ตอนที่ 6

“ผมกำลังพูดเรื่องข้อตกลงของเรายังไงล่ะ นี่คือข้อเสนอที่คุณต้องพิจารณาและตัดสินใจในตอนนี้!”

“คุณ!”

เดือนลดายังไม่ทันจะได้พูดอะไรก็ต้องหยุดชะงักเมื่อบานประตูห้องถูกเปิดออก โบ ซึ่งเป็นบอดี้การ์ดของเอเดรียนก้าวเข้ามาหยุดและเขาก็ชะงักไปเล็กน้อยเมื่อเห็นคนทั้งสอง

“เอ้อ...คุณสมิธ”

“ออกไปก่อน ฉันมีธุระสำคัญที่ยังตกลงกับแขกยังไม่เสร็จสิ้น”

“แล้วแขกของคุณล่ะครับ”

“เสร็จธุระแล้วฉันจะออกไปพบพวกเขาเอง”

“ครับ คุณสมิธ”

โบรับคำก่อนจะถอยหลังกลับออกไปและปิดประห้องไว้อย่างเดิม เดือนลดาซึ่งมีท่าทีตระหนกกับการกระทำของ ท่านประธาน แห่งสมิธ ไฮเอ็นด์ถลึงตาใส่ชายหนุ่มที่รั้งไหล่บางของเธอทั้งสองข้างไว้แน่น

“คุณสมิธ นี่ไม่ใช่ข้อเสนอที่คุณตั้งใจจะช่วยเหลือแม่ของฉัน คุณตั้งใจจะแกล้งพวกเรา”

“ผมว่าข้อเสนอนี้มันออกจะง่ายสำหรับการตัดสินใจของคุณ” เขาว่าแล้วเปลี่ยนจากเกาะกุมไหล่ของหญิงสาวเป็นรั้งเอวอ้อนแอ้นดันร่างบอบบางเข้าไปไว้ในวงแขนแกร่ง

“ถ้าเป็นพวกโสเภณีก็คงจะไม่รีรอที่จะตะครุบมันเอาไว้”

“แต่ฉันไม่ใช่...”

“ดูแล้วคุณไม่ได้แตกต่างจากแม่คุณเท่าไหร่ ฮอลลี่เอาตัวเข้าแลกกับผู้จัดการเพื่อให้ได้เงินไปละลายในบ่อนคาสิโน ส่วนคุณก็เอาตัวเข้าแลกกับเจ้าของคาสิโนเพื่อจะได้ช่วยลดหย่อนหนี้ให้กับแม่ของคุณ!”

“เอเดรียน...คุณทำเกินไปแล้ว”

ฉาด!!! เสียงฝ่ามือกระแทกเข้ากับใบหน้าหล่อเหลาของชายหนุ่มอย่างเร็วและแรงหลังจากที่หญิงสาวผละออกจากอ้อมอกของเขาและทำสีหน้าชิงชังรังเกียจ เอเดรียนลูบใบหน้าของเขาที่เปลี่ยนเป็นสีเข้มจัด อารมณ์ของชายหนุ่มเหมือนถูกน้ำมันราดลงในไฟที่คุโชน

“ฉันไม่ยอมรับข้อเสนอบ้า ๆ ของคุณ เอเดรียน ไม่มีทาง! ฉันไม่ได้เป็นผู้หญิงขายตัวอย่างที่คุณคิด”

“ผู้หญิงขายตัวบางคนไม่ยอมรับว่าตัวเองเป็นโสเภณี ทั้งที่การกระทำของตัวเองมันก็ไม่ต่างอะไรจากผู้หญิงขายตัวเลยสักนิด ผมไม่เชื่อหรอกว่าที่คุณตั้งใจมาที่นี่ก็เพื่อจะขอลดหย่อนหนี้ให้แม่ของคุณ อย่างน้อยผู้หญิงหน้าเงินอย่างพวกคุณก็ต้องหวังอะไรเล็ก ๆ น้อย ๆ กลับไปบ้าง ถ้าไม่ใช่เงินก็อาจจะเป็นความพอใจที่คุณเคยชิน”

“เอเดรียน!”

เดือนลดาเงื้อมือขึ้นหวังฟาดซ้ำลงบนใบหน้าของเขาเป็นหนที่สองแต่ครั้งนี้เอเดรียนจับทิศทางถูก เขาคว้ามือเรียวบางเอาไว้ได้และบิดเต็มแรง

“โอ๊ย! ปล่อยฉัน”

“ผมไม่ยอมให้คุณตบผมเป็นหนที่สองหรอกนะมิสเมย์ และนี่ก็เป็นบทเรียนสั่งสอนผู้หญิงอวดดีอย่างคุณ!”

“อื๊อ!”