ตอนที่ 5 หลอกลวง(4)

ตอนที่ 5 หลอกลวง (4)

หลังจากวางสายแล้ว ปติน รู้สึกกังวลใจกับที่ได้รู้ หากว่าสิ่งที่เธอคิดเป็นจริงจากข้อมูลที่ได้สิ่งที่ฉีดให้เธอไม่ใช่ ตัวอ่อนแต่เป็นน้ำเชื้อจากผู้ชาย ถ้าหากว่าเป็นเช่นนั้นจริงๆ หากเธอตั้งครรภ์จริง ทารกในท้องของเธอจะไม่ใช่ลูกของชายหญิงที่ต้องการให้อุ้มบุญ ฝากคลอดแต่เป็นลูกของเธอเอง ปติน ได้แต่ปลอดใจตัวเองว่า อาจจะไม่ใช่อย่างที่เธอคิดก็ได้ และบางทีเธออาจจะไม่ได้ตั้งครรภ์ก็ได้เธอพยายามตั้งสติและรอให้ครบเดือนเร็วๆ เพื่อตรวจการตั้งท้องหากเธอไม่ท้อง เรื่องนี้ก็จะจบเธอจะได้จบจากเรื่องนี้ พร้อมกับคอนโดที่จะเป็นบ้านของเธอในอนาคต เธอขอให้เป็นดั่งที่เธอคิดอย่างสุดใจ และพยายามข่มตานานให้หลับและนับวันให้ถึงวันนัดหมายที่คลินิกอีกครั้ง

ตลอดระยะเวลารอคอยให้ถึงเวลานัดหมาย1 เดือน ปติน มาอาการวิตกกังวล เริ่มมีอาการเวียนหัวบ่อยๆ อ่อนเพลีย เธอคิดว่าเป็นเพราะเธอกังวลมากเกินไป ในวันที่ครบกำหนดที่ต้องไปคลินิก เธอตื่นแต่เช้าเพื่อไปที่คลินิกก่อนเวลานัดหมาย เมื่อไปถึงพบว่าคนอื่นๆมารอที่หน้าคลินิกก่อนเธอแล้วทั้ง 4 คนรอไม่นาน รุจี ก็เดินทางมาถึงพร้อมกับเปิดประตูให้ทุกคนเข้ามาด้านในคลินิก และเริ่มทำการวัดความดันเก็บตัวอย่าง ปัสสาวะ เจาะเลือดแล้วให้ทุกคนรอผลที่คลินิก ก่อนจะออกไปส่งตัวอย่างเลือดที่ห้องLadที่ด้านนอกด้วยตัวเอง

ในช่วงเวลาที่รอคอยในคลินิกอยู่ๆ ปีนังเริ่มร้องไห้ ทุกคนในห้องเริ่มเป็นกังวลตามไปด้วยและไม่มีใครพูดอะไร ไม่นาน กัญญา ที่ทนไม่ไหวจึงพูดขึ้น “อย่าร้องไห้เลย ถ้ากลัวว่าจะท้องแล้วเธอจะมาที่นี่ทำไม อย่าทำให้ทุกคนใจเสียสิ”

“…….อึก…อึก…อึก……..” ปีนังเปลี่ยนจากร้องไห้มาเป็นสะอึกสะอื้นพยายามกัดฟันไม่ร้องออกมาแต่ก็ยังคงตัวสั่นไม่หยุด

“ไม่เป็นไรนะส้มโอเองก็กลัวเหมือนกัน จากตอนแรกคิดว่าเป็นทางหาเงินง่ายๆ แต่พอรับเงินมาจริงๆ ส้มโอก็รู้สึกกลัวเหมือนกัน ร้องออกมาก็ดีจะได้ช่วยให้ระบาย”

ส้มโอได้พูดสิ่งที่ทุกคนรู้สึกและเก็บอยู่ในใจในตอนแรกเริ่มที่ตัดสินใจว่าจะทำ ไม่ได้รู้สึกหวาดกลัวเหมือนเช่นที่ตอนนี้ได้ทำลงไปแล้วและย้อนกลับมาไม่ได้

“อืม” ปีนังเริ่มหยุดร้องไห้แล้ว

“ส้มโอ ไปซื้อที่ตรวจครรภ์ มาลองทดสอบดูแล้วพบว่าท้อง ประจำเดือนก็ขาด คิดว่าคงท้อง” ภายในห้องเงียบไปช่วงหนึ่ง ส้มโอ พูดยิ้มๆแต่ก็มีความเครียดปนอยู่และดวงตามีน้ำตาคลอเสียงสั่นเล็กน้อย

“แล้วพวกเธอล่ะ ประจำเดือนขาดหรือเปล่า?” ครั้งนี้น้ำตาส้มโอไหลออกมาแต่รีบเช็ดไว้ แล้วยิ้มไปที่คนอื่นๆในห้อง ความจริงแล้วประจำเดือนของ ปติน ขาดมา 2 สัปดาห์ แล้วแต่เธอแค่ไม่อยากรับรู้หรือยอมรับความจริงเธออยากเหลือความหวังไว้ให้มากที่สุดกยืดเวลาออกไป เธออยากมาตรวจที่คลินิกครั้งนี้เป็นการยืนยัน

“ประจำเดือนเราไม่มา 2 อาทิตย์แล้ว” ปีนังพูด

“หลังจากที่มาคลินิกคราวก่อน ปีนังไปซื้อยาคุมฉุกเฉินกินกันไว้แล้ว แต่ก็ยังท้อง”

ปติน เธอมองไปยัง ปีนัง เธอคิดไม่ถึงว่า ปีนัง จะคิดโกงเงินการรับจ้างอุ้มบุญ แบบนี้ถ้าหากทานยาคุมฉุกเฉินแล้วสามารถคุมกำเนิดได้ เงิน 500,000 บาท จะได้มาฟรีเหมือนได้เปล่า ปติน ตกใจที่เธอลืมคิดถึงเรื่องนี้ไป

“เราก็แอบกินยาเหมือนกัน แต่ประจำเดือนก็ขาด ยาคุมฉุกเฉินไม่ค่อยช่วยอะไร”

นิดาพูดขึ้นด้วยความนิ่งสงบ

กัญญา “เราไม่ได้กินยา แล้วประจำเดือนของเราก็ขาดเหมือนกัน แล้วเธอล่ะ” กัญญามองมาที่ ปติน

“เราลืมคิดเรื่องยาคุม ไปเลย ประจำเดือนเราขาดมา 2 อาทิตย์แล้ว”

“เราว่าจะไปทำแท้ง เราไม่อยากท้องอยากหยุดการตั้งครรภ์” ปีนังพูดขึ้นมา

“มีใครอยากไปกับเราไหม”

“หลังจากรับเงินเดือนนี้เราจะหายตัวไป เราต้องการเงินแค่ 700,000 บาท เราจะหนีไปไม่มาที่นี่อีก เรา หาสถานที่ไว้แล้วหากรีบทำก็จะไม่เป็นอันตรายมากมีใครอยากไปกับเราไหม”

นิดา “เราไปด้วย เราไปเป็นเพื่อนได้แต่เรายังต้องการเงิน 1,000,000 บาท ยังทำตอนนี้ไม่ได้ต้องรอครบ 3 เดือนก่อน”