ลากสาวกลับคอนโด

เอก : "โห้ไอ้เทรย์ มึงแม่งฮอตจริงๆ วะ สาวๆ ตบตีกันแย่ง ฮ่าๆ"

ชายหนุ่มไม่ตอบได้แต่ยักหัวไหล่ทั้งสองข้างส่งให้กับเพื่อนด้วยท่าทางพอใจในความหล่อและความดูดีของตนเอง

โฟน :"แต่กูว่าหมอฟ้านี่ แรงอยู่นะไอ้เทรย์"

กาย : "เออดิ แรงมาก แค่เห็นหน้าไอ้เทรย์วันแรกก็มองตาเยิ้ม แทบจะกินไอ้เทรย์เข้าไปเลยด้วยซ้ำ"

กายยังคงพ่นละอองน้ำลายเล่าเรื่องฟ้าใดให้เพื่อนๆ ฟัง ก่อนจะหันกลับมาถามเทรย์เลอร์ที่ยังไม่วางตาจากคนน้อง

กาย : "แล้วมึงคิดยังไงกับหมอฟ้าวะ มึงชอบมั้ย?"

เทรย์เลอร์ : "เฉยๆ ไม่ได้ชอบ"

ชายหนุ่มตอบออกมาเพียงประโยคสั้นๆ แต่สายตาก็ยังไม่ไม่วายสอดส่องไปยังลานกว้างด้านล่างเหมือนเดิม

โฟน : "มึงก็รู้ว่าไอ้เทรย์มันชอบล่า มันไม่ชอบถูกล่า ฮ่าๆ

โฟน : "จริงมั้ยไอ้เทรย์?"

: "ไอ้เทรย์!! มึงได้ยินมั้ยเนี่ย"

สายตาชายหนุ่มกำลังจ้องมองไปยังโต๊ะของหญิงสาว ที่ตอนนี้เธอน่าจะเมาจนทรงตัวนั่งแทบไม่ไหว ร่างกายโอนเอียงไปมาอยู่บนโต๊ะ แต่ทว่ายังดีที่มีเพื่อนๆ ค่อยช่วยพยุงร่างเอาไว้

เทรย์เลอร์ : "เออได้ยิน"

ปากหยักเอ่ยตอบเพื่อนไป แต่สายตายังคงจ้องมองเธออยู่อย่างนั้น ซึ่งเขาเองก็ไม่เข้าใจตนเองเช่นกัน และไม่สามารถหักห้ามสายตาของตนเองไม่ให้มองเธอได้เลยแม้แต่น้อย ยิ่งเวลาที่ร่างบางเมาจนแทบนั่งไม่อยู่แบบนี้ มันยิ่งทำให้เขารู้สึกวุ่นวายใจอย่างบอกไม่ถูก

กาย : " มาๆ ไอ้เทรย์ ชนแก้ว"

เมื่อกายเห็นว่าเพื่อนไม่ค่อยสนใจในวงสนทนามากเท่าไหร่ เขาจึงรีบดึงสติเทรย์เลอร์ให้กลับมาโฟกัสกับเพื่อนๆ อีกครั้ง ด้วยการยื่นแก้วน้ำสีอำพันให้เขา ซึ่งมันได้ผลดีเขาดึงสายตาออกจากหญิงสาวพลางหันกลับมามองและพูดคุยกับเพื่อนๆ มากขึ้นกว่าเดิม

30 นาทีผ่านไป

กาย : "เฮ้ยไอ้เทรย์กูว่าผู้ชายกลุ่มนั้นกำลังลวนลามกลุ่มน้องมิลล์อยู่นะ"

กายเอ่ยปากบอก พลางหันหน้ามามองเทรย์เลอร์ แต่ทว่ากลับต้องตกใจ เมื่อเห็นเทรย์เลอร์ก้าวเท้ายาวสาวกึ่งเดินกึ่งวิ่งออกจากห้องไปอย่างรวดเร็ว

"เฮ้ยไอ้เทรย์ ไปไหนวะ"

ร่างใหญ่เดินตรงมายังลานกว้างด้านล่าง เมื่อเห็นมีผู้ชายกล้ามโตอีกคน พยายามจะเข้ามาพยุงร่างที่เมาเต็มที่ของหญิงสาว ชายคนนั้นพยายามล้วงมือลูบไล้ไปตามต้นแขน เอวคอด และกำลังจะเอื้อมมือจับหน้าอกของมิลล์ แต่ทว่าก็ต้องหยุดชะงักเมื่อมือหนาของเทรย์เลอร์กระชากตัวชายกล้ามโตคนนั้นออกได้ทันเวลา

"อย่ายุ่งกับเธอ"

สายตาที่ดุดันน่าเกรงขามของเทรย์เลอร์จ้องมองหน้าชายกล้ามโตคนตาเขม็ง พลางขยับตัวเข้าไปโอบกอดร่างบางที่โอนเอียงไปมาอย่างไร้สติ เธอซบโครงหน้าสวยลงที่หน้าอกแกร่งของเขา เพื่อเป็นที่ยึดเหนี่ยวไม่ให้ตกจากเก้าอี้

"แฟนคุณหรอครับ?"

"ใช่!!"

เขาตอบออกไปอย่างไม่ลังเล เพราะถ้าบอกว่าไม่ใช่ผู้ชายคนนั้นจะไม่ยอมหยุดง่ายๆ แน่ๆ ทันทีที่ชายกล้ามโตเห็นท่าทางหึงห่วงของเทรย์เลอร์ และดวงตาที่แข็งกร้าวก็เริ่มถอยหลังออกมา เพราะไม่อยากมีเรื่อง พร้อมกับยกมือขึ้นเป็นสัญลักษณ์ขอโทษเขา ก่อนกล้ามโตนั้นจะลับหายเข้าไปในฝูงผู้คนที่ยิ่งดึกคนยิ่งเยอะหลั่งไหลเข้ามามัวเมาในบาร์แห่งนี้

"มิลล์!!"

เขาพยายามเขย่าร่างของหญิงสาว คอยกระซิบเรียกชื่อคนน้องข้างๆ ใบหูแข่งกับเสียงดนตรีที่ดังกระหึ่ม พลางแกว่งนิ้วยาวจับใบหน้าของเธอเชิดขึ้นบางเบา เพื่อให้หญิงสาวได้สติ

“อื้อ!!”

“มิลล์พี่เอง”

"หมอเทรย์หรอ?"

เธอรวบรวมเรี่ยวแรงที่มีทั้งหมดยกเปลือกตาขึ้นมาด้วยความสะลึมสะลือ พยายามจ้องมองหน้าหล่อดูดีของเขาที่แทบจะเลือนรางไปทุกทีด้วยฤทธิ์ของแอลกอฮอล์ ก่อนจะเอ่ยปากเรียกชื่อชายที่อยู่ในใจเสียงเบา

"ใช่ พี่เอง"

ทันทีที่สิ้นเสียงของเขา หญิงสาวปล่อยน้ำตาออกมาอย่างท่วมท้น เธอไม่สามารถกลั้นมันเอาไว้ได้ เพราะเสียงและคำพูดของเขามันค่อยทิ่มแทงจิตใจที่เจ็บปวดของเธอ

"หมอรู้มั้ยว่ามิลล์เจ็บปวดแค่ไหน ฮือๆ บลาๆ”

ด้วยความเมาจึงทำให้จิตใต้สำนึกพรั่งพรูความรู้สึกที่อัดอั้นอยู่ภายในใจออกมา ทุกคำที่เขาไม่เคยได้ยินจากเธอก็หลุดออกมาจากเรียวปากบาง ที่พยายามพร่ำเพ้อจนแทบจะฟังไม่รู้เรื่อง จนทำให้เทรย์เลอร์เองรู้สึกผิดในบางครั้งที่ทำร้ายจิตใจเธอเกินไป

"อื้อ!!"

เมื่อได้พูดความในใจออกไป บวกกับความเมาที่เต็มสกิล เธอจึงทิ้งตัวคอพับหมดสติไปในอ้อมกอดของเขา

ห้องVIP

กาย : "พวกมึงดูสิ มันบอกว่าไม่ชอบน้องเขา แต่การกระทำนั้นมันไม่ใช่เลย ฮ่าๆ"

โฟน : "เออวะ ฮ่าๆ"

เพื่อนๆ ต่างจ้องมองทุกการกระทำของเทรย์เลอร์ผ่านทางห้องที่มีเพียงกระจกใสกั้นผ่านเอาไว้ ฉุดให้กายหัวเราะออกมาเมื่อรู้ว่าเพื่อนของตัวเองปากแข็ง ปากกับใจไม่ตรงกัน ก่อนที่กายและเพื่อนๆ ก้าวเท้าออกจากห้องเดินลงมายังลานกว้างภายในบาร์

"เฮ้อไอ้เทรย์ มึงจะเอาไงกับน้องมิลล์วะ?"

"กูจะพามิลล์กลับคอนโด กูฝากพวกมึงดูแลพวกเพื่อนๆ มิลล์ด้วย"

"โอ้โห้!! งานหยาบเลยนะเนี่ย สภาพแต่ละคนแม่ง!!…"

"เออน่ะ"

ร่างใหญ่พยายามพยุงร่างของคนตัวเล็กที่เมาไม่ได้สติเดินฝ่าฝูงผู้คนออกจากร้านอย่างทุลักทุเล ก่อนจะยัดร่างของเธอเข้าไปในรถรถสปอร์ตหรูสีแดง เร่งเหยียบคันเร่งขับออกจากลานจอดรถอย่างรวดเร็ว

คอนโดเทรย์เลอร์

หญิงสาวที่เมาไม่ได้สติ ไม่รู้ด้วยซ้ำว่าตนเองอยู่ที่ไหน เธอยังคงหลับตาพริ้มทิ้งตัวด้วยความเมาจากฤทธิ์แอลกอฮอล์ ในขณะที่เทรย์พยายามพาเธอเข้ามาในห้องอย่างทุลักทุเล

"มิลล์ยืนก่อน พี่ขยับตัวไม่ได้"

"อื้อ"

ดวงตาคู่กลมยังคงหลับตาพริ้มอยู่ในสภาวะหลับใหล จนกระทั่งคนตัวโตต้องคอยพยุงร่างเอาไว้ในอ้อมกอดแน่น ก่อนจะพาร่างของเธอเข้ามายังห้องนอนอย่างยากลำบาก

โครม!!

เทรย์เลอร์ค่อยๆ วางร่างของมิลล์ลงบนเตียงนอนเบาๆ แต่ด้วยสภาวะทิ้งตัวเลยของเธอ ทำให้ตัวเทรย์เลอร์เสียหลักลงล้มไปทับร่างของเธออย่างรุนแรงเช่นกัน

"เอ๊ะ…เชี่ย!!"

ทันทีที่ที่ร่างใหญ่ฟุบตัวลงทับคนใต้ร่าง กลับทำให้หัวใจดวงโตเต้นสั่นอย่างรุนแรงโดยไม่เคยเป็นแบบนี้มาก่อนเมื่ออยู่ใกล้เธอ ก็เพราะใบหน้าของเขาล้มคะมำฟุบลงที่หน้าอกอวบอั๋นของคนร่างบางเต็มๆ ชายหนุ่มรีบเด้งตัวลุกขึ้นนั่งลงข้างเตียงทันทีด้วยความตกใจ ก่อนจะกวาดสายตาคมจ้องมองไปยังคนร่างเล็กที่นอนแผ่หลาไม่ได้สติอยู่บนเตียงด้วยความพิจารณา

'รูปร่าง ทรวดทรงองค์เอวแม่งได้วะ นมใหญ่สมชื่อจริงๆ สะโพกผาย เอวคอด โครงหน้าสวย จมูกโด่ง ปากเรียวเล็ก กลิ่นตัวหอมแบบไม่เคยได้กลิ่นนี้จากตัวมิลล์มาก่อนเลยวะ ใช่มิลล์จริงๆ หรอวะ มิลล์ดูดีขนาดนี้เลยหรอเวลาถอดคราบพยาบาลกับไม่ได้ใส่แว่นตานั้น แม่งเอ็กซ์วะน่า...'

ชายหนุ่มครุ่นคิดอยู่ภายในจิตใจเพียงครู่เดียว ก่อนที่เขาจะสะบัดหน้าไปมาเพื่อดึงสติตัวเองออกจากเรื่องที่กำลังคิดลามกกับน้องไปเมื่อสักครู่นี้ แต่ทว่าความรู้สึกบางอย่างกลับแทรกเข้ามาภายในจิตใจ ฉุดทำให้จุดกึ่งกลางเริ่มขยายพองโตขึ้น สายตาที่ไม่ยอมละออกจากคนน้องที่นอนอยู่บนเตียงเริ่มขยับลงไปใกล้เธอมากขึ้น เขาโน้มตัวเข้าไปใกล้ๆ เธอคอยจ้องมองใบหน้าของเธออีกครั้งอย่างพิจารณาทั้งที่ก่อนหน้านี้มีแต่รอยแดงจากสิวแต่ตอนนี้มันเริ่มจางหายไป ขนตางอนยาวเป็นแพร่ไร้ซึ่งการแต่งแต้มด้วยมาสคาราแต่อย่างใด โครงหน้าสวยไร้ซึ่งการศัลยกรรมตกแต่งบวกกับเรียวปากแดงระเรื่อแวววาวเล่นแสง ราวกับมีแรงดึงดูดบางอย่างพยายามกดบังคับให้เทรย์เลอร์ไม่สามารถหักห้ามใจของตนเองได้เขาจูบเคล้นคลึงลงที่ริมฝีปากของคนน้องเป็นครั้งแรก เร่งบดเบียดร่างใหญ่แทรกเข้ากึ่งกลางลำตัวสาว เมื่ออารมณ์และความใคร่อยู่เหนือการควบคุม หมอหนุ่มปลดปล่อยให้อารมณ์นำพาการกระทำทุกอย่างไป มือหนาพยายามสอดใส่เข้าไปภายใต้เสื้อของหญิงสาว เฝ้าบีบเคล้นเต้าอวบอ้วนเต็มไม้เต็มมืออยู่สักพักด้วยความเสน่หา แต่ทว่ายังไม่วายไล่จูบเรียวปากอวบและจูบซุกไซ้สูดดมกลิ่นหอมนั้นที่ลำคอยาวของเธออยู่ร่ำไร

"อื้อ"

เสียงครางต่ำออกมาจากภายในลำคอของหญิงสาว เมื่อเธอรู้สึกถึงบางอย่างคอยบีบเคล้นหน้าอกของเธออยู่ มิหนำซ้ำยังมาวุ่นวายอยู่กับเรียวปากและซอกคอของเธออีก

"อ๊ะ!!"

มิลล์ยกมือเล็กขึ้นปัดป่ายใบหน้าของเทรย์เลอร์ออก แต่ทว่ากลับทำให้เขาตกใจสะดุ้งตื่นจากอารมณ์และความต้องการนั้นทันที

"ไอ้เทรย์ มึงทำอะไรลงไป"

เขารีบเด้งตัวลุกขึ้นจากการทับร่างของคนน้อง พลางยืนยกมือกุมขมับตัวเองอยู่ที่ริมขอบเตียง มือหนายกขึ้นเท้าสะเอวจ้องมองร่างเล็กที่เย้ายวนอยู่ตรงหน้า เขาพยายามหักห้ามใจตนเองไม่ให้เผลอทำอะไรคนน้องไป รีบดึงผ้าห่มขึ้นมาคลุมตัวเธอเอาไว้ก่อนจะสติแตกไปมากกว่านี้

"โอ๊ยเชี่ย!! อะไรกันวะไอ้เทรย์!!"

มือหนาขยี้ผมตัวเองจนยุ่งเหยิง ปากบ่นพึมพำกับตนเองในเรื่องที่กล้าทำลงไปเมื่อไม่กี่นาทีที่ผ่านมา พลางก้าวเท้าเรียวยาวเดินออกจากห้องนอนไปในทันทีด้วยสภาวะอารมณ์ที่ค้างเติ่งอยู่อย่างนั้น ก่อนจะทิ้งตัวลงนอนลงบนเตียงหนาอีกห้องหนึ่งภายในคอนโดในเวลาต่อมา