยากเป็นแค่เจ้านายกับลูกน้องอ้อมต้องทำยังไงดีละคะ” หญิงสาวเอียงคอถามอย่างสงสัยส่งสายตาแพรวพราวไปให้ชายหนุ่ม
“อะ เอ่อ...” ชายหนุ่มไปไม่เป็นไม่คิดว่าเธอจะหยอดมุกกลายๆว่าจะจีบเขาอย่างนี้ เขาดูนิ่งอึ้งในสิ่งที่เธอถามออกไปเธอจึงเลือกที่จะหัวเราะกลบเกลื่อนและลุกขึ้นเดินไปคว้าแขนแกร่งของชายหนุ่มให้เดินตามเธอไป เธอเลือกสถานที่ที่มานั่งดื่มกับชายหนุ่มไม่ไกลจากร้านอาหารก่อนหน้า
“สวัสดีครับมากี่ท่านครับ” พนักงานเอ่ยถามน้ำเสียงสุภาพกับหญิงสาว
“สองค่ะ”
“เชิญทางนี้เลยครับ”
“ขอบคุณค่ะ ขอเมนูด้วยค่ะ”
“คุณ อะ เอ้ย อ้อมมาดื่มบ่อยหรอครับ”
“ไม่บ่อยหรอกค่ะ มาเฉพาะตอนที่เครียดๆ ล่าสุดก็ตอนคุณพ่อท่านเสียน่ะค่ะ” เพราะเธอเครียดเธอเลยอยากหาที่ระบาย
“ผมเสียใจด้วยนะครับ”
“เช่นกันค่ะคุณก็สูญเสียคุณพ่อคุณแม่เหมือนอ้อมเลย”
“ครับ ผมเข้าใจคุณดี งั้นแสดงว่าตอนนี้คุณมีเรื่องเครียดถูกต้องไหมครับ”
“ค่ะ คุณเก่งจัง”
“การดื่มมันไม่ช่วยอะไรหรอกนะครับ มันอาจจะทำให้ลืมเรื่องร้ายๆไปได้ชั่วขณะแต่สุดท้ายทุกอย่างก็วนกลับมาเหมือนเดิมเมื่อเราสร่างเมาแล้ว”
“ค่ะอ้อมทราบดี แต่ว่าบางครั้งอ้อมก็ต้องการที่ระบายไงละคะ อ้อมจะไประบายกับน้องชายก้ไม่ได้อ้อมไม่อยากให้น้องต้องคิดมากค่ะ”
“วันนี้ผมจะดื่มเป็นเพื่อนอ้อมครับ แล้วก็พร้อมให้อ้อมระบายสิ่งที่อึดอัดในใจออกมาด้วยครับ” เขายินดีเป็นที่ระบายให้เธอด้วยความเต็มใจ
“ขอบคุณนะคะ” เธอซึ้งใจมากๆที่เขาจะอยู่เป็นเพื่อน ชายหนุ่มบ่อยให้เธอดื่มเท่าที่ใจต้องการเพราะเขาจะคอยดูแลเอแทนเอง นันท์นลินดื่มจนเมามายไม่ได้สติ เขาพยายามเรียกเธอเธอก็ไม่ตอบรับ เขาไม่รู้ว่าบ้านของหญิงสาวอยู่ที่ไหน เขาโทรหากนกวรรณเธอก็ไม่รับสาย สุดท้ายเขาเลยตัดสินใจพาเธอไปค้างที่คอนโดของเขา
“ครีม ครีมมาช่วยพี่หน่อย”
“อ้าว กลับมาแล้วหรอคะแล้วนั่นพี่อ้อมนี่คะ ทำไมมาด้วยกันได้ละคะ”
“ใช่ มาช่วยดูแลคุณอ้อมหน่อยสิ เธอเมามากน่ะ”
“ได้ค่ะๆ” คติยาจัดแจงช่วยพี่ชายพยุงสาวสวยคนนี้ไปนอนบนเตียงกว้างของพี่ชาย ที่ต้องเลือกห้องพี่ชายเพราะเตียงของคติยาเล็กนิดเดียวกลัวนันท์นลินจะไม่สบายตัว
“กลิ่นเหล้าหึ่งเลยนะคะพี่คณิน ดื่มเยอะน่าดูเลยใช่ไหมคะ”
“อืม”
“อุ๊บ แหวะ” หญิงสาวอาเจียนออกมาอย่างห้ามไม่ได้
“หว่า อ้วกออกมาซะแล้ว”
“ออกไปก่อนสิคะครีมจะเปลี่ยนชุดให้พี่อ้อมใหม่ เดี๋ยวใส่เสื้อผ้าของครีมก่อนแล้วกันนะคะ” ครีมรีบลุกจัดแจงถอดเสื้อผ้าของหญิงสาวออก ก่อนที่จะทำความสะอาดร่างกายของเธอด้วยการเช็ดตัว
“อะ เอ่อ โอเคๆ” เขาเดินออกมานั่งรอที่โซฟาตัวยาว หญิงสาวเช็ดทำความสะอาดร่างกายของนันท์นลินจนสะอาด จากนั้นก็สวมใส่เสื้อยืดกางเกงขาสั้นของเธอให้หญิงสาวแทน
“เรียบร้อยแล้วค่ะพี่คณิน”
“ขอบใจครีมมากเลยนะ” เขาเอ่ยขอบคุณน้องสาวที่ต้องรบกวนน้องสาวมาจัดการให้เพราะเขาไม่อยากให้เธอเสียหาย อย่างน้อยให้น้องสาวที่เป็นผู้หญิงเหมือนกันจัดการให้น่าจะเหมาะสมที่สุด
“ครีมยินดีค่ะ จะยินดีมากถ้าได้พี่อ้อมมาเป็นพี่สะใภ้ คิกๆ” สาวน้อยรีบเดินกลับห้องของตัวเองทันที เธอเองก็คงต้องอาบน้ำใหม่เหมือนกัน
“ดูอย่างนี้คุณก็เหมือนเด็กเหมือนกันนะครับ” เขาห่มผ้าห่มให้เธออย่างเบามือ กลัวว่าจะไปรบกวนการนอนหลับของเธอ
