3

ได้รับ แพรไหมแอ่นกายตลึงเพริดป้อนให้อย่างเก้ๆกังๆเพื่อให้เขาชิมรสจนพอใจ

ดูอ่อนเดียงสากว่าที่คาดคิดไว้ ทั้งๆที่เธอเป็นฝ่ายเชิญชวนเขาก่อน ก่อนหน้านี้เขานึกว่าเกมรับรสสวาทจะเร่าร้อนรุนแรงจนเตียงไหม้ แต่นี่อะไรราวกับเขาต้องเป็นคนนำอยู่เพียงฝ่ายเดียว

เขาคิดว่าเขาผ่านการมีเซ็กซ์มามากและตนเองก็พอใจกับคู่นอนที่ตอบรับได้อย่างถึงใจมากกว่าคู่นอนไร้เดียงสาชนิดที่ต้องสอนกันทุกเรื่อง

แต่กลับหญิงสาวนางนี้เขากลับพึงใจที่เธอพร้อมจะให้เขานำทางมากกว่าจะเดินเคียงกันไปบนสนามรัก ความต้องการจากแรงขับมีมากจนวิษุวัตคับแน่นจนอยากแทรกร่างเข้าไปข้างในของเธอแล้วกระแทกกระทั้นเข้าใส่ก่อนจะระเบิดตัวตนมันเสียนาทีนี้เลย

เขาดันร่างน้อยลงนอนบนเตียง เธอตาปรอยมองมาอย่างเปิดเปลือยความรู้สึกว่าต้องการเขา มือควานคว้าหาตลอดเวลาดูน่าใคร่ล้นพ้น หากดิ้นรนขัดขืนสักนิดเขาคงเชื่อสนิทใจว่าเธอยังสดสะอาดอยู่ แต่นี่กลับนอนรอเขาแถมยังมองตาเชื่อมเสียอีก วิษุวัตปลดเปลื้องผ้าของตัวเองออกทีละชิ้นอย่างไม่รีบไม่ร้อน ทั้งยังมองเรือนกายงดงามที่ยังมีเสื้อผ้าบดบังบางส่วนของเนื้อตัวเธออยู่ ภาพนั้นยิ่งทำให้อยากได้เธอมากยิ่งขึ้น

“เคยนอนกับคนแปลกหน้ามากี่คนแล้ว”

เขาถามออกไปอย่างที่ใจตนเองวูบโหวงแปลกๆ นึกถึงภาพที่เธอนอนกับคนอื่นแล้วตาขวางขึ้นมาอย่างบอกไม่ถูกว่าทำไม

“คะ?”

เสียงหวานๆของหญิงสาวที่เขาจำได้แต่ชื่อเล่นว่าชื่อแพร ถามเบาหวิวแฝงเร้นไปด้วยความปรารถนาสุดกลั้น

‘ช่างมันเถอะ’

เขาสบถเบาๆก่อนจะตามลงมาทาบทับเธอ ปิดริมฝีปากอีกครั้ง มืออุ่นร้อนเคลื่อนไปตามเนื้อตัวเฟ้นนวดที่ทรวงอิ่มหยอกเย้าเพียงครู่แล้วไต่ลงไปยังแกนกายอวบอิ่มจนพบเนินเนื้อนูนปกคลุมอย่างเรียบลื่นนุ่มมือ ขยับรุกเร้าเพียงนิดที่กลีบเนื้อแสนนุ่มก็รับรู้ถึงการตอบสนองที่ลื่นชุ่มมือ สะกิดเขี่ยปุ่มปมที่ขึงแข็งไปมา ครู่เดียวเขาก้มลงดูดกลืนยอดอกของเธอไปพลาง หญิงสาวดิ้นพล่านกรีดร้องอย่างที่วิษุวัตรู้ดีถึงความต้องการที่ไม่ต่างกันกับเขา

เขาละปากจากยอดอกขึ้นไปจูบกับเธออย่างดื่มด่ำ คราวนี้แพรไหมจูบตอบรับเขาอย่างเงอะงะแต่จุดไฟในตัวเขาได้เป็นอย่างดี

ท่อนล่างของเธอขยับเข้าหาเขาคล้ายจะบอกด้วยร่างกายว่าต้องการมากกว่าที่ทำอยู่นี่

“ใจเย็นๆ”

เขากระซิบเสียงพร่า แล้วถอนนิ้วออกแทนที่ด้วยตัวตนแข็งขึงที่พร้อมไม่ต่างจากเธอเช่นกัน วิษุวัตจ่อจรดแทรกเข้าไปเพียงส่วนปลาย กายสาวก็สะท้านเฮือก สะอื้นฮัก ครางเสียงสั่นๆ

“จะ เจ็บค่ะ”

ชายหนุ่มเบ้หน้าเล็กน้อยเมื่อช่องทางที่คิดว่าจะสวนแทงเข้าไปได้ง่ายๆนั้น สนิทแนบแน่นจนมั่นใจได้ว่าร่างงามยังไม่เคยถูกกล้ำกลายจากใครมาก่อน

“ทำไมไม่บอก” เขาถามบดกรามแน่น เมื่อความอดทนมีจำกัด

“บอก...บอกอะไรคะ”

“เธอไม่เคยนี่…”เขากระซิบย้ำ ใช่จะย้ำบอกกับเธอ แต่ยังบอกกับตัวเองอีกด้วย วิษุวัตถอนใจเฮือก ลงมือเล้าโลมเธอใหม่อีกครั้งอย่างใจเย็นที่สุด แล้วแทรกกายแกร่งเข้าหาใหม่ เขาแทบคลั่งเมื่อเริ่มขยับสะโพกเข้าหาเธอ ทุกจังหวะที่ได้แทรกเข้าออกถูกความอ่อนนุ่มโอบรัดเขาคล้ายเร้าให้ปลดปล่อยแตกพ่ายออกมาเสีย แต่ชายหนุ่มไม่ยอมหมดท่า เขาจัดแจงส่งเธอขึ้นแตะสรวงสวรรค์ก่อนแล้วดึงรั้งเธอลงมาวนเวียนด้วยการเล้าโลมเริ่มใหม่ค่อยจับจูงไปยังขอบอารมณ์พร้อมๆกันในเวลาต่อมา อีกครั้ง และอีกครั้ง จนต้องยอมลามือในตอนย่ำรุ่ง เขาควรเพลามือบ้าง เนื้อยังใหม่ยังหวานเช่นนี้ควรถนอมไว้กินนานๆดีกว่าที่จะตะกุมตะกามกินครั้งนี้เพียงครั้งเดียว

แพรไหมรู้สึกตัวแล้ว เธอหลับๆตื่นๆอยู่ตลอด ความฝันความจริงปนเปกันไปมาจนนึกถึงแล้วอดปวดหัวไม่ได้ พยายามดันตัวลุกนั่ง แล้วก็ตกใจแทบสิ้นสติเมื่อพบว่าตนเองอยู่บนเตียงโดยมีผู้ชายนอนหลับอยู่ด้วยข้างๆกาย

มองเห็นเรือนร่างเปล่าเปลือยของตนเองและเขาแล้ว รู้ซึ้งดีถึงความเป็นจริงว่าเกิดสิ่งใดขึ้นบ้างในค่ำคืนที่ผ่านมา และรู้ด้วยว่าเขาเป็นใคร

ตั้งสติใหม่ได้แล้วจึงค่อยขยับตัวออกจากอ้อมแขนของเขา จังหวะที่เกือบหลุดพ้นออกมาเจ้าของอ้อมแขนกลับรัดแน่นขึ้นอีก

แพรไหมทิ้งศรีษะลงนอนนิ่งภาวนาอย่าให้เขาตื่นในตอนนี้เลยตาเศร้าฉายแววหวาดกลัวปนด้วยความอับอาย หากเขาตื่นมาเจอกับเธอในสภาพไร้ผ้าอาภรณ์ไม่ต่างกันแบบนี้จะทำหน้าเช่นไร

พอจำได้เลาๆว่าไม่ได้ถูกขืนใจจากเขาส่วนเธอเองก็แทบลงไปนอนแบให้เขาด้วยซ้ำ

เขานิ่งไปแล้ว แพรไหมถอนลมหายใจยาวอย่างโล่งอกที่อีกฝ่ายยังไม่ตื่น คราวนี้ลองขยับเบาๆก็หลุดออกจากแขนเขาได้ในที่สุด

หญิงสาวก้มหยิบเสื้อผ้าของตนเองสวมใส่อย่างเร่งรีบจนครบหมดทั้งตัวแล้วจึงเผ่นไปที่ประตูห้องโดยไวพาตัวเองออกไปจากที่นี่ให้เร็วที่สุด

โชคดีที่อัจฉรานรีให้เธอแยกพักได้อีกห้อง จึงไม่ต้องกังวลเรื่องที่ไม่เห็นกลับมานอนเมื่อคืนที่ผ่านมา