12

“หืม...หนูจะเอาอะไรมาเลี้ยงปู่ล่ะลูก”

“ก็....พอคุณพ่อรวยแล้ว หนูก็จาขอเงินมาเลี้ยงทุกคนเลยไงคะ.....” เด็กหญิงยิ้มแก้มปริก่อนจะโดนคนเป็นลุงหอมแล้วหอมอีก ทำท่าเหมือนไม่อยากไปทำงานเสียแล้ว บ้านที่เคยเงียบเหงามีชีวิตชีวาขึ้นมาเพียงแค่หมูน้อยแก้มยุ้ยก้าวเข้ามาเป็นสมาชิกในครอบครัวเปรียบเสมือนของขวัญอันล้ำค่า แต่ทำไมเจ้าน้องชายถึงทำเป็นไม่รู้สึกรู้สานะ สำหรับไตรทศแล้วเขารู้สึกดีอย่างบอกไม่ถูกและนึกขอบคุณผู้หญิงตรงหน้าที่เลี้ยงดูเลือดเนื้อเชื้อไขของตระกูลธรรมประทานมาเป็นอย่างดีจนอดที่จะยิ้มให้ไม่ได้.......

นับดาวเขินไปเหมือนกันเมื่อทุกคนมองหล่อนอย่างชื่นชมสมกับความเหน็ดเหนื่อยที่พยายามเลี้ยงดูเด็กแสบมาอย่างดีเป็นเกียรติเป็นศรีแก่แม่จริง ๆ ลูกเอ้ย.....

ไตรเทพออกจากบ้านมาแต่เช้าเขาไม่ได้หนีแต่ไม่อยากเจอหน้าใคร ๆ ว่าไม่ได้เผื่อยัยแม่มดเกิดแฉเรื่องเมื่อคืนขึ้นมาไม่รู้จะเอาหน้าไปไว้ที่ไหนก็คนมันเมาจะให้ทำยังไงได้…ถอยมาตั้งหลักดีกว่า

“เฮีย.....สักหน่อยไหม” เข้ขยับเข้ามาถามเจ้านายอย่างเอาใจเพราะเห็นท่าทางอารมณ์ไม่ดีตั้งแต่กลับเข้ามาแล้ว

“อะไรของมึง”

“ก็อย่างเคยอ่ะ...สักหน่อยไหม”

“ไอ้เข้มึงจะกวนตีนกูไปถึงไหน” ชายหนุ่มชักรำคาญไม่มีอารมณ์จะต่อล้อต่อเถียง รู้ว่ามันเห็นเขาว่างไม่ได้ตั้งท่าจะเสิร์ฟเหล้า เสิร์ฟผู้หญิงที่จริงเขาน่ะไม่เท่าไหร่แค่ไม่อยากขัดใจลูกน้องเท่านั้นเอง...... แต่วันนี้ความรู้สึกมันแตกต่างไม่ได้อยากเป็นผัวที่ดีแต่มันไม่มีอารมณ์..........

“อ่อ...ลืมไปเฮียเพิ่งแต่งงานเมื่อวานนี่หว่า....อิ่มแปล้มาแล้วดิ” เข้ทำเป็นมองคนเป็นนายอย่างรู้ทัน

“เสือก !!.....”

“โห...เฮียทำอย่างกับโมโหหิว”สุดยอดคนสนิทบ่นหงุงหงิงก่อนจะตัดสินใจถอยไปนั่งดูภาพข่าวงานแต่งของเฮีย......ซ้อก็สวยดีนี่หว่าทำไมอารมณ์ไม่ดีวะ.....แปลกคน.....

สองสัปดาห์ต่อมา

นับดาวอาศัยอยู่ในบ้านธรรมประทาน หล่อนไม่ได้ดิ้นรนไปสมัครงานที่ไหนใช้เวลาว่างช่วงที่ติ๊ดตี่ไปโรงเรียนมานั่งทำงานศิลปะวาดภาพเวกเตอร์ขายในเว็บไซด์ต่างประเทศ.....ขายได้บ้างไม่ได้บ้างก็ไม่เป็นไรเพราะตอนนี้ไม่ต้องห่วงค่าน้ำค่าไฟค่าอะไรอีกจิปาถะเพราะคุณนายตรีเนตรสั่งให้โอนเงินกงสีในส่วนของไตรเทพเข้าบัญชีนับดาวทุกเดือนเป็นค่าใช้จ่ายที่คนเป็นเมียพึงได้รับจากสามี ทั้งที่ไอ้สามีตัวร้ายคงจะไม่รู้ด้วยซ้ำแต่หล่อนก็ไม่ได้แตะต้องส่วนนั้นเปิดบัญชีไว้ให้ติ๊ดตี่เพราะตัวเองก็กินฟรีอยู่ฟรีอยู่แล้ว......ส่วนนายนั่น หายหัวไปเลยยิ่งดีจะได้ไม่มีคนกวนใจ.....แค่คิดยังอารมณ์ขึ้นเสียจนเผลอค้อนปะหลับปะเหลือกราวกับจอมวายร้ายนั่งอยู่ตรงหน้า

“นับดาว”

หญิงสาวสะดุ้งเมื่อได้ยินเสียงคุณนายตรีเนตรเรียกจากข้างหลัง จะเห็นไหมวะ.....นับดาวปรับสีหน้าให้เป็นปกติก่อนจะพันไปหาต้นเสียง

“คะ...คุณแม่”

“นายเทพติดต่อมาบ้างหรือเปล่า”

“เปล่าค่ะ”

“เฮ้อ ! ยังไงนะลูกคนนี้ งั้นไปคุยกับแม่ในห้องทำงานหน่อย” คุณนายตรีเนตรต้องถอนหายใจวันละหลาย ๆ ครั้งกับลูกชายคนกลางไม่รู้ว่ามันผ่าเหล่าผ่ากอไปได้ยังไง

นับดาวเดินตามผู้สูงวัยไปอย่างงง ๆ ทำไมไม่คุยตรงนี้มีลับลมคมในอะไรหว่า........

กรุงเทพฯ

ผับหรูเปิดใหม่ย่านท่องเที่ยวยามค่ำคืนที่มีค่าสมาชิกแพงลิบลิ่วเพราะทุกการบริการในนั้นเรียกได้ว่าซุปเปอร์พรีเมียม ลูกค้าระดับวีไอพี แต่ละคนจะได้รับความเป็นส่วนตัวสูงมากและที่สำคัญก็คือ สาว ๆ ที่นี่ได้รับการเทรนมาอย่างดี สวยมารยาทงามช่างเอาอกเอาใจแต่ไม่ขายบริการ...ข้อนี้เป็นกฎเหล็กที่ไตรเทพตั้งไว้และให้ถือปฏิบัติอย่างเคร่งครัดแม้แต่เจ้าตัวยังไม่กินไก่วัดเด็ดขาด ส่วนเรื่องที่จะนัดแนะตกลงกันนอกรอบก็ปล่อยให้เป็นเรื่องส่วนตัวของใครของมันไปว่ากันเอาเอง

“เฮีย..........ท่านมาจะลงไปดูแลเองไหม” ไอ้เข้รีบแจ้นขึ้นมารายงานเจ้านายเมื่อเห็นคณะของคนใหญ่คนโตเข้ามานึกว่าเฮียของมันคงอยากเสนอหน้าไปทำความรู้จักแน่ ๆ

“ก็ให้ผู้จัดการต้อนรับไปสิวะ” ชายหนุ่มกำลังคร่ำเคร่งกับการตรวจงบของเดือนนี้จึงไม่ได้เงยหน้าขึ้นมอง

“โธ่เฮีย......เข้ก็นึกว่าอยากกระทบไหล่คนดัง เผื่อจะได้เป็น ส.ส.นะเฮีย เข้อยากเป็นผู้ช่วย ส.ส. นะเฮียนะ....” ลูกน้องคนสนิทยังตื้อไม่เลิกเพราะระหว่างทางที่ขึ้นมาหาเฮียไตร เข้เดินวาดฝันมาตลอดทางว่าหากได้เป็นผู้ช่วยส.ส. จะตัดสูทสีอะไรเข้าสภาดีหว่า.....

“ไปไกล ๆ ตีนกูเลยไอ้ห่าเข้ ถ้าไม่เรียกไม่ต้องเสือกเสนอหน้าเข้ามาอีกไม่งั้นมึงโดนแน่”

ท่าทางเริงร่าก่อนหน้าเปลี่ยนเป็นหงอยไปถนัดตาเพราะเฮียไม่รักดี อุตส่าห์ชี้ทางสว่างยังไม่สนใจลำบากเมื่อไหร่อย่าหาว่าเข้ไม่เตือนก็แล้วกัน

“ไปก็ได้ คนหวังดีแท้ ๆ” ลูกน้องคนซื่อเดินบ่นเป็นหมีกินผึ้ง มันอุตส่าห์นึกว่านายจะชื่นชมเสียอีก ใคร ๆ ก็อยากเป็นใหญ่เป็นโตกันทั้งนั้น ไอ้เข้อุตส่าห์ช่วยหาทางลัดให้ยังไม่เห็นความดีกันบ้างเลย.....