ตอนที่หนึ่ง ต้องหาทางเอาเองแล้ว2

ตอนที่หนึ่ง

ต้องหาทางเอาเองแล้ว

เฮ้อ!...เหตุใดนางจึงต้องเหน็ดเหนื่อยสายตัวแทบขาดเช่นนี้ คิดว่าเป็นบุตรสาวของกั๋วกงจะได้ใช้ชีวิตสุขสบายเสียอีก

หลังจากพร่ำบ่น ซ่งอี้หนิงจึงเข้าไปจัดการร้านธูปหอมซึ่งจัดวางระเกะระกะจนขายได้ยากทำให้เนื้อตัวเต็มไปด้วยฝุ่น เมื่อเห็นว่าเย็นแล้วหญิงสาวจึงคิดรีบกลับจวนโดยใช้ทางลัด

มิคาดกลับได้เห็นหลังของน้องชายเดินเข้าไปยังหอคณิกาชื่อดังโดยเรียกไม่ทัน

“คุณหนูใหญ่ นั่นคุณชายนี่เจ้าคะ” สาวใช้คนสนิทที่เหลืออยู่เพียงคนเดียวชี้บอกขณะคนที่เป็นพี่สาวขบเขี้ยวเคี้ยวฟันกำหมัดแน่น

ใช่น่ะสิ! หน็อยแน่... ข้าวสารยังแทบไม่เหลือ ยังจะเข้าไปโปรยเงินที่หอคณิกาอีก

ไอ้น้องไม่เอาไหน ไม่รู้บ้างหรือว่าเงินทองหายากเพียงใด

ด้วยความโมโห ซ่งอี้หนิงจึงสั่งให้สาวใช้กลับไปก่อน ตัวนางเองลอบเข้ายังหอคณิกาทางด้านหลังด้วยหวังลากตัวน้องชายกลับจวนเพื่อรักษาเงินก้อนสุดท้ายเอาไว้

คงเป็นท่านแม่ให้เครื่องประดับมาขายอีกเป็นแน่

ไม่ว่าน้องชายผู้นี้จะทำสิ่งใด มารดาของนางไม่เคยว่ากล่าวเขาอยู่แล้ว ด้วยข้ออ้างว่าเขาคือผู้นำตระกูลคนต่อไป

มีผู้นำเช่นนี้ สกุลของนางคงล่มสลายในอีกไม่นาน

ไม่ได้...นางต้องหาทางเอาเงินคืนมา นำมาหว่านเล่นเช่นนี้ น่าเสียดายนัก

หญิงสาวย่องเงียบๆ แล้วทำทีเป็นสาวใช้นำอาหารไปส่งตามห้องกระทั่งได้เสียงคุ้นหูของน้องชาย

“พี่หมิง คืนนี้ยกแม่นางเหม่ยให้ข้าได้หรือไม่ ข้าอยากลิ้มลองลีลาเด็ดของนางบ้าง”

แม่นางเหม่ยที่พวกเขาพูดถึงย่อมคือ ‘หลี่เหม่ย’ คณิกาตัวเด็ดของหอแห่งนี้ซึ่งไม่ได้รับแขกพร่ำเพรื่อ

“ย่อมได้สิ น้องหยาง พวกเราคนกันเองไยต้องเกรงใจ คืนนี้ข้าเองก็อยากลองเปลี่ยนรสชาติบ้างพอดี”

“เช่นนั้นคืนนี้ค่าใช้จ่ายทั้งหมดเก็บที่ข้าเพื่อเป็นการตอบแทนความใจกว้างของพี่หมิง”

“ฮ่า ฮ่า ดี ดี เจ้านี่น่าคบหานัก”

ซ่งอี้หนิงแนบตาเข้ากับร่องประตูเพื่อมองใบหน้าของบุรุษอีกคนที่กำลังสนทนากับน้องชาย

คิดว่าผู้ใด หมิงอ๋องนั่นเอง

หญิงสาวย่อมเคยเห็นหมิงอ๋อง ‘จ้าวจื้อหมิง’ ผู้นี้ ด้วยเขาเคยแวะไปรับซ่งหยางที่หน้าประตูจวนทั้งน้องชายยังมักคุยโม้คุยโตว่าสนิทสนมกับเชื้อพระวงศ์ถึงขั้นเรียกขานเป็นพี่น้องด้วยถูกใจในอุปนิสัยใจคอ

เชอะ ค่าใช้จ่ายทั้งหมดในคืนนี้คงเป็นเงินไม่น้อย ไอ้ลูกเต่าซ่งหยาง คิดจะให้พวกเราเด็ดผักเด็ดหญ้าไปต้มกินหรือไง

อีกฝ่ายเป็นถึงท่านอ๋อง ย่อมไม่ขาดแคลนเงินทอง เหตุใดต้องออกเงินให้เขาด้วย