2/4

ร่างเล็กขยับเข้ามาเบียดชิดร่างสูงใหญ่ เขาเพิ่งอาบน้ำมาหมาดๆ เธอได้กลิ่นสบู่หอมจากร่างของเขา ผสมกลิ่นเนื้อแท้ของผู้ชายไม่เจือปนกลิ่นน้ำหอม กลิ่นโคโลญจน์ หรือแม้แต่กลิ่นแป้ง เป็นกลิ่นกายเฉพาะที่ไม่เหมือนกัน เธอสูดดมกลิ่นหอมอ่อนๆ นั้นเข้าไปเต็มปอด ดมให้จำได้ว่ากลิ่นนี้เป็นกลิ่นของใคร แต่ถึงจะไม่ได้ดม แค่เห็นเป็นหน้าอกเต็มไปด้วยไรขนสีเข้มโผล่แพลมออกมาจากคอเสื้อติดกระดุม เธอก็จำได้ขึ้นใจแล้ว

“อย่าบ้าให้มากนักไอรีน ยิ่งเธอทำแบบนี้ ก็ยิ่งจะทำให้ฉันสมเพชในตัวเธอ อย่าทำให้ฉันรู้สึกแบบนั้นเลย”

“แน่ใจหรือคะว่าสมเพช แววตาพี่เอริคไม่ได้บอกแบบนั้นนี่คะ ร่างกายของพี่ด้วย มันเกร็งขึ้นรับสัมผัสของน้องไอ อย่าปฏิเสธเลยค่ะ ฝ่ามือของน้องไอมันบอกชัดแล้ว” ไอรีนยกมือขึ้นเหนี่ยวต้นคอหนาเมื่อเขาไม่มีท่าทีจะโน้มหน้าลงมาหา เธอจงใจเผยอเรียวปากกว้างขึ้นจนเห็นปลายลิ้นภายใน แล้วจงใจแลบลิ้นเลียริมฝีปากให้ฉ่ำวาวมากกว่าเดิม

“ตกลงเธอจะมาเอาวัว หรือจะกลับบ้าน หรือจะนอนกับฉันกันแน่ไอรีน”

ถ้อยคำโต้งๆ นั้นทำเอาหน้าหวานๆ แดงระเรื่อมากกว่าเก่า แหม...พี่เอริคของเธอพูดตร๊งตรงเชียว

“ทั้งสามอย่าง น้องไอต้องการทั้งสามอย่าง พี่เอริคให้ได้หรือเปล่าล่ะคะ” เธอเองก็ท้าทายเขายิ่งกว่าเดิม เธอท้าทายแบบนี้ผู้ชายทั้งแท่งจะปฏิเสธออกหรือ

“ฉันให้ได้แค่สองอย่าง เรื่องนอนกับฉัน กลัวว่ามันจะขาดรสชาติเหมือนกินน้ำยาเย็น ถ้าอยากได้ฉันจริงๆ เธอต้องไปพัฒนาฝีไม้ลายมือในการลากฉันขึ้นเตียงมากกว่านี้ ถ้าจะให้แนะนำ ควรหาเวลาว่างเข้าไปฝึกงานที่ซ่องสักแห่ง ถ้าเธอเก่งพอแกงแล้ว ฉันจะยอมนอนกับเธอ”

ไอรีนถึงกับคอแข็ง ปากร้ายนักนะพ่อทูนหัวของน้องไอ คิดว่าน้องไอจะถอยล่ะสิท่า เชอะ ไม่มีทางซะล่ะ

“ถ้าน้องไอเก่งจริง พี่เอริคจะยอมนอนกับน้องไอจริงๆ นะคะ”

“จริงสิ” ตอบไปแล้วก็กลั้นใจ เขากลัวเธอจะทำจริงอย่างที่พูด กลัวความบ้าบิ่นของแม่สาวใจกล้าขึ้นมาดื้อๆ ทั้งที่ควรปลงใจ ก็คนอย่างเธออยากได้อะไรก็คงต้องได้อย่างนั้น ยิ่งห้ามก็เหมือนยิ่งยุ ยุส่งๆ ไปเลยจะได้ไม่ทำ

“ถ้างั้น...ขอเวลาสัก 1 เดือนนะคะ แล้วน้องไอจะกลับมาลากพี่เอริคขึ้นเตียงให้ได้”

“นี่!!!” เอนริเก้เกือบหลุดปากไปแล้วว่าเขาแค่ยุส่งเดช ไม่ได้อยากให้เธอทำเรื่องบ้าๆ พรรค์นั้นจริงๆ แต่พอเห็นสีหน้ารื่นรมย์ของเจ้าหล่อนแล้ว ความทระนงในศักดิ์ศรีก็ดูเหมือนจะพุ่งถึงขีดสุด “เธอจะทำยังไงก็ช่างหัวเธอประไร ถึงฉันจะขึ้นเตียงกับเธอได้ ก็อย่าหวังว่าฉันจะรักใคร่ในตัวเธอนะไอรีน ผู้หญิงอย่างเธอไม่ต่างอะไรกับพรมเช็ดเท้าหน้าห้องน้ำหรอก"

“น้องไอไม่สนหรอกค่ะว่าพี่เอริคจะพูดร้ายกาจยังไง” เธอปล่อยมือออกจากลำคอหนา แต่ยังเกี่ยวบ่ากว้างของเขาไม่ปล่อย “สัญญาต้องเป็นสัญญานะคะ กษัตริย์ตรัสแล้วไม่คืนคำ แต่มาธาดอร์เสียสัตย์ก็กลายเป็นมาธาดอร์ค่าตัวถูกๆ นะคะพี่เอริค ฮิ ฮิ น้องไอไปดีกว่า อยู่นานกว่านี้เดี๋ยวพี่เอริคอดใจไม่ไหวจับน้องไอปล้ำเสียตรงนี้ แล้วเจอกันนะคะยอดรัก”

เอนริเก้ยกมือขึ้นค้างไว้แค่นั้นเมื่อไอรีนสะบัดพวงผมยาวใส่ จนปลายผมของเธอตบหน้าเขาเบาๆ ขนาดผมเธอยังร้ายขนาดนี้ แล้วตัวเธอจะร้ายขนาดไหน แม่สาวบ้าบิ่นนั่นจะทำอย่างที่เขายุหรือเปล่านะ เจ้าหล่อนจะไปฝึกฝนฝีไม้ลายมือจากในซ่องจริงๆ หรือเปล่า นี่ถ้าครอบครัวของเธอรู้เข้าจะเป็นยังไง คุณหนูแห่งตระกูลผู้มั่งคั่งจะต้องฝึกฝนเรื่องเพศรสจากซ่องข้างทาง เพื่อพิชิตใจเขาให้อยู่หมัด

ต่อให้เธอถูกทะลวงจนหลวมโครก หรือเธอจะไปทำรีแพร์ให้ฟิตกระชับมามัดใจเขา เขาไม่มีทางเปิดใจให้เธอเข้ามาวิ่งเล่นได้ง่ายๆ หรอกแม่ตัวดี แล้วเธอจะต้องเสียใจที่ทำแบบนี้!!!

ภายในฟาร์มเคราร์จ บ้านหลังเล็กชั้นเดียวที่ตกแต่งไว้ให้เข้ากับธรรมชาติตามสไตล์ความชอบของเจ้าของ บัดนี้ท่ามกลางความสงัดไฟภายในบ้านสว่างจ้าแม้เวลาจะล่วงเลยไปจนตีหนึ่ง เข้าสู่วันใหม่ที่ทุกคนต้องตื่นขึ้นมาทำงานเช่นเคย ทว่าเอนริเก้ จวนเคราร์จกลับนอนไม่หลับ พอหลับตาลงเขาก็นึกถึงแต่แม่สาวไฟแรงสูง บ้าบิ่นขนาดทำตามแรงยุส่งอย่างหน้าด้าน

เอนริเก้แน่ใจว่าเจ้าหล่อนจะทำอย่างนั้นจริงๆ ทำเพื่อให้เขาพอใจ ทำเพื่อมัดใจของเขา แต่เธอจะรู้หรือไม่ว่ากำลังพาตัวเองลงนรก นอกจากเขาจะไม่แยแสเธอแล้ว ยังทำให้ตัวเองเปื้อนมลทิน เธอจะยอมเสียตัวเพื่อสร้างประสบการณ์เรื่องเพศกระนั้นหรือ

ร่างสูงผวาขึ้นจากท่านอนตั้งใจจะนั่งพิงพนักหัวเตียงแล้วคิดว้าวุ่นไปต่างๆ นานา แต่แล้วก็เปลี่ยนใจเหวี่ยงขาลงจากเตียงเดินเสยผมออกไปจากห้องนอน ลมหายใจฮึดฮัดฟึดฟัดอยู่แค่หน้าประตูห้อง เขาไม่รู้จะไปไหน ไม่รู้จะทำอะไรให้ลืมเรื่องรกสมองนี้ได้ เขาจะทำยังไงถึงกวาดเธอออกไปจากใจพ้น

คิดแล้วเมื่อไม่มีทางออก ร่างสูงก็คว้าเสื้อเชิ้ตมาสวมตามด้วยการยัดขาลงในกางเกงยีนส์สีเข้ม แล้วยกมือขึ้นเสยผมลวกๆ ตามแบบฉบับของตัวเอง เมื่อนอนไม่หลับ ราตรีกาลแบบนี้จะมีอะไรให้ทำนอกเสียจาก...