บทที่ 4 หลอกลวง(3)

ตอนที่ 4 หลอกลวง (3)

ส้มโอ “รู้สิ พี่เขาบอกว่าจะฉีดยาเข้าท้อง ถ้าหากไม่ท้อง ก็จะได้ 500,000 บาทแต่ถ้าท้องจะได้อีกเดือนละ 200,000 บาท จนกว่าจะคลอด”

ติน “แล้วรู้หรือเปล่าว่าถ้าคลอดเด็กแล้วจะต้องมอบเด็กให้คนอื่น”

ส้มโอเริ่มเงียบหลังจากได้ฟัง ส้มโอ “คิดว่าคงไม่ท้องหรอก พี่เขาบอกว่าโอกาสท้องมีน้อยกว่าการไม่ท้อง แค่มาสอดท่อแล้วฉีดยาก็ได้เงินเลย ส้มโอ ต้องการเงินที่บ้านกำลังเดือดร้อน ส้มโอ เลยมา”

จริงอย่างที่ ส้มโอ พูดเพราะการติดต่อนี้ทำขึ้นอย่างรีบเร่งมากไม่มีการเตรียมพร้อมผู้รับการฝังตัวอ่อน ไม่มีการให้ฮอร์โมน หรืออัลตร้าซาวด์ ปตินญา ทำการค้นหาข้อมูลในกูเกิ้ล เมื่อคืนพบว่าวันนี้จะมีการทำ IVF* แบบเร่งขั้นตอนมาก แต่ ปตินญา ไม่อยากคิดมากว่าเพราะอะไร เนื่องจากเงื่อนไขที่ให้มาน่าสนใจมากในการเสี่ยงครั้งนี้ ผลตอบแทนสูงแต่ความเสี่ยงต่ำ

“แล้ว ติน ละต้องการเงินเหมือนกันหรือเลยมาที่นี่วันนี้”

ติน นิ่งเงียบไปครู่หนึ่งไม่คิดว่า ส้มโอ จะถามคำถามนี้อย่างตรงๆซื่อๆ แต่เธอก็เป็นคนเริ่มคำถามก่อนเองดังนั้น ส้มโอ ก็มีสิทธิ์ถามเธอบ้าง

“ใช่ ตอนนี้ ติน อยู่ตัวคนเดียวพ่อแม่เสียหมดเพราะโควิด เลยตัดสินใจมาวันนี้”

“แล้ว ติน ใครชวนมาหรือ ส้มโอพี่รุจี โทรมาชวน”

พอได้คุยกันคนอื่นๆก็เริ่มพูดคุยด้วยถึงรู้ว่าทุกคนที่มาวันนี้ถูกติดต่อจากพี่รุจี โดยตรงทั้งหมด แต่ก็ไม่ได้บอกเหตุผลที่มาวันนี้ เหมือนส้มโอกับปตินญา

สักครู่ ก็มีเสียงเรียกจากข้างใน คุณ นิดา เชิญค่ะ หลังจากนั้นก็เรียกไปที่ละคน ปตินญาเป็นคนสุดท้าย เมื่อเข้าไปในห้องตรวจแล้วมีเพียงการวัดความดันและสอบถามว่าอยู่ในช่วงมีรอบเดือนหรือไม่ ทำประวัติถ่ายรูปหน้าตรงง่ายๆ พร้อมให้เซ็นต์สัญญา เรื่องบังเอิญ ที่ทุกคนไม่มีใครอยู่ในช่วงกำลังมีรอบเดือนหรือกำลังจะมีภายใน 7 วันหลังจากนั้น จึงเข้าไปอีกห้องที่นั้น มีเตียงผ่านตัดอยู่หนึ่งเตียงที่เหลือเป็นฟูกจำนวน 5 ลูกวางไว้ที่พื้น

ปีนัง ที่ใส่ชุดคนไข้นอนบนเตียงผ่าตัดวางขาบนขาหยั่ง มีคนแต่งตัวเหมือนหมอผ่าตัดกำลังดูบางสิ่งในหลอดแก้วที่เก็บอยู่ในกล่องเก็บความเย็น ใส่ในไซริ้งค์แบบมีสายยางที่หัวไซริ้งค์

รุจี นำชุดคนไข้มาให้บอกให้เปลี่ยนชุดพร้อมกับอาบน้ำแล้ว รอขึ้นเตียงผ่าตัดตามลำดับ

ปตินญารู้สึกเย็นเล็กน้อยในช่องท้องเมื่อ ทำการสอดท่อเข้าในช่องคลอดและฉีดของเหลวเข้าไป เธอมองไปด้านข้างเห็นอีก 4 คนนอนเรียงกันที่พื้น ส้มโอหันมายิ้มให้

กัญญานอนขมวดคิ้วจองมองบนเพดาน

นิกา นอนหลับตาเงียบๆ ปีนัง นอนหลับตาร้องไห้ หลังจากนั้น ปตินญา ถูกบอกให้นอนพัก 30 นาทีบนฟูก แล้วบอกว่าให้ไปรวมกันที่ด้านหน้า ขณะที่เธอจะออกไปรวมกับคนอื่นที่ด้านหน้า เธอมองเข้าไปในกล่องเก็บความเย็นพบว่ามีสติ๊กเกอร์ ของคลีนิคแห่งหนึ่งติดไว้ข้างหลอดแก้ว ที่มีปากกาเมจิ เขียนตัวเลขไว้ 1-22-5-62 ที่ข้างขวดสุดท้ายเธอไม่เข้าใจว่าคืออะไร เมื่อรวมกันที่ห้องรับรองด้านหน้า รุจี บอกให้ทุกคนกลับมาตรวจการตั้งครรภ์ในอีก 1 เดือนหลังจากนี้ นัดวันพร้อมกับมอบซองให้ ยกเว้น ปตินยา กับ กัญญา รุจีบอกว่าอีกสองวันนัดวันกันไปที่สำนักงานที่ดินเขต ไปทำเรื่องโอนคอนโดตามที่ตกลง

ก่อนแยกย้าย มีเพียง ส้มโอ ที่ขอ @line ของทุกคนไว้เป็นเพื่อน น่าแปลกอาจจะเพราะความใสซื่อ ขอส้มโอ แม้แต่กัญญาที่ดูเป็นคนจริงจังแต่ก็ยอม @line ด้วย เมื่อแยกย้ายมีเพียง กัญญาที่รุจี ตามไปส่งถึงบ้าน

รุจี ทำตามที่ตกลงจริงๆ นัดให้ไปที่สำนักงานที่ดินเขตทำการโอน คอนโดให้จริงๆ ก่อนครบกำหนด 1 เดือนที่ต้องไปคลีนิค อีกครั้ง ปติน ลองค้นหาใน กูเกิ้ล พิมพ์ชื่อคลีนิคที่เธอพบที่ข้างหลอดทดลองพบว่า เป็นคลีนิคสำหรับท่านชาย บนหน้าบนสุดมีข่าวเกี่ยวกับการขโมยน้ำเชื้อที่หายไปจากคลีนิค ปติน เริ่มรู้สึกเอะใจ จึงลองโทรไปสอบถามทางคลีนิค

“สวัสดีค่ะ โทรจากสำนักข่าวที่เคยมาทำข่าวนะค่ะ เรื่องการขโมยที่เกิดขึ้น ไม่ทราบว่ามีความคืบหน้าไหมคะ จะได้ติดตามความคืบหน้าค่ะ”

พนักงานต้อนรับที่รับโทรศัพท์ คิดว่าเรื่องราวก็เกิดขึ้นแล้ว ออกข่าวแล้วแต่ก็เงียบไม่ทีความคืบหน้า หากให้นักข่าวกดดันหรือให้เป็นข่าวอีกครั้งจะเป็นการกดดันให้ตำรวจเร่งมือจึงตอบไปตามจริง

“ไม่มีความคืบหน้าเลยค่ะ ตอนนี้ธุรกิจเก็บรักษาสเปิร์มของเราเสียหายมากค่ะ กับข่าวที่เกิดขึ้น”

“ไม่ทราบว่าทางคลีนิค ได้ทำการตรวจสอบไหมค่ะว่าเป็นสเปิร์มของใครบ้าง”

“เรื่องนี้ตอบไม่ได้ค่ะ แต่บอกได้แค่ว่าหายไป5 dose ค่ะ”

“ยังไงช่วยเขียนเรื่องนี้กดดันตำรวจด้วยนะคะ”

“…………..”

“ฮัลโหล ฮัลโหล ยังอยู่ไหมค่ะ”

“ตูด…….. ตูด……… ตูด”

ปตินรีบวางสาย รู้สึกเย็นวาบที่สันหลัง มึนชาไปทั้งหัว ภาพสติ๊กเกอร์ที่เห็นที่ข้างหลอดแก้ววนซ้ำเข้ามาในหัว

*การทำเด็กหลอดแก้ว (IVF – In Vitro Fertilization