บทนำ /6

ภายในโรงแรมหรูระดับ 5 ดาว ซึ่งเป็นโรงแรมในเครือซินนิทรีเวิลด์ เอนริเก้เลื่อนเก้าอี้ให้เจ้าหญิงของเขา เจสสิก้าเอ่ยขอบคุณแล้วหย่อนสะโพกลงนั่งด้วยท่าทางราวนางพญา เธอแย้มเรียวปากที่เคลือบไว้ด้วยสีแดงสด ใบหน้าหวานสวยไม่ได้แต่งแต้มมากมายเท่าใดนัก มีเพียงเรียวปากอิ่งเต็มเท่านั้นที่แดงฉ่ำน่าจูบ รอยยิ้มของเธอช่างหวานไม่ต่างจากใบหน้า ดวงตาสีน้ำทะเลตัดกับผมสีบลอนด์ราวกับตุ๊กตาเจียระไน

เอนริเก้ดีใจจนหัวใจพองโต ไม่คิดว่าจะได้รับเกียรตินี้จากเธอ เขาเห็นเธอต้องแต่อยู่ในสนาม ไม่รีรอเมื่อล้มวัวกระทิงได้ก็เดินตรงเข้าไปส่งหมวกให้เธอ ตอนนั้นไม่คิดว่าเธอจะรับไว้มิหนำซ้ำเธอยังยื่นมืออันบอบบางขาวลออให้ด้วย แล้วเขาจะรอช้าอยู่ไยก็รีบคว้าไปกุมและถือโอกาสก้มจูบ มือของเธอช่างหอมนุ่มยิ่งกว่าที่คิดไว้ หลังจากนั้นสิ่งที่ไม่คาดคิดก็ดังก้องอยู่ในโสตประสาท เมื่อเจ้าหล่อนเอ่ยขอเวลานอกกับเขาสักชั่วโมง

“ผมดีใจมากที่คุณไปดูการสู้วัวกระทิง” หนุ่มหล่อที่สลัดคราบมาธาดอร์ออกอย่างรวดเร็ว เหลือเพียงรูปกายหล่อเหลาในชุดสบายๆ แต่ดูดีทุกกระเบียดนิ้วบอก

“ฉันเพิ่งได้ดูเป็นครั้งแรก รู้ว่าคุณจะลงสนามก็รู้สึกตื่นเต้นมาก คุณเผชิญหน้ากับวัวตัวขนาดนั้นไม่กลัวบ้างหรือคะ” วิธีการพูดการจาของเธอก็ฟังดูเป็นผู้ดีอังกฤษ เอนริเก้แอบเปรียบเทียบเธอกับใครบางคนไม่ได้ ผู้หญิงอีกคนพูดคะขาได้ไม่หวานเท่านี้

“ผมชินซะแล้วล่ะครับ แต่ดีใจมากที่คุณมาดู มันทำให้ผมมีกำลังใจมากเลย”

“แสดงว่าคุณเห็นฉันแล้ว?”

“ครับ” เอนริเก้เรียกบริกรสั่งเครื่องดื่มที่คิดว่าผู้หญิงต้องชอบตามแบบฉบับคาสโนว่ารู้ใจสาวๆ ให้เธอ ส่วนตัวเขาขอแค่เบียร์เย็นๆ สักแก้วก็พอ

“ที่ฉันชวนคุณมาก็เพราะมีเรื่องจะบอกค่ะ” เจสสิก้าเริ่มเรื่องหลังจากรอให้บริกรเสิร์ฟน้ำเรียบร้อย ทั้งคู่นั่งมองตากันอยู่สักพัก ตาคมกล้าของเอนริเก้เรียกเลือดฝาดให้กระจายทั่วพวงแก้ม เขาหล่อเหลามาก โดดเด่นเป็นสง่ามาแต่ไหนแต่ไร เธอเคยจ้องมองเขาบ่อยครั้งและทุกครั้งที่เห็นรอบกายเขาก็มักจะมีแต่สาวๆ นอกเหนือจากเพื่อนหนุ่มคนสนิทอย่างมาร์โก้และชามิล

ถ้าเธอไม่มีคู่หมั้น ถ้าคู่หมั้นของเธอจะไม่เป็นถึงดอกเตอร์ในอนาคต ถ้าครอบครัวของเธอจะไม่ชอบคู่หมั้นจนเร่งให้แต่งงานกันเร็วๆ หรืออีกทีที่หมั้นหมายกันแต่ต้นก็มีส่วนมาจากคนในครอบครัวนั่นเอง องค์ประกอบเหล่านี้ถ้าอ่อนลงสักนิดหลวมลงไปหน่อย เธออาจจะมองผู้ชายที่นั่งตัวตรงแสนหล่อเหลาให้ลึกขึ้นกว่าเดิม และบางทีอาจจะยกระดับจากแค่คนรู้จัก คนที่เรียนในมหาวิทยาลัยเดียวกัน มาเป็นคนสนิทหรือคนรักก็ได้

“มีเรื่องอะไรจะให้ผมช่วยหรือเปล่าครับ” ถ้าในเวลาปกติต่อหน้าผู้หญิงคนอื่น เอนริเก้จะไม่สงวนท่าทีขนาดนี้ แต่สำหรับเธอแล้วกลับสร้างความกดดันให้เขาโดยไม่รู้ตัว บรรยากาศที่น่าจะหวานชื่นเพราะได้ดินเนอร์กับสาวที่หมายปอง กลายเป็นความอึมครึมเพราะแรงกดดัน เป็นความอึดอัดที่เขาก็บอกไม่ถูกว่าทำไม รู้แต่เพียงว่าจะต้องนั่งตัวตรงคอตั้ง จะต้องยิ้มน้อยๆ ให้มีเสน่ห์เข้าไว้ จะต้องดึงเสน่ห์ในตัวเองออกมาให้ได้มากที่สุด โดยไม่ใส่ใจว่ายิ่งดึงเสน่ห์อาจจะถูกลดเลือนลงไป

“คือฉันกับเซบัสเตียนจะแต่งงานกันในอาทิตย์หน้านี่ค่ะ เซบัสเตียนเขาชอบสเปนมากเพราะที่นี่อุดมไปด้วยศิลปะและวัฒนธรรมพื้นเมือง เป็นประเทศที่มีเสน่ห์มาก ฉันก็เลยอยากให้คุณช่วยแนะนำสถานที่โรแมนติกที่เหมาะจะฮันนีมูน รวมถึงโรงแรมที่พักสำหรับคู่ฮันนีมูนด้วยค่ะ ไม่ทราบว่าฉันจะรบกวนคุณมากเกินไปหรือเปล่า ความจริงฉันมองไม่เห็นใครพอจะกล้าออกปากขออย่างคุณได้ รู้ว่าคุณเกิดที่นี่ย่อมรู้ว่าที่ไหนเป็นอย่างไร ก็เลย...คิดจะรบกวนคุณเรื่องนี้น่ะค่ะ”

เหมือนฟ้าถล่ม แผ่นดินทลาย พระอาทิตย์ขึ้นทิศตะวันตก และตกทางทิศตะวันออก โลกทั้งใบของเอนริเก้กลับตาลปัตรไปหมด ท้องฟ้าจากที่สว่างไสวก็มืดสลัว ลมพัดเอื่อยกำลังเย็นสบายก็หยุดนิ่งจนความร้อนเริ่มก่อตัว แต่มันก็ก่อตัวได้เพียงนิดเมื่อไอเย็นมหาศาลไม่รู้มาจากไหนโหมมาทีเดียวแผ่นดินที่ยืนอยู่ก็เต็มไปด้วยหิมะ

“เอนริเก้คะ” เจสสิก้าเรียกเมื่อเห็นว่าชายหนุ่มนิ่งเงียบไปนาน

“คะ...ครับ” เอนริเก้ต้องพลิกโลกในมือให้หมุนมาอยู่ดังเดิมโดยเร็ว ถึงจะทำได้ร่างกายของเขาก็ยังชาหนึบ หัวใจของเขาเต้นช้าลง ชายหนุ่มขยับตัวแล้วยึดอกตรมให้ตั้งตรงขึ้น คาสโนว่าอย่างเขาเรื่องแค่นี้สบายหายห่วง แม้จะไม่เคยถูกปฏิเสธ ซึ่งเจสสิก้าก็ไม่ได้ปฏิเสธเพียงแต่เธอแจ้งคำจำนงกับเขาเท่านั้น เขาเองที่คิดมากไป คิดว่าเธอจะชวนมา...

“ถ้าคุณไม่สะดวกก็ไม่เป็นไรนะคะ ฉันเกรงใจจัง ไม่น่าจะรบกวนคุณถึงขนาดนี้ แค่จะมาฮันนีมูนก็หาข้อมูลเอาเองก็ได้ ไม่น่าเลยจริงๆ”

“ไม่ใช่ครับ ผม...ยินดี แล้วจะจัดการให้ทุกอย่างนะครับ”

“หนอย...นี่พี่เอริคกล้าทำร้ายหัวใจน้องไอขนาดพาแม่นั่นมาพลอดรักกันในโรงแรมของคุณพ่อเลยหรือเนี่ย บ้าจริง แบบนี้ปล่อยไว้ไม่ได้แล้ว”

ร่างเล็กบางแต่อวบอิ่มสมวัยสาวของคุณหนูลูกเจ้าของโรงแรมที่เธอกำลังยืนอยู่ ก้าวฉับๆ ตรงลิ่วไปยังชั้นในส่วนของห้องอาหารของโรงแรม ใจเธอกระวนกระวายบอกไม่ถูก กะจะวีนเหวี่ยงให้ถึงที่สุดเพราะทำแบบนี้มันเกินไปหน่อยแล้ว สาวน้อยผลักประตูห้องอาหารหรูเข้าไปฝ่ายพนักงานต้อนรับก็รีบโค้งกายให้ลูกสาวเจ้าของโรงแรมทันใด ดวงตาสีน้ำตาลตวัดปราดๆ มองหาร่างสูงคุ้นตาจนเจอ ทว่า...เธอกลับเห็นเขานั่งอยู่คนเดียวโดยไร้เงาผู้หญิงที่มาด้วย