2/3

“ใช้เงินซื้อแถมตัวเธออีก ฉันยังไม่คิดจะขายเลยไอรีน เธอมันผู้หญิงร้ายกาจที่ผู้ชายทุกคนควรอยู่ห่างให้มากที่สุด”

เมื่อการใช้ไม้แข็งไม่ได้ผล เธอยั่วเขาไม่ขึ้น หญิงสาวจึงต้องกลั้นหายใจใช้สมองอันชาญฉลาดคิดหาแผนสอง เธอก้มลงเก็บเช็คมาฉีกจนกระจุย ตั้งใจห่อไหล่เข้าหากันให้เสื้อเกาะอกย่นจนมีที่ว่างมองลอดเข้าไปเห็นร่องอกขาวๆ แล้วดึงตัวขึ้นมาใหม่ คราวนี้เนินอกอวบอิ่มเล็ดลอดออกมาอวดความงามให้ประจักษ์แก่สายตาสีน้ำเงินเข้ม

“โอเคค่ะ น้องไอไม่ซื้อวัวตัวนั้นแล้วก็ได้ คิดอีกทีมันบาดเจ็บขนาดนั้น คนทำก็ควรจะเป็นฝ่ายรับผิดชอบมันเอง ว่าแต่...พี่เอริคจะไปไหนต่อหรือเปล่าคะ”

เอนริเก้งุนงันเมื่อเธอเปลี่ยนเรื่องรวดเร็วเสียจนไล่ตามแทบไม่ทัน เขามองกระดาษที่อยู่ในกำมือเธอและเห็นว่าเธอยัดมันลงกระเป๋าใบเดิม หึ...แม่สาวคนนี้กำลังคิดบ้าอะไรอีก

“ฉันจะกลับบ้าน” เขาตอบสั้นๆ หันไปคว้าหมวกปีกกว้างมาสวม

“ถ้างั้นให้น้องไอไปด้วยนะคะ น้องไอคิดถึงบ้านม๊ากมาก” เธอจีบปากจีบคอพูดจนคนฟังต้องหลุบตามองเรียวปากสีสดอย่างชั่งใจ

“บ้านของฉัน ไม่ใช่บ้านของเธอ” เขาปฏิเสธ และไอรีนก็เตรียมใจไว้แล้ว ดังนั้นเธอจึงยิ้มตาหวานฉ่ำให้เขาไป

“บ้านเราไปทางเดียวกันนี่คะ”

“บ้านของเธอไปคนละทางกับบ้านของฉันนะไอรีน อย่าบอกว่าเธอจำทางกลับบ้านตัวเองไม่ได้” เอนริเก้ดักทางแล้วตั้งหลักทั้งตัวและหัวใจให้มั่นรับมือกับสาวสวยจอมร้ายกาจคนนี้

“ไม่ใช่บ้านน้องไอค่ะ แต่เป็นบ้านที่อยู่ในฟาร์มเคราร์จต่างหาก น้องไอรู้นะคะ ตอนนี้พี่เอริคมีบ้านเป็นของตัวเองแล้ว บ้านของพี่เอริคอยู่ในฟาร์มเพื่อความสะดวกในการทำงาน น้องไออยากเห็นจัง พาไปดูหน่อยนะคะ”

เอนริเก้ขมวดคิ้ว เขาคิดว่าเธอน่าจะตัดใจได้ตั้งนานแล้ว แต่นี่กลับมาแสดงออกชัดเจนว่าเธอไม่มีวันเปลี่ยนใจจากเขา โอ้แม่เจ้า...เขาจะทำยังไงกับเธอดี กาลเวลาไม่ได้เปลี่ยนผู้หญิงก๋ากั่นให้เรียบร้อยขึ้นเลยใช่ไหม เพราะถ้าเปลี่ยนเธอคงไม่โร่มาหาผู้ชายทันทีที่กลับมาหรอก แถมยังรู้ด้วยว่าเขาปลูกบ้านใหม่อยู่ที่ไหน แสดงว่าเธอรู้เรื่องของเขาหมดเลยล่ะสิ

“เธอยังไม่เปลี่ยนใจอีกเหรอ จะให้ฉันสาธยายยังไงอีก ฉันไม่ใช่ขนมหวานของโปรดที่เธอต้องแลบลิ้นเลียปากทุกครั้งที่เห็นนะไอรีน อายุ 26 แล้วกรุณาทำตัวให้เหมาะสมหน่อย”

“แล้วน้องไอทำตัวไม่เหมาะสมตรงไหนหรือคะ”

นอกจากเธอจะท้าทายเขาด้วยปากแล้วยังขยับร่างเข้ามาใกล้ ดวงหน้าพริ้มเพราเชิดตั้ง ดวงตาวาวระยิบระยับดั่งดาวบนท้องฟ้า พวงแก้มของเธออิ่มเอิบเต็มไปด้วยเลือดฝาดและบางใสจนเห็นเส้นเลือดฝอย ลำคอขาวจั๊วะตั้งตรงยืดระหงอย่างอวดดี บ่าขาวๆ บอบบางที่โผล่พ้นคอเสื้อแบบโชว์ไหล่ก็เนียนละเอียดขาวผ่องเป็นยองไย ขาวโดยไม่ต้องเดาให้ยุ่งยากว่าสีผิวที่อยู่ใต้เนื้อผ้ามันรัดรึงนั่นจะขาวจั๊วะน่าเจี๊ยะขนาดไหน

หลายปีก่อนเขาจำได้ เธอยังไม่ขาว ไม่สวย ไม่เต็มไปด้วยเสน่ห์ยั่วยวนแบบนี้ แต่ตอนนั้นก็ปฏิเสธไม่เต็มปากว่าผิวขาวอมเหลืองของเธอจะไม่สวย ทว่าความไม่ชอบใจในความกล้าก๋ากั่นทำให้เขามองข้ามความงามนั้นไปง่ายๆ แต่ตอนนี้เมื่อเจอกันอีกครั้ง นางฟ้าที่ว่าสวยกรีดกรายอยู่บนสวรรค์ได้ลงมาเดินอยู่บนดินและยืนอยู่ตรงหน้าเขา ทั้งที่เธอก็ยังคงกล้าก๋ากั่นไม่เปลี่ยนแปลง

บ้าฉิบ!!!

การพบกันอีกครั้งทำไมมันบีบรัดจนหัวใจของเขาแทบจะจนมุมอยู่รอมร่อ เรียวปากอิ่มเต็มสวยสีระเรื่อก็อีก มันช่างสวยเย้ายวนใจจนอยากจะพาปลายลิ้นลัดเลาะเข้าไปรีดรัดน้ำหวานในอุ้งปากอิ่ม อยากเกี่ยวรัดลิ้นสีชมพูที่เห็นรำไรใต้ไรฟันซีเล็กๆ อยากรู้ว่าเธอจะมีดีแค่ไหน นอกจากสิ่งที่เห็นเป็นการยั่วยวนแล้วยังมีอะไรที่เธออยากแสดงมันออกมาอีก

เอนริเก้ไม่คิดว่าตัวเองจะพอใจผู้หญิงสาวตรงหน้าได้ แค่การเต้นระบำสุดร้อนแรงยั่วยวนอย่างมีลีลาชั้นเชิงนั้นแล้ว เขาไม่คิดว่าการควบคุมตัวเองจะลดระดับต่ำลงเสียจนน่าตกใจขนาดนี้ สเป็คของเขาต้องเป็นผู้หญิงเรียบร้อยเหมือนผ้ารีดที่เอามาพับเก็บไว้ในตู้เสื้อผ้า เรียบร้อยไปทุกกระเบียดนิ้ว อ่อนโยน เป็นแม่บ้านแม่เรือน ที่สำคัญจะต้องไม่ยั่วยวนเก่ง แต่ไม่ใช่ไร้เสน่ห์ชวนให้หลงใหล เพราะผู้หญิงเรียบร้อยมีเสน่ห์ชวนให้ค้นหาอยู่ในตัวแน่นอน มันเป็นความคิดที่เวียนวนอยู่ในหัวมาช้านาน คิดคลั่งปรารถนาผู้หญิงแบบนี้จนไม่มีสายตาเหลียวแลใครอื่น หากแต่ผู้หญิงที่เคยควงแขนเข้าโรงแรม หรือแม้แต่ในที่ลับตาคนที่ไหนสักแห่ง เธอพวกนั้นก็ไร้เสน่ห์เย้ายวนชวนให้ค้นหาเสียจริง เป็นได้แค่เครื่องบำบัดความต้องการทางเพศเท่านั้น

แต่...ไอรีนในตอนนี้กำลังตั้งป้อมล้อมเมืองของเขาอย่างช้าๆ และเขาจะทำอย่างไรกับเธอดี จะระเบิดป้อมปราการของเธอ หรือจะสังหารแม่ทัพสาวอย่างเธอให้ดับสิ้น เพื่อชีวิตอันเป็นปกติสุขของเขาจะได้กลับคืนมา

ปลายเท้าเล็กๆ เขย่งขึ้นสูง มือบอบบางวางทาบอยู่บนหน้าอกล่ำๆ ไอรีนยิ้มอย่างตั้งใจ ยิ้มที่มีเสน่ห์มัดใจชายมานักต่อนัก ยิ้มเข้าไปในดวงตาคู่สีน้ำเงินเข้มของเอนริเก้ ชายหนุ่มสูดลมหายใจเข้าปอดให้ลึกที่สุดราวกับเธอกำลังแย่งอากาศของเขาไปหายใจ

“ผู้หญิงดีๆ จะไม่ทำแบบนี้ไอรีน เห็นทีฉันจะต้องส่งเธอเข้าโรงเรียนดัดสันดานสักหน่อย จะได้รู้เสียทีว่าผู้หญิงดีๆ เขาทำกันยังไง”

“ผู้หญิงดีๆ เป็นยังไงน้องไอรู้ค่ะ แต่พี่เอริครู้มั้ยคะ ว่าพี่ไม่เหมาะสมกับผู้หญิงพวกนั้น ต้องอย่างน้องไอต่างหากที่คู่ควรกับพี่เอริค”