ตอนที่4. ตามประวัติที่ข้าค้นมาให้เจ้า
“เมื่อยตาชะมัด” หล่อนพักสายตา คั่นหนังสือด้วยที่คั่นกระดาษก่อนถอดแว่นสายตาออกใช้นิ้วไล่บีบหว่างจมูกให้คลายความล้า รวมทั้งนวดบริเวณขมับซ้ายขวา โดยไม่รู้เลยว่า
ตัวเองกำลังตกเป็นเป้าสายตาของใครบางคน...เอ่อ...ใครสองตนต่างหาก
“นี่น่ะหรือ ผู้หญิงที่ข้าต้องมาช่วยให้สมหวังในความรัก” เลโอกอดอกมองนุดีที่อยู่ในชุดนอนที่แสนจะเฉิ่มเชย
ผู้หญิงอาไร้....โตจนป่านนี้ยังใส่ชุดนอนลายหมีแพนด้าเป็นเด็กๆไปได้ ดูแล้วไม่ชวนให้เกิดอารมณ์สเน่หาเลยสักนิด
“ตามประวัติที่ข้าค้นมาให้เจ้า” เลลาแองเจิ้ลจิ๋วที่ปรึกษาประจำตัวเลโอนั่งไขว่ห้างอยู่กลางอากาศกำลังเปิดสมุดบันทึกที่จดคำอธิษฐานของนุดีก่อนสรุปให้เลโอฟัง
“เธอเป็นคนดี ไม่เคยฆ่าสัตว์ตัดชีวิตทำแต่บุญกุศลตั้งแต่เด็กจนโต สมควรที่จะช่วยให้เธอสมหวังในความรัก ที่สำคัญ เธอยังเป็นลูกสาวของนางฟ้าตนหนึ่งที่เป็นเพื่อนของแม่เจ้า”
“โห้ ที่แท้ก็ใช้เส้น” เลโอย่นจมูก
“ถึงอย่างนั้นก็เถอะ เจ้าก็ต้องช่วยเหลือเธอ ลืมไปแล้วหรือว่า เจ้าเองเป็นคนเลือกที่จะทำหน้าที่คิวปิดที่ช่วยผู้คนให้สมหวังในความรัก”เลลาเตือน
“แต่ข้าหมายถึงสาวๆสวยๆไม่ใช่อย่างยายจอมเปิ่นเชยหนูดีอะไรนี่”
“จนป่านนี้ ยังไม่เลิกนิสัยเจ้าชู้อีกนะ เลโอ” เลลาตำหนิ
“ก็เจ้านั่นล่ะ เลือกงานมาให้ข้าแต่ละอย่าง งมขวานยังงี้ ใบ้หวยยังงี้ สู้ให้ข้าไปทำหน้าที่คิวปิดเหมือนพ่อเสียดีกว่า”
“ข้าก็เสนองานนี้ให้เจ้าแล้วยังไงล่ะ” เลลาโต้กลับ ก่อนให้เหตุผล
“ที่ข้าเลือกผู้หญิงคนนี้เพราะเห็นว่า เป็นงานที่ได้แต้มสะสมเยอะดี เจ้าได้แต้มสะสมในการทำงานมากเท่าใดก็สามารถเอาเข้าเสนอที่ประชุมเทวดายกโทษไม่ให้เจ้าต้องมาเกิดบนเมืองมนุษย์”
เลลาอธิบายยืดยาว
“ถ้าเจ้าทำสำเร็จ สามารถแผลงศรรักให้ชายในฝันของเธอรักกับเธอได้ เจ้าก็จะได้คะแนนทำงานที่สูงกว่าช่วยผู้หญิงคนอื่นๆที่มีคำอธิษฐานในช่วงเวลานี้”
“แหงล่ะ” เลโอถอนหายใจเพราะต้องเผชิญงานหินแน่ๆ
“ก็ดูผู้ชายที่ยายนี่เลือกเถอะ ออกจะเพอร์เฟคทั้งหล่อทั้งรวยทั้งเก่งขนาดนั้น แล้วสภาพอย่างยายเฉิ่มนี่จะไหวไหม”
เลโอส่ายหน้าไปมาก่อนสำรวจมนุษย์ผู้หญิงตรงหน้าอีกครั้ง
ดูเถอะ อากาศในห้องนอนบนเรือนไทยหลังนี้ก็ไม่ร้อนเสียหน่อย แม่เล่นชโลมแป้งน้ำจนขาววอกไปทั้งตัวลายพร้อยไปทั้งหน้า ดีที่ไม่ใช้หวีแปะเป็นกระแจะเหมือนหนุ่มๆตามงานวัดบ้านนอกด้วย
“อ้าว แล้วนั่นจะทำอะไรแม่คุณ” เลโอขมวดคิ้วมองนุดีที่ไม่รู้เลยว่า ห้องนอนที่เคยเป็นห้องส่วนตัวจะไม่ส่วนตัวอีกต่อไปแล้ว
หล่อนถึงหันไปคว้าโหลใส่ลูกอมถั่วกวนก่อนเปิดมันออก ล้วงมือลงไปหยิบขึ้นมาแกะกระดาษห่อออก ใส่ปากเคี้ยวหน้าตาเฉยก่อนคว้าหนังสือมาอ่านต่อ
“ยายอ้วนเอ๋ย ไม่รักษาหุ่นเสียเลย ดึกป่านนี้ยังกินขนมหวาน” เลโอบ่น
“ใครว่า เธออ้วน ข้าว่า ดูมีสุขภาพดีต่างหาก ไม่เหมือนผู้หญิงสมัยนี้ที่ปล่อยให้ผอมแห้งบอบบางยังกับไม้เสียบลูกชิ้น” เลลาแก้ต่าง
“เอาเถอะ เลลา ข้าขี้เกียจเถียงกับเจ้า รู้หรอกน่า เจ้าเป็นคนเลือกผู้หญิงคนนี้ก็เลยเข้าข้างเธอไปเสียหมด” เลโอรู้ทัน
“รีบๆทำหน้าที่ของเจ้าเสียทีเถอะ” เลลาเปลี่ยนเรื่อง
“ก็ได้ ก็ได้ ข้าก็อยากจะทำงานให้จบๆ อยากกลับสวรรค์จะแย่แล้ว”
“ทีนี้ เจ้าจะทำความรู้จักกับเธอด้วยวิธีไหน เธอถึงจะยอมให้เจ้าช่วยเหลือ” เลลาถาม
เลโอทำท่าครุ่นคิด ก่อนดีดนิ้วเปาะ
“ข้ามีวิธี รับรองนุดีต้องประทับใจข้าแน่ๆ” คิวปิดที่ได้ชื่อว่า เป็นคาสโนว่าภาคคิวปิดมองดูหนังสือนิยายในมือหญิงสาวที่เธอตั้งหน้าตั้งตาอ่านอย่างเอาเป็นเอาตาย ก่อนเปิดยิ้มออกมา
การทำให้ผู้หญิงประทับใจตั้งแต่แรกเห็นและยอมเป็นมิตรด้วยก็ต้อง ‘เป็น’ในสิ่งที่เธอชอบ.....เลโอหลิ่วตามองนุดีอย่างมุ่งมั่น
