บท
ตั้งค่า

หนุ่มหล่อ

ณ.ผับใหญ่แห่งหนึ่ง

หญิงสาวที่แต่งกายมาด้วยชุดเดรชแหวกกลางหลังสีดำโชว์ให้เห็นแผ่นหลังที่ขาวเนียนของเธอผมดำขริบที่มัดรวบตึงขึ้นเผยให้เห็นคอที่ยาวระหง แสงสีไฟในผับที่สาดส่องกระทบผิวของเธอมันช่างเข้ากับชุดที่เธอใส่มาอย่างมาอย่างมากชายหนุ่มที่อยู่ภายในผับต่างพากันจ้องมาที่เธอไม่ละสายตา ไม่ว่าจะเป็นหนุ่มเล็กหนุ่มใหญ่เธอเดินเข้ามาที่ผับอย่างไว กลัวคนที่เจ๊บอลบอกว่าสเป็คของเธอจะกลับไปก่อน นานๆ ทีที่เธอจะเจอแบบที่ต้องการ

"เจ๊ๆ ไหนคนไหนที่เจ๊บอก "

เธอถามทันทีที่มาถึงเวลาของเธอมีค่าเสมอ

"มาเร็วจริงๆ นะ นู้นไงคนนั้นนะใส่เสื้อสีน้ำเงินเธอเห็นมั้ย"

เธอหันตามไปมองนิ้วที่เจ๊ชี้ไป โอ้นี่แหละตรงสเป็คเธอเลย ดวงตาที่ดำใบหน้าหล่อคมคิวที่ดกดำขับกับใบหน้าที่ขาวและปากอมชมพูบ่งบอกว่าชายหนุ่มคนนี้ไม่ได้สูบบุหรี่ เธอไม่รอช้าที่จะไปสานความสัมพันธ์กับเขา

“ใช้ได้เลยละเจ๊ ขอบใจมากนะ แล้วคืนนี้เจ๊ได้เหยื่อรึยัง"

"ยังเลย ฉันนั่งดื่มมาสักพักยังไม่มีใครเข้าตาสักคน ฉันถามเธอจริงๆ เมื่อไหร่เธอจะหยุดทำแบบนี้ เธอทั้งสาวทั้งสวยทำไมไม่หาผู้ชายดีๆ มาเป็นแฟนสักคนล่ะ"

"ไม่ล่ะเจ๊ ฉันขออยู่แบบนี้ดีกว่า ผู้ชายมันก็เหมือนกันทุกคน พอได้ตัวฉันแล้วก็ทิ้ง มีแต่คนหวังที่จะมีเซ็กซ์กับฉันก็แค่นั้น ไม่มีใครเขามาสนใจที่จะมีความรักดีๆ กันหรอก "

"ระวังนะถ้าเธอยังห่วงเที่ยวอยู่แบบนี้ เดี๋ยวก็ขึ้นคานกันพอดี ดูฉันสิเห็นมั้ยเนี้ยะเหี่ยวแห้งมานานต้องออกมาหากินแบบนี้"

"ก็ดีแล้วนิเจ๊ ฉันก็ชอบแบบนี้นะ ต่างฝ่ายต่างสนุกด้วยกันทั้งคู่แถมยังไม่ต้องผูกมัดอีก ชิวดีจะตายฉันไม่อยากมีความรักหรอกนะ มันปวดหัว เจ๊ๆ ฉันเห็นคนหนึ่งเดินเข้ามาน่าจะตรงสเป็คเจ๊นะ รีบเข้าไปหาเขาสิเดี๋ยวก็เสร็จคนอื่นหรอก"

เธอชี้ไปที่หนุ่มฝรั่งตาน้ำข้าวที่เดินเข้ามาใหม่ นั่นสเป็คเจ๊แกเลย ส่วนตัวของริษาเองเธอชอบแบบไทยๆ มากกว่า

"โอ้ว เหยื่อฉันมาแล้ว เดี๋ยวฉันมานะ อดยากปากแห้งมานานวันนี้ขอหิ้วกลับห้องให้ได้สักคนด้วยเถิด"

ริษามองตามเจ๊แกไป และยิ้มให้เจ๊เบาๆ ส่วนเธอก็จะไปหาเหยื่อของเธอบ้าง

ริษากำลังเดินไปแต่ยังไม่ถึงที่ ที่เขาอยู่ก็ได้พบว่าเขาไม่ได้มาคนเดียว เขามากับคู่ขาของเขา แถมคู่ขาของเขาก็หล่อมากๆ เสียด้วย

เดี๋ยวนี้ทำไมเลด้าของเธอถึงได้เสียขนาดนี้นะ ทำไมมองไม่ออกว่าเขาไม่ได้ชอบผู้หญิงโชคดีนะ ที่เธอยังไม่ทันได้เข้าไปทักเขา

เธอเดินกลับมานั่งที่โต๊ะ พร้อมสั่งเครื่องดื่มมากิน เด็กที่ร้านจำหน้าเธอได้แทบทุกคนเพราะริษาเป็นขาประจำที่มาที่นี่แทบทุกคืน

ริษานั่งมองเจ๊ที่ตอนนี้น่าจะไปได้ดีกับคู่ขาของเธอ ริษาได้แต่นั่งเบื่อๆ แพลนสายตาไปที่ประตูของผับคืนนี้เธอจะเจอคนที่ถูกใจบ้างมั้ยนะ

ประตูผับเปิดเข้ามาชายหนุ่มที่เดินเข้ามาเขาช่างหล่อเหลามากๆ ดวงตาที่ที่กลมเข้ากับใบหน้าความสูงและท่าทางช่างตรงสเป็คเธอยิ่งนักเขาน่าจะหล่อกว่าคนที่เห็นเมื่อกี้อีกด้วยซ้ำ เธอไม่เคยเห็นใครหล่อได้ขนาดนี้เลย ริษามองตามเขาไปเรื่อยๆ กลัวเข้าไปทักแล้วจะขายหน้า ต้องดูให้ดีๆ ก่อนว่าเขามากับคนอื่นรึเปล่า เธอนั่งดูเขาได้สักพักจนมั่นใจแล้วว่าเขาน่าจะมาคนเดียว นี่ก็ผ่านมาครึ่งชั่วโมงแล้ว เขายังนั่งดื่มอยู่คนเดียว เธอเลยตัดสินใจเข้าไปหาเขา

"ขอโทษนะคะ นั่งด้วยคนได้มั้ย "

เขาหันมาหาเธอ ตอนแรกมองไกลๆ เขาก็หล่อมากอยู่แล้วยิ่งมาเห็นใกล้เขายิ่งหล่อมากกว่าเดิม หุ่นล่ำกำยำของเขา ทำให้ริษาเริ่มปั่นป่วนท้องน้อยได้เลยทีเดียว ถ้าหิ้วเขากลับไปได้ในคืนนี้เธอคงต้องนอนหลับฝันดีแน่ๆ

"เชิญครับ "

เขามองดูเธอสักพักก่อนบอกเธอออกไป เขาใช้สายตามองเธอตั้งแต่หัวจรดเท้าจนเธอเองแทบอายในการมองของเขา

‘เขาไม่ปฏิเสธฉันแปลว่าฉันยังมีหวังสินะ’

"มาคนเดียวเหรอคะ" เธอนั่งลงแล้วมองไปที่ใบหน้าของเขาและถามให้แน่ใจ

"ใช่ครับ " เขาพยักหน้าให้เธอเบาๆและมองเธอกลับอย่างไม่ละสายตา

‘เข้าทางฉันละ’

"คุณคงจะเหงาน่าดูที่มานั่งดื่มคนเดียว ไปนั่งเล่นที่ห้องของฉันมั้ยคะ? "

เขาไม่มีท่าทีอะไร ริษาเองก็คิดว่าเธอคงได้ไปกับชายคนนี้แน่ๆ แต่คำตอบที่เขาให้กลับมามันไม่ใช่อย่างที่เธอต้องการ

"ไม่ละครับ ผมไม่สนใจที่จะมีอะไรกับคนแปลกหน้า ผมมาเที่ยวไม่ได้แปลว่าต้องเหงานะครับ ขอโทษด้วย"

เพล้ง''' ใช่ค่ะ เสียงหน้าของฉันที่แตกเป็นชิ้นๆ เป็นไงล่ะ มั่นหน้ามั่นใจถูกเขาทำลายด้วยคำพูด นานแล้วนะที่ฉันไม่ถูกปฏิเสธเขาเป็นคนแรกๆ เลยที่ปฏิเสธคนสวยๆ อย่างฉัน

เมื่อเธอรู้สึกเสียหน้าจึงตอบกลับเขาไปอย่างไม่หน้าเช่นกัน

"อ้อ งั้นฉันก็คงเข้าใจผิดไป ฉันขอตัวนะคะ ฉันก็ไม่ชอบที่จะมีอะไรกับคนที่เล่นตัวเหมือนกัน คิดว่าตัวเองหล่อแล้วเลือกได้หรือยังไง ฉันก็เลือกเหมือนกัน "

"คุณครับ อยู่ๆ มาต่อว่าผมทำไม เพียงเพราะผมไม่นอนกับคุณ คุณก็ไม่มีสิทธิ์มาต่อว่าผมแบบนี้นะครับ ถ้าสวยแล้วทำตัวแบบนี้ผมไม่มองแน่นอน"

"ฉันก็ไม่ได้ว่าอะไรนี่ค่ะ ขอตัวนะค่ะ เสียเวลา"

ริษาเดินออกมาอย่างหัวร้อน เธอเสียดายความหล่อและตรงสเป็คของเขายิ่งนัก แต่ปากเสียแบบนี้เธอเองก็ไม่เอาหรอกนะ

"เป็นไงได้เหยื่อสักคนหรือยัง"

เจ๊เดินมาพร้อมหนุ่มตาน้ำข้าว

"สงสัยคืนนี้ฉันคงจบแค่หนุ่มแว่นแหละเจ๊ ฉันเบื่อๆ ขอกลับก่อนนะ"

"ฉันก็จะบอกเธอเหมือนกันว่าฉันจะกลับแล้ว วันนี้ฉันจะพาหนุ่มน้อยคนนี้ไปท่องเที่ยวสำราญที่ถ่ำทองคำของฉัน" เจ๊บอลพูดกับริษาพร้อมมองไปที่หนุ่มตาน้ำข้าวก่อนทำตาแพรวพราวใส่ หนุ่มคนนั้นเองก็ใช่ย่อยตบไปที่บั้นท้ายของเจ๊แกอย่างถูกใจ ทำให้ริษาที่มองอยู่อิจฉาเล็กน้อย

"ฮาฮ่าๆๆ เจ๊อย่าลืมล้างถ่ำทองคำดีๆ ล่ะ เดี๋ยวจะมีทองคำติดออกมาด้วย "

''เธอนี่มันปากร้ายจริงๆนะ ฉันไปดีกว่า "

เจ๊พาหนุ่มคนนั้นเดินออกจากร้านไป เจ๊บอลเป็นสาวประเภทสองริษารู้จักกับเจ๊บอลตอนที่เธอถูกผู้ชายคนแรกพรากความซิงไปจากเธอ เธอมาที่ผับนั่งร้องไห้ฟูมฟายก็มีเจ๊บอลนี่แหละที่เข้ามาปลอบใจเธอ และทำให้เธอเปลี่ยนแปลงตัวเอง

ดาวน์โหลดแอปทันทีเพื่อรับรางวัล
สแกนคิวอาร์โค้ดเพื่อดาวน์โหลดแอปHinovel