บทที่18 เสพติด

ปฐพีรู้สึกคล้ายกับว่าตัวเองเสพติดเนื้อหอมนุ่มและกลิ่นกายหอมเข้าเสียแล้ว แค่เพียงอยู่ใกล้อารมณ์ความต้องการก็พุ่งสูงขึ้นโดยที่เขาไม่คาดคิดมาก่อน

แม้ทั้งคู่จะบอกว่าความรักไม่จำเป็นสำหรับชีวิตคู่ของพวกเขาและบอกว่าไม่คิดจะรักใครแต่ทั้งคู่ไม่รู้เลยว่าความรักกำลังก่อตัวขึ้นในใจของพวกเขาทีละนิดโดยที่พวกเขาทั้งคู่ไม่รู้ตัวเลยสักนิด

ปฐพีเริ่มเข้ามามีบทบาทในใจและความรู้สึกของเนตรนลิน ในขณะเดียวกับหญิงสาวก็เข้ามาบทบาทในใจของปฐพีมากขึ้นเรื่อย ๆ โดยที่ทั้งคู่ไม่เคยคาดคิดมาก่อน และไม่แน่ใจว่าเมื่อไหร่กันที่จะรู้ใจตัวเอง

กิจกรรมร้อนแรงจบลงไปแล้วแต่ปฐพียังคงไม่ผละออกจากเรือนร่างหอมนุ่ม ชายหนุ่มลูบแขนหญิงสาวก่อนจะเอ่ยในสิ่งที่นึกขึ้นมาได้ “ภาทีรายงานมาว่าหม่อมหลวงวาสุกรีจะหมั้นกับน้องสาวเธอในอีกหนึ่งเดือนข้างหน้า เสียใจไหม?”

“ตั้งแต่รู้ว่ามีคู่หมั้น นาเคยเจอหม่อมหลวงวาสุกรีแค่2-3ครั้งเอง นาจะเอาอะไรไปเสียใจ”

“และจะปล่อยให้น้องสาวมีความสุข?” เขาถามด้วยสายตามาดร้าย ถ้าเธอบอกว่าไม่ เขาก็พร้อมที่จะทำให้นารารินไม่สมหวังกับหม่อมหลวงวาสุกรี

“คุณดินมีทางทำให้นารารินเสียใจ?”

“หม่อมหลวงคนนั้นภายนอกดูดีแต่ลับหลังกลับเจ้าชู้เปลี่ยนผู้หญิงไม่ซ้ำหน้าแถมยังเป็นพ่อค้ายารายใหญ่เสียอีก”

“คะ? อะไรนะ” หญิงสาวสะดุ้งลุกขึ้นนั่ง สีหน้าตกใจฉายชัด เธอไม่เชื่อหูตัวเองด้วยซ้ำ หรือเธอจะหูฝาดไป

“ไม่ได้หูฝาดหรอก วาสุกรีค้ายา ในบรรดาผู้มีอิทธิพลในไทยรู้กันดี แต่ส่วนมากไม่พูดเพราะกลัวเรื่องของตัวเองจะถูกเปิดออกไปเช่นกัน” เขาบอก ข่าวสารในวงการสีเทานี้เขารู้ดี ใครค้า ใครเสพ และหนึ่งในพ่อค้ายารายใหญ่ก็มีชื่อของวาสุกรีอยู่ด้วย เบื้องหน้าวาสุกรีเป็นไฮโซหนุ่มดูเป็นสุภาพบุรุษแต่เบื้องหลังทั้งค้ายาและค้ามนุษย์

“เขาก็เป็นมาเฟีย?”

“ใช่ แต่ไม่ต้องกังวล นายคนนั้นมันคงละชั้นกับฉัน” วาสุกรีจะเรียกได้ว่าเป็นมาเฟียเหมือนกันก็ไม่ผิด เพียงแต่เขาอยู่ในระดับที่สูงกว่า ถ้าคิดจะสู้กันวาสุกรีไม่มีทางสู้เขาได้ และเขาสามารถทำให้ผู้ชายคนนั้นเข้าคุกได้ไม่ยาก

“คุณดินคะ?”

“หืม”

“นาขอถามหน่อยสิ คุณค้ายาหรือเปล่า” หญิงสาวถามออกมา

“ฉันไม่ใช่คนดีหรอกนะนา แต่สิ่งที่ฉันไม่เคยคิดจะทำเลยก็คือการหากำไรจากยาเสพติดและการค้ามนุษย์” เขาค้าอาวุธสงคราม เปิดคาสิโน ค้าประเวณี ก่ออาชญากรรมหลาย ๆ อย่าง แต่เขาไม่เคยคิดจะค้ายาเสพติดและค้ามนุษย์ แม้ว่าการค้ายาเสพติดและค้ามนุษย์จะได้เงินดีแค่ไหนแต่ถ้าทำร้ายคนอื่นโดยเฉพาะเยาวชนเขาก็ไม่คิดที่จะทำและตั้งปณิธานไว้แล้วว่าจะไม่ทำเด็ดขาด

“ไม่ค้ามนุษย์ แต่มีกิจการที่ค้าประเวณี มารีเคยบอกนาว่านอกจากมีคาสิโนแล้วคุณดินยังค้าอาวุธสงครามและเปิดกิจการค้าประเวณีด้วย”

“ใช่ แต่ทั้งผู้หญิงและผู้ชายที่ทำงานอย่างว่าในบาร์ของฉันเขาทำด้วยความสมัครใจ ฉันไม่เคยไปบังคับ พวกเขามีสิทธิ์เลือกคู่ค้าด้วยซ้ำ” ในกิจการสีเทาของเขามีการค้าประเวณีในบาร์ของเขาที่ลาสเวกัสและที่อื่น ๆ จริง แต่เขาไม่ได้บังคับขู่เข็ญหรือจับมาแต่เขาถามความสมัครใจก่อนและให้สิทธิ์ในการเลือกคู่ค้าเอง ถ้าไม่อยากรับ ก็ไม่ต้องรับ

“มีแบบนั้นด้วย?”

“มีสิ ใครไม่อยากรับแขกแล้วก็ไปทำงานอย่างอื่นได้ด้วย” เขาตอบก่อนจะบีบจมูกคนถาม “เรานอกเรื่องไปแล้วนะ ดูทำหน้าเข้า กลับมาที่เรื่องเดิมแล้วเราจะได้พักผ่อนสักที”

“นาคิดว่าไม่ดีกว่า ถ้าคุณวาสุกรีค้ายาสักวันก็คงถูกจับ ถึงตอนนั้นนารารินก็คงจะหาความสุขไม่ได้หรอก” หญิงสาวบอกก่อนจะคว้ามือหนาออกจากจมูกของเธอ แต่ภายในใจหญิงสาวก็รู้สึกเช่นกันว่าโชคชะตาของเธอก็อาจจะเป็นเช่นนั้นได้เช่นกัน วาสุกรีเป็นมาเฟีย ปฐพีก็เป็นเช่นกันและเป็นระดับที่สูงกว่าอีกด้วย

ปฐพีพยักหน้าก่อนจะรวบมือบางที่จับมือเขามาวางไว้บนบ่า “ฉันไม่ใช่หมูที่ใครจะจับไปเชือดได้ง่าย ๆ นะ อีกอย่างธุรกิจในไทยฉันไม่ผิดกฎหมายสักอย่าง ไม่ต้องกลัวหรอก”

เขาพูดจบก็โน้นตัวลงจูบคนตัวบางและปล่อยให้เพลิงเสน่หาทำหน้าที่แผดเผาความต้องการ เปลี่ยนเรื่องให้เนตรนลินเลิกกังวลด้วยอารมณ์พิศวาสที่ร้อนแรง เขารู้ว่าหญิงสาวกังวลเรื่องใดจึงต้องการให้เนตรนลินหลงลืมความกังวลนั้นไป