เลิกยุ่งกับหมอเทรย์ซะ

หลังจากที่ร้องห่มร้องไห้เกี่ยวกับเรื่องราวที่เกิดขึ้นในห้องพักของเทรย์เลอร์แล้ว มิลล์หันกลับมาตั้งสติและโฟกัสหาทางแก้ไขปัญหาที่กวนใจเกี่ยวกับเขา

"หมอฟ้าจบจากที่ไหนมานะ"

มือเล็กขยับแว่นใสบนใบหน้า พลางหันโครงหน้าสวยไปสบตากับเพื่อนสาวที่นั่งเขียนเอกสารคนไข้อยู่ข้างๆ ก่อนจะเอ่ยถามถึงเรื่องราวของฟ้าใสที่เป็นต้นเหตุทำให้ความเจ็บปวดนี้มาสู่เธอ

"เห็นบอกว่าจบจากอังกฤษ ในลอนดอนอะ เอ๊ะ!! หมอเทรย์ก็จบจากลอนดอนเช่นกันนิ แต่คงเป็นคนละมหาลัยละมั้ง"

"แกมี IG หรือว่า Facebook ของหมอฟ้ามั้ย?"

"ฉันไม่มีเลย!! แกกำลังคิดอะไรอยู่ยัยมิลล์"

ใบหน้าอวบอั๋นที่กำลังก้มเขียนเอกสารคนไข้ รีบหันไปจ้องหน้าเพื่อนสาว พลางหรี่ตาต่ำชี้นิ้วมือไปหาคนร่างบางที่นั่งจ้องหน้าจอมือถืออยู่

"ฉันว่าหมอฟ้าดูไม่ธรรมดา เขาดูเล่นหูเล่นตาเก่ง"

"ก็แหงละสิ ฉันเห็นมองหมอเทรย์แทบจะกลืนกินเข้าไปทั้งตัวขนาดนั้น"

"ฉันจะลองสุ่มหาไอจี และเฟสบุ๊คนางดู"

"ผีโคนันเข้าสิงแกแล้วหรอยัยมิลล์ เอาสิใครมายุ่งกับของรักมันต้องเจอ ฮ่าๆ เริ่ดมากเพื่อนสาว"

โครงหน้าสวยรีบกดทัชสกรีนหาข้อมูลไอจีและสื่อโซเชียลต่างๆ ที่อาจจะมีของฟ้าใสอยู่นานพอสมควร

"นี่ไง!! เจอไอจีละ"

"ห๊ะ!! เจอจริงหรอ?"

"เก่งจังยัยมิลล์"

ร่างอวบรีบขยับตัวเข้ามาใกล้มิลล์มากขึ้น พลางรีบจับมือถือของเธอขึ้นมาจ้องดูในหน้าจอ

"ป๊าดแม่!! เปรี้ยวเยี่ยวราดมาก ดูรูปนี้สิแรงมาก อีกนิดเดียวจะเห็นหัวนมแหละ"

เรียวปากอวบอิ่มของข้าวฟ่างอุทานออกมาอย่างตื่นตาตื่นใจ เมื่อนิ้วอวบเลื่อนดูรูปต่างๆ ในไอจีของหมอสาว

"ฉันว่าแกเจอโจทย์ที่แข็งกว่าแล้วแหละยัยมิลล์ ตรงสเปคหมอเทรย์ซะด้วย"

"เห้ย แกอย่าพูดแบบนี้สิ"

"อื้อ ฉันขอโทษ!!"

"แต่เอ๊ะ หมอฟ้าเคยทำงานที่โรงพยาบาล Hoper ในอังกฤษด้วยหรอ?"

"แกรู้จักหรอโรงพยาบาลนี้"

"รู้สิพี่อิม พี่ที่ทำงานเก่าฉัน แกจำได้ปะที่ฉันเคยเล่าให้ฟังว่านางโกอินเตอร์แล้วอะ นางไปทำงานที่นั่น"

"จริงดิ งั้นแกก็ลองทักไปถามพี่อิมดูสิว่ารู้จักหมอฟ้าหรือเปล่า"

LIKE | Eimmy

Milk : "พี่อิม มิลล์รบกวนเวลาหน่อยได้มั้ยคะ"

: sent photo

: "พี่อิมรู้จักหมอฟ้าใสมั้ยคะ เห็นบอกเคยทำงานที่โรงพยาบาล Hoper เหมือนพี่อิมเลย"

..............................................................

"รอพี่อิ่มตอบแล้วกันนะ ยัยฟ่าง"

หญิงสาวทิ้งข้อความไว้ใน LINE ส่วนตัวของอิมมี่พยาบาลสาวที่เคยทำงานร่วมกันที่โรงพยาบาลเก่า แต่ตอนนี้อิมมี่ได้เลือกไปเรียนต่อต่างประเทศ และทำงานเป็นพยาบาลวิชาชีพอยู่ที่โรงพยาบาลฮอปเปอร์ในอังกฤษ

"ข้าวฟ่างงั้นฉันกลับก่อนนะ ไว้เจอกันพรุ่งนี้"

"ได้เรื่องยังไงบอกฉันด้วยนะยัยมิลล์"

ร่างเล็กโบกมือบ๊ายบายไปมา ก่อนจะยันร่างลุกขึ้นจากเก้าอี้ และเดินออกจากแผนกไปด้วยหัวใจที่รุ่มร้อน

LIKE | เทรย์เลอร์

Milk : "หมอเทรย์คะ มิลล์เสียใจมากๆ เลยนะที่หมอทิ้งมิลล์ไปแบบนั้น"

: "มิลล์สามารถที่จะมีความรู้สึกไม่พอใจ ผิดหวัง และหึงหมอได้มั้ยค่ะ"

: "มิลล์ไม่อยากอยู่ในสภาวะแบบนี้ ขอร้องหมอเทรย์ช่วยให้ความร่วมมือกับมิลล์หน่อยได้มั้ย"

เธอรู้ดีถึงแม้ว่าเธอจะพิมพ์ข้อความไปหาเขายาวเหยียดแค่ไหนชายหนุ่มก็ไม่เปิดอ่านข้อความของเธออย่างแน่นอน แต่อย่างน้อยเธอก็ยังอยากแสดงจุดยืนและความต้องการของตนเองให้เทรย์เลอร์รับรู้ไว้ได้ชัดเจน

DAY 13

LIKE | Eimmy

Eimmy : "รู้ยิ่งกว่ารู้ซะอีก นางไปทำงานที่โรงพยาบาลที่ไทยหรือจ๊ะน้องมิลล์?"

: "นางเคยทำงานที่นี่ประมาณ1ปีที่แล้ว แต่ไปเป็นชู้กับเจ้าของโรงพยาบาล เมียเขาจับได้จึงขอหย่ากับผัว แต่ผัวเขาไม่ยอมเลยขอเลิกกับนาง"

: "นางอาละวาดจนทำให้คนในโรงพยาบาลรู้เรื่องหมด แรงมาก หมั่นหน้ามาก ดีเท่าไหร่แล้วเมียเขาไม่ตบเอา"

Milk : "จริงๆ หรอคะพี่อิม"

เท้าเล็กหยุดชะงัก เมื่อกำลังเดินเอาอาหารกล่องมาให้เทรย์เลอร์ที่ห้อง เธอยืนจ้องมองหน้าจอมือถือนิ่ง คิ้วเรียวม้วนเข้าหากันถึงเรื่องราวที่อิมมี่เล่าผ่านตัวหนังสือมาทางไลน์

"แล้วถ้าหมอฟ้าทำแบบนี้กับหมอเทรย์ละ ฉันจะทำยังไง"

เธอครุ่นคิดอยู่สักพัก จนเดินมาถึงหน้าห้องพักแพทย์ แต่ทว่าเมื่อกำลังจะเอื้อมเข้าไปจับลูกบิดประตูกลับต้องชะงัก เมื่อได้ยินเสียงใครบางคนใกล้เข้ามา พร้อมกับถือถุงกระดาษขนาดใหญ่ตรงเข้ามา

"เธอนี้มีความพยายามมากเลยนะ"

"คะ? มะ หมอฟ้า"

"ผู้ชายเขาไม่สนใจก็ยังจะพยายามยัดเยียดตัวเองให้เขา ไม่ดูสาระรูปตัวเองเลยว่าขี้เหร่มากแค่ไหน"

ใบหน้าสวยหรูปรายตามองหญิงสาวตั้งแต่หัวจรดเท้าด้วยท่าทางขยะแขยง และเหยียดหยามอย่างเห็นได้ชัดเจน ฟ้าใสส่งคำพูดน่ารังเกียจมาคอยทิ่มแทงหัวใจดวงน้อยของมิลล์อย่างไร้ค่า

"อะไรนะคะหมอฟ้า ทำไม..."

"ยังไม่รู้ตัวอีกหรอมิลล์ เธอทำตัวได้น่ารังเกียจและน่าขยะแขยงมาก หมอเทรย์เขาไม่ได้ชอบเธอ และรู้สึกขยะแขยงเธอมากกว่าอะไรอีกรู้ตัวบ้างมั้ย"

ดวงตากลมภายใต้แว่นดำสั่นระริก เธอหรี่ตาต่ำลงมองพื้นด้วยท่าทางสับสน และตกใจที่ได้ยินฟ้าใสเอ่ยปากออกมาแบบนั้น

"หมอเทรย์บอกหมอฟ้าแบบนั้นหรอคะ"

"ใช่!! เขาบอกฉันแบบนั้น และยังบอกอีกนะว่าอยากให้เธอเลิกตามจีบเขาได้แล้ว มันน่ารำคาญมากๆ"

ฟ้าใสตอบออกมาอย่างชัดเจนเมื่อพยายามแต่งเต็มเสริมแต่งเรื่องขึ้นมาจากสีหน้าและท่าทางเทรย์เลอร์ที่แสดงออกเมื่ออยู่กับมิลล์ โดยที่เขาไม่เคยเอ่ยปากพูดถึงเรื่องของมิลล์ให้ฟ้าใสฟังสักนิดเลยด้วยซ้ำ

"เธอเลิกยุ่งกับหมอเทรย์ซะ เขากับฉันกำลังดูใจกันอยู่และเขาก็...."

"ไม่ค่ะ!! มิลล์ไม่เลิก!! ทำยังไงมิลล์ก็ไม่เลิกยุ่งกับหมอเทรย์แน่นอน"

"เมื่อกี้เธอว่าอะไรนะ!!"

ทันทีที่ได้ยินคำตอบจากพยาบาลสาว ฟ้าใสรีบชักสีหน้าไม่พอใจทันที ฉุดความหมั่นไส้และความรู้สึกขยะแขยงมิลล์ผุดขึ้นมาบนใบหน้าได้อย่างชัดเจน จนกระทั่งมิลล์เองรู้สึกและรับรู้มันได้อย่างง่ายดาย

ถึงแม้ว่าฟ้าใสจะพูดยังไง เธอก็ยังคงเชื่อมั่นในตัวเองเสมอ เพราะเธออดทนเก่งและตั้งใจไว้แล้วจะรักหมอเทรย์เพียงคนเดียว และขอเวลาจีบหมอเพียงแค่ 21 วันเท่านั้น ถึงแม้ว่าความเป็นจริงแล้วเขาจะพูดแบบนั้น เหมือนที่ฟ้าใสพูดออกจริงๆ ก็ตาม