ตอนที่ 5

คัทลียาเอ่ยขึ้นท่ามกลางความเงียบ แต่คำพูดนั้นทำให้คนฟังมีสีหน้าเปลี่ยนไป

“มันไม่ได้เป็นการรบกวนอะไร” น้ำเสียงนั้นเริ่มเครียด “ในเมื่อฉันรับปากกับพ่อของเธอแล้วฉันก็จะทำตามอย่างที่พูด”

ก็แค่ทำตามสัญญา แต่เขาอาจไม่ได้เต็มใจอย่างที่ว่า ก็ดูสีหน้าเข้มขรึมนั่นเสียก่อนซึ่งมันต่างจากในความฝันโดยสิ้นเชิง

“แต่ว่า...”

“ถ้าเธอมาอยู่ในไร่นี้แล้วเธอต้องทำตามกฎกติกาของที่นี่ ตอนนี้เธอเป็นเด็กในปกครองของฉัน เพราะฉะนั้นเสียงของผู้ปกครองจึงสำคัญที่สุดสำหรับเธอ”

คัทลียาถึงกับอึ้งไป เธอมองหน้าเขา...หล่อแค่ไหนแต่ถ้าชอบวางอำนาจก็ไม่ไหวเหมือนกัน เด็กสาวจำต้องตามน้ำ เธอไม่แสดงความเห็นใด ๆ อีกนอกจากฟังคำสั่งของเขา

“เดี๋ยวเอากระเป๋าเสื้อผ้าไปเก็บ ฉันให้แม่บ้านจัดห้องไว้ให้เธอแล้ว เธอหิวหรือยัง หนูนิด?”

“ไม่ค่ะ...หนูนิดกินมาแล้ว” เธอตอบไม่เต็มเสียงและดูเหมือนอีกฝ่ายจะรู้ว่าเธอรู้สึกยังไง ไกรสูรย์ปรับสีหน้าให้เครียดลงเล็กน้อย เขาก็มักเป็นเช่นนี้ เป็นที่รู้ดีของคนทั้งไร่ว่าเขามักไม่ค่อยพูดล้อเล่นกับใคร ออกจะจริงจังมากเกินไปจนบางครั้งดูเป็นคนแข็ง ๆ

ทั้งที่เขาเริ่มรู้สึกแปลก ๆ ตั้งแต่เห็นหน้าคัทลียาครั้งแรก หัวใจของเขาเหมือนเต้นผิดจังหวะ เขาตะลึงงันในความสวยของสาววัยสะพรั่งจนแนะนำตัวเองแทบไม่ถูก แต่เธอคงไม่ทันจับสังเกตเขาเพราะไกรสูรย์พยายามบดบังความรู้สึกข้างในด้วยการทำเสียงแข็ง ๆ

“เอาล่ะ” เสียงเขาอ่อนลง “ฉันจะให้เธอช่วยงานในไร่ก่อน แล้วหลังจากนี้จะดูให้ว่าเธอควรจะเรียนต่อที่ไหน...ในระดับอุดมศึกษา คืนนี้ไปพักผ่อนก่อนเถอะ เดี๋ยวจะให้แม่บ้านพาไปห้องของเธอ”

กล่าวจบเขาก็หยิบกระดิ่งเล็ก ๆ ขึ้นมาสั่นก่อนที่แม่บ้านจะรีบวิ่งเข้ามาในห้อง คัทลียาไม่ถามหรือพูดอะไรอีก เธอทำตามคำสั่งของ ผู้ปกครอง คนใหม่ นั่นคือเดินตามแม่บ้านไปยังห้องของตัวเองกับความคิดมากมายว่าพรุ่งนี้ชีวิตของเธอในไร่มัทนารีจะเป็นอย่างไรต่อไป

คัทลียารีบตื่นขึ้นมาตั้งแต่ตอนไก่โห่ของเช้าวันต่อมา เธออาบน้ำและสวมเสื้อผ้าในชุดทะมัดทะแมงนั่นคือเสื้อยืดกับกางเกงยีนส์แบบสกินนี่ หญิงสาวรีบออกไปหน้าบ้านเรือนไทยซึ่งเธอเห็นว่าตอนนี้ยังไม่มีใครแม้แต่ไกรสูรย์

เจ้าของไร่และผู้ปกครองของเธอที่หนาตาหล่อเหลาปานเทพบุตรแต่เป็นคนพูดแข็ง ๆ และดูเหมือนวางอำนาจ ดูแล้วไม่น่าจะเป็นผู้ชายโรแมนติกเลยสักนิด หญิงสาวคิดพลางเดินลงไปสำรวจไม้ดอกไม้ประดับลานตาในสวนแสนสวยซึ่งอยู่ห่างจากเรือนไทยไปไม่ไกล

สวนไม้ดอกไม้ประดับของไร่มัทนารีมีพื้นที่กว้างใหญ่มาก สมแล้วกับที่เป็นแหล่งส่งออกไม้ดอกสวยงามไปถึงต่างประเทศ คัทลียาเดินดูจนแสงแดดเริ่มสาดส่องมาถึง เธอจึงเดินไปอีกด้านหนึ่งที่เห็นว่าเป็นโรงเรือนขนาดกลาง