บทย่อ
เก็บแต้ม นับแต้ม ไม่ใช่ผู้ชายหรอกนะที่ทำได้ ฉันก็ทำได้เหมือนกัน ในเมื่อความรักที่ดีมันหายากก็อย่าไปมีมันเสียดีกว่า ต่อไปนี้ฉันจะใช้ชีวิตอย่างที่ฉันต้องการ แนะนำ ฉันชื่อริษา อายุ27ปี เป็นพนักงานออฟฟิศ ชีวิตที่ผ่านมาฉันตั้งใจเรียนจบสูงๆจะได้มีงานที่ดี สังคมที่ดี ฉันต้องมาเสียครั้งแรกให้หนุ่มหล่อ ฉันคิดว่าเขาจะชอบฉันด้วยความจริงใจ แต่ไม่ใช่แบบที่ฉันคิดเลย เขาเข้ามาหาแค่หวังเก็บแต้ม พอเขาได้ฉันและก็บอกกับฉัน ว่าไม่ให้ติดต่อเขาไปอีกเขาไม่เคยรู้สึกอะไรกับฉันเลย ฉันเศร้าเสียใจอยู่พักใหญ่ และฉุดคิดขึ้นได้ มีเพียงแต่ผู้ชายหรือไงที่ทำได้ ฉันก็ทำได้เหมือนกัน ฉันสลัดลุคป้าๆออก และหันมาแต่งตัวยั่วสวาทพวกผู้ชายเจ้าชู้ ต่อจากนี้ฉันจะเก็บแต้มอย่างผู้ชายพวกนั้นบ้าง....
ตัวตนของริษา
ค่ำคืนที่มีแสงสว่างของแสงไฟที่สาดส่องตามท้องถนนผู้คนมากมายพากันออกมาท่องราตรียามค่ำคืน
หลังเวลาเลิกงานอันแสนเหน็ดเหนื่อยผู้คนพากันออกมาดื่มด่ำเพื่อผ่อนคลายและหนึ่งในนั้นก็มีสาวสวยคนหนึ่งที่เธอเองก็ชอบมาเที่ยวยามเช่นนี้เหมือนกัน
ริษาสาวสวยพนักงานออฟฟิตที่ตอนนี้กำลังเริงรักอยู่กับชายหนุ่มที่เธอคว้ามาจากร้านอาหาร
ภายในห้องเช่ารายวันที่มีเพียงแสงไฟสลัวๆและเสียงหอบของชายหนุ่มที่กำลังบ่งบอกว่าเขากำลังมีความสุขกับกิจกรรมที่เขาทำอยู่ตอนนี้ขนาดไหน แตกต่างจากเธอที่มองไปที่ผนังห้องอย่างไร้ความรู้สึก
" โอ้ว ๆ สุดยอดมากเลยครับ ผมจะทนไม่ไหวแล้ว"
‘หนุ่มแว่นที่ฉันคว้ามาจากร้านอาหาร ร้องครวญครางออกมาอย่างเมามัน ส่วนฉันตอนนี้นะเหรอแทบจะหลับอยู่แล้ว ของเขาช่างเล็กเหลือเกิน ฉันต้องครางให้เขาสักนิดมั้ยเนี้ยะ ถ้าไม่ครางออกไปเลยเขาจะหาว่าฉันดูถูกเขามั้ยนะ’
"อะ อือ อ๊าา!! เสียวสุดๆ ไปเลย "
หญิงสาวทำหน้าตาอย่างไร้อารมณ์เมื่อชายหนุ่มที่เธอพามาด้วยนั้นไม่ถึงใจเธอเท่าไหร่นัก ถึงกระนั้นเธอก็ไม่ลืมที่จะร้องครวญครางให้กับเขาเพื่อรักษาน้ำใจ แม้ว่าเธอแทบจะไม่รู้สึกอะไรเลยด้วยซ้ำ เมื่อเขาได้ยินเสียงที่เซ็กซี่ของเธอมันไปกระตุ้นอารมณ์ของเขาทำให้เขากระแทกเธอเข้ามาเน้นๆก่อนที่เขาจะเสร็จสิ้นอารมณ์หมาย
......
เมื่อเธอทำเรื่องอย่างว่าเสร็จแล้วก็ลุกขึ้นหาเสื้อผ้าใส่เพื่อออกจากห้องนี้ไป ชายหนุ่มก็ได้ถามเธอขึ้นมาระหว่างที่สวมใส่อยู่
"คุณจะไปแล้วเหรอครับ แล้วเราจะเจอกันอีกมั้ย? ผมขอเบอร์ติดต่อกับคุณได้มั้ยครับคนสวย"
"ไม่ค่ะ ฉันไม่ชอบติดต่อกับใครหลังจากที่เราได้นอนด้วยกันไปแล้วหนึ่งครั้ง โชคดีนะคะ"
เขามองตามหลังเธอออกมาด้วยความเสียดาย นี่ก็เป็นคนที่เท่าไหร่แล้วนะที่เธอมีความสัมพันธ์แบบวันไนท์สแตนด์ เธอเองก็จำไม่ได้ด้วยซ้ำ เธอเดินออกมาจากห้องเช่าก่อนจะหยิบมือถือเพื่อนโทรหาพี่คนสนิทของเธอ
"ฮาโหลเจ๊ ตอนนี้อยู่ไหน? เดี๋ยวฉันจะไปหา"
เมื่อปลายสายเห็นเบอร์ของเธอก็รับสายทันที และตอบกลับมาโดยไม่ต้องคิดอะไรมาก
"ฉันก็อยู่ที่เดิมนะสิ ได้ยินมาว่าเธอพาเด็กเข้าห้องแล้วจะออกมาทำไมอีกล่ะห่ะ "
ริษาทำหน้าเซ็งๆ ก่อนจะตอบออกไป
"ก็เจ้าหนุ่มแว่นนั่นมันไม่ถึงใจนะสิ ลีลาก็งั้นๆ แถมไอ้จู๋ยังเล็กอีก ฉันแทบหลับเลยละ มีแต่เขาที่รู้สึกคนเดียว เดี๋ยวฉันไปหาค่อยคุยกันนะ"
"ได้ๆ ฉันอยู่ที่โต๊ะประจำของเรานี่แหละ รีบๆ มานะวันนี้ฉันเจอคนๆ หนึ่งน่าจะถูกใจเธอแน่นอน"
"ฉันจะรีบไปนะเจ๊ แค่นี้นะ"
ตรู๊ดๆๆๆ
หลังจากที่ริษาวางสายจากเจ๊บอลเธอก็เรียกรถแท็คซี่ไปส่งเธอที่ผับทันที

