วังวนราคะ (ขยะหัวใจ+ขยะไร้ราคา)

“อ๊า! เธอเอามันเหลือเกินริก้าจ๋า อูว์! โยว์! โยกแรงๆ เลยเธอจ๋า...อ๊า! ซี้ดดดด” คำรามพร่าด้วยความเสียว

“ชอบไหมคะทัชขา อ๊า! คุณใหญ่ดีเหลือเกิน ริก้าทั้งเสียวทั้งร้อน อะ! อ๊า!” หล่อนครวญครางโยกย้ายส่ายสะโพกไปมาด้วยความซ่านเสียว

“คุณทำให้ผมไม่อยากกลับบ้านเลยริก้า อ๊า! โอว์!” พูดยังไม่ทันสุดความก็ต้องร้องครางออกมาอีกครั้ง เมื่อเจ้าหล่อนนั้นกระแทกลงมาอย่างแรง จนทำให้เขาเสียวร้อนไปหมดทั่วแก่นกาย

“อือ! ซี้ด! อย่ากลับสิคะ ทัชขาค้างกับริก้าก่อน อูว์! มันเหลือเกินทัชขา อ่า! กระแทกเข้าหาริก้าแรงๆ เลย อูว์! ชูว์!” หล่อนครางออกมาด้วยความสุข เมื่อ เอวสอบของคนใต้ร่างกระแทกเด้งเข้าหาเนินเนื้อโพรงสวาทของเธออย่าเร็วถี่

“อ๊า! ริก้าเธอช่าง...อูว์! แบบนั้นแหละ ส่ายคลึงเลยคนสวย อะ! อือ! ซี้ดดดด” เสียงพร่าคำรามพร้อมกับแอ่นเด้งสะโพกสอบของตนตอบรับกับแรงกระแทกของเจ้าหล่อนเหนือร่างอย่างชำนาญ

“โอว์! ทัชใหญ่แน่นเต็มช่องรักของริก้าไม่เปลี่ยนเลยค่า อุ๊ย! เสียวมากเลยสุดหล่อของริก้า อะ! อืม! ดีมากค่ะ แน่นเต็มทุกจังหวะที่กระแทกหา อร๊าย เสียวเหลือเกิน ชูว์!” หล่อนร้องครางเต็มเสียง ร่างเล็กบิดพลิ้วโยกส่าย กระแทกเข้าหาร่างที่อยู่ใต้ร่างอย่างเสียวซ่าน หล่อนชอบทุกครั้งที่มีชายหนุ่มในตัวแบบนี้ ถึงแม้ว่ามันจะเป็นเซ็กส์แลกเงินก็ตามสำหรับหล่อน

“โอว์! เย้! แบบนั้นแหละริก้า ผมใกล้แล้ว อ๊า! ชูว์!” เอวสอบเร่งเร้าแอ่นเด้งรับทุกจังหวะที่สาวไฟฟ้าแรงสูงกระแทกเข้าหา จนตอนนี้เสียวร้อนไปทั่วความใหญ่โตของตนเสียแล้ว จนมันจะปริปริ่มแตกในถุงยาที่สวมใส่อยู่แล้ว

“อะ! อืม! ทัชขา...พร้อมกันนะคะ ริก้าไม่ไหวแล้ว อ๊า!” หล่อนเอ่ยเสียงแผ่วด้วยความเสียวซ่าน โยกย้ายสอดกระแทกเข้าหาชายหนุ่มอย่างถึงพริกถึงขิงเช่นกัน ฝ่ายชายหนุ่มก็เช่นกันตอบรับเด้งแอ่นเข้าหาทุกท่วงท่าลีลาร้อน

“โอว์! / ซี้ดดดดด” สองเสียงร้องออกมาพร้อมกันด้วยความสุขสม เมื่อความเร่าร้อนก่อนหน้านี้ได้เดินทางไปถึงขีดสุด

“ชูว์! เอามันดีเหลือเกินริก้า อ๊า! วันนี้พอแค่นี้ก่อนนะ” เสียงพร่าแหบกระเส่าอย่างเหนื่อยอ่อน พร้อมกับยกร่างเล็กที่นอนหมดแรงทาบทับตนออกไปนอนข้างกาย

“อืม! ไม่ค้างกับริก้าสักคืนเหรอคะ” หล่อนกระแซะเข้ามาซบอกบึกบึนของชายหนุ่ม เล็บยาวกรีดเร้าอารมณ์หวามไปมา

“ไม่ละ วันนี้พอก่อน เดี๋ยวเงินฉันให้เลขาจัดการให้นะ วันนี้ต้องรีบกลับไปเคลียร์งาน น้องชายฉันยิ่งไม่เอาไหนอยู่ด้วย” ว่าพลางผลักร่างหล่อนออก แล้วลุกขึ้นหยิบเสื้อผ้าที่ถอดทิ้งก่อนหน้านี้ขึ้นมาสวมใส่

“ขอบคุณนะคะทัชขา ทัชช่างใจดีเหลือเกิน” หล่อนลุกขึ้นโอบกอดเขาจากทางด้านหลัง จนทำให้ทรวงอวบหยุ่นนั้นดุนดันแผ่นหลังของอีกฝ่ายผ่านเสื้อผ้าเนื้อดี

“อย่าทำให้ฉันเสียงานนะริก้า” หันมาบดขยี้เรียวปากอิ่มของหล่อนอย่างดูดดื่ม หยอกเล่นกับลิ้นเล็กของอีกฝ่ายจนพอใจก่อนจะผละออก

“ไปแล้วนะ” ว่าแล้วก็เดินล้วงกระเป๋ากางเกงเดินออกไปด้วยท่าทีสบาย ปกติเขาจะชอบค้างคืนกับหล่อน แต่วันนี้ไม่รู้ทำไมถึงอยากกลับไปนอนค้างบ้านจนต้องอ้างเรื่องงานขึ้นมาเพื่อหนีหล่อน แถมไม่สนใจจะอาบน้ำอีกด้วย

ริก้ามองตามชายหนุ่มจากไปด้วยสายตา เว้าวอนเสน่ห์ อยากให้เขาเปลี่ยนใจกลับมาถอดเสื้อผ้าแล้วกระโดดขึ้นเตียงกับตนอีก แต่มันเป็นไปไม่ได้ เพราะเขาบอกว่าจะไปก็คือจะไป ไม่มีอะไรมาห้ามไม่ให้เขาไปได้

อินทัช ใจเพชร หรือ ทัช วัย 35 ปี เจ้าของธุรกิจเดินเรือมหาสมุทรที่ใหญ่ที่สุดในเอเชีย ชายหนุ่มมีรูปร่างสูงใหญ่ หน้าตาไทยแท้ ผิวเข้ม จมูกโด่งเป็นสัน หล่อเหลาในแบบชายไทยต้นฉบับเดิม ทุกเครื่องหน้าบนใบหน้าของเขาหล่อราวเทพบุตร แต่แน่ละทุกอย่างเป็นเพียงเปลือกนอกเท่านั้น เป็นเพียงสิ่งล่อลวงให้เหยื่อสาวๆ มาติดกับแล้วถูกทิ้งในเวลาต่อมา แต่ถึงรู้ว่าจะมีจุดจบยังไงผู้หญิงพวกนั้นก็ยอม ขอแค่ได้นอนทอดกายให้เขาสักครั้งในชีวิต

สำหรับอินทัชแล้วผู้หญิงทุกคนเป็นเพียงขยะ ไม่มีอะไรให้น่าจดจำ นอกจากร่างกายขาวๆ สวยๆ อวบๆ และโพรงกระรอกที่คับแน่นเท่านั้นที่เขาต้องการจากพวกหล่อน เมื่อใดก็ตามที่ได้สมดั่งใจแล้วเขาก็จะสลัดพวกหล่อนทิ้งอย่างไม่ไยดี

ชายหนุ่มเป็นลูกชายคนโตของตระกูลใจเพชร เขามีน้องชายอีกคนชื่อ อินศร ใจเพชร วัย 32 ปี อย่าให้พูดถึงน้องเขาเลย นานๆ ทีจะโผล่หน้ามา ยิ่งตอนนี้พ่อกับแม่ไปทัวร์รอบโลกอยู่ด้วย มีหรือน้องชายจะโผล่หัวมา นอกจากเบื่อโลกภายนอกถึงจะกลับบ้าน บ้านที่ไม่เหมือนบ้าน เพราะกลับไปทีไรก็อยู่เพียงคนเดียวกับคนใช้ คนสวน ไม่ต่างอะไรกับคนที่ไม่เหลือใคร เพราะมันเหงาเปลี่ยวกายทุกครั้งที่กลับ จนบางทีต้องหิ้วผู้หญิงจากข้างนอกไปนอนค้างด้วย แต่ก็ไม่บ่อยนักเพราะแม่เขาไม่ชอบให้เขาพาผู้หญิงที่สกปรกพวกนั้นเข้าบ้าน

“เฮ้อ!” อินทัชถอนหายใจยาวๆ ด้วยความเบื่อหน่ายชีวิต จนไม่รู้ว่าตนขับรถมาถึงไหนแล้ว ในตอนนี้ เพราะสมองของเขามัวแต่คิดเรื่องอื่นจนไม่มีสมาธิในการขับรถ

“บ้าฉิบ! เลยบ้านมาจนได้ เฮ้อ!” ว่าแล้วก็หมุนพวงมาลัยรถกลับ เพราะตอนนี้เขาได้ขับเลยบ้านของตัวเองมาไกลแล้ว เหลือบดูนาฬิกาที่หน้ารถก็ปาไปห้าทุ่มกว่าแล้ว แต่ขับมาได้ไม่นานก็เห็นผู้หญิงคนหนึ่งวิ่งมาจากไหนไม่รู้ตัดหน้ารถจนต้องเบรกกะทันหัน