บทที่ 2.จบตอน

ดามพ์วางร่างบางลงบนเตียงกว้างอย่างทะนุถนอม มองใบหน้าแดงก่ำของคนตัวเล็กที่เต็มไปด้วยความเขินอายอย่างเอ็นดู หลังจากที่เขาพานารินมาถึงหัวหินและพาเธอเที่ยวชมร้านรวงต่างๆ ตามแหล่งท่องเที่ยวยอดนิยมก่อนจะพานารินเข้ามาพักในโรงแรมหรูระดับห้าดาวซึ่งเป็นหนึ่งในโรงแรมที่เขามีหุ้นส่วนอยู่ แล้วเริ่มปฏิบัติการ กินเหยื่อตัวน้อย ให้สมใจอยากเสียที...

“รินเหนียวตัวอยากอาบน้ำค่ะ” นารินเสียงแผ่วพร่าด้วยความหวั่นไหว แน่นอนล่ะจะมีหญิงสาวคนไหนบ้างไม่หวั่นไหวเมื่อถูกเขาจู่โจมเช่นนี้

“เดี๋ยวพี่อาบให้”

“ไม่ต้องค่ะ รินอาบเองได้พี่ดามพ์ลุกออกไปสิคะ รินหนักจะแย่”

“ตอนนี้ก็ลุกแล้วครับคนสวย” ดามพ์ยืนยันด้วยการกดหน้าท้องแกร่งลงเสียดสีกับหน้าท้องแบนราบของเธอเบาๆ นารินหน้าแดงก่ำผิวกายร้อนผ่าวราวจับไข้ ใจสาวสั่นหวั่นไหวเหลือคณา... ทั้งหวาดหวั่นและอยากรู้อยากลองว่าหากเธอกับเขาทำมากกว่ากอดกันแบบนี้มันจะเป็นอย่างไร แต่อีกใจก็บอกให้รักนวลสงวนตัว...

“รินจ๋า..”

“ขา..”

นารินขานรับเสียงแผ่วพร่าเมื่อชายหนุ่มก้มลงมาชิดแก้มเนียนสุกปลั่งใจสาวเต้นแรงจนเธอกลัวว่ามันจะทะลุอกออกมา

“เป็นของพี่ดามพ์ได้ไหมคนดี...” มันไม่ใช่คำถามเพื่อจะรอคำตอบและดามพ์ก็ไม่รอให้เธอตอบด้วย ชายหนุ่มกดริมฝีกปากลงบนกลีบปากนุ่มทันทีที่เธอเผยอปากออก...

ดามพ์คลึงเคล้าเรียวปากสาวอย่างอ่อนโยนในคราแรกจนเมื่อหลอกล่อให้สาวน้อยหลงเพริดไปกับตนได้แล้วก็บดขยี้ดูดดึงลิ้นเล็กอย่างเร่าร้อน ยิ่งเธอตอบสนองอย่างเต็มอกเต็มใจเขาก็ลืมทุกสิ่งทุกอย่างตอนนี้เขาคิดเพียงแค่ว่าต้องครอบครองร่างงามนี้เท่านั้น นารินจะต้องเป็นของเขา...

“อืม หวานเหลือเกินรินจ๋า สาวน้อยของฉัน นาริน... รินของพี่ดามพ์...”

ชายหนุ่มครางชิดแก้มใสแดงก่ำชื่นชมเอาใจสาวน้อยในอ้อมแขน กดจมูกโด่งลงสูดกลิ่นแก้มสาวเจ้าเข้าปอดลึกๆ แล้วลากไล้ลิ้นร้อนผ่าวลงไปตามลำคอระหงที่ส่งเสียงครางแสนรัญจวนใจ สาวน้อยอ่อนด้อยประสบการณ์มึนเมาลุ่มหลงในวังวนพิศวาสที่ในชีวิตสาววัยยี่สิบเอ็ดปีอย่างเธอไม่เคยลองลิ้มหรือรู้จัก และบัดนี้เธอก็กระสันอยากรู้อยากลองอยากสัมผัส โดยเฉพาะสัมผัสอันเร่าร้อนจากชายหนุ่มอันเป็นที่รัก...

“อ๊า.. พะ พี่ดามพ์ ย่ะ อย่า... อ๊ะ อืมมม...” นารินครางกระเส่าทั้งสับสนและอยากลอง เมื่อเขาเคลื่อนใบหน้าหล่อเหลาลงไปซุกไซ้ร่องอกอวบและมือหนาก็เคล้นคลึงทรวงสาวอวบใหญ่เกินตัวเปล่าเปลือยอย่างเมามัน แล้วดามพ์ถอดเสื้อผ้าเธอออกตั้งแต่เมื่อไหร่กัน... นารินคิดอย่างมึนงงแล้วก็ต้องสะดุ้งด้วยความเสียวซ่านเมื่อนิ้วแกร่งสะอาดสะอ้านของดามพ์สะกิดยอดอกสีชมพูเข้มอย่างหยอกเย้าสติอันมั่นคงของเธอก็พลันสั่นคลอนและสุดท้ายก็มีเพียงความซ่านรัญจวนเข้ามาแทนที่

“โอ.. พี่ ดามพ์...” นารินครางกระเส่าพูดติดๆ ขัดๆ พอๆ กับลมหายใจที่สะดุดไปจากความเสียวกระสัน นารินครางพลิ้วเมื่อทั้งปากและนิ้วของเขาเริ่มมาวนเวียนหยอกเย้ากับยอดอกของตน แผ่นหลังบางแอ่นหยัดกายขึ้นเหมือนเสนอให้เขาเชยชม ในขณะที่ดามพ์รีบถอดเสื้อผ้าของตนเองออกอย่างรวดเร็ว…

“สวยเหลือเกินรินจ๋า..”

ดามพ์มองทรวงสาวอวบอิ่มอย่างพึงใจไม่คิดว่าสาวน้อยตัวบางอรชรเช่นนารินจะซ่อนทรวงสาวมหึมาเอาไว้ และสิ่งที่เธอมีก็เป็นสิ่งที่ธรรมชาติสร้างสรรค์ขึ้นมาโดยแท้ เขาก็ช่างโชคดีเหลือเกินที่ได้เป็นคนสัมผัสมันคนแรก ชายหนุ่มคิดขณะจรดริมฝีปากครอบครองยอดทับทิมหวานล้ำอย่างหิวกระหาย ดูดดึงอย่างคนที่โหยหิวอาหารมาแรมปี ทำให้นารินครางระงมด้วยความเสียวซ่าน สาวน้อยจิกเล็บลงบนบ่าแกร่งทั้งสอดไซ้เสยเรือนผมดกหนาของเขาอย่างหวามไหวซ่านรัญจวน พร้อมกับกดศีรษะทุยสวยลงชิดอกอวบของตนอย่างลืมตัว...

“รินจ๋าให้ความรู้สึกเหลือเกิน อืม... หวาน...” ชายหนุ่มครางกระเส่าอย่างถูกใจกับการตอบสนองอย่างไร้จริตของเธอ มือใหญ่ลูบไล้เรือนกายขาวละมุนอย่างหลงใหล กลิ่นกายสาวหอมละมุนผสมผสานกับกลิ่นกายชายและกลิ่นเพศรสคละคลุ้งไปทั้งห้องนอนกว้างของห้องสูทสุดหรู ร่างสาวแอ่นหยัดร่างขึ้นเสียดส่ายกับกายแกร่งที่เปลือยเปล่าไม่แพ้กันอย่างลืมตัวแต่ทำให้ดามพ์พอใจที่สาวน้อยหลงเพริดไปกับรสสวาทที่เขาปรนเปรอให้

ดามพ์ก็ละริมฝีปากร้อนผ่าวจากทรวงสาวอวบใหญ่อย่างตัดใจแล้วลากลิ้นร้อนรุ่มไล้เลียไปทั่วกายสาวเรื่อยมาลงมายังสะดือสวยก่อนจะระรัวลิ้นร้อนหยอกเย้าจนสาวน้อยสะดุ้งดิ้นพล่านด้วยความเสียวกระสันและเหมือนว่านี่คือจุดอ่อนไหวไวต่อสัมผัสของเธอ

“อ๊า พะ พี่ดามพ์ อา..” นารินเกร็งหน้าท้องครางกระเส่ามากขึ้นเมื่อลมหายใจอุ่นร้อนละจากสะดือสวยเป่ารดมายังหน้าท้องเนียนเรื่อยมายังดงดอกไม้ฉ่ำพราวด้วยหยาดน้ำหวานของตน ที่ดามพ์ตะลึงมองกลีบดอกไม้แสนบริสุทธิ์ที่ฉ่ำเยิ้มยั่วยวนตรงหน้ารู้สึกลำคอแห้งผากขึ้นมาทันทีด้วยความกระหายทั้งกลิ่นเพศรสที่เย้ายวนรุนแรงก็ทำให้เขาทำในสิ่งที่ไม่คิดจะทำให้กับหญิงใดมาก่อน...

ลิ้นร้อนระอุราวเปลวไฟแตะแต้มลงบนกลีบกายสาวช้าๆ ก่อนจะกวาดไล้เสียกลีบดอกไม้งามด้วยหิวกระหายและหลงใหลไปกับรสชาติหวานล้ำอย่างที่เคยจินตนาการไว้ เกสรสาวระเรื่อถูกดูดดึงโลมเลียจนสาวน้อยไร้เสียงสาครางเสียงดัง แอ่นกายส่ายเสียดกระชั้นชิดติดตามเรียวลิ้นของเขาอย่างไร้ยางอาย ซ้ำยังกดรั้งให้ใบหน้าหล่อเหลาให้แนบชิดกับกลีบดอกไม้ฉ่ำหวานของตนอีกด้วย อีกทั้งเรียวขาเสลาก็แยกออกกว้างพร้อมที่จะให้เขาโจนจ้วงเข้าสู่หลืบเร้นเร่าร้อนพรั่งพร้อมของตน

“โอ้ว พี่ดามพ์ขา สะ เสียว อู้ยย.. อา..” ด้วยใบหน้านวลใสแดงเรื่อ ดวงตาหรือปรือปรอย ริมปากอวบอิ่มระเรื่อเผยอครางกระเส่าไม่เป็นภาษา ดามพ์เหลือบมองภาพอันเย้ายวนใจตรงหน้าแล้วร้อนไปทั้งแก่นกายแข็งขึงพรั่งพร้อมของตน ความจริงเขาร้อนและพร้อมตั้งแต่ได้จูบเธอแล้ว แต่เพราะรู้ว่านารินยังอ่อนหัดเขาจึงพยายามจะไปช้าๆ

“รินจ๋า หวานเหลือเกิน อื้ม อีกนิด พี่ขอกินรินอีกนิด”

“พี่ดามพ์ขา ริน... โอว รินสะ เสียว... ไม่ไหวแล้ว รินร้อนจัง อ๊า...” นารินครางพลิ้วสะโพกมนส่ายร่อนระรัวตามจังหวะลิ้นที่จุ่มจ้วงเข้าออกซอกกลีบสาว รู้สึกได้ก็ถึงแรงเหวี่ยงมหาศาลที่เหวี่ยงเธอขึ้นไปบนฟ้า ความเสียวซ่านที่อัดฉีดรุนแรงในกายจนมันแตกพร่าออกเป็นเสี่ยงๆ สะโพกสาวเกร็งสะท้านรู้สึกได้ถึงความชื้นฉ่ำที่แตกระส่ำออกมาอย่างไม่อาจอดกลั้นไว้ได้...

ดามพ์ละใบหน้าจากกลีบดอกไม้งามอย่างตัดใจแล้วมุ่งมาที่ทรวงสาวอวบใหญ่วนเวียนเลียไล้ดูดดึงยอดอกสีหวานอย่างชื่นชอบหลงใหลไม่แพ้กลีบดอกไม้ฉ่ำเยิ้ม ก่อนจะจับเรียวขาเธอแยกออกกว้าง กลีบสาวฉ่ำพราวพร้อมพรักยั่วให้อยากเข้าไปแนบชิดทั้งกลิ่นหอมแห่งเพศรสก็ยิ่งยั่วยุให้อารมณ์หนุ่มรุ่มร้อน และดามพ์ก็ไม่อาจจะอดทนได้อีกต่อไป.. ดามพ์ลากแก่นกายแกร่งของตนหยอกเย้าเกสรสาวที่เปิดเปลือยต่อสายตาช้าๆ ยั่วให้สาวน้อยอารมณ์แตกซ่านมากขึ้น นารินครางระงมด้วยความซ่านเสียวและทรมานด้วยความร้อนที่อัดแน่นในกายที่เธอไม่เข้าใจว่ามันคืออะไร รู้แค่เพียงว่าดามพ์จะสามารถทำให้ความร้อนนั้นหมดไป แล้วใบนวลใสก็หน้าเหยเกด้วยความเจ็บปวดเมื่อดามพ์ค่อยๆ กดแก่นกายเข้าไปในโพรงดอกไม้งามช้าๆ ช่องทางที่คับแน่นจนแทบขยับไม่ได้ชายหนุ่มเกร็งจนเกือบหายใจไม่ออก...

“โอ แน่นเหลือเกินรินจ๋า... พี่ดามพ์ต้องการรินใจจะขาดแล้ว...” ดามพ์ครางเสียงพร่าพยายามกดแก่นกายอีกครั้งเพื่อให้ฝ่าด่านอันแสนอึดอัดนี้…

“กรี๊ดดด...โอ๊ย ระ รินจะ เจ็บ...ฮือออ...” เสียงหวานสะอื้นไห้เมื่อเขาสามารถฝ่าความคับแคบเข้าไปอยู่ในร่างสาวที่แดงก่ำไปทั้งตัวได้ ในขณะที่นารินรู้สึกเหมือนร่างจะฉีกขาด น้ำตาเม็ดโตไหลนองหน้าดามพ์ถึงกับกัดฟันกรอดด้วยความเจ็บปวดทรมานไม่ต่างกัน ทั้งโกรธตัวเองที่เผลอทำให้เธอเจ็บทั้งๆ ที่รู้ว่าเธอไม่เคย...

“อยู่นิ่งๆ รินจ๋า... แล้วทุกอย่างดีขึ้นนะครับที่รัก...” ดามพ์ปลอบเบาๆ พลางก้มลงจูบซับน้ำตาให้อย่างอ่อนโยนแล้ววกมามอบจุมพิตเร่าร้อนให้เธออีกครั้งมือใหญ่ก็ฟอนเฟ้นทรวงสาวอย่างเมามันสร้างความเสียวกระสันให้ลุกโชนขึ้นอีกครั้ง

“อื้ม พี่ดามพ์ขา.. อา..” นารินครางพร้อมทั้งขยับตัวช้าๆ เมื่อความเจ็บปวดจางหายไป มีความรู้สึกเสียวซ่านแปลกใหม่เข้ามาแทนที ดามพ์ยิ้มอย่างพอใจแล้วขยับกายแกร่งโยกคลึงช้าๆ เสียดส่ายสะโพกสอบหมุนวนบดเบียดกับหน้าท้องเนียน ให้เธอได้รับรู้ถึงความแนบชิดระหว่างร่างกายชายหญิง นารินยกร่างเสียดส่ายเข้าหาดามพ์อย่างเร่าร้อนลืมตัวมึนเมาไปกับรสสวาทที่เริ่มร้อนแรงขึ้นทุกขณะ ชายหนุ่มยิ้มสมใจแล้วกระแทกแก่นกายเข้าหาอย่างเมามัน แรงโจนจ้วงดุดันเร่าร้อน

ดามพ์กัดกรามกรอดขณะสาวสะโพกห่มโหมรัวเร็วขึ้นๆ พร้อมกับครางลึกๆ ในลำคอ นารินเองครางกระเส่าเสียวซ่านไปทั้งกาย มือเล็กจิกทึ้งผ้าปูที่นอนจนยับย่นแอ่นกายเสียดส่ายกระเด้งสะโพกรับแก่นกายชายที่โหมเข้าหาอย่างลืมตัวลืมใจ รู้สึกเสียวซ่านเมามันไปกับเขา เสียงครางกระเส่าเร่าร่อนผสานกับเสียงเนื้อหนุ่มสาวกระทบกันดังก้องราวดนตรีสวรรค์...

“อ๊ะ โอววว... ซี้ดดด ดีเหลือเกินรินจ๋า ริน ไม่ไหวแล้ว พี่จะระเบิดแล้ว โอ้ว”

“ระ ริน อ๊า ซี้ด อ้ายยยย...” นารินพูดไม่ออกบอกไม่ถูกได้แต่เด้งกายรับแรงโจนจ้วงจากเขา

“โอ้วววว อ๊ากกก...”ดามพ์ตะโกนก้องด้วยความเสียวสุดใจก่อนจะแตกระส่ำในร่องหลืบคับแน่น ลาวารักไหลทะลักทลายเอ่อนอง ร่างหนาสั่นเทิ้มลำคอแกร่งปูดโปนด้วยเส้นเลือดก่อนจะทรุดซบลงกับอกสาวที่ไหวสะท้านด้วยแรงหอบหายใจระรัวด้วยความสุขสมเหนือคำบรรยาย...