13

เข้กลับลงไปนั่งประจำที่ห้องกระจกด้านล่าง หน้าที่หลัก ๆ ก็คือเป็นหูเป็นตาหรือจะเรียกว่ารองมือรองตีนเฮียไตรนี่แหละ มันไม่ต้องไปปฏิสัมพันธ์กับลูกค้าโดยตรง ถึงแม้จะแลดูไม่ค่อยเต็มเต็งแต่ทุกคนก็ให้ความเกรงใจไม่แพ้พี่โขงซึ่งเป็นผู้จัดการและเป็นพี่ชายแท้ ๆ ของมัน

“พี่เข้...พี่เข้ ดูนั่นดิใช่ของเฮียป่ะ” ปอนด์พนังงานบัญชีสาวบุ้ยใบ้ไปที่ผู้หญิงสวยจัดปล่อยผมดัดลอนมีวอลุ่มยาวสยายถึงกลางหลัง.....บอกเลยว่าโคตรเซ็กซี่......ขนาดผู้หญิงด้วยกันดูแล้วยังต้องซี๊ดปากหรือเพราะแบบนี้เฮียถึงไม่ยอมกลับบ้านกลับช่องทั้งที่เพิ่งจะแต่งงานแท้ ๆ ปอนด์มองดูเจ้าหล่อนก้าวย่างอย่างมั่นใจเดินตรงมาทางนี้คงจะไม่ได้มาเที่ยวแน่ ๆ ไม่อย่างนั้นพนักงานต้อนรับด้านหน้าคงไม่ปล่อยแขกเข้าผิดที่ สวย ๆ แบบนี้น่าจะใช่ผู้หญิงของเฮียไตรแน่แล้ว.....เฮ้อ......เฮียแกร้ายว่ะ........

“ขอโทษค่ะ.....ไม่ทราบว่ามีอะไรให้รับใช้คะ หากมาเที่ยวเชิญที่โซนด้านนู้นดีกว่าค่ะดิฉันพาไปเองนะคะ” ปอนด์เอ่ยถามอย่างสุภาพแม้ว่าหล่อนจะไม่ใช่พนักงานต้อนรับก็ตามที......

“ฉันมาหาคุณไตรเทพ”

“เอ่อ...สักครู่นะคะ” ปอนด์ฟังเสียงกังวานหวานก็ให้รู้สึกเกรงใจขึ้นมาโดยอัตโนมัติ ไม่แปร๋แปร๋นเหมือนกับผู้หญิงคนก่อนหน้าของเฮีย...บอกเลยไอ้ปอนด์เชียร์คนเน้........

“พี่เข้......คุณเขามาหาเฮียนะ” สาวปอนด์หันไปถามไอ้พี่เข้ที่นั่งหน้าหงิกมันใช่เวลาไหมเนี่ยสงสัยเพิ่งโดนด่าลงมาแหง ๆ ….

“ไม่ได้” ผู้ชายตัวโตแต่ใจน้อยตอบเสียงขุ่นคลั่ก ตัดเยื่อขาดใยปิดประตูตายทุกทาง

“พี่เข้........เงยหน้ามาคุยกันก่อนนนน” ปอนด์พยายามตื้อสุดฤทธิ์

“เฮียไม่ให้ใครเสนอหน้าขึ้นไปทั้งนั้น” เข้ตอบกลับเสียงดัง บ่งบอกว่าอารมณ์ไม่ดีมากถึงมากที่สุด

“เอ่อ รอสักครู่นะคะคุณผู้หญิง”

ปอนด์ยิ้มแห้ง ๆ อย่างขอลุแก่โทษที่พี่เข้พูดจาหมาไม่แดกเป็นอะไรของเขานักหนาวะ….ส่วนแขกผู้มาเยือนได้แต่มองยิ้ม ๆ กับอาการสะบัดสะบิ้งของอีกฝ่าย ดูน่าเอ็นดูเชียว....

“ไอ้พี่เข้ พูดดี ๆ คุณเขารออยู่” ปอนด์เข้าไปกระซิบกระซาบเขย่าแขนคนที่นั่งหน้าบูดเป็นตูดหมา เพราะรู้สึกเกรงใจคุณผู้หญิงที่มาใหม่ยังไงก็ไม่รู้ แลดูมีออร่าไม่เหมือนคู่ขาคนอื่น ๆ ของเฮียไตรเลยสักคน

“ก็บอกแล้ว...งะ...ไง้.....” เข้ชะงักเมื่อเงยหน้าขึ้นมาเห็นคนมาใหม่ชัด ๆ จนต้องก้มลงไปดูรูปในโทรศัพท์สลับกับมองหน้างดงามแลดู เลิ่กลั่กไปหมด ก่อนจะเดินรี่เข้าไปใกล้ ๆ หญิงสาวพร้อมกับยกโทรศัพท์ขึ้นเทียบกับใบหน้าตรง ๆ

“ซ้อ....ซ้อคนสวย” ไอ้เข้ตื่นเต้นเหมือนเจอญาติผู้ใหญ่ที่พลัดพรากจากกันไปไกลหลายปีดีดัก

หญิงสาวกลั้นยิ้มกับท่าทางตื่น ๆ จนแลดูน่าขันของคนชื่อเข้ ซึ่งคงจะเป็นลูกน้องของนายไตรเทพแต่ดูแล้วน่าจะนิสัยดีกว่าเจ้านายแน่นอน

“ฉันขึ้นไปได้ไหมจ๊ะ” นับดาวถามยิ้ม ๆ

“ได้ ๆ ๆ แต่เข้ส่งแค่หน้าห้องนะครับเพิ่งโดนด่าลงมา นายสั่งห้ามเข้เสนอหน้า”

“ก็ได้จ้ะ” หญิงสาวพยักหน้าอย่างเข้าใจ นายนั่นคงโหดกับลูกน้องน่าดูถึงได้ออกอาการเกรงกลัวกันขนาดนี้

“ไอ้เข้....เฮียไตรอยู่ใช่ไหม” เสียงแหลมเล็กสอดแทรกขึ้นมาพร้อมกับเสียงสับฝีเท้าอย่างเร่งรีบ

นับดาวหยุดชะงักเมื่อได้ยินเสียงทางด้านหลัง หล่อนหันไปเห็นสาวสวยเดินเหวี่ยงสะโพกดินระเบิดเข้ามาด้วยชุดเดรสสีแดงเข้มขับเน้นให้ผิวสาวขาวผ่องดูน่ามองแต่สงสัยว่าเจ้าหล่อนจะเลือกชุดผิดไซส์อะไรอะไรมันถึงได้ล้นทะลักทั้งข้างบนข้างล่างก็แทบปิดไม่มิด......ทรงนี้คงจะเป็นคู่ขาไอ้บ้ากามนั่นแน่ ๆ .....

“คุณเฟรย่ากลับไปก่อนเถอะครับ เฮียไม่ว่างหรอก” ถึงแม้จะซื่อแต่เข้ก็ไม่โง่มันไม่ยอมให้รถไฟชนกันง่าย ๆ นี่ซ้อใหญ่มาเองเชียวนะ...

“ฉันถามแก ไม่ใช่ให้แกมาสั่งฉัน” หญิงสาวตะคอกใส่อย่างวางอำนาจ

ไอ้เข้ มองหญิงสาวที่แหวใส่ทำราวกับเป็นผู้มีอำนาจบาตรใหญ่เป็นเมียก็ไม่ใช่คู่ขาก็ไม่เชิงโดนสั่งปลดแล้วยังไม่รู้ตัว….

“ทำไม มองหน้าฉันทำไมไอ้เข้” เฟรย่าตาลุกวาวด้วยโทสะที่เป็นทุนเดิม

“เฮียสั่งห้ามคุณมาที่นี่อีก อย่าหน้าด้านขึ้นไปเลยเชื่อผมเหอะ....” เข้ตอบกลับนิ่ม ๆ......เอ่อ...นิ่มแบบไอ้เข้น่ะนะ....

“อร๊ายยยย...ไอ้บ้าไอ้ปากหมาถอยไป” เฟรย่ากระทืบเท้าเร่า ๆ ก่อนจะเดินกระแทกไหล่ใครก็ตามที่ยืนเกะกะกีดขวางตรงไปชั้นบน ห้องที่หล่อนคุ้นเคยเป็นอย่างดี คอยดูเถอะฉันจะให้เฮียไตรไล่แกออก......หญิงสาวเดินจ้ำพรวด ๆ ไม่สนอะไรทั้งนั้นแม้กระทั่งผู้หญิงอีกคนที่ยืนหัวโด่อยู่ก็ไม่มีความหมาย

นับดาวมองหญิงสาวขำ ๆ เหมือนดูละครตอนเด็ก ๆ สงสัยยัยนี่ชอบบทนางอิจฉาถึงได้ซึมซับรับเอามาเป็นกิริยาส่วนตัว หล่อนเดินตามผู้หญิงคนนั้นไปไม่ได้เร่งรีบ คิดว่าเดี๋ยวคงได้เห็นฉากเด็ด ๆ หรือหล่อนจะเตรียมอัดคลิปเอาไว้แก้เผ็ดผู้ชายมักมากดีวะ...ใช่ต้องดีแน่ ๆ ว่าแล้วก็ล้วงมือลงไปหยิบสมาร์ทโฟนในกระเป๋าที่สะพายมาด้วยเพื่อเตรียมพร้อม แต่ทว่า ยังไม่ทันที่แม่สาวทรงสะบึมจะบุกเข้าไปในห้องประตูบานใหญ่ก็เปิดผลัวะออกมาเสียก่อน

“มาทำไม”