ตอนที่ 05 : นางฟ้าแปลงกาย

เวียนนาได้แต่มองตามตาปริบๆ ด้วยความหวาดกลัว เมื่อคิดว่าตนต้องตกอยู่ในอำนาจของซาตานร้ายตนนั้น ก่อนจะล้มตัวลงนอนเช่นเดิมด้วยความหมดแรง

“คนเถื่อน! ฉันต้องออกจากที่นี่ให้ได้ ไม่มีใครกักขังคนอย่างนินาได้หรอก” เธอบ่นพึมพำ พลางกวาดสายตาไปทั่วห้อง แล้วสายตาก็ไปหยุดอยู่ตรงชุดที่ตนใส่ก่อนหน้านี้ อยากจะลุกขึ้นไปหยิบมาสวมใส่แล้วอาศัยจังหวะที่ซาตานร้ายอาบน้ำหนี แต่ก็ทำไม่ได้ ไม่สามารถฝืนทนความเจ็บกลางกึ่งกายได้ จึงล้มตัวลงนอนอย่างคนหมดแรง

“เฮ้อ! ฉันต้องหาทางไปจากที่นี่ให้ได้” นอนเอามือก่ายหน้าผากบ่นพึมพำด้วยความหนักใจ

เวลาผ่านไปนานเท่าไหร่ไม่อาจรู้ได้ เมื่ออินทัชอาบน้ำเสร็จเดินเปลือยเปล่าออกมา โดยมีผ้าเช็ดตัวพาดอยู่บนหัวไหล่ ชายหนุ่มก้าวยาวๆ มายังเตียงกว้างของตน เมื่อเห็นว่าคนตัวเล็กหอมหวานนั้นดูนอนนิ่งเงียบผิดปกติ พอเดินมาส่องดูถึงรู้ว่าสาวเจ้านั้นหลับไปแล้ว

“แบบนี้สิทาสของฉัน เวลานอนเธอช่างน่ารักน่าเอ็นดู เวลาตื่นเธอช่างยั่วยวน ไม่ว่าจะตื่นจะหลับเธอก็ทำให้ฉันอยากฟัดอยู่ดีแม่นางฟ้าน้อย” เอ่ยพลางก้มลงไปหอมแก้มนวล แล้วเผลอยิ้มอ่อนโยนออกมาโดยที่เจ้าตัวก็ไม่รู้ว่าตัวเองนั้นเริ่มอ่อนไหวกับหญิงสาวร่างเล็กบนเตียงแล้ว

จ้องมองร่างน้อยนอนหลับฝันหวานแล้วก็เดินจากไป เพื่อจะได้แต่งตัวไปทำงานสักที วันนี้เขาเข้าบริษัทสายกว่าทุกวัน ซึ่งปกติไม่เคยสายแบบนี้เลย แต่ก่อนออกไปต้องสั่งพิมพ์ภามาดูแลนางฟ้าจำแลง เพื่อไม่ให้หนีหายไปไหน ชายหนุ่มใช้เวลาแต่งตัวไม่นานก็ลงมาอยู่โต๊ะอาหารที่มีกาแฟดำหนึ่งแก้วรอท่าอยู่แล้ว เมื่อนั่งลงยกดื่มจนหมดแล้วก็หันไปเอ่ยกับป้าพิมพ์ที่ยืนรอรับคำสั่งอยู่ข้างโต๊ะอาหาร

“วันนี้ผมจะกลับมาแต่หัววัน อย่าลืมเตรียมข้าวเย็นรอด้วยนะครับ และที่ผมอยากฝากที่สุดคืออย่าให้แม่นางฟ้าน้อยของผมหนีได้ล่ะ ถ้าหนีไปได้ผมจะ เล่นงานป้าและคนในบ้านทุกคน ป้าไปบอกทุกคนด้วยว่าเฝ้านางฟ้าของผมให้ดี” เสียงเข้มเอ่ย

“ค่ะคุณทัช ป้าจะบอกเด็กๆ ทุกคนคอยเฝ้าดูแลแม่หนูคนนั้น” พิมพ์ภาตอบรับคำสั่ง ‘แม่หนูน้อย คนสวยน่าสงสารจริงๆ เจอใครไม่เจอมาเจอคุณทัช ป้าหวังว่าหนูจะทนคุณทัชของป้าได้นะคะ’ นางพึมพำในใจถึงผู้หญิงที่กำลังนอนหลับอยู่

“ขอบคุณครับป้า เดี๋ยวเจอกันอีกทีเย็นนะครับ ผมไปแล้ว” ว่าแล้วก็รีบถือกระเป๋าทำงานเดินจากไป

“คุณทัชดูแปลกไปนะเช้านี้ หนูเห็นยิ้มตลอดเลยตอนเดินออกไป” เป็นเสียงของน้ำตาลสาวใช้ของบ้านที่เดินสวนอินทัชเข้ามาเมื่อกี้

“อย่านินทาเจ้านายแบบนี้มันไม่ดีรู้ไหมน้ำ มีงานอะไรก็ไปทำ เดี๋ยวฉันจะขึ้นไปดูหนูคนนั้นก่อน” พิมพ์ภาเอ็ดหญิงสาวรุ่นหลาน

“ค่ะป้า เดี๋ยวน้ำเอาแก้วกาแฟไปเก็บนะคะ” น้ำตาลเอ่ย

“รีบๆ เอาไปเก็บ ป้าจะไปดูคุณคนนั้นเหมือนกัน”

“ค่ะป้า” แล้วสองสาวต่างวัยก็แยกย้ายกันไปทำหน้าที่ของตน

วันนี้อินทัชสดชื่นแจ่มใสยิ้มทักทายพนักงานทุกคนที่เดินผ่าน จนพนักงานมึนงงกับประธานบริษัทในเช้าวันนี้ว่ากินยาผิดขวดมารึเปล่าถึงได้เข้าสาย แถมเข้าสายไม่พอดูยิ้มแย้มเป็นมิตร ต่างจากทุกวันจะมาเช้าตรงต่อเวลา และหน้าขรึมตลอดเวลา แต่วันนี้มาแปลก แม้แต่เลขาหน้าห้องที่ทำงานด้วยกันมานานยังแปลกใจ

“สวัสดีค่ะคุณอินทัช” เมษาเลขามากประสบการณ์เอ่ยทักเจ้านายของตน นางทำงานมาตั้งแต่รุ่นพ่อของชายหนุ่ม จนตอนนี้เปลี่ยนผู้บริหารมาเป็นอินทัช เมษาเลยต้องย้ายมาเป็นเลขาให้ชายหนุ่มรุ่นลูกอย่างอินทัช

“สวัสดีครับคุณษา วันนี้ผมมีงานนัดข้างนอกไหม และผมอยากวานคุณษาส่งเช็คให้ริก้าสักห้าแสนนะครับ”

“ค่ะ เดี๋ยวดิฉันจัดการให้เรื่องคุณริก้า ส่วนนัดข้างนอกไม่มี แต่ตอนนี้ในห้องทำงานของคุณอินทัชมีคุณ....”

“ถ้าไม่มีอะไรแล้วผมขอตัวก่อนนะครับ” เลขายังพูดไม่ทันจบอินทัชก็เอ่ยแทรกขอตัวเข้าห้องทำงานก่อน โดยไม่รู้เลยว่าตอนนี้มีแม่นางแบบสาวไฟแรงรออยู่ในนั้น

“ทัชขา....” เสียงแหลมของนางแบบสาวร้องเรียกชื่อชายหนุ่มทันทีที่ประตูห้องทำงานเปิดออก

“แคนดี้!” ร้องเรียกชื่อเจ้าหล่อนอย่างตกใจ เพราะเขาไม่ชอบให้ใครมาอยู่ในห้องทำงานโดยที่ไม่มีเขาอยู่แบบนี้ “คุณเข้ามาในนี้ทำไม คุณก็น่าจะรู้ว่าผมไม่ชอบ” เอ่ยเสียงเข้มเดินไปยังโต๊ะทำงานของตน แล้วดึงลากเก้าอี้ออกมานั่งอย่างหงุดหงิด อารมณ์ดีก่อนหน้านี้หดหายไปแล้ว เหลือไว้แต่สีหน้าเคร่งเครียดไว้

“ไม่เอานะทัชขา...” หล่อนเอ่ยเสียงอ้อน ลุกเดินจากโซฟาที่นั่งรออยู่มาโอบรอบลำคอของชายหนุ่มอย่างยั่วยวน หล่อนเอาเต้างามเสียดสีถูไถไปกับ แผ่นหลังกว้าง สื่อความหมายว่าตอนนี้เธอกำลังต้องการอะไร

“คุณอยากมากเหรอแคนดี้ถึงเอานมใหญ่ๆ มาถูหลังผม” อินทัชพูดออกมาตรงๆ เหมือนปกติที่เคยพูด เพราะเขารู้ว่าแคนดี้ต้องการอะไรตอนนี้ และตัวเขาเองก็กำลังจะมีอารมณ์เช่นกัน ถึงแม้ว่าก่อนออกมานั้นเขาจัดกับนางฟ้าจำแลงไปแล้วก็ตาม

“แหม! ทัชรู้ใจแคนดี้จริงๆ เลยค่า...” หล่อนเอ่ยกระซิบข้างหูชายหนุ่ม พร้อมขบกัดใบหูของอีกฝ่ายเพื่อกระตุ้นความร้อนในกายของตัวเองและชายหนุ่ม

“อืม! คุณอยากคุณก็กินผมสิ มานั่งตรงหน้าผมดีกว่า” ว่าพลางฉุดร่างนางแบบสาวมาประจันหน้าตน พร้อมกับถอยเก้าอี้ที่นั่งไปข้างหลัง เพื่อให้แคนดี้ขยับกายต่อหน้าตนได้สะดวก

“ทัชร้อนแรงทุกครั้งเลยที่มาหา อะ! ซี้ดดดด” หล่อนเอ่ยพลางโน้มตัวลงขบกัดคอของชายหนุ่ม ตวัดปลายลิ้นเลียอย่างซ่านเสียว จนอินทัชคำรามออกมาด้วยความเสียว

“อ๊า! แคนดี้ ชูว์!” สองมือใหญ่กอบกุมเต้างามที่ดุนดันล้นชุดเดรสเกาะอกของคนตรงหน้าอย่างเสียวซ่าน