EP 11 บีบให้ทำ

หลังจากที่ได้คำแนะนำจากแม่อย่างเคเรน ไอติมไม่รอช้าที่จะจองตั๋วเที่ยวเดียวบินไปภูเก็ตอย่างเร่งด่วน ระหว่างทางที่นั่งเครื่องเธอคิดบางเรื่องอยู่ตลอดเวลา มันเป็นเรื่องที่ค่อนข้างจะละเอียดอ่อนมากเลยทีเดียว หากตัดสินใจทำไปแล้วเธอจะต้องยอมรับผลที่ตามมาให้ได้ มือที่กำลังถือหลอดยาเล็ก ๆ สีขาว เขย่ามันเล่นไปมาอย่างนึกสนุก

“คุณอากำลังบีบให้น้องติมต้องทำแบบนี้เองนะคะ” ไอติมกะตุกยิ้มหลังคิดถึงค่ำคืนนี้ เธอเก็บหลอดยาใส่กระเป๋าใบเล็กเช่นเดิม

ไม่นานร่างบางก็มาถึงรีสอร์ทที่เตชนาเข้าพักอยู่ มันเป็นรีสอร์ทของเพื่อนพ่อเธอไม่ใช่ใครอื่นไกล อาครามนั่นเอง ไอติมมองร่างหนาที่กำลังยกแก้วกาแฟขึ้นดื่มริมสระ เหม่อลอยจนไม่รู้ด้วยซ้ำว่าตอนนี้เธอประชิดตัวเขาแล้ว

“หนีน้องติมอยู่หรือเปล่าคะ?” เสียงเล็ก ๆ ที่กระซิบข้างหูทำเอากันต์ถึงกับสดุ้งเลยทีเดียว

“มาได้ยังไงคะ?”

“มาตามหาคนหายค่ะ หนีมาไม่ยอมบอกน้องติมไม่พอ ไม่รับสายน้อง ติมด้วย คุณอากำลังคิดจะทำอะไรอยู่คะ?” ไอติมไม่อ้อมค้อม เธอกอดอกเพื่อรอฟังคำตอบที่เตชนาจะให้ แต่แล้วเขาก็เงียบไป

“ว่าไงคะ คิดจะทำอะไร อย่าเงียบใส่น้องติมแบบนี้”

“ไอติม”

“คะ?” เธอเริ่มหวั่นกับการเรียกครั้งนี้ โดยส่วนมากแล้วเตชนาไม่เคยเรียกเธอว่าไอติมเลย ส่วนมากจะเป็นน้องติม เว้นแต่เรื่องที่เขากำลังจะพูดมันค่อนข้างเป็นผลลัพธ์ที่แย่

“ตัดใจจากอาได้มั้ยคะ อาคิดว่าเราสองคนไม่เหมาะสมกันหรอก”

“เพราะพ่อหมอ เพราะพี่ดล คือเพราะใครคะ”

“เพราะอาเอง” ชายหนุ่มหันกลับมามองแววตาของไอติมที่ตอนนี้กำลังไหวสั่น น้ำตาที่ไหลออกมาทำเอาเขาเองก็ปวดใจไม่แพ้กัน แต่จะให้ทำยังไง ในเมื่อเขาคิดทบทวนแล้ว

“อาไม่ได้รักหนูในแบบนั้น อาเห็นน้องติมเป็นแค่หลานสาวคนหนึ่ง อย่าทำให้อาอึดอัดไปมากกว่านี้เลยนะคะ” เธอเคยคิดว่าเตชนาใจดีกับเธอมาตลอด แต่วันนี้มันไม่ใช่เลย เขาใจร้าย ร้ายกว่าใครที่เคยเจอ ร้ายที่เอาแค่ความกลัวของตัวเอวมาตัดโอกาสทั้งเธอและเขา

“คุณอาจะบอกว่าอึดอัดใช่มั้ยคะ เวลาที่ไอติมแสดงออกว่ารักคุณอา?”

“….” แค่กลั้นใจพูดไปครั้งแรกก็ยากแล้ว เขาไม่สามารถจะย้ำคำพูดแบบนั้นได้อีกครั้งจริง ๆ จึงเลือกเบือนหน้าหนีไปทางอื่น

“งั้นก็ได้ค่ะ ทานน้ำนี่หน่อยนะคะ ไอติมตั้งใจทำมาเอง คุณอาทานเสร็จน้องติมจะกลับ” กันต์รับขวดน้ำมาถือไว้แบยนั้น ไม่กล้าที่จะกินมันเพราะกลัวว่าไอติมจะจากไป แต่แล้วสายตาที่เต็มไปด้วยความกดดันของเธอทำให้เขาต้องยกมันขึ้นดื่มด้วยความจำใจ

“น้องติมขอเข้าห้องน้ำแป๊บนะคะ แล้วน้องติมจะไป” ไอติมพูดจบก็หมุนตัวเดินเข้าห้องน้ำ เตชนาน้ำตาไหลทันทีที่เห็นเธอหันหลัง นี่แค่เธอไปทำธุระส่วนตัวยังเหมือนเขาถูกลากหัวใจออกไปด้วย ไม่อยากคิดถึงตอนที่เธอเตรียมจะเดินออกหน้าประตูห้องไปเลย

“อดทนเอาไว้ เจ็บอีกครั้งไม่ตายหรอกเตชนา” ชายหนุ่มพูดกับตัวเองและถอนหายใจเบา ๆ ก่อนจะปาดน้ำตาออกจากใบหน้า กันต์ยืนมองทะเลเพื่อรอเวลาให้ไอติมออกจากห้องน้ำ แต่แล้วความร้อนลุ่มในตัวทำให้เขารู้สึกปวดหนึบกลางกาย

“อากันต์คะ น้องติมทำเสื้อเปียกน้ำ มีให้เปลี่ยนมั้ยคะ?” เสียงของเธอทำให้เขาหันกลับไป ก่อนจะพบว่าเชิ้ตขาวที่คนตัวเล็กใส่ในตอนแรกมันเปียกช่วงอกยาวลงไป ผ้าบาง ๆ เมื่อถูกน้ำสีชุดชั้นในก็เด่นชัดขึ้นมา

“อึก” เตชนากลืนน้ำลายลงคอด้วยความยากลำบาก ท่อนเอ็นของเขาดันจนตุงขึ้นมา ไอติมเห็นมันแต่ยังแสร้งทำว่าไม่รู้

“มีให้น้องติมเปลี่ยนมั้ยคะ น้องติมไม่ได้เอาเสื้อผ้ามา?” ไอติมย้ำอีกครั้งหลังเห็นว่าเขาเอาแต่จ้องหน้าอกของเธอไม่ยอมละสายตาไปไหนเลย และเหมือนสติของเตชนาจะดับวูบไปแล้ว เขากำลังหน้ามืดตามัวเต็มที

“นะ..ในห้อง น้องติมลองไปเลือกดูเอาเลยค่ะ”

“พาเข้าไปหน่อยค่ะ น้องติมไม่ชอบเขาห้องของคนอื่น”

“คนอื่นงั้นเหรอ” เตชนาไม่รู้เลยว่าต้องรับมือกับอะไร ความเสียใจหรือความอยากที่กำลังมากขึ้นในตัวเอง

“ค่ะ ยังไงเราสองคนก็เป็นแค่คนอื่น คุณอาเป็นแค่เพื่อนของพ่อไอติม เพราะงั้นไอติมไม่อยากถือวิสาสะ” เธอกระตุ้นความโกรธของเขา เขารู้แต่กลับปล่อยให้เธอเอาชนะได้ด้วยการเผยความหงุดหงิดทางสีหน้า

“งั้นไอติมก็เดินตามอามา อาจะพาไปเปลี่ยนเสื้อ” กันต์เดินสวนคนตัวเล็กเขาไปยังห้องนอน เขาชี้ไปที่ตู้เสื้อผ้าให้เธอเลือกเอาเอง ไอติมเมื่อได้เสื้อที่ต้องการ เธอก็ปลดกระดุมเสื้อตัวเองออกจนหมดและถอดมันออกต่อหน้าต่อหน้าของเขา

“อะ..ไอติม”

“หื้ม” เธอกำลังเล่นงานเขาแล้ว แต่เขายังยินยอมให้เธอทำ หรือเพราะนี่คือสิ่งที่เขาต้องการจริง ๆ

“หนูคิดจะทำอะไร?”

“พิสูจน์ไงคะ ถ้าคุณอามั่นใจว่าคิดกับน้องติมแค่หลานก็ทนให้ไหว” เธอถอดกางเกงออกจนเหลือแค่แพนตี้ตัวน้อย ความอดทนอดกลั้นของ เตชนาขาดสะบั้น เขาดึงร่างบางมาสวมกอด ก่อนจะซุกไซ้ไปตามลำคอ

“ไม่รักไอติมอย่าทำ”

“หนูวางยาอาใช่มั้ยน้องติม?”

“แค่ทดสอบ แต่หากมั่นใจว่าไม่รัก นี่คือยานอนหลับ คุณอากินเข้าไปได้เลย” ไอติมยกขวดน้ำอีกขวดขึ้นมา มันผสมด้วยยานอนหลับชนิดรุนแรง

“อาให้โอกาสหนูแล้ว ให้หนูไปรักคนอื่น ทำไมไม่ไป”

“คุณอาเคยถามไอติมมั้ยว่าไอติมต้องการสิ่งนั้นหรือเปล่า เคยถามมั้ยว่าติมอยากเลิกรักคุณอาหรือเปล่า?” เธอถามด้วยน้ำตาที่นองใบหน้า

“ขอโทษ อาขอโทษ” กันต์ดึงไอติมมากอดไว้แน่น

“กินยานอนหลับเถอะค่ะ หลังจากนี้น้องติมจะตัดใจจากคุณอา ขอโทษที่ทำให้อึดอัด”

“สิ่งเดียวที่อาจะกินต่อจากนี้คือน้ำรักของหนู อย่าคิดว่าอาจะปล่อยให้หนูไปไหนอีกเลย หนูเลือกแล้วยอมรับมันให้ได้ เพราะหนูจะไม่มีทางหนีอาพ้น”

“แน่ใจเหรอคะ คุณอาผลักไสน้องติมมาตลอด น้องติมจะรู้ได้ไงว่าคุณอาจะไม่ทำอีกหลังจากที่ไอติมยอมทำแบบนั้นด้วย” เธอมองเขาลึกเข้าไปถึงข้างใน รู้ว่าทำยังไงเตชนาถึงจะยอมรับ ความจริงเธอชอบการเล่นสนุกยั่วยวนให้เขาตบะแตกมากกว่า แต่ช่วยไม่ได้ เขาอยากหลบหน้าเธอเอง เธอจำเป็นต้องใช้เส้นทางที่รวดเร็ว

“ถ้าอาทำ อาจะยอมให้หนูลงโทษทุกอย่างเลย เป็นเมียอานะคะเด็กดี อายอมแล้ว ไม่ให้หนูตัดใจอีกแล้ว”

“น้องติมจะเล่นสนุกกับคุณอาด้วยเกมส์รักนี้ก่อนแล้วกันจากนั้นคุณอาจะเจอบทลงโทษที่ทำให้ไม่กล้าทิ้งน้องติมแบบนี้อีก”